Horor School สยองห้องพยาบาล [Snsd+Exo]

    
 
 
 
 
''มึงฆ่ากูไม่พอ!! มึงยังจะหลอกเด็กคนนี้มาฆ่าอีกหรอ!!?'' วิญญาณของยุนอาชี้หน้าอาจารย์ซอฮยอนอย่างอาฆาตรเเค้น
 
เเทยอนหันขวับไปทางอาจารย์ซอฮยอนด้วยความสงสัยระคน ตกใจขณะที่อจารย์สาวในเวลานี้กำลังเบิกตาโพลงด้วยความหวาดกลัว วิญญาณของยุนอาค่อยๆลอยตัวไปทางอาจารย์ซอฮยอนเเล้วหัวเราะด้วยน้ำเสียงอันเยือกเย็น
 
''หึ หึ หึ ฮันเข้าใจเเล้ว ที่เเท้เเกก็เเค่ต้องการให้เด็กคนนี้หวาดกลัวห้องพยาบาลจนไม่มีโอกาศมาช่วยฉันใช่มั้ย?''
 
เเทยอนไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น เพราะความฝันที่เธอเห็นนั้นอาจารย์คริสน่าจะเป็นคนฆ่ายุนอา เเต่ยุนอากลับบอกว่าอาจารย์ซอฮยอนเป็นคนฆ่าเธอ...ความจริงคืออะไรกันเเน่?
 
  วิญญาณของนักเรียนสาวลอยเข้าไปบีบคอเเละยกร่างของอาจารย์ซอฮยอนขึ้นจนลอยตัว ขณะที่อาจารย์ซอฮยอนพยายามดิ้นเอาชีวิตรอดอย่างสุดความสามารถ  เเทยอนอาศัยจังหวะนี้รีบลุกขึ้นเพื่อจะหนีออกจากห้อง ไปขอความความช่วยเหลือ เเต่ประตูกลับไม่สามารถเปิดได้ เธอจึงพยายามเขย่าประตูพลางร้องตะโกน ขอความช่วยเหลือ  
 
ทันใดนั้น ยุนอาก็หักคอที่หักพับมามองที่เเทยอนก่อนพูดขึ้นว่า...
 
''เงียบนะ!!! รอฆ่าอีนี่ก่อน กูจะปล่อยมึงไป เเต่มึงต้องช่วยกูออกไป!!....ไม่อย่างนั้น...หึ หึ''
 
ในตอนเเรกเเทยอนไม่สนใจคำสั่งของยุนอา มือสองข้างยังคงทุบประตูอย่างรุนเเรง ปากก็ส่งเสียงขอความช่วยเหลือ เเต่เมื่อหันมาเห็นร่างของอาจารย์ซอฮยอนถูกบีบคอยกสูงจนลอยจากพื้นเกือบ 1 เมตร จึงเปลื่ยนใจมาวิงวอนขอร้องต่อวิญญาณของหญิงสาว 
 
''เธอปล่อยอาจารย์ไปเถอะนะ...ถ้าพวกเราสองคนออกไปได้ จะทำบุญอุทิศส่วนกุศลมาให้''
 
ยุนอาหันขวับมามองเเทยอน ในดวงตาที่ขาวโพลนนั้นคล้ายกับมีหยาดน้ำตาไหลรินออกมา
 
''กูไม่ต้องการ!! กูจะฆ่าอีนี่ล้างเเค้น!! มึงไม่รู้หรอกว่ามันทำให้กูตายยังไง!!''
 
เเทยอนถึงกับชะงักเมื่อยุนอาต้องการตอกย้ำว่าอาจารย์ซอฮยอนเป็นคนฆ่าเธอ เเล้วสิ่งที่เธอฝันละ?
เเทยอนมองใบหน้าของอาจารย์ประจำห้องพยาบาลที่ค่อยๆม่วงคล้ำที่ละน้อยจากดวงตาที่ทอเเววตื่นตระหนก เวลานี้กลับเหลือกเข้าไปในเปลือกตาจนเเทบจะเหลือเเต่เพียง ตาขาวสภาพที่เห็นตรงหน้า น่ากลัวจนเเทยอนต้องเบือนหน้าหนี
 
''มึงอยากรู้ใช่มั้ยว่ามันเกิดอะไรขึ้น กูจะเล่าให้ฟัง...มึงจะได้เลิกปกป้องมันเสียที!!''
 
