แรงรักริษยา

"ฮึก ฮือออ"ฟางได้แต่ร้องไห้ออกมาไม่หยุดหลังจากที่ถูกป๊อปปี้ข่มขืนมาไม่นาน ส่วนป๊อปปี้ก็ได้แต่หอบหายใจด้วยความเหนื่อย

"เลิกร้องไห้ได้แล้ว เดี๋ยวออกไปช้าไอ้พิชมันก็สงสัยเอาหรอก"ป๊อปปี้ถอนแกนกลางก่อนแล้วบอกฟาง ฟางปาดน้ำตาแล้วลุกขึ้น

"อ๊ะ!"ฟางร้องออกมาทันที เพียงแค่ก้าวแรกก็ทำให้เธอเจ็บปวด จนแทบล้ม

"ค่อยๆสิ ครั้งแรกก็เป็นแบบนี้แหละ"ป๊อปปี้พูดฟางน้ำตาไหล

'พี่คงทำแบบนี้กับใครหลายคนแล้วสิ ถึงรู้"ฟางคิดในใจ

"หึ่ย!"ฟางสะบัดหัวไล่ความคิดตัวเองก่อนจะปาดน้ำตาแล้วใส่เสื้อผ้า ก่อนจะออกไปจากห้องน้ำทันที

"อ่าว!ฟางเข้าห้องน้ำนานจังแล้วคอเป็นอะไรแดงๆเมื่อกี้ยังไม่มีเลย"พิชชี่พูดก่อนจะมองไปที่คอฟาง ฟางรีบเอามือปิดคอทันที

"อ๋อ ไม่เป็นอะไรหรอก พิชไปเอายาแก้ปวดมาให้เราหน่อยสิ เราปวดหัวแล้วก็ปวดท้องด้วย"ฟางบอกพิชชี่ พิชชี่พยักหน้ารับก่อนจะเดินออกไป จากนั้นป๊อปปี้ก็เดินออกมาพอดี

"พี่ออกไปได้แล้ว"ฟางไล่ป๊อปปี้โดยไม่สบตา จากนั้นป๊อปปี้ก็คว้าตัวฟางมาประชันหน้า

"ฉันจะเก็บเรื่องของเราไว้เป็นความลับ แต่ถ้าเธอทำให้ฉันไม่พอใจเมื่อไหร่เธอเจอดีแน่"ป๊อปปี้พูด ฟางสะบัดตัวออกจากป๊อปปี้

เพี๊ยะ!

"พี่มันเลว ชั่วแย่งได้แม้กระทั่งของ ของน้องชายตัวเอง มันไม่แปลกหรอกพี่พิมจะทิ้งพี่ไป"ฟางตบหน้าป๊อปปี้แล้วพูด ป๊อปปี้เดือดจัดที่ฟางเอาเรื่องพิมมาพูด จึงบดจูบฟางเพื่อเป็นการสั่งสอนทันที

"อื้อออ!"ฟางร้องออกมาด้วยความตกใจ แล้วพยายามใช้แรงทั้งหมดผลักป๊อปปี้

เพี๊ยะ!

"ออกไปจากห้องฟางเดี๋ยวนี้"ฟางตบหน้าป๊อปปี้แล้วไล่ป๊อปปี้อีกครั้ง ป๊อปปี้ไม่พูดอะไรแค่ยิ้มเหยียดๆแล้วเดินออกไป โดยไม่รู้เลยว่ามีดวงตาคู่หนึ่งเห็นว่าป๊อปปี้เดินออกมาจากห้องฟาง

"คุณหนูป๊อปกับน้องฟาง..."ฝันพูดออกมาอย่างตกใจ

"ฮึก ฮีก"ฟางสะอื้นออกมาด้วยเสียใจ เพียงวันแรกที่ย้ายมาอยู่บ้านของคู่หมั้นตัวเองวันแรกก็ทำผิดแล้ว ความฝันของเธอคือการเก็บของรักของหวงที่เธอเฝ้าเก็บมา 20กว่าปี ให้กับคนที่เธอรักในวันแต่งงาน แต่ตอนนี้มันกลับเป็นของคนอื่นไปเสียแล้ว

แอ๊ดดดด!

"อ่าว!ฟางเป็นอะไรอ่ะร้องไห้ทำไม"พิชชี่ที่เดินมาพร้อมกับยาและน้ำ เดินมาหาฟางแต่วางของที่อยู่ในมือไว้ที่โต๊ะ ก่อนที่ฟางจะกอดพิชชี่แน่น

"พิชชี่ ฟางขอโทษ ฟางมันเลว ฮึก ฮือออ"ฟางพูดสร้างความงงงวยให้พิชชี่เป็นอย่างมาก

"ฟางเป็นอะไร บอกพิชได้มั๊ย"พิชชี่ถามฟาง

"ก็..."ฟางจะพูดแต่ต้องหยุด

'ถ้าพิชชี่รู้เค้าอาจจะเกลียดเรา เราจะบอกเค้าไม่ได้'ฟางคิดในใจ

"อะไรหรอ"พิชชี่ถามฟางอีกครั้ง

"ช่างมันเถอะแค่ฝันน่ะ พิช พิชจูบฟางหน่อยได้มั๊ย"ฟางถามพิชชี่ ถ้าเป็นไปได้เธออยากลบสัมผัสของป๊อปปี้ทั้งหมด แต่เธอยังไม่อยากมีครั้งที่2ตอนนี้

"แน่ใจนะฟาง"พิชชี่ถาม ฟางพยักหน้า ก่อนที่พิชชี่จะเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ฟาง ฟางหลับตารอรับสัมผัสจากพิชชี่ ก่อนที่ปากของทั้ง2จะประกบกันในที่สุด ฟางลืมตาด้วยความสงสัย

'ทำไมจูบของพิชชี่มันแปลกๆทำไมเราไม่รู้สึกอะไรเลย แต่กับพี่...ทำไมเรารู้สึกดี"ฟางคิดในใจอย่างสงสัย

'พิชจูบฟางหน่อยได้มั๊ย'ฟางถามพิชชี่

'แน่ใจนะฟาง'พิชชี่ถามฟาง ฟางพยักหน้าก่อนที่ทั้ง2จะจูบกัน

"หึ!ง่ายดีนิ"ป๊อปปี้ที่เห็นเหตุการณ์ระหว่างพิชขี่กับฟางในห้องนอนของฟางพูดออกมา ทำไมเค้าจะไม่รู้ล่ะในเมื่อฟางไม่ได้ปิดประตูห้องนอนเค้าจึงแอบฟัง แต่เมื่อรู้ว่าทั้ง2คนจูบกันเค้าจึงเดินกลับมาเข้าห้องนอน

"หมดเวลาของความสุขของแกแล้วไอ้พิช"ป๊อปปี้พูดอย่างแค้นเคือง

กลับมาแล้วหลังจากที่หายไปนานนน อาจจะมาอัพให้อีกนะ