[2'Brother]รักเฮี้ยนๆของนายไร้ร่าง
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.36 น.
แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
35) บทส่งท้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะ"แก้วถามทันที
"เป็นห่วงชั้นด้วยหรือไง"โทโมะแกล้ง
"ไม่ใช่ ไอ้บ้านายพูดมาเดี๋ยวนี้เลยนะ"แก้วพูดเเล้วกระชากเสื้อคนป่วยของโทโมะ
"นี่ผมป่วยอยู่นะ"โทโมะแก้วหยุดเเล้วถอยห่างทันที
"ป๊อปปี้บอกอะไรนายอีก"แก้วพูดเเล้วมองโทโมะ คิดว่าโทโมะคงแกล้งให้เธอดีใจเล่น
"ทุกอย่าง"โทโมะพูดเเล้วยิ้ม
"นายจะแกล้งชั้นทำไมกัน จำไม่ได้ก็ไม่ได้สิ มาแกล้งแบบนี้ทำไมกันห๊ะ คนบ้า!"
"นายจะทำอะไรน่ะ"แก้วรีบถามทันทีเมื่อเห็นโทโมะกำสายน้ำเกลือที่มือ
"เกะกะ"โทโมะพูดเเล้วดึงสายน้ำเกลือออก
"O_O!!"แก้วตกใจเเล้วมองมีเลือดซึมออกมาจากหลังมือโทโมะ
".."โทโมะค่อยเดินมาหาแก้ว
"นายจะ..อื้อ!!"แก้วกำลังจะพูดแต่ไม่ทันได้พูดจบก็ถูกโทโมะกลืนกินเสียงของเธอไปด้วยปากของคนตรงข้าม
".."โทโมะจูบแก้วเนิ่นนาน ลิ้นหนาค่อยๆสอดเเทรกเข้าไปในโพรงปากเพื่อหาความหวานเเละเเสดงความรู้สึแบางอย่างผ่านไปในจูบนี้
"อื้อ!!"แก้วร้องทั้งเเล้วทูบโทโมะเบาๆพื่อบ่งบอกว่าเธอกำลังจะหมดอากาศหายใจ โทโมะที่รู้จึกค่อยๆผละออกจากแก้ว
"ทำไมบ้าอะไรของนายนะ ถ้าคู่หมั้นนายมาเห็นจะ..อื้อ!!"โทโมะส่ายหน้าเมื่อแก้วพูดเหมือนไม่รู้สิ่งที่เขาจะสื่อก็จูบแก้วอีก
"อื้อ!!"แก้วร้องเเล้วทุบโทโมะก่อนจะหลับตาเคลิ้มไปกับรสจูบของโทโมะ
".."โทโมะผละจูบออกจากแก้วเเล้วจ้องตาแก้ว
"หมี น้องนายร้องแรงมากอ่ะ"ฟางที่มาแอบดูอีกรอบพร้อมๆกับทุกคนก็พูด
"ปกติมันก้มไาเป็นแบบนี้นะ ใช่มั้ยเฟย์"ป๊อปปี้พูด
"กับเฟย์แค่จับมือโทโมะยังจะไม่ให้เลยค่ะ"เฟย์พูดเซ็งๆ
"ฮ่ะๆ เอาน่าๆ"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองต่อไป
"จ้องตากันด้วยนี่ถ้าโทโมะจำได้เเล้วทำไมไม่บอกแก้วสักทีล่ะ สองคนนี้คุยกันมาจะสี่ชั่วโมงเเล้วนะไม่มีอะไรคืบหน้าเลยรึไงเนี้ย"ฟางพูด
"มันต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไปสิเมียจ๋า"ป๊อปปี้พูดเเล้วยิ้ม
"ไอ้บ้าอายคนอื่นบ้างดิ"ฟางพูดเเล้วตีมือป๊อปปี้ที่โอบไหล่
"ชั้นจะกลับเเล้ว"แก้วผลักโทโมะแก้วจะเดินกลับ
"เห้ยๆ"ป๊อปปี้ร้องเมื่อเห็นแก้วจะเดินมาที่ประตูก่อนะพากันหลบ
หมับ!
ฟรึ่บ!
โทโมะรียคว้าข้อมือแก้วเเล้วเหวี่ยงลงโซฟาก่อนจะโถมตัวลงไปทับทันที
"นี่ออกไปนะ"แก้วดิ้นเเล้วดันหน้าอกโทโมะ
"ผมไม่รู้จะทำยังไงเเล้วนะ ผมเองก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้ ในเมื่อคุณไม่ยอมหังผมดีๆก็ตั้งใช้วิธีนี้"โทโมะพูดเเล้วแก้วนิ่ง
"เอ้า หายไปไหนกันเเล้วอ่ะ"ฟางที่มาดูอีกทีโทโมะกับแก้วก็หายไปเเล้ว
"นั่งคุยกันที่โซฟางรึเปล่า"เฟย์พูดเพราะโทโมะฟางมันเป็นมันเป็นกำแพงจะมองไม่เห็น
"โห่ เซ็งเลย"ฟางพูดเเล้วกอดอกเซ็ง
"ไปหาอะไรกินกันมั้ย"เขื่อนพูด
"หิวล่ะสิพี่เขื่อน"เฟย์พูด
"นิดนึงอ่ะ"เขื่อนพูดขำๆ
"หิวเหมือนกัน ไปหาอะไรกินเหอะ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะลากฟางออกมา
"อยากดูอ่า"ฟางพูดเเต่ป๊อปปี้ก็ลากฟางออกมา
"ผมจะไม่อ้อมค้อม"โทโมะพูดเเล้วมองแก้วที่อยู่ใต้ร่างของตัวเอง
"ก็พูดมาสิ"แก้วที่เริ่มรู้สึกร้อนๆที่ใบหน้าก็พูดเเล้วเบือนหน้าหนีไปทางอื่น
"มองหน้าผม"โทโมะพูดเเล้วจับคางแก้วให้มองหน้าตัวเองก็ต้องอมยิ้มเมื่อเห็นแก้วหน้าแดง
"รีบๆพูดมาสิ ชั้นจะกลับบ้านไปเก็บกระเป๋า"แก้วพูด
"ผมจำทุกอย่างได้เเล้ว"โทโมะพุด
"..!!.."
