รอยแค้น เถื่อนร้าย นายมัจจุราช

 
 
 
 
 
ห้อง ICU ของ โรงพยาบาล
 
 
 
 
          
                             ช่วงเวลา 4 โมงเย็น โทโมะ กำลังนอนหลับสบาย อยู่ที่
 
โซฟา ภายในห้อง ICU ทันทีที่ชายหนุ่ม ตื่นขึ้นมา ก็ก้าวเท้า เดินมานั่งกุมมือ
 
ของ หญิงสาว อย่าง แก้วใจ ที่นอนสลบสไหล ไม่ได้สติ อยู่ภายใต้ เครื่องช่วย
 
หายใจ ก่อนที่ชายหนุ่ม จะลูบปอยผม ของ แก้วใจอย่างอ่อนโยน ก่อนที่พยาบาลสาว
 
จะถือกะมัง น้ำอุ่น พร้อมผ้าสะอาด เดินเข้ามาภายในห้อง พร้อมสอบถาม โทโมะ ว่า
 
 
 
 
พยาบาล  //  :  " ได้เวลาเช็ดตัวคนไข้แล้วคะ ญาติคนไข้จะให้ พยาบาล
 
เช็ดให้ หรือจะสะดวกเช็ดเองดีคะ " หลังจากที่พยาบาล พูดจบ โทโมะ ก็พูด ขึ้น
 
อย่างไม่ลังเล เลย ว่า
 
 
 
 
โทโมะ  //  :  " ผม เช็ดเอง ได้ ครับ คุณพยาบาล " พยาบาลได้ยินเช่น
 
นั้น ก็ส่งผ้าขนหนูสะอาด ให้โทโมะ ก่อนที่จะปิดผ้าม่านรอบ ๆ เตียงให้ กับ โทโมะ
 
แล้วพยาบาล ก็เปิดประตู ออกจากห้อง ICU ไป ก่อนที่ โทโมะ จะค่อย ๆ
 
ประครองเรือนร่าง ของ แก้วใจ นั่งพิงผนังเตียง ก่อนที่ โทโมะ จะค่อย ๆ ปลด
 
เชือกเสื้อผู้ป่วยคนไข้ และ กางเกงผู้ป่วยคนไข้ ร่วงลงไปสู่ปลายเตียง ก่อนเขาจะหยิบ
 
เสื้อผ้าเหล่านั้น ไปใส่ตะกร้า และ รีบลงมือเช็ดเนื้อ เช็ดตัว ทั่วทุก อณู ของ
 
ร่างกาย หญิงสาว จนทั่ว ก่อนที่จะหยิบ เสื้อ และ กางเกง ผู้ป่วย ชุดใหม่ มาสวม
 
ใส่ ให้แก้วใจ ก่อน จะปรับเตียง และ ประครอง ให้เรือนร่างสวย ของแก้วใจ นั้น
 
นอนราบลง กับ เตียงนุ่ม ก่อนที่เขาจะจัดการดึงผ้าห่ม มาห่ม ให้แก้วอย่าง มิดชิด
 
ก่อนที่เขาจะเดินกลับไป นอนราบลง กับ โซฟา ก็ได้เห็น แก้วใจ ตัวกระตุก อย่าง
 
หนัก อีกครั้ง เขารีบวิ่งไป เอาเครื่องช่วยหายใจ ออก ก็ได้ยินเสียง แก้วใจ พูดทั้ง
 
น้ำตา ว่า
 
 
 