.................................................................................................................
 
   เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นเมื่อสิบปีก่อน ในตอนนั้นอาจารย์คริสเ็ป็นอาจารย์หนุ่มจบใหม่ เพิ่งเข้ามาทำงานเป็นอาจารย์ประจำชั้นด้วยหน้าที่หล่อเหลานั้นเองทำให้เหล่านักเรียนเเละบรรดาอาจารย์สาวต่างพากันเเอบชื่นชอบ ส่วนยุนอาในตอนนั้นเป็นดาวโรงเรียน เมื่อมีงานโรงเรียน ยุนอามักจะได้รับโอกาสให้เป็นตัวเเทนของโรงเรียนเสมอ ทำให้เธอเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆ 
 
  ทั้งสองเเอบมีใจให้กันในตอนนั้นเรื่องนาวของดาวโรงเรียนเเละอาจารย์หนุ่มคนใหม่ที่คบหากันลือไปจนทั่วโรงเรียน จนอาจารย์คริสถูกผู้อำรวยการโรงเรียนเรียกให้ไปตักเตือน เเต่เรื่องของความรักยากที่จะหักห้าม นับวันทั้งคู้ยิ่งรักกันมากขึ้น จนกระทั่ง...
 
 วันนึงอาจารย์ซอฮยอนเเสนสวยได้เข้ามาเป็นอาจารย์ใหม่เเละรับหน้าที่ประจำห้องพยาบาลไม่นานนักมีข่าวลืออีกว่าอาจารย์คริส เเละอาจารย์ซอฮยอนเเอบชอบพอกัน เมื่อยุนอารู้ข่าวจึงเข้าไปพูกคุยกับอาจารย์สาวผู้มาที่หลัง
 
ในวันที่เกิดเหตุ ยุนอาเเอบบนัดอาจารย์ ซอฮยอนมาคุยกันที่ห้องพยาบาลในตอนเย็นหลังเลิกเรียน ยุนอายื่นคำขาดให้อาจารย์สาวเลิกคบกับอาจารย์คริสเเต่อีกฝ่ายไม่ยอมพร้อมต่อว่าเมย์ว่าประพฤติตัวไม่เหมาะสม เป็นเด็กไม่อยู่ส่วนเด็ก ยุนอาทนไม่ได้จึงตรงปรี่เข้าไปหมายจะทำร้ายอาจารย์
 
''หยุดเดี๋ยวนี้นะ!! ฉันเป็นอาจารย์เธอนะ! ''
 
ยุนอาหยุดทันที เเต่เเววตากลับฉายเเววเย้ยหยันออกมา 
 
''อาจารย์อย่างนั้นเหรอ? คนที่มีฟฦติกรรมอย่างเธอยังมีหน้าเรียกตัวเองว่าอาจารย์อีกหรอ เเย่งเเฟนชาวบ้านยังไม่พอ เธอยังนอนกับผู้ชายไม่ซ้ำหน้าอีก จะเอาหลักฐานมั้ยละ?''
 
''เธอหมายความว่ายังไง อย่ามากล่าวหากันอย่างนี้นะ''
 
อาจารย์ซอฮยอนมีท่าทีตื่นตระหนกทันทีกับสิ่งที่ได้ยิน
 
''ฉันถึงบอกให้เธอเลิกคบกับอาจารย์คริสไงละ คนดีๆอย่างเขาไม่ควรมาเจอผู้หญิงเหลวเเหลกอย่างเธอ ฉันรู้นะว่าเธอเคยืำอาชีำพขายบริการมาก่อน''
 
คำพูดของยุนอาทำเอาหัวใจของอาจารย์ซอฮยอนตกวูบ เรื่องที่เธอเคยทำอาชีพเสริมขายบริการที่ต่างจังหวัดมาก่อน ถือว่าเป็นความลับเธอตัดสินใจเลิกเด็ดขาดหลังจากที่สอบเป็นครูที่โรงเรียนเเห่งนี้ได้  เเต่ยุนอากลับรู้ความลับของเธอ! 
 
''สงสัยใช่มั้ยว่าทำไมฉัันถึงรู้ จะบอกให้ก็ได้ ก็ผู้ชายคนนึงที่เคยซื้อบริการของเธอคือญาติของฉันเอง ทำให้ฉันรู้ความหลังอันโสโครกของเธอ เฮอะ! เรื่องนี้ฉันจะเก็บเป็นความลับถ้าเธอเลิกคบกับอาจารย์คริส ตกลงไหม?''
 
''เธอฉันเลิกคบกับเขาเธอจะเก็บเป็นความลับจริงๆนะ?''อาจารย์รับถามทันทีที่ยุนอาบอกข้อเสนอออกมาก
 
เด็กสาวยิ้มอย่างพอใจกับชัยชนะที่ได้ เเต่ไม่ทันที่เธอจะตอบคำถามใดๆ อาจารย์ซอฮยอนก็โปะผ้าเช็ดหน้าที่มีอย่าสลบชนิทรุนเเรงลงบนใบหน้าของยุนอา จนหมดสติล้มลง หลังจากนั้นก็รับหาเชือกมาผูกกับคอของยุนอาเเละเเขวนร่างของเด็กสาวไว้บนขื่อของห้องพยาบาลเเม้จะทุลักทุเลไปบ้าง เเต่เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นในใจของอาจารย์ซอฮยอนก็หัวเราะเยาะต้องความโง่เง่าของยุนอา!
 
'เรื่องอะไรจะยอมให้คนที่รู้ความลับ มีชีวิตอยู่ต่อไปกันไว้ดีกว่าเเก้ เเกตายไปอย่างนี้เเหละ จะได้ไม่มีใครสงสัยฉันอีก!!'
 
เเต่ความลับไม่มีในโลก เมื่ออาจารย์คริสเดินมายังห้องตามที่ยุนอาโทรนัดไว้กันหน้านี้ หวังว่าจะเคลียร์ปัญหาไปพร้อมๆกัน หากอาจารย์คริสรู้ความจริงทั้งหมด เมื่อเขามาุคงเขาก็ยืนมองยุนอาเเขวนคอห้อยอยู่กับขื่อพยาบาลเเต่ อาจารย์ซอฮยอนบอกว่ายุนอาตายเเล้ว ทั้งคู่ออกไปยืนคุยกันหน้าห้องพยาบาล อาจารย์หนุ่มต่อว่าอาจารย์สาวว่าทำปล่ยอให้เหตุการนี้เกิดขึ้น ขณะที่อาจารย์คริสกำลังโกรธสุดขีด ได้ผลักอาจารย์ซอฮยอนให้หลีกทางจนล้มลง
ก่อนที่ตนเองจะวิ่งเข้าไปในห้อง ยืนมองดูศพของยุนอาด้วยความโกรธเเค้นที่ตนเองเป็นอาจจะเป็นต้นเหตุทำให้นักเรียนสาวเเขวนคอตาย....
 
.................................................................................................................
 
เเทยอนรับฟังเรื่องราวอันเเสนเหลือเชื่อจากปากของ ยุนอาเรื่องที่เศร้าสลดเช่นนี้ไม่ควรจะเกิดขึ้นในโรงเรียนเลย...ความรักที่ไม่สมหวังของยุนอาทำให้เธอรับรู้ถึงความรู้สึกโกรธเเค้นที่ยุนอามีต่ออาจารย์ซอฮยอน
 
ทันใดนั้นเองที่หน้าประตูพลันมีเสียงหนึ่งเอ่ยขึ้น
 
''ปล่อยเข้าไปเถอะยุน''
 
อาจารย์คริสเปิดประตูห้องพยาบาลออกเเละยืนอยู่ตรงหน้าสีหน้าเขาดูเศร้าสร้อยหดหู่อย่างยิ่ง น้ำตาไหลอาบสองเเก้ม จ้องมองดูวิญญาณของยุนอาที่กำลังบีบคออาจารย์ซอฮยอนจนลอยสูงขึ้นเรือยๆ
 
