รักใครไม่ได้อีก..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เเล้วไมต้องให้มาเจอกันตอนนี้ดด้วยเนี้ย คนง่วงจะตายอยู่เเล้ว"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ชั้นบ่นแบบนี้มาหลายครั้งเเละตั้งเเต่ไอ้เด็กนี่มันปลุก ชั้นจะบ้าตาย -_- แต่ใครเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าให้เนี้ย มีปรงมีแปรงเรียบร้อย ดีๆ เฟย์เเน่เลยแบบนี้ต้องขอบคุณสักหน่อยเเล้วสิ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"มัวเเต่นอนอยู่ได้คนอะไรปลุกยากชะมัด"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"บ่นอะไรห๊ะ ปลุกยากแล้วปลุกทำไมล่ะ ชิ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ปลุกจะให้ผมอุ้มมาหรอครับ หนักจะตาย"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ผวัะ!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ปากเสียไอ้เด็กบ้านิ เดี๋ยวเถอะๆ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เจ็บนะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ชั้นก็เจ็บมือเหมือนกัน่ะน่า เท่ากัน"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ลำเอียงสุดๆ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ลำเอียงยังไงห๊ะ-_-"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ก็ตรงที่เห็นมือสำคัญกว่าหน้าหล่อๆของผม"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หน้าหวานๆต่างหากล่ะเหอะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ทำไมอิจฉาผมใช่มั้ยที่หน้าไม่สวยไม่หวานเหมือนผมอ่ะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ย่ะ ถึงชั้นจะหน้าไม่หวานนะ เเต่ก็ไม่ได้หน้าเค็ม-_-"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไปไกลเเละ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"พูดมากน่าเเล้วเมื่อไหร่จะปล่อยไปขึ้นรถเนี้ย ง่วงจะเเย่"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวก็ปล่อยเเล้วเนี้ย พูดมากอยู่ได้ไม่ได้ฟังเค้าเลยเนี้ย"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"กวนตีนหรอกห๊ะ-_-"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอาอีกแล้วว่าอีกแล้ว ผมกวนตีนตรงไหนเอ๊ะอะว่าๆ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"บ่นอะไรของนายคนเดียวน่ะห๊ะ มาเร็วๆเค้าปล่อยเเล้วเนี้ย"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แหมแอบเเต๊ะอั๊งผมหรอ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"คิดอะไรอยู่ย่ะ-_-"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"คิดว่าแก้วเเต๊ะอั๊งผม"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เลิกคิดแบบนั้นไปได้เลยเพราะมันไม่มีทาง"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เเล้วสักวันมันจะมีทางเองแหละครับ"