 
แก้วใจ  //  :  " ยะ อย่า ฮึก ฮือ ๆ คุณ อย่าทำอะไรแก้วใจ เลย นะคะ
 
กะ แก้วใจ กลัว อย่า !! อย่า !! ฮึก ฮือ " หลังจากที่แก้วใจ พูดพร่ำเพ้อ
 
จบ โทโมะ ก็ใส่เครื่องช่วยหายใจ ให้เธอ แต่แก้วใจ ก็ยังคง กระตุกกายสวย
 
อยู่อีกสอง ครั้ง ก่อนจะสลบไปคาอ้อนแขนแกร่ง ของ โทโมะ ที่ ลูบปอยผม ของ
 
เธอเบา ๆ ก่อนจะเผลอตัว กอดเรือนร่าง สวยของแก้วใจไว้แนบแน่น พร้อมดึง
 
ผ้าห่ม มาห่มร่วมกันบนเตียง ก่อนที่เขาจะกดรีโมท ให้ผ้าม่านที่คลุมริบเตียงคนไข้ของ
 
แก้วใจ เปิดอัตโนมัติ ก่อนที่ ชายหนุ่ม จะก้มลงไปกระซิบข้างใบหูแก้วใจ ว่า 
 
 
 
 
โทโมะ  //  :  " รีบ ๆ พ้นขีดอันตราย และ ย้ายออกจากห้อง ICU ไว ๆ
 
แล้ว ย้าย ไปอยู่ห้องพิเศษ เร็ว ๆ นะครับ ยัยบื้อซื่อ ปางช้าง เสตสุวรรณ ยังรอคน
 
งาน เลี้ยงช้าง อย่างเธออยู่ และ ฉันยัง รอคอย เมียบำเรอ อย่างเธออยู่นะ อย่า
 
พึ่งคิดรีบตาย ไปจากฉันหล่ะ " โทโมะพูดจบ ก็นอนหลับ อยู่บนอ้อมอก ของ แก้ว
 
ใจ ในสภาพที่กอดเอวสวย ของ หญิงสาว ไว้แนบแน่น ก่อนที่พยาบาล จะเดินเข้ามา
 
ปลุกโทโมะ อีกครั้ง  แต่โทโมะ ไม่ยอมตื่น ก่อนที่ จะเข็นทานอาหาร สำหรับ ญาติ
 
ไปวางไว้ ที่มุมห้อง และวาง ยา สำหรับ คนไข้ ไว้ที่หัวเตียงนอน พร้อมน้ำดื่มสะอาด
 
1แก้ว ก่อนที่พยาบาล จะยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่ ออกไป แล้วพูด กับ เพื่อนพยาบาล อีก
 
คน ว่า
 
 
 
พยาบาล  //  : "  ฮึย แก คุณ ผู้ชาย ห้องนี้ น่ารักที่สุดเลย แฟนนะ เป็น
 
โรคเกร็ดเลือดต่ำ เขาก็ยังให้ เกร็ดเลือด กับ แฟนด้วย แถมยังเช็ดตัวให้แฟนเอง ด้วย
 
นะแก เนี่ย คงจะห่วง กลัวแฟนหนาว ขึ้นไปนอนกอดกันเสียแนบแน่น เลย เห็นแล้ว
 
อิจฉาอ่ะ แก " พยาบาลสาว พูดจบ ก็จัดการ ปิดประตูให้ หลังจากที่พยาบาล ออก
 
ไปได้สักพัก โทโมะก็ลืม ตาตื่นขึ้นมา ทานข้าว จนอิ่ม และ ประครอง ตัวแก้วใจ
 
แนบ กับ ผนัง หัวเตียง ก่อนจะ ทำการ ป้อนยา ให้แก้วทาน จนหมด แล้ว ประ
 
ครองเรือนร่างสวย นอนราบลง และ กอดไว้อย่างแนบแน่น 
 
 
 
 

 
 
 
เป็นยังไงกันบ้าง คะ มัจจุราช หนุ่ม โทโมะ ของเรา ดูแล เมีย
 
บำเรอ อย่าง แก้วใจ ดี ถูกใจ รีดเดอร์ หรือ เปล่าเอ๋ย ตอน
 
หน้า เราจะ มาดู การกลับมา ถึง เมืองไทย และ รับรู้ ความ
 
จริงครั้งแรก กับ การสูญเสีย พี่สาว อย่าง พิมพ์ ของ มัจจุราช
 
หนุ่มคนใหม่ อย่าง เจฟ เขาจะเป็นเช่นไร บ้าง เม้น โหวต ให้กวา
 
หน่อยนะคะ