เสียงของอาจารย์หนุ่มทำให้ยุนอาสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนที่ร่างอันน่าสยดสยองของเธอจะกลับกลายเป็นนักเรียนสาวที่น่ารักสดใสเหมือนในอดีต เธอปล่อยมึงจากอาจารย์ซอฮยอนจนร่างนั้นทรุดลงกองกับพื้นเเละสลบไป
 
''ยุน...ผมได้ยินหมดเเล้ว เรื่องที่ยุนต้องการจะบอกกับผมตั้งเเต่สิบปีก่อน ผมได้ยินหมดเเล้ว...ผมขอโทษ ถ้าตอนนั้นผมไปถึงทันเวลา ยุนคงไม่ต้องตาย ทั้งหมดเป็นเพราะผมเอง''
 
ยุนอาร้องไห้ออกมาพร้อมกับลอยเข้าไปกอดกับอาจารย์คริส เพราะเธอไม่มีกายหยาบร่างของเธอจึงไม่สามารถสัมผัสกับอาจารย์อดีตคนรักได้ เธอจึงถอยห่างออกมาพร้อมเช็ดคราบน้ำตา
 
''อาจารย์มายังไงค่ะ?'' (เดินมาไง - -!)
 
ชายหนุ่มยิ้มเศร้าๆ พร้อมกับชูดอกทิวลิฟสีขาว 1 ดอกยืนให้ตรงหน้ายุนอา
 
''วันนี้วันเกิดของคุณนะ ผมเอาดอกไม้ที่คุณชอบมาให้ ผมทำอย่างนี้ทุกปียุนไม่รู้หรอ?''
 
วิญญาณเด็กสาวได้ยินเช่นนั้นก็หลั่งน้ำตาออกมาอีกตลอดสิบปีที่ผ่านมาในวันเกิดของเธอ อาจารย์คริสจะนำดอกทิวลิปมาวางไว้ให้เธอตรงหน้าห้องพยาบาลเสมอ เเต่เธอไม่สามารถออกไปพบเขาได้จนกระทั่งปีนี้เธอได้พบกับเขาได้  เพราะเเทยอนสื่อชักนำให้พลังวิญญาณเธอกล้าเเข็งขึ้นเพราะเกิดวันเดียวกัน 
 
อาจารย์คริสวางดอกทิวลิปไว้บนโต๊ะ จากนั้นก็หันมายิ้มให้ยุนทั้งน้ำตา
 
''ปล่อยอาจารย์ซอฮยอนไปเถอะยุน ผมจะบวชให้ ยุนอย่าสร้างกรรมเพิ่มอีกเลยนะ ผมรักเหม่งยุนนะ ^^ ''
 
วิญญาณของยุนอาเหลียวมองดูดอกทิวลิปสลับกับใบหน้าของอาจารย์คริส ในที่สุดวันที่เธอรอคอยก็มาถึง วันที่เธอจะได้รับการปลดปล่อย...
 
''ตกลงค่ะ ยุนรักอาจารย์นะคะ ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหน ขอให้เราสองคนได้ครองรักกันตลอดไปค่ะ ฉันขอบใจเธอด้วยนะ เเทยอน ลาก่อน..''
 
วิญญาณของยุนอาไม่ลืมที่จะหันมาขอบคุณเเทยอนก่อนที่ร่างนั้นจะค่อยๆ จางหายไปในความมืด 
 
ทั้งคู่พากันเดินออกจากห้องพยาบาลปล่อยให้อาจารย์ซอฮยอนนอนสลบอยู่ในห้อง ขณะที่ในใจของเเทยอนคิดว่า นับจากนี้เรื่องเล่าขานเกี่ยวกับห้องพยาบาลจะยังมีสืบต่อไปอีกหรือไม่ หรือว่าตำนานจะมีเพียงค่ำคืนนี้ เรื่องราวหลังจากนี้ไม่มีใครบอกได้ จนกว่าจะมีใครบางคนจะกล้าเข้าไปพิสูจน์ความจริงใจห้องพยาบาล.....อีกครั้งหนึ่ง
 
.....................จบ.........................................
 
โปรถติดตาม C2 นะจ้ะ - - นิ้วล๊อกเบยยยกว่าจะจบ ขอให้สนุกนะครัช ^3^