My Darling เธอเป็นแฟนฉันนะ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เฮ้ออออ”
 
 
 
 
 
 
“แกถอดหายใจเป็นรอบที่ล้านแล้วนะแก้ว -3- ชั้นฟังคนเบื่อแล้วเนี้ยหยุดถอดหายใจสักทีเถอะ”ฟางพูดแล้วส่ายหน้าแล้วมองแก้วอย่างหน่ายๆ
 
 
 
 
 
 
“ก็ชั้นเบื่ออะจะให้ทำอะไรยังไง ดูดิ๊พี่โทโมะยังไม่มาเลย แถมยังไม่คิดจะโทร.มาบอกกันบ้างเลยอะฟางงง~”แก้วเขย่าแขนฟางก็จะพูดงอแง
 
 
 
 
 
 
“ไม่เอาน่าแก้ว โตแล้วนะพี่เค้าเองก็มีงานนะ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“มีงานก็ควรจะสนใจแฟนบ้างสิ๊ โทร.มาบอกกันบ้างก็ยังดีอะ เมื่อก่อนเป็นอย่างวันนี้เป็นอย่าง”แก้วพูดแล้วเท้าคางอย่างเบื่อหน่าย
 
 
 
 
 
 
“ไม่เอาน่าพี่เค้าอาจจะงานยุ่งจริงๆก็ได้”ฟางพูดปลอบ
 
 
 
 
 
 
“เหอะ!”แก้วพูดแล้วเบือนหน้ามองทางอื่น
 
 
 
 
 
 
“แก้วแกก็มีเหตุผลบ้างสิ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“แก้วก็มีเหตุผลนะฟาง วันอื่นแก้วจะไม่โกรธเลยวันนี้น่ะวันครบรอบ 9 เดือนของเรานะ นี่ก็กี่โมงแล้ว 3 ทุ่มแล้วเค้ายังไม่มาเลย”แก้วพูดแล้วมองนาฬิกาอย่างเศร้า
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวพี่เค้าก็คงมาแหละ อย่าคิดมากสิ”ฟางพูดแล้วตบไหล่แก้วเพื่อปลอบ
 
 
 
 
 
 
“เฮ้อ”แก้วถอดหายใจแล้วมองนาฬิกาอย่างเศร้า
 
 
 
 
 
 
“ฟาง”ป๊อปปี้เดินเข้ามาในบ้านแก้วก่อนจะเรียกชื่อแหนสาวของตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“อะไรป๊อป”ฟางหันไปถามป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“3 ทุ่มกว่าแล้วกลับเถอะเดี๋ยวแม่ฟางจะว่าเอานะ แล้วอีกอย่างเลยเวลาที่บอกป๊อปไว้นานแล้วนะ”ป๊อปปี้พูดะรางมองนาฬิกา
 
 
 
 
 
 
“ก็แก้ว..”
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรหรอก แก้วจะขึ้นนอนแล้วล่ะ ฟางกลับเถอะเดี๋ยวพ่อกับแม่เป็นห่วงเปล่าๆขอบคุณนะที่วันนี้มาอยู่เป็นเพื่อนแก้ว”แก้วพูดแล้วยิ้มให้
 
 
 
 
 
 
“เอางี้หรอ”ฟางถาม
 
 
 
 
 
 
“อืม ฮาวววว ง่วงแล้วด้วย”แก้วพูดแล้วแกล้งหาวง่วงนอน
 
 
 
 
 
 
“งั้นฟางกลับเลยล่ะกัน แต่ยังไงก็อย่างอนพี่โทโมะมากล่ะ”ฟางพูดก่อนจะเดินไปหาป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“ไปนะแก้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วโบกมือแก้วยิ้มแล้วโบกมือให้
 
 
 
 
 
 
แก้วจะนั่งรออยู่ที่ห้องรับแขก จนเวลา 5 ทุ่มครึ่ง แก้วทั้งนั่น นอน ดูทีวี หาขนมทาน เล่นเกม พายายามทำทุกอย่างฆ่าเวลาเพื่อรอโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไมงานต้องมาประชุมวันนี้ด้วยเนี้ย”โทโมะมองเวลาก็ 5 ทุ่ม 40แล้วก่อนจะรีบเดินกลับห้องทำงานของตัวเองแล้วรีบเก็บของ
 
 
 
 
 
 
“หวังว่าจะไม่โกรธหรอกนะ”โทโมะพูดแล้วมองนาฬิกาอย่างกังวล ก่อนจะรีบวิ่งออกมาจากบริษัทแล้วรีบขับรถออกไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
23 : 55 น.
 
 
 
 
 
 
“เหอะ!”แก้วมองนาฬิกาบนโทรศัพท์ก่อนจะถือเค้กวันครบรอบ 9 เดือนขึ้นไปบนห้องตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะเข้าเค้ก วันนี้ชั้นจะกินแก ชั้นจะกินแกให้หมดเลยคอยดูสิ”แก้วพูดแล้วใช้มีดตัดเค้กช้ไปที่รูปโทโมะที่ปักอยู่
 
 
 
 
 
 
“ไอ้เค้กบ้า ไอ้พี่โทโมะบ้า บ้าที่สุด”แก้วพูดแล้วดึงรู้โทโมะที่ปักอยู่กับเค้กออกแล้วโยนทิ้งอย่างสบถ
 
 
 
 
 
 
23 : 57 น.
 
 
 
 
 
 
“ฮือออ!! 9 เดือนๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”แก้วพูดก่อนจะใช้มีดตัดเค้กตัดจนมันเป็นชิ้นๆ
 
 
 
 
 
 
 หมับ!
 
 
 
 
 
 
แก้วที่นั่งหัดหลังให้ประตูอยู่ก็ถูกใครบ้าคนเข้ามากอดข้างหลังแก้วจนแก้วตกใจอึ้งตาโตก่อนจะพายายามดิ้น
 
 
 
 
 
 
”แกเป็นใครน่ะ โจรหรอ ปล่อยชั้นจะไอ้โจรโรคจิตไอ้โรคจิตปล่อยสิเว้ย”แก้วพูดแล้วพายายามดิ้นจนหลุดออกจากการกอดกุมของใครบ้างคนแล้วตั้งการ์ดจะใช้เทควันโด
 
 
 
 
 
 
“ เดี๋ยวพี่เองๆ”โทโมะพุดแล้วยกมือขึ้น
 
 
 
 
 
 
“พี่โทโมะ เหอะ”แก้วที่รู้ว่าเป็นใครก็ลดการ์ดลงแล้วเชิดหน้าหนีทันที
 
 
 
 
 
 
“โธ่แก้ว พี่ขอโทษ”โทโมะพูดแล้วเดินเข้ามาจับแขนแก้วง้อแต่แก้วสะบัดหน้าหนี
 
 
 
 
 
 
“กลับไปเถอะหมดเวลาของพี่แล้ว”แก้วพูดแล้วเชิดใส่
 
 
 
 
 
 
“หมดที่ไหนนี่พึ่งจะ 5 ทุ่ม 59 นาที 14 วินาที”โทโมะพูดหลังจากดูนาฬิกาเสร็จ
 
 
 
 
 
 
“ความจริงพี่ไม่ต้องมาก็ได้นะค่ะ”แก้วหันมาพูด
 
 
 
 
 
 
“แต่พี่มาทันนะคะ”โทโมะพูดแล้วเดินมากอดแก้วจากด้านหลังแล้วเอาคางเกยไหล่แก้ว
 
 
 
 
 
 
“หรอค่ะ”แก้วพูดแล้วยังเชิดใส่
 
 
 
 
 
 
“ไม่งอนนะค่ะ พี่โมะขอโทษค่ะ วันนี้งานยุ่งมากจริงๆแถวหัวหน้ายังมาประชุมรอบดึกอีกมันก็เลยสายน่ะ”โทโมะพายายามพูดง้อแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
“พี่โทโมะไม่ได้ลืมให้มั้ยว่าวันนี้น่ะวันอะไร”แก้วหันมาพูด
 
 
 
 
 
 
“ไม่ลืมค่ะวันนี้เป็นวันครบรอบ 9 เดือนของเราสองคน ฟอด”โทโมะพูดแล้วหอมแก้มแก้ว แก้วยิ้มเล็กน้อย
 
 
 
 
 
 
“ก็ได้คราวนี้แก้วจะยกโทษให้ก็ได้เห็นว่ามาทันนะเลยยกโทษให้น่ะ”แก้วพูดแล้วบีบจมูกโทโมะ
 
 
 
 
 
 
“ครับขอบคุณนะครับ เดือนหน้าก็ครบ 1 ปีของเราแล้ว พี่ไม่มาสายแน่นอนครับ”โทโมะจับมือแก้วที่บีบจมูกตัวเองออกมาก่อนจะพูดแล้วจูบไปที่หลังมือของแก้ว
 
 
 
 
 
 
“หึ อย่าให้สายแบบนี้ล่ะกัน”แก้วพูดแล้วย่นจมูก
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีแน่นอนครับ MY Daring”โทโมะพูดก่อนจะจูบไปที่หน้าผากของแก้ว
 
 
 
 
 
 
“จำไว้นะว่าอย่าเป็นแบบนี้อีก”แก้วพูดแล้วชี้หน้า
 
 
 
 
 
 
“ครับผม สัญญาครับ”โทโมะพูดแล้วยืนตรงพร้อมกับยกมือขึ้นสามนิ้มแตะที่ปลายคิ้ว
 
 
 
 
 
 
“พี่โมะบ้า”แก้วพูดแล้วดันอกโทโมะแก้เขินโทโมะจึงยีหัวแก้วเล่นอย่างหมั่นเขี้ยว
 
 
 
 
 
 
“รักนะครับ”โทโมะพูดแล้วยิ้มให้แก้ว
 
 
 
 
 
 
“รักเหมือนกันค่ะ”แก้วพูดแล้วกอดโทโมะโดยที่โทโมะก็กอดตอบ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
... END ... 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
_____________________________________________________________________
 
 
 
 
 
ไรเตอร์ไม่ได้จะเลิกแต่ง TK น้าาาา เเต่รอเรื่อง PF จบก่อนเพราะว่ามันจะเป็นเรื่องต่อกันเดี๋ยวจะไม่เข้าใจ 55555 
 
 
 
 
ไรเตอร์แต่งเรื่องนี้มาง้อเเล้วนะค่ะ (หรับคนที่มาขอน้า เเล้วก็คนที่มาถาม) ดีกันนะค่ะมุ้งมิ้ง >.<
 
 
 
 
ยังไง๊ ยังไง ก็เม้นเรื่องนี้กันด้วยน้า 5555 อ่านกันเล่นไปก่อนเน้อออ ^^