อยากรัก ให้เธอรู้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"พี่โทโมะ.."ชั้นพูดชื่อเขาเเผ่งเบาเมื่อเห็นเขามายืนรอหน้าห้อง

 

 

"ไงล่ะเรา"เขาทักชั้นเเล้วยิ้มให้

 

 

"เปล่าค่ะ"ชั้นตอบเเล้วยิ้มให้

 

 

"พี่โทโมะค่ะ เย็นนี้ว่าไงค่ะ"พิมพูดขึ้น เย็นนี้ ?? อะไรกัน

 

 

"ก็ครับ ไปสิ ไปด้วยมั้ยล่ะเรา"โทโมะหันมาถามแก้ว

 

 

"ไปไหนหรอค่ะ"ชั้นถามไป

 

 

"ว่าจะไปทานไอศครีมน่ะ"

 

 

"เอ่อ.."ชั้นพูดเเล้วมองหน้าพิมที่มองหน้าชั้นกำลังขยิบตาอยู่ ชั้นไม่ควรไปสินะ

 

 

"ว่าไง"เขาถามอีก

 

 

"ไม่ดีกว่าค่ะ แก้วอยากกลับบ้านเเล้ว วันนี้ต้องรีบกลับน่ะค่ะ"ชั้นพูดไปแล้วยิ้มให้

 

 

"อืม ถ้างั้นไปส่งก่อนมั้ย"เขาถาม

 

 

"ไม่เป็นไรค่ะ เสียเวลาเปล่าๆ ตามสบายนะค่ะ แก้วขอตัวนะค่ะ เที่ยวให้สนุกกันนะค่ะ"ชั้นพูดเเล้วรีบเดินออกมาจากตรงนั้น

 

"เฮ้อ วันเกิดที่เเสนเป็นวันเกิดจริงๆ"ชั้นบ่นๆเบาๆ ใช่วันนี้วันเกิดชั้น เเต่ทุกๆปีก็จะมีพี่โทโมะเข้ามาร่วมเสมอเพราะครอบครัวเขาจะจัดงานวันเกิดให้ชั้นเหมือนๆกับเป็นสมาชิกในบ้านคนนึง แต่วันนี้ปีนี้คงไม่มีเค้าเเล้วสินะ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tomo Part

 

 

"มีอะไรจะคุยหรอ"ผมถามิมไประหว่างรอไอศครีมที่สั่งไปเมื่อสักครู่

 

 

"อ๋อ พิมแค่จะมาบอกว่าเอ่อ พิมชอบพี่นะค่ะ"

 

 

".."อะไรกัน

 

 

"คือ แต่ถ้าพี่ไม่ชอบพิมก็ไม่เป็นไรนะค่ะ เอ่อ เรายังเป็นพี่ร้อวกันได้ใช่มั้ยค่ะ"

 

 

"ได้สิ นี่อย่าร้องไห้นะ"ผมพูดเมื่อเห็นพิมกำลังจะร้องไห้เพราะน้ำตาเริ่มคลอเบ้าเเล้ว

 

 

"ค่ะ ฮึก"

 

 

"ไหนว่าจะไม่ร้องไง ไม่เอาสิ เราเองก็โตเเล้วนะ"ผมพูดไปแล้วนั่งมองพิมที่กำลังเช็ดน้ำตาตัวเอง

 

 

"แหม พิมนี่ไม่ได้เรื่องเลยนะค่ะ ขี้แยต่อหน้าพี่ได้ไง"

 

 

"ไม่หรอกครับ พี่ชอบคุณนะที่มห้ความรู้สึกดีๆกับพี่น่ะ"โทโมะพูด

 

 

"ไม่เป็นไรค่ะ เเต่พี่โทโมะชอบแก้วใช่มั้ยค่ะ"

 

 

".."

 

 

"ใช่รึเปล่าค่ะ"

 

 

"ไอศครีมมาเเล้วค่ะ"

 

 

"ขอบคุณครับ พี่ว่าเรารีบทานกันเถอะนะ พี่จะไปหาซื้อของด้วยสิวันนี้น่ะ"ผมพูดเปลื่ยนเรื่อง

 

 

"ก็ได้ค่ะ"

 

 

 

 

 

 

"ว่าเเต่ของที่พี่จะซื้อ มิกกี้เมาส์รึเปล่าค่ะ"

 

 

"แฮ่กๆ"ผมเเทยสำลักไอศครีมออกมา รู้ได้ยังไงกัน ??

 

 

"อาการแบบนี้ใช่เเน่ๆ"

 

 

"เอ่อ.."

