Battle สงครามแค้นแฝงรัก

ตอนที่ 2
 
 
“เกิดอะไรขึ้นหรอค่ะป้าจันทร์ บอกแก้วมาสิค่ะ” แก้วทำใจให้เย็นลง หวังว่าสิ่งที่เกิดจะไม่ใช่เรื่องร้ายอะไร
 
 
(คุณแก้วค่ะ ฟังป้าดีๆนะ อึก! คือคุณโฟร์เขาเสียชีวิตแล้วค่ะ ฮือๆๆ) เสียงจากปลายสายที่แก้วได้ยิน ตอนนี้แก้วเหมือนจะหยุดหายใจ ดวงตาคู่สวยกลับมีน้ำใสๆ ไหลอาบแก้มนวลๆของเธอ มือที่ถือโทรศัพท์กลับร่วงสู่พื้นกระแทกอย่างแรง ซึ่งเธอไม่สนมันอีกแล้ว เพราะตอนนี้เธอเหมือนหมดเรียวแรง
 
 
“ยัยแก้ววว! เกิดอะไรขึ้น? “ เสียงของเฟย์ดังขึ้น นั้นทำให้แก้วมีสติ กอดเฟย์พร้อมกับร้องไห้ เสียใจกับสิ่งที่ได้ยิน และคงไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น
น้าโฟร์ คือญาติคนเดียวเธอเหลืออยู่ และแก้วเองก็รักเขามากดั่งดวงใจอีกดวงของเธอ
 
 
ตึกๆ! ตึกๆ! ตึกๆ!
 
 
เสียงฝีเท้าดังเป็นระยะๆ ที่เสียดสีกับพื้น ยังคงวิ่งต่อไป หลังจากที่แก้ว เฟย์และฟาง นั่งแท็กซี่กลับจากโรงเรียน แล้วก็ตรงมายังโรงพยาบาลทันที
 
 
“คุณแก้วววว ฮือๆ ToT “ ป้าจันทร์ที่เห็นแก้วมาถึงยังโรงพยาบาล ป้าจันทร์ถึงกับเข้าไปกอดแก้วด้วยความเสียอกเสียใจ
 
 
“ป้าจันทร์ค่ะ น้าโฟร์เป็นยังไงบ้างค่ะ แล้วคุณหมอออกมาหรือยัง? “ แก้วเองที่กระวนกระวายอยู่ไม่เป็นสุข เป็นห่วงคนที่อยู่ข้างในเหลือเกิน
ทั้งแก้ว เฟย์ ฟางและป้าจันทร์ได้แต่ภาวนาขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายจงคุ้มครองน้าโฟร์ที
 
 
เอี๊ยดดด! เสียงประตูที่ถูกเปิดออกมาพร้อมกัยผู้ชายร่างสูง ในชุดสีหมอของคุณหมอ
 
 
“ใครเป็นญาติของคุณศกลรัตน์ครับ? “ เสียงเข้มที่เอ่ยถามถึงญาติหลังจากที่เปิดประตูออกมาจากห้องผ่าตัด
 
 
“ฉันค่ะคุณหมอ ฉันเป็นหลานของเขา “ แก้วที่รู้ตัวอยู่แล้ว ก็เอ่ยตอบไปทันที
 
 
“หมออยากให้พวกคุณทำใจไว้นะครับ “
 
 
“ทำไมค่ะคุณหมอ น้าของหนู น้าของหนูเป็นอะไร? “ เสียงที่สะอึกสะอื้น ราวเหมือนจะร้องไห้ น้ำตาอุ่นๆของแก้วก็เริ่มไหลออกมา
 
 
“เสียใจด้วยนะครับ ผมไม่สามารถรักษาเขาได้ เนื่องจากคนไข้ได้เสียชีวิตก่อนถึงโรงบาลแล้วนะครับ หมอต้องขอโทษด้วย “ คุณหมอเองก็ได้กล่าวเสียใจ และสาเหตุที่เกิดขึ้น ให้กับคนฟังอย่างแก้วและป้าจันทร์ ที่ทั้งคู่ได้เสียใจเป็นอย่างมาก
 
 
“น้าโฟร์ ฮือๆๆ ToT “เสียงร่ำไห้ของแก้วที่เริ่มเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ คนรอบข้างอย่างเฟย์และฟาง ก็ไม่อาจจะทำไรได้ นอกใจจากปลอบใจเธอและเป็นกำลังใจให้เสมอ
 
 
 
1 สัปดาห์ต่อมา
 
 
หลังจากเสร็จงานศพของโฟร์ แก้วเองที่โตเป็นสาว ที่เรียนอยู่ม.ปลายแล้ว ก็สามารถรับรู้กับสิ่งที่เกิดขึ้น และสามารถทำใจได้รวดเร็วกว่าเธอตอนเด็กๆ
 
 
“คุณแก้วค่ะ“ เสียงที่คุ้นเคยของป้าจันทร์เรียนแก้วขึ้น เมื่อเธอยังคงยืนนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านๆ กับน้าโฟร์ที่เป็นญาติคนสุดท้าย ที่รักแก้วมากและมีพระคุณกับแก้วมาเสมอ
 
 
“ค่ะป้าจันทร์ “ เสียงของป้าจันทร์ทำให้แก้วสะดุงตื่นจากภวังค์
 
 
“ก่อนที่คุณโฟร์จะเสียชีวิต เขาฝากอันนี้ให้กัยคุณแก้วค่ะ “ ป้าจันทร์ยื่นซองกระดาษอันนึงที่คล้ายกับซองจดหมายให้
 
 
“มันคืออะไรหรอค่ะ? “ แก้วที่สงสัยถามขึ้น
 
 
“ป้าเองก็ไม่รู้หรอกจ้ะ จากที่ป้าดูน่าจะเป็นจดหมายนะ คุณแก้วก็ลองเปิดอ่านสิ “ ป้าจันทร์ที่แนะนำให้เธอเปิดอ่าน
 
 
“ค่ะ “
 
 
“งั้นป้าไม่กวนแล้วนะไปก่อนนะจ้ะ “ ป้าจันทร์ที่กล่าวลาเธอก่อน และปล่อยให้เธออ่านจดหมายตรงนั้นอยู่คนเดียว
 
 
 
‘แก้วจ้ะ น้าโฟร์ขอโทษนะ ที่ไม่ได้บอกแก้วไว้ก่อน หลายปีที่ผ่านมาน้าเป็นโรคหัวใจ และมีอาการอ่อนแรงมาตลอด แต่น้าไม่อยากให้แก้วต้องเป็นห่วงและเป็นกังวล น้าจึงไม่ได้บอกใครไว้ แม้แต่ป้าจันทร์ น้าจึงไม่รู้ว่าน้าจะอยู่กับแก้วไปอีกนานแค่ไหน ตอนนี้แก้วมีความสุขดี น้าก็คอยเป็นสุขไปด้วยเสมอ แก้วเองกำลังมีอนาคตที่ดี น้าจึงไม่อยากเป็นภาระของหนูนะจ้ะแก้ว ช่วงหลังๆ น้ามีอาการหัวใจเต้นแรงอยู่ตลอด หายใจก็แทบไม่ทัน บางครั้งน้าเองก็มีอาการหัวใจวาย แต่น้าก็ต้องเก็บอาการไว้ ตราบใดที่แก้วได้อ่านจดหมายฉบับนี้ นั้นก็หมายความว่า น้าคงไม่ได้อยู่กับแก้วอีกแล้ว ‘
 
 
“น้าโฟร์ ฮือๆ ทำไม ทำไมน้าไม่บอกแก้ว ทำไมน้าใจร้ายกับแก้วแบบนี้ “
 
 
 
‘แก้ว หนูจำได้มั้ยว่าตอนแก้วเด็กๆ หนูเคยถามน้าว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อแม่ของแก้ว ตอนนั้นที่น้าไม่ยอมแก้ว เพราะน้ารักและเป็นห่วงแก้ว ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมันร้ายแรงเกินกว่าที่เด็กอย่างแก้วทำใจได้ ตอนนี้ก็คงถึงเวลาที่แก้วจะได้รับรู้สักทีนะ คนที่ฆ่าพ่อแม่ของแก้ว คือ ‘นาย วรัญญู ไทยานนท์ ‘
 
 
“ไทยานนท์! นี่มัน... นามสกุลของ‘พี่โทโมะ’หนิ “
 
 
‘เขาคือผู้ชายที่โหดเหี้ยม ฆ่าเพื่อนรักของตัวเองอย่างพ่อแม่ของแก้ว เพราะว่าพ่อของแก้วได้แย่งผู้หญิงของเขาก็คือแม่ของหนู เพราะเมื่อครั้งก่อนนั้น เขาเคยเป็นคนรักของแม่แก้ว แล้วพ่อของหนูเองก็ได้หลงรักแม่แก้ว พ่อของแก้วจึงได้แย่งแม่มาจากเพื่อนรักที่ไว้ใจที่สุดจากเขาคนนั้นมา แต่ตอนนั้นแม่ของแก้วเองก็ได้รักพ่อมาก จึงยอมออกมาและได้แต่งงานกับพ่อ แต่น้าเองก็ไม่คาดคิดว่าเขาจะทำร้ายพ่อแม่แก้วขนาดนี้ น้าขอโทษนะที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลย แต่น้ารักและเป็นห่วงแก้วมากนะ หลังจากที่ไม่มีน้าแล้ว ดูแลตัวเองด้วยนะจ้ะ รักและเป็นห่วง จาก น้าโฟร์ ’
 
 
 
หลังจากที่แก้วได้อ่านจดหมายฉบับนี้จบลง ดวงตาใสๆของเธอก็เหมือนมีพายุโหมกระหน่ำเข้าใส่ มีน้ำหลั่งไหลออกมาจากดวงตาของแก้วมากมาย เธอเจ็บปวดมากและแค้นมาก ไปพร้อมๆกัน ไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับครอบครัวที่เคยรักใคร่และอบอุ่นอย่างเธอได้
 
 
“พ่อค่ะ แม่ค่ะ แก้วขอโทษที่ไม่สามารถดูแลพ่อกับแม่ได้ดีเลย ฮือๆ แก้วสัญญานะค่ะน้าโฟร์ว่าจะดูแลตัวเองให้ดี ความตายของพ่อกับแม่ครั้งนี้ แก้วจะไม่ให้มันสูญเปล่าแน่ แก้วจะล้างแค้นให้กับพ่อแม่ กับสิ่งที่เขาทำกับหนูและครอบครัวของเราค่ะ! “
 
 
 
สิ่งที่แก้วพูดออกมาจากปากสวยๆของเธอ นั้นเธอคิดจะทำอะไร แก้วจะล้างแค้นให้กับครอบครัวงั้นหรอ แล้วคนที่ชื่อโทโมะ เขาเป็นใครแล้วแก้วจะทำอย่างไรต่อไป
 
 
โปรดติดตามตอนต่อไป .....
 
 
2 B C ^^"