"จำได้ว่าผมเคยพูดอะไรออกไป"โทโมะพูดอีก
"จำได้เเล้ว หมายความว่าไง จำได้เมื่อไหร่!"แก้วรีบถามทันที
"ฟังเรื่องราวจากเฮียไง ไม่รู้สิ รู้สึกเหมือนว่าตัวเอจะสลบไปมั้งเห็นเฮียบอกพอตื่นมาก็บอกว่าผมละเมอเเต่คุณแก้ว เเล้วก็คุณแก้ว"โทโมะพูดเเล้วยิ้ม
".."
"ผมเเค่อยากจะเเหย่คุณเล่น อยากรู้ว่าคุณจะเป็นยังไงถ้าเกิดผมจำคุณไม่ได้"โทโมะพูด
"ล้อเล่นแบบนี้มันสนุกนักหรือไงคนบ้า"แก้วว่าเเล้วทุบอกโทโมะ
"ไม่เลย มันทรมานมากกว่าคุณอีก อะไรคุณก็จะไปๆ จะกลับๆ พูดถึงก็เเต่เฟย์ๆ"โทโมะพูด
"ใช่ เเล้วเฟย์ล่ะนั่งคู่หมั้นนายนะ ไปหาสิเฟย์รักนายมากนะ"แก้วพูด
"เเต่ผมรักคุณมากกว่า"โทโมะพูดเเล้วสะอึกทันที
".."
"เเละเเน่นอนว่าผมจะไม่หมั้นกับเฟย์"โทโมะพูดอีก
ฟรึ่บ!
แก้วรีบผลักโทโมะออกเเล้วลุกขึ้นยืนทันที
"นายจะทำแบบนี้ไม่ได้"แก้วพูดเเล้วจะเดินไปเเต่โทโมะก็กระชากแขนแก้วจนแก้วเซมานั่งตัก
"ดื้อจริงๆเลยนะครับ"โทโมะพูดเเล้วหอมแก้มแก้ว
"อ๊ะ นี่ไอ้วิญญาณบ้า นายหื่นขึ้น"แก้วพุดเเล้วตีแขนโทโมะ
"ตอนนี้ผมไม่ใช่วิญญาณเเล้วนะ เข้าร่างเเล้ว"โทโมะพูด
"ปล่อยชั้นนะจะไปหาฟาง"แก้วดิ้น
"อย่าดิ้นสิครับ เดี๋ยวผมทนไม่ไหวนะ"โทโมะพูดแก้วเมื่อรู้ว่าอะไรจึงนิ่ง
"ปล่อยสิ"แก้วพูด
"ฟังผมนะ ผมกับเฟย์เราเคีลยร์กันเเล้ว เราจะไม่มีงานหมั้นใดๆเกิดขึ้น เค้าไม่ใช่คู่หมั้นเเต่เป็นว่าทีคู่หมั้น เเต่มันจะยกเลิกเมื่อไหร่ก็ได้เพราะผมไม่ได้รักเธอ เเต่ผมรักคุณ"โทโมะพูด
".."
"เเละผมเองก็ไม่รู้จะเรียบเรียงคำพุดยังไงเเต่.."
".."
"ผมจะทำอย่างที่ผมพูดไว้กำคุณนะครับ ผมจะ..เเต่งงานกับคุณเมื่อผมเข้าร่างเเล้ว เเละผมจะทำ เเละคุณก็ต้องเเต่งกับผมเพราะคุณต้องเเต่งงานกันผม"โทโมะพูด
"นายเข้าข้างตัวเอง ทำแบบนี้ชั้นก็มีเเต่เเต่งน่ะสิ"แก้วพูด
"ใช่สิครับ หรือคุณไม่รักผม"โทโมะพูด
".."
"ว่าไงล่ะครับ"
"..รักสิ รักมากด้วย.."แก้วพูดเเล้วยิ้มโทโมะจึงกอดแก้ว
"ผมก็รักคุณมากๆ รักมากๆ รักคุณนะครับ"โทโมะพูดเเล้วกอดแก้ว
...END...
จบไปอีกเรื่องอะจึ้ยยยย><
ยังไงก็ฝากเรื่องปัจจุบันที่กำลังเเต่ด้วยนะฮะ
ตอนสุดท้ายเเล้วนะฮะ เม้นๆหน่อยนะฮะ 5555 ><
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
