แรงรักริษยา

ณ บ้านจิระคุณ
ในห้องกินข้าว
"นี่!ฝันไปดูสิว่าทำไมตาป๊อปยังไม่ลงมากินข้าว"เสียงคุณนายใหญ่ของบ้านซึ่งเป็นมารดาของ'พิชชี่'สั่งคนใช้ ในขณะที่นั่งรอลูกชาย(ไม่แท้)อีกคนกับพิชชี่และคุณชายใหญ่ซึ่งเป็นบิดาของ'พิชชี่'และ'ป๊อปปี้'
"ค่ะ คุณผู้หญิง"ฝันรับคำก่อนจะเดินไปที่ห้องป๊อปปี้ทันที
 
ก๊อก ก๊อก!!
"คุณหนูป๊อปปี้คะ ถึงเวลาทานข้าวแล้วค่ะ"ฝันพูดพลางเคาะประตูแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ
"คุณหนูคะ"ฝันเรียกอีกครั้งหนึ่ง
 
แอ๊ดดดดด!!
"อะไรครับ"เสียงของ'ป๊อปปี้'พูดนิ่งๆ
"คือ คุณนายใหญ่ให้มาตามค่ะ"ฝันพูด
"เดี๋ยวผมลงไป"ป๊อปปี้พูดก่อนจะปิดประตูเสียงดัง
"เมื่อไหร่คุณหนูของฝันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมเนี่ย"ฝันพูดก่อนจะเดินลงไป
"ตาป๊อปล่ะ"คุณชายใหญ่ถาม
"คุณหนูบอกว่าเดี๋ยวจะลงมาค่ะ"ฝันตอบก่อนจะเดินออกไป
"เอ้อ!ตาพิชแล้วเมื่อไหร่แม่จะได้เห็นลูกสะใภ้ล่ะเนี่ย ปีหน้าก็จบแล้วนะ หรือว่าอยากเป็นเหมือนพี่ชายเราล่ะ"คุณนายใหญ่ถามลูกชาย
"งั้นพรุ่งนี้ละกันครับ รับรองว่าพ่อกับแม่ต้องให้ผ่านแน่ๆ"เสียงของ'พิชชี่'พูดอย่างภูมิใจ
"แม่ล่ะอยากให้มันถึงเวลาที่ลูกจะมีหลานให้แม่เร็วๆจังเลย"คุณนายใหญ่พูดยิ้มๆ
"คงไม่มีวันนั้นหรอก แค่แฟนคนแรกยังต้องแย่งคนอื่น แล้วแฟนคนที่2เนี่ยไปแย่งใครมาอีกล่ะ"ป๊อปปี้ที่ได้ยินบทสนทนาของ2แม่ลูกก็พูดขึ้นจากชั้นบนก่อนจะลงมา
"ผมไม่ได้แย่งใคร"พิชชี่เถียงกลับ
"หรอ ได้ข่าวว่าแกแย่งฉันไปไม่ใช่เหรอ กินของต่อจากฉันด้วยนี่ หึ!"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มเหยียดๆ
"ไอ้ป๊อปนั่นน้องชายของแกนะ"คุณชายใหญ่พูด
"แล้วไงครับ"ป๊อปปี้ตอบหน้าตาเฉย
"ไอ้ป๊อป"คุณชายใหญ่ตะคอกแล้วทุบโต๊ะ
"คุณคะ กินข้าวกันเถอะค่ะ"คุณนายใหญ่พูด คุณชายใหญ่และป๊อปปี้จึงนั่งลง
 
"ลูกป๊อปจ๊ะ ทานผลไม้มั๊ยจ๊ะ"คุณนายใหญ่ถามป๊อปปี้
"ถ้าผมจะกินก็กินเองและอีกอย่างคุณไม่ใช่แม่ผม แม่ผมน่ะจากไปละ เพราะใครบางคน"ป๊อปปี้พูดแล้วมองคุณนายใหญ่ด้วยหางตา
"ไอ้ป๊อป แกอย่า..."คุณชายใหญ่จะว่าป๊อปปี้แต่ป๊อปปี้พูดแทรกมาก่อน
"ผมไม่กินละ ไปนะครับ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินลุกขึ้นแล้วเดินไปขึ้นรถจากนั้นก็ขับรถออกไป
 
ฝากติดตามด้วยนะคะ เม้น+โหวตด้วยไม่งั้นไรเตอร์ไม่อัพพพ