Because I Love You เพราะรักถึงได้ยอม

"ฟาง "ป๊อปปี้มารับฟางตามที่นัดเอาไว้
 
"มาแล้วๆ"ฟางวิ่งมาด้วยความร่าเริง
 
"อยากจะกินไรเดี๋ยวไปสั่งเลยนะ"ป๊อปปี้ยิ้มอย่างเอ็นดูร่างเล็ก
 
"คร้าบบบบ"ฟางยิ้มกว้างตอบ
 
"จะไปไหนคะ ป๊อป"พิมเดินมาหาทั้งสอง
 
"พาฟางไปกินไอติมน่ะ"ป๊อปปี้บอก
 
"ใช่"ฟางควงแขนป๊อปปี้ไว้แน่น พิมมองแล้วไม่พอใจ
 
"เกาะติดเขาไปหน่อยไหม นี่ ไม่ใช่พี่เธอแท้ๆซะหน่อย"พิมว่า
 
"แล้วยุ่งอะไร"ฟางไม่พอใจบ้าง
 
"ฟาง ไม่เอาน่า อย่าง้องแง้งนะ"เขาหันมาเอ็ดร่างบางข้างกาย
 
"งั้นพิมกลับก่อนนะคะ บายค่ะ"พิมยิ้มหวานให้คนรักแล้วออกไป
 
"ฟางไม่ไปแล้วนะ "ฟางปล่อยมือจากป๊อปปี้แล้วเดินไปหน้ามุ่ยๆ
 
"โกรธสินะ เฮ้อ.....ฟาง"ป๊อปปี้ตามมาคว้าข้อมือคนตัวเล็ก
 
"อะไร รำคาญก็ไม่ต้องมาง้อ"ฟางบอกอย่างงอนๆ
 
"ไม่รำคาญเลย"ป๊อปปี้บอก
 
"พี่ป๊อป รักฟางมากกว่าพิมใช่ไหมคะ"ฟางเอ่ยถามออกไป
 
"อืม รักสิ รักมากกว่าอยู่แล้ว"ป๊อปปี้ยิ้มบางๆ ฟางคลี่ยิ้มออกมา เธอรู้อยู่
แก่ใจว่าความรักที่เขาบอกมันเป็นแบบไหน...
 
"ขอบคุณนะคะ"แต่เธอก็ยังคงจะหลอกตัวเองต่อไป...
 
"ไปกันเหอะ"ป๊อปปี้จับมือฟางเดินออกไป เธอหวังว่าสักวันเขาจะมอง
มาที่เธอ และรับรู้ว่าเธอมีใจให้กับพี่ชายที่แสนดีคนนี้มาตลอด..
 
 
สู้ๆนะ พี่ฟาง เศร้าแทนแฮะ