[2'Brother]รักเฮี้ยนๆของนายไร้ร่าง
9.9
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.36 น.
35 ตอน
1033 วิจารณ์
50.98K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
10) ไอ้ผีนรก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“อร๊ายยยย!!!”แก้วกรี๊ดแล้วรีบเอามือปิดตาทันที
“ผมเองผมเอง”โทโมะพูดล้วเดินเข้ามาจับมือแก้วออกจากตา
“ทำไมนายยยังไม่ไปล่ะไอ้บ้านิบอกให้ไปก็ไปสิเฟ้ย คนจะนอน”แก้วโวยวายทันที
“ผมก็อยากไป แต่ทำไมมันไม่ไปก็ไม่รู้”โทโมะพูด
“นายจะบ้าหรือไง อยากไปก็หายตัวไปตามเคยดิ”แก้วพุด
“มันทำไมไม่ได้แล้ว ผมไม่รู้เหมือนกัน”โทโมบอก
“แล้วมันเป็นยังไงล่ะห๊ะ”แก้วพูด
“ก็เป็นแบบนี้อ่ะ”โทโมะพูดแล้วลองหายตัวแล้วหายไป 3 วิก็หายตัวกลับมาที่เดิม
“มีสาธิตอีกด้วย”แก้วพูดแล้วปากระตุก
“ผมไปไหนไม่ได้”โทโมะพูด
“แล้วนายจะเอายังไง ชั้ยจะนอนนะเว้ย”แก้วโวยวายอีก
“ผมต้องอยู่กับคุณ”โทโมะพูด
“แล้วที่ชั้นหนีออกมามันเพื่ออะไร ตอบ!!”แก้วพูดอารมณ์เสีย
“งั้นคุณก็กลับบ้านหลังนั้นกับผมสิ แล้วอย่าหนีมาอีก”โทโมะพุด
“มันไม่เกี่ยวเลยอ่ะ ชั้นไม่อยากนอนกับนาย”แก้วพูด
“ผมไม่ทำอะไรคุณหรอกนะครับ ผมจะปกป้องคุณด้วยซ้ำไป”โทโมะพูด
“นายจะมาปกป้องอะไรชั้นได้”แก้วพูดแล้วเท้าสะเอว
“ผมเองก็ไม่รู้“โทโมะพูด
“-_-“
“แต่ผมจะไม่ให้ใครมาทำร้ายหรือรังแกคุณแน่นอนปมสัญญาด้วยเกียรติ์ของ..”โทโมะพูดเว้นวรรคแล้วตาล็อกแล็ก
“ของอะไร”แก้วถามอยากรู้ว่าจะตอบว่าอะไร
“วิญญาณครับ”โทโมะพูด
“อ่ะๆ ก็ได้ๆ แต่ชั้นจะนอนบนเตียงนายนอนข้างล่วง”แก้วพูด
“นอนที่นี่หรอครับ”โทโมะถาม
“ใช่สิ ชั้นขี้เกียจกลับแล้ว”แก้วพูด
“ก็ได้ครับผมน่ะที่ไหนก็ได้ถ้ามีคุณ”โทมะพูดเพราะไม่รู้อะไรแก้วไปไหนเหมือนเขาไปที่นั้นได้ทุกที่ที่มีแก้ว เมื่อก่อนเขาไปไหนไม่ได้เลยนอกจากวนเวียนอยู่ในบ้านหลังนั้น แก้วที่ได้ยินคำพุดของโทโมะก็จะเต้นขึ้นมาทันที
“คำพูดผีคิดอะไรเนี้ยเรา”แก้วพูดเบา
“อะไรนะครับ”โทโมะพุด
“ไม่มีอะไร”แก้วพูดก่นอนจะเดินขึ้นไปบนเตียงแล้วหยิบหมอนลูกนึงยื่นให้โทโมะ
“อะ นี่หมอนนาย นอนได้ชัมั้ย”แก้วถาม
“ก็ได้นะครับ”โทโมะพูดก่อนจะวางหมอนไว้ที่พื้นข้างเตียงที่แก้วนอน
“ไม่หนาวหรอ”แก้วถามเพราะแอร์ก็เริ่มเย็นแล้ว
“นิดหน่อยครับแต่ไม่เป็นไร หนาวกว่านี้ผมก็เคยอยู่มาแล้ว”โทโมะบอกแล้วยิ้มให้แก้ว
“หรอ อืมก็ดีจะได้ไม่ต้องมาห่วงผี”แก้วพูด
“วิญญาณครับ เรียกผีๆ อยู่ได้ ผมกลัวผีนะ”โทโมะพูด
“เจริญเถอะ ผีกลัวผี-_-“แก้วหันไปพูดเบาๆ
“ผมบอกว่าผมเป็นวิญญาณไงครับไม่ใช่ผี”โทโมะพูด
“จ้ะๆ วิญญาณก็วิญญาณ”แก้วพูดเพราะไม่อยากเถียงมาก
“ฝันดีนะครับ”โทโมะพูดก่อนจะหลับตาลง
“ฝันดีไอ้ผีนรก-_-“แก้วพูดก่อนจะล้มตัวนอน
“ผมบอกว่าผมไม่ใช่ผีไงครับ ยังจะมาพูดอีก”โทโมะเด้งตัวขึ้นมาแก้คำที่แก้วพูด
“โอ้ย ไอ้ผี เอ้ย ไอ้วิญญาณบา ไอ้โรคจิต ไอ้ชอบทำให้ชั้นตกใจ ถ้าชั้นหัวใจวายตายมาจะทำยังไงล่ะห๊ะไอ้นี่”แก้วว่าโทโมะยาวเหยียด
“ก็มาอยู่ด้วยกันไงครับ เอ๊ะ ไม่ช่สิ ผมยังไม่ตายสักหน่อย”โทโมะพูด
“โธ่ ไม่ตายก็ใกล้ตายแล้วล่ะ ออกมาจากร่างขนาดนี้น่ะ”แก้วพูด
“ออกมาจากร่างงั้นหรอครับ”โทโมะพูด
“อ้าวก็น่าจะใช่ เพราะเคยอ่านเจอ ดูหนังมาเหมือนกันพวกที่เกิดอุบัติเหตุแล้วออกมาจากร่างไง”แก้วพูด
“อุบัติเหตุงั้นหรอ”โทโมะพูดแล้วทำหน้าคิด
“จำอะไรได้มั้ง”แก้วถาม
“ไม่ได้เลย ง่วงแล้วผมอยากนอนแล้ว”โทโมะพูดแล้วล้มตัวนอนอีกครั้ง
“ไอ้ผีนรกนิ”แก้วพูดเบาๆเพื่อไม่ให้โทโมะได้ยิน
“ฝันดีครับ”โทโมะพูดเบาๆก่อนจะหลับตาลง
_________________________________________________________________________________________
หนีไม่พ้นอยู่ดี 55555
ติดตามตอนต่อไปนะคร้าบบบบ
เม้นเยอะๆน้าาาา
ขอบคุณทุกเม้นค้าบบบบบ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
