Princess diary บันทึกรักฉบับเจ้าหญิง
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 00.39 น.
แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2557 23.57 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) เด็กดื้อขอทำดี Poppy&Fang
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ต้องขอโทษแทนองค์หญิงด้วยนะคะ ดูสิ คุณป๊อปคุณเขื่อนต้องมาเจ็บตัวแบบนี้”พ้อยท์มาส่ง
ป๊อปปี้ เขื่อนและกราฟทำแผลที่โรงพยาบาลก็รีบพูดเมื่อหนุ่มๆออกมาจากห้องทำแผล
“นี่คุณ อย่าเอาแต่สนเด็กหนุ่มๆหน่อยเลย ผมก็เจ็บเหมือนกันนะครับ”กราฟรีบพูด
“อะไรกันคุณ คุณน่ะเจ็บตัวน้อยกว่าทุกคนเลยนะ อีแค่ข้อมือพลิก บ่นมากน่า”พ้อยท์เถียง
“เขื่อน เป็นยังไงบ้าง”เฟย์ที่คุยไลน์กับป๊อปปี้ก็รีบวิ่งมาดูอาการด้วยความเป็นห่วงทำให้ป๊อปปี้ที่ยืน
อยู่ข้างๆเขื่อนก็ซึมลงไปทันที
“เอ่อ เราไม่เป็นอะไรหรอก ก็แค่ฟกช้ำน่ะ เฟย์ไปดูป๊อปมันดีกว่า โดนฟันซะขนาดนั้น”เขื่อนดึงแขน
ออกจากเฟย์แล้วรีบพูดก่อนจะเดินเลี่ยงไปยืนข้างพ้อยท์แทน
“ป๊อปไม่เป็นอะไรมากใช่มั้ย เราเชื่อว่าป๊อปไม่เป็นอะไรมากหรอกแค่นี้จิ๊บๆ”เฟย์พูด
“อืม เราไม่อะไรมากหรอก แค่นี้น่ะ จิ๊บๆ”ป๊อปปี้พูดเศร้าๆเพราะตัวจะถามอาการเขา มาอยู่ข้างๆเขา
แต่สายตาของเฟย์กลับมองแต่เขื่อน
“องค์ เอ้ย คุณฟางไม่เป็นอะไรมากใช่มั้ยครับ ได้ของคืนแล้วสินะครับ”เขื่อนที่รีบเรียกฟางตามปกติ
เพราะไม่อยากให้ใครรู้ฐานะที่แท้จริงมากของฟาง ก็รีบถามต่ออย่างเป็นห่วงองค์หญิง
“ขอบคุณเขื่อนมากเลยนะที่ให้ข้อมูลเราอ่านตอนมาไทยแรกๆไม่งั้นแย่แน่ๆ”ฟางยิ้มตอบเขื่อนและ
พูด เพราะตอนที่มาไทยทางสถานฑูตได้ส่งข้อมูลปลอมแปลงว่าฟางคืนคนธรรมดา
“ไม่ยักจะรู้