รักใครไม่ได้อีก..

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เเล้วไมต้องให้มาเจอกันตอนนี้ดด้วยเนี้ย คนง่วงจะตายอยู่เเล้ว"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ชั้นบ่นแบบนี้มาหลายครั้งเเละตั้งเเต่ไอ้เด็กนี่มันปลุก ชั้นจะบ้าตาย -_- แต่ใครเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าให้เนี้ย มีปรงมีแปรงเรียบร้อย ดีๆ เฟย์เเน่เลยแบบนี้ต้องขอบคุณสักหน่อยเเล้วสิ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"มัวเเต่นอนอยู่ได้คนอะไรปลุกยากชะมัด"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"บ่นอะไรห๊ะ ปลุกยากแล้วปลุกทำไมล่ะ ชิ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่ปลุกจะให้ผมอุ้มมาหรอครับ หนักจะตาย"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ผวัะ!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ปากเสียไอ้เด็กบ้านิ เดี๋ยวเถอะๆ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เจ็บนะ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ชั้นก็เจ็บมือเหมือนกัน่ะน่า เท่ากัน"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ลำเอียงสุดๆ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ลำเอียงยังไงห๊ะ-_-"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็ตรงที่เห็นมือสำคัญกว่าหน้าหล่อๆของผม"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"หน้าหวานๆต่างหากล่ะเหอะ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ทำไมอิจฉาผมใช่มั้ยที่หน้าไม่สวยไม่หวานเหมือนผมอ่ะ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่ย่ะ ถึงชั้นจะหน้าไม่หวานนะ เเต่ก็ไม่ได้หน้าเค็ม-_-"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไปไกลเเละ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"พูดมากน่าเเล้วเมื่อไหร่จะปล่อยไปขึ้นรถเนี้ย ง่วงจะเเย่"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวก็ปล่อยเเล้วเนี้ย พูดมากอยู่ได้ไม่ได้ฟังเค้าเลยเนี้ย"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"กวนตีนหรอกห๊ะ-_-"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เอาอีกแล้วว่าอีกแล้ว ผมกวนตีนตรงไหนเอ๊ะอะว่าๆ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"บ่นอะไรของนายคนเดียวน่ะห๊ะ มาเร็วๆเค้าปล่อยเเล้วเนี้ย"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แหมแอบเเต๊ะอั๊งผมหรอ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"คิดอะไรอยู่ย่ะ-_-"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"คิดว่าแก้วเเต๊ะอั๊งผม"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เลิกคิดแบบนั้นไปได้เลยเพราะมันไม่มีทาง"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เเล้วสักวันมันจะมีทางเองแหละครับ"