 

 

"ไม่ต้องปิดหรอกค่ะ วันนี้น่ะวันเกิดแก้วพี่ถงมาถามพิมใช่มั้ยล่ะค่ะ ว่าแก้วเค้าชอบอ่ะไร"

 

 

"ท่าทางพี่ดูออกขนาดนั้นเลยหรอ"ผมถามไป ผมว่าผมเก็บอาหารเเล้วนะครับ

 

 

"มากๆค่ะ พิมสงสัยตั้งเเต่ถามพิมเรื่องแก้วเเล้ว"

 

 

"เก่งนะเราอ่ะ"

 

 

"นิดหน่อยเองค่ะ อย่ายอสิค่ะ เดี๋ยวพิมก็ลอยพอดี ว่าเเต่เราไปซื้อเลยมั้ยค่ะ นี้ก็ดึกเเล้วนะค่ะ เดี๋ยวแก้วรอนาน ไม่รู้ด้วยรน้า"

 

 

"ห๊ะ จริงสิ เเล้วเราทานอิ่มหรือยังล่ะ"

 

 

"อิ่มเเล้วค่ะ"

 

 

"เช็คบิลครับ"ผมเรียกพนักงานมาเช็คบินทันที นี่ก็สองทุ่มกว่าเเล้ว ทำไมมันเร็วแบบนี้เนี้ย

 

 

 

 

 

 

 

ร้ายตุ๊กตา

 

 

"พิมว่าตัวไหนเหมาะกับแก้วล่ะ"

 

 

"พี่ต้องเลือกเองสิค่ะ จะซื้อให้แก้วนิ"เอ้า คนจะใช่ช่วยเเล้วทำไมเป็นแบบนี้ เอาเถอะไหนดูสิ

 

 

"ตัวนั้นน่ารักมั้ย"ผมพูดเเล้วเดินเข้าไปดูมิกกี้เมาท์ตัวนึง มันดูอ้วนๆ น่ารักๆ

 

 

"น่ารักดีนะค่ะ ดูท่าทางจะเเพงน่าดู"

 

 

"ถ้างั้นเอาตัวนี้นะครับ หอของขวัญให้ด้วยนะครับ"ผมหันไปสั่งพนักงานทันที

 

 

"ครับ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะจ้ะ หนูแก้วมีความสุขมากๆนะลูก"แม่ของพี่โทโมะพูดเเล้วลูบผมชั้นก่อนจะยื่นกล่องของขวัญที่ถูกห่อด้วยกระดาษห่อสีชมพูสวย

 

 

"ขอบพระคุณมากนะค่ะ ที่เมตตาแก้ว"ชั้นพูดเเล้วยกมือไหว้

 

 

"ตาโทโมะนี่ไปไหนนะ ทำไมไม่มาวันเกิดหนูแก้ว"พ่อของพี่โทโมะพูด

 

 

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เค้าอาจจะไม่ว่าง"ชั้นพูดเเล้วยิ้มให้

 

 

"ถ้างั้นก็มีความสุขมากๆนะหนู สุขภาพเเข็งเเรง"

 

 

"ขอบพระคุณค่ะ"

 

 

"จ้า"

 

 

"แก้วต้องขอบคุณนะค่ะ ที่ช่วยชุบชีวิแก้วเเละแม่ของแก้วมา"

 

 

"ไม่เป็นไร เราเห็นคนตกยากก็ต้องช่วยสิ เเล้วช่วยมาทั้งคู่ก็ไม่ได้ทำให้ชั้นปิดหวังเลย"

 

 

"ขอบคุณค่ะ"

 

 

ชั้นเดินออกมานั่งตรงสระน้ำเมื่องานเลิก มานั่งเล่นนึกถึงวันวานที่เคยเล่นเคยคลุกคลีกับพี่โทโมะ นี่มันก็เป็นเวลานานเเล้วสินะ ที่อยู่ด้วยกัน วันเกิด..ไม่เป็นไรนะ เค้าต้องมีเวลาของเค้าสิ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู.."มีเสียงกีต้าเเละเสียงทุ้มทีึ่คุ้นหูดังขึ้นที่ข้างหลังของชั้นทำให้ชั้นรีบหันไปดูแทบจะทันที

 

 

เสียงเพลงยังคงร้องขึ้นเรื่องๆ เจ้าของเสียงก็เดินเข้ามาใกล้ชั้นเรื่อยๆ ชั้นจากที่นั่งอยู่ก็ยืนขึ้นเเล้วมองการกระทำนั้นในเเสงสว่างที่มีเพียงงน้อยนิด ร่ายกายสูงโปร่งเริ่มเดินเข้ามาใกล้มากขึ้นจนเห็นหน้า เสียงเพลงให้หยุดลงพร้อมๆกับเจ้าของเสียงที่อยุดอยู่ตรงหน้าชั้น

 

 

"พะ..พี่โทโมะ.."ชั้นเรียกชื่อเขา เขาที่เป็นคนร้องเพลง เขาที่เดินมาท่ามกลางความสลัว

 

 

"ไงเรา"

 

 

"ฮึก.."เขามา เขามาเค้ามางานวันเกิดชั้นเขามา

 

 

"ไม่ร้องสิ"เขาพูดพร้อมยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาให้ชั้น

 

 

"เเล้วพิมล่ะค่ะ"

 

 

"ก็อยู่บ้านเค้าสิ"

 

 

"เเล้วทำไม ถึงมาที่นี่ได้ล่ะค่ะ"

 

 

"ถามแม่บ้านน่ะว่าเราน่ะอยู่ไหน อ่ะ นี่แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะครับ"เขาพูดพร้อมยื่นกล่องของขวัญมาให้ชั้น

 

 

"ขะ..ขอบคุณค่ะ"

 

 

"^_^"

 

 

"^_^"

 

 

"นี่.."

 

 

"คะ ?"

 

 

"พี่น่ะ.."

 

 

"..?.."

 

 

"ชอบเราน่ะ"

 

 

"..อ๊ะ..-//////-.."

 

 

 

 

 

END

 

 

 

จบเเล้วววววว ><