แรงรักริษยา

"น้องฟางคะ น้องฟางอยู่หรือเปล่า"ฝันเรียกฟางอีกครั้งพลางเคาะประตูรัวๆ

"มีอะไรหรือเปล่าพี่ฝัน"พิชชี่ที่ได้ยินเสียงฝันเรียกฟางจากในห้องก็เดินออกมาถาม

"ก็น้องฟางสิคะ ไม่รู้อยู่ในห้องหรือเปล่า เรียกหลายรอบแล้วยังไม่ออกมาเปิดให้เลยค่ะ"ฝันบอกพิชชี่

"ฟางนี่พิชนะ ฟางอยู่ในห้องหรือเปล่า"พิชชี่เรียกแล้วหมุนลูกบิดก็พบว่าล๊อค

"ฟางเป็นอะไรหรือเปล่า"พิชขี่ตะโกนถามฟาง ใจเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

"พี่ฝันไปเอากุญแจสำรองมา"พิชชี่สั่งฝัน

"ค่ะๆ"ฝันรับคำก่อนจะรีบวิ่งไปเอากุญแจ

"ฟาง!ได้ยินพิชมั๊ย"พิชขี่เรียกอีกครั้งก่อนที่ฝันจะเอากุญแจสำรองมาให้

แกร๊ก!

แอ๊ดดด!

"ฟาง!"เมื่อพิชชี่เข้ามาก็รีบวิ่งเข้าไปกอดฟางที่พึ่งออกมาจากห้องน้ำทันที

"เป็นอะไรหรอพิช"ฟางถามพิชชี่ด้วยท่าทางงงๆทั้งๆที่ความจริงเธอรู้ว่าเค้าเรียกเธอหลายรอบแล้ว

"ฟางทำอะไรอยู่ห๊ะ พิชเรียกหลายรอบแล้วรู้มั๊ยพิชเป็นห่วงฟางมากเลย"พิชชี่พูดแล้วผละออกจากฟาง

"ฟางไม่เป็นอะไรหรอกแค่ท้องเสียนิดหน่อยน่ะ"ฟางพูด

"หรอ งั้นเดี๋ยวกินยาหน่อยมั๊ย"พิชขี่ถามฟาง

"อ๋อไม่เป็นไรหรอกเมื่อกี้คงจะเป็นรอบสุดท้าย"ฟางพูดติดตลก

"เอ่อ...ฝันขออนุญาติเอากระเป๋าเข้าห้องเลยนะคะ"ฝันพูด ฟางพยักหน้า ก่อนที่ฝันจะยกกระเป๋าเข้ามาในห้องจนหมด

"เรียบร้อยแล้วนะคะ"ฝันพูดก่อนจะออกไปจากห้องของฟาง

"แล้วฟางเป็นอะไรทำไมตาบวมๆแดงๆ"พิชชี่ถามฟาง

"อ๋อ คือ เมื่อกี้ฟางพึ่งโทรคุยกับแม่น่ะ คิดถึงเลยร้องไห้"ฟางพูด

"ฟางนี่คงจะรักแม่มากเลยเนาะห่สงกันยังไม่ถึง10ชั่วโมงเลย"พิชชี่พูด

โครม!

"เสียงอะไรน่ะฟาง"พิชชี่ถามเมื่อได้ยินเสียงดังจากห้องน้ำ

"เดี๋ยวฟางไปดูก่อนนะ"ฟางพูดก่อนจะลุกขึ้นแต่พิชชี่ลุกขึ้นตาม

"พิชไปด้วยเพื่อมีอะไรใหญ่ๆตกฟางคงยกไม่ไหวหรอกเพราะพิชฟังจากเสียงแล้วมันต้องหนักแน่ๆ"พิชชี่สันนิษฐาน

"มะ ไม่ต้องหรอกพิช คือฟะ ฟางปวดฉี่ด้วยอ่ะ"ฟางพูด ก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที

"เป็นอะไรของเค้า"พิชขี่สงสัยกับท่าทีของฟางแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากนั่งลงบนเตียงต่อ

"นี่!พี่เป็นบ้าอะไร อยากให้พิชชี่รู้มากหรือไง"ฟางว่าป๊อปปี้ที่ซ่อนอยู่ในห้องน้ำ

"ใช่ ฉันอยากให้ไอ้พิชรู้มากว่าฉันมาทำอะไรที่ห้องเธอ"ป๊อปปี้ตอบแบบกวนประสาท

"พี่อย่ามากวนฟางนะ ไหนเราตกลงกันแล้วไงว่าจะไม่ให้พิชชี่รู้"ฟางพูด

"ก็เธอไม่ยอมฉันก่อน ฉันบอกฉันขอก่อนแล้วจะไม่บอกไอ้พิช แต่นี่เธอไม่ให้ก็คงจะห้ามไม่ได้"ป๊อปปี้พูดก่อนจะนั่งลงบนฝาชักโครกแล้วกอดอก

'ไม่หน้าตกลงเลย'ฟางคิดในใจ

'ฟางนี่พิชนะ ฟางอยู่ในห้องหรือเปล่า'พิชชี่เรียกแล้วหมุนลูกบิดผมว่าล๊อค

'โอ๊ะ โอ ไอ้พิชนี่มาได้จังหวะจริง เธอน่ะเลิกร้องไห้ได้แล้วมั๊ง'ป๊อปปี้บอกฟาง

'พี่ห้ามบอกเรื่องนี้กับพิชนะขอร้อง'ฟางขอร้องป๊อปปี้

'มันจำเป็นด้วยหรอที่ฉันต้องทำตามคำสั่งเธอ'ป๊อปปี้ถามฟาง

'ขอร้องล่ะ ฟางรักพิชมากฟางไม่อยากเป็นคนทรยศที่มาอยู่กับผู้ชายคนอื่น2ต่อ2ในห้องนอน ฮึก...'ฟางขอร้องป๊อปปี้ทั้งน้ำตา

'ก็ได้ แต่ว่าเธอต้องทำตามสั่งฉัน'ป๊อปปี้บอกฟาง

'อะไร'ฟางถาม

'เธอต้องจูบฉันก่อน แล้วฉันจะไม่บอกไอ้พิช แต่อย่าคิดว่าจะมีข้อเดียวนะยังมีอีกหลายๆข้อแต่ติดไว้ก่อน'ป๊อปปี้พูด ฟางเงียบไปสักพักนึง

'พี่ฝันไปเอากุญแจสำรองมา'พิชชี่สั่งฝันฟางที่ได้ยินก็ตกใจรีบลากป๊อปปี้เข้าไปในห้องน้ำทันที

'เห้ย!จูบฉันก่อนดิ'ป๊อปปี้บอกฟาง ฟางไม่สนรีบออกจากห้องน้ำทันที

"มาจูบฉันสิ"ป๊อปปี้สั่งฟาง

"เออก็ได้"ฟางจำใจเดินไปหาป๊อปปี้

"นั่งตักฉันสิ"ป๊อปปี้สั่งฟางเหวอเล็กน้อยก่อนจะจำใจนั่งลงบนตักของป๊อปปี้

เม้น+โหวตด้วยนะคะ^0^ งงกันมั๊ยอ่าาา แล้วเรื่องนี้เนื้อเรื่องมันไม่หน้าสนใจหรือเปล่าเลยไม่ค่อยมีเม้น เค้าจะได้ปิดเรื่องน่ะ