SATAN YO ϟ จุดชนวนอันตราย เมียกูร้ายเป็นที่หนึ่ง!

-

เขียนโดย dareum

วันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.30 น.

  2 ตอน
  4 วิจารณ์
  5,891 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 11.27 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) ข้อเสนอของนิวเยียร์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          


 

คำเตือน :: ฟิคเรื่องนี้มีคำพูด วาจาหยาบคาย ไม่เหมาะกับ

นักอ่านโลกสวยนะคะ อาจจะมีบางฉากบางตอนที่ต้องใช้

วิจารณญาณในการอ่าน ที่สำคัญฟิคเรื่องนี้ 'ชาย รัก ชาย'

 

 

 

-    -    -    -    -    -    -   -    -    -

 

 

 

 

 

 

 

 

NO.2 ข้อเสนอของนิวเยียร์ }

 

 

 

 

 

 

 

          โยธา กาญจณพฤกษ์ กรรมการนักศึกษาฝ่ายกีฬา กิจกรรมและนันทนาการ คนสำคัญของมหาลัย X ผมไล่ดูรูปเป้าหมายอันดับ 1 ที่ผมกับไอ้นิวเล็งไว้ แล้วต้องร้อง โอ้โห!! ในใจ โคตรพ่อโคตรแม่หล่อเลยวะให้ตาย..

 

 

 

          ผมแอบอิจฉามันเบาๆ รูปแรกในกระทู้สารภาพรักมัน เป็นรูปที่มันอยู่ในชุดบอล ยืนเท้าสะเอวทำหน้าเครียดอยู่ขอบสนาม ดิทใต้รูปบอกว่า 'ภาพตอนที่กัปตันโยสวมรอยโค้ชคนเก่ง' เลื่อนลงมาอีกเป็นรูปชุดว่ายน้ำตัวจิ๋ว ช่วงบนอวดซิกแพคน่าหลงใหล ยืนอยู่ขอบสระ เป่านกหวีดให้ใครสักคนที่กำลังว่ายน้ำอยู่ 

 

 

 

 

 

 

          เท่ห์เป็นบ้าเลยวะผู้ชายคนนี้..

 

 

 

 

 

 

          ผมเลื่อนดูรูปในกระทู้เรื่อยๆ จนมาถึงรูปสุดท้าย รูปหมู่ของกลุ่มซาตาน ผู้ชายในภาพทั้ง 4 คน มีบุคลิกต่างกันไป ไม่ว่าจะเป็นการแต่งตัว สีผม สีผิว การโพสท่า หรือสีหน้าที่แสดงออกในภาพนี้ ล้วนแต่แฝงไปด้วยบุคลิก นิสัยที่ผมได้ยินมาจากไอ้นิวเยียร์เมื่อตอนเย็น

 

 

 

          คนแรกที่ยืนพิงกระโปรงรถสปอร์ตสีเหลืองเข้ม คือ การันตี เขาเป็นผู้ชายผิวขาวซีด ริมฝีปากแดงเหมือนคนสุขภาพดี ผมของเขาออกไปทางน้ำตาลแดงเข้ม ภายใต้เสื้อเชิ้ตนักศึกษาสีขาวมีสูทสีดำคลุมทับ บอกเป็นนัยว่า 'อนาคตเขาจะเป็นนักธุรกิจ'

 

 

 

          ถัดจากการันตีเป็น ทศวรรษ ไม่ต้องเลื่อนไปอ่านประวัติย่อๆใต้ภาพ ผมก็พอเดาออกว่าอนาคตผู้ชายคนนี้จะดำเนินไปทางใด เนื่องด้วยในภาพเขาอยู่ในภาพลักษณ์เสื้อเชิ้ตสีขาวไม่มีเนคไท แต่ที่คอเขากลับมีสเตโทสโคป (หูฟังของหมอ) มีหน้ากากอนามัยที่ถูกดึงลงมาที่คาง สีคิ้วและสีผมที่เป็นสีดำนั้น ทำให้เขาดูน่าเกรงขามในฐานะหัวหน้าแก๊ง ดวงตาเฉียบคม ริมฝีปากหยักได้รูปกดยิ้มที่มุมปากน้อยๆ

 

 

 

 

 

 

 

          ดูแล้วก็หล่อแบบเข้มๆ

 

 

 

 

 

 

          คนที่สามคือ โยธา คนที่ดูสบายๆกับทุกๆเรื่อง เสื้อนักศึกษาเปื้อนโคลนนิดๆ หลุดลุ่ยออกมาจากกางเกงยีนส์มียีห้อ ใต้รองเท้าฟุตบอลแบรนด์ดังมีลูกฟุตบอลกลมๆสภาพเละโคลนไม่ต่างจากเจ้าของนอนแอ่งแม้งอยู่ มือข้างหนึ่งเท้าเอว ส่วนอีกข้างวางไว้ที่บ่าของคนถัดไป เลือดนักกีฬาพลุ่งพล่านยามที่ผมได้ผู้ชายคนนี้ เขามีรูปร่างสูงโปร่งด้วย 182 นิดๆ ร่างกายกำยำด้วยกล้ามแบบพวกนักกีฬามีกัน ใบหน้าคมเข้มกว่าคนที่สอง ยิ้มทะเล้น ข้างแก้มมีโคลนแห้งกังติดอยู่เล็กน้อย แต่มันก็ไม่สามารถทำให้ความหล่อลดน้อยลงเลย 

 

 

 

          คนสุดท้ายที่ยืนปั้นหน้าโหดคือ มัชรูม เขาเป็นคนที่ทำให้แก๊งนี้ดูแบดบอยสุดๆไปเลย เพราะในภาพเขากำลังพ่นควันบุหรี่อยู่ เสื้อแจ็คเก็ตหนังสีดำธรรมดาดูเท่ห์ขึ้นเยอะเมื่ออยู่บนตัวผู้ชายคนนี้ ผมเพิ่งสังเกตุเขาเป็นคนเดียวในกลุ่ม ที่สวมคอมแบททหารหนังสีดำ นั้นทำให้เขาดูไล่เลี่ยกับโยธา อาจจะสูงนิดหน่อยถ้าสังเกตดีๆ ที่คอของเขามีหูฟังยี่ห้อดังสีดำสวมไว้อยู่ มือข้างหนึ่งที่ไม่ได้คีบบุหรี่ ถือหนังสือพิมพ์เก่าๆ ภาพลักษณ์ของเขาทำให้ผมเดาไม่ออกว่า 'หมอนี้ต้องการจะสื่ออะไร'

 

 

 

          ผมจึงเลื่อนกระทู้ลงไปอ่านประวัติย่อๆของคนๆนี้ เจ้าของกระทู้เขียนไว้ว่า.. พี่มัช หรือ พี่มคธ ปี 3 คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน

 

 

 

 

 

          ชอบพอดีเลยพวกนักข่าวเนี่ย!! -//-

 

 

 

 

 

 

          ผมกดกากบาทปิดกระทู้สารภาพรักนั้น แล้วเปิดกระทู้ที่เกี่ยวกับโยธาและแก๊งของเขาขึ้นมาอีก การที่ผมนั่งสิงอยู่ในบอร์ดเว็ปดังหลายเว็ป มันทำให้ผมรู้ว่า ไอ้แก๊ง 4 ซาตานไรเนี่ย มันโคตรพ่อโคตรแม่มหาดังข้ามน้ำข้ามทวีป ไม่ได้ดังแค่ในรั้วมหาลัย หรือ ในเว็ปบอร์ดมหาลัยเท่านั้น

 

 

 

          เนื่องมาจากฐานะทางครอบครัว ทำให้พวกซาตานกลายเป็นเซเล็บคนดังของทุกคนไปทั่ว.. อ่านความคิดเห็นในกระทู้แล้วแบบ กูท้อวะอิเชรี่ย จากที่คิดว่าง่ายๆ แค่ลายเซ็นส์รุ่นพี่ปี 3 สี่คน มันกลับโคตะระยากอภิมหายากเลยอะ 

 

 

 

          "กูจะทำยังไงวะเนี่ย.."

          

 

 

          ในขณะที่ผมพึมพำกับตัวเองอย่างหมดหวัง เสียงไลน์ผมก็ดังขึ้น พร้อมแสงเห็นความหวังที่ผมเหลือบมอง 

 

 

 

 

          ดือดึงดึ๋ง!!

 

 

 

 

 

          ดังไม่หยุดหย่อน จนในที่สุดผมต้องเอื้อมมาหยิบสมาทร์โฟนแล้วสไลด์หน้าจอเปิดอ่าน คนที่ทักผมมาในยามนี้เป็นใครไม่ได้ นอกจากเพื่อนใหม่ผมไอ้นิวเยียร์

 

 

 

 

          NEWYE :-)  ไอ้อันดา!! กูมีแผนดีๆมาเสนอมึง

 

 

 

 

          NEWYE :-)  เห่ยอยู่ป่ะวะ ?

 

 

 

 

          NEWYE :-)  อันดา!! อันดามัน.. ไอ้เชี่ย

 

 

 

 

          NEWYE :-)  เห่ย~~ มึงไม่อยากได้ลายเซ็นแก๊งซาตานแล้วอ่อ

 

 

 

 

 

 

          เมื่อได้อ่านจนมาถึงข้อความล่าสุด ผมก็รีบพิมพ์ตอบมันกลับทันที อะไรๆที่มันเกี่ยวกับแก๊งเหียกนี้ ตอนนี้กูสนใจหมด!!

 

 

 

 

 

 

          Anda hor (h)  อยากดิไอ้สัส มึงมีแผนอะไรเสนอมาดิ้!!

 

 

 

 

 

          NEWYE :-)  กำลังพิมพ์...

 

 

 

 

 

 

          จับจ้องหน้าจอไม่วางตา ผมรอให้ไอ้นิวมันพิมพ์สักพักหนึ่ง ไม่นานมันก็ส่งข้อความยาวๆพร้อมสติ๊กเกอร์แบ๊วๆ 

 

 

 

 

 

          NEWYE :-)  จีบ อ่อย ยั่ว ให้พี่โยหลงรักมึงซะ! แล้วอะไรๆมันจะง่ายขึ้น มึงจะได้ลายเซ็นแก๊งพี่เค้าครบทุกคน และไอ้พี่ว๊ากหน้าเหียกนั้นจะได้ไม่กล้าแกล้งมึงอีก ถ้ามึงเป็นเด็กของพี่โย ดูดิ่! ยิงปืนนัดเดียวได้นกต้องสองตัว 

 

 

 

 

 

          ข้อเสนอส้นตีนอะไรเนี่ย ผมแทบอยากจะเขวี้ยงโทรศัพท์ทิ้ง ผมพิมพ์ตอนไอ้นิวอย่างไวแล้วกดส่งไป ไม่นานมันก็ส่งกลับ คุยกันทางไลน์อยู่อย่างนั้นเป็นชั่วโมง

 

 

 

 

 

 

          Anda hor (h)  ข้อเสนอเหี้ยไรของมึงวะครับ มึงจะให้เพื่อนชายมึงไปจีบ อ่อย ยั่วผู้ชายด้วยกันเองเนี่ยนะ มึงประสาทหรอ!

 

 

 

 

          NEWYE :-)  เอ้านี่เป็นหนทางที่ดีที่สุด ที่มึงจะได้ลายเซ็นแก๊งซาตานนะโว้ย

 

 

 

 

          NEWYE :-)  มึงอย่าลืมพวกเขาเป็นใคร มึงไม่มีโอกาสได้เข้าถึงตัวพวกเขาหรอก กูบอกไว้เลย..

 

 

 

 

          Anda hor (h)  กูทำไม่ได้ กูชอบผู้หญิง กูไม่ได้เป็นเกย์ T^T

 

 

 

 

          NEWYE :-)  เอองั้นก็ไม่เป็นไร กูก็อุสส่าห์หาตัวช่วยให้มึง เผื่อมึงสนใจ แต่ถ้ามึงทำไม่ได้ ไม่สนใจก็ไม่เป็นไรนะโว้ย

 

 

 

 

          NEWYE :-)  มึงก็แค่ไม่ได้ลายเซ็นแก๊งซาตาน ไม่ได้รุ่น โดนพี่ว๊ากซ่อม ไอ้พี่เหียกนั้นมันก็รอกลั่นแกล้งมึงอยู่แล้วนิ ไม่รู้ว่ามันจะทำอะไร กระทืบมึงให้เสียโฉม หรือ.. 

 

 

 

 

          Anda hor (h)  พอๆไอ้สาส มึงพูดให้กูมีทางเลือกหน่อยดิ่.. 

 

 

 

 

          Anda hor (h)  แล้วอะไรวะที่ตัวช่วยอะ ไหนว่ามาดิ่

 

 

 

 

          NEWYE :-)  ไม่อะ กูขี้เกียจพิมพ์ ไหนๆมึงก็ไม่สนใจแผนกูอยู่แล้ว มึงจะถามทำซากไร

 

 

 

 

          Anda hor (h)  ก็กู.. ไม่อยากเคะอะ กูแมนทั้งแท่งนะโว้ย

 

 

 

 

          Anda hor (h)  ให้จีบ อ่อย ยั่ว ผู้ชายด้วยกันเองกูทำไม่ได้หรอก.. ทำขยะแขยง

 

 

 

 

          NEWYE :-)  มึงอาจจะยังไม่รู้ตัวเอง บางทีมึงอาจจะเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ ^_^

 

 

 

 

          Anda hor (h)  ฟัคเกิร์ลเบบี๋

 

 

 

 

          NEWYE :-)  555555 เก็บไปคิดดีๆ แล้วค่อยให้คำตอบกูใหม่ กูไม่รีบ

 

 

 

 

          Anda hor (h) กูรู้ว่ามึงอยากช่วยกู.. แต่กูบอกมึงไม่แล้วไงว่า.. กูทำไม่ได้ไอ้สัส!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

          เช้าวันที่แสนสดใส ผมขับรถ BMW X6 ลูกรักออกจากบ้านด้วยความแจ่มใส ผมขับมาถึงหน้ามหาลัยกำลังจะเลี้ยวเข้า แต่ก็ถูกรถสปอร์ตไม่ทราบสัญชาติ สีดำสนิทปาดหน้าขับฉิ่วด้วยความเร็วเข้าไปในมหาลัย ทำเอาผมเหยียบเบรกมิดจนหัวกระแทกพวงมาลัยอึนๆ

 

 

 

          "โอ๊ย.. ไอ้เวรแม่งขับรถภาษาไรวะ"ผมเอามือลูบคลำหน้าผากน้อยๆ มองผ่านกระจกติดฟิล์ม นักศึกษาคนอื่นๆที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดยืนมองมาทางรถผม แล้วซุบซิบกัน เหมือนประมาณว่า 'ไมมึงไม่หลีกทางให้ไอ้รถราคาแพงนั้นวะ' ทั้งที่จริงมันต้องหลีกทางให้ผมดิ่ ผมรีบหมุนพวงมาลัยขับเข้าไปในมหาลัยทันที ขับวนรอบมหาลัยหลายต่อหลายครั้ง จนไปเจอไอ้รถคู่กรณีจอดอยู่หน้าตึกสภานักศึกษา 

 

 

 

          ด้วยความโกรธไม่ทันได้คิดไตร่ตรอง ผมก็จอดรถบริเวณนั้น เปิดประตูลงไปยืนเท้าสะเอวมองรถสปอร์ต เดินไปบริเวณแปลงสวนของพวกเกษตรที่อยู่ด้านหลังตึก ก่อนจะนึกแผนการแก้แค้นไอ้เจ้าของรถนิสัยเสียนั้นได้ 

 

 

 

          ผมหยิบของที่ต้องการใช้ติดมือมา แล้วจัดการกับรถให้มันมีสภาพเละด้วยความแค้น หลังจากละเลงแค้นใส่รถสปอร์ตเสร็จผมก็รีบก้าวขึ้นรถของตัวเองแล้วขับออกจากจุดเกิดเหตุทันที หัวเราะซะใจอยู่ในรถ 

 

 

 

          "กลิ่นไรวะ!"ผมทำจมูกฟุดฟิด เมื่อได้กลิ่นเหม็นดองอะไรสักอย่าง

 

 

 

          ผมสำรวจห้องโดยสารภายในรถก็แล้ว เปิดกระจกรถสูดอาการด้านนอกก็แล้ว ไม่เห็นเจอกลิ่นหมักหมมนี้ จนสายตามาหยุดที่กลางลำตัว เสื้อเชิ้ตสีขาวมีรอยคราบน้ำเสียงเหลืองอย่างกับขี้เลอะอยู่

 

 

 

 

 

 

          "ไอ้ชิบหาย เสื้อกู.."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

          และสุภาษิตที่ณัชชาจะสอนในวันนี้ คือ 'แกล้งแต่เขาอิเหนาเสือกโดนเอง'

 

 

 

 

 

          ดูปากณัชชาอีกครั้งนะคะ กูซวยเอง!

 

 

 

 

 

 

 

 

 


-    -    -    -    -    -    -   -    -    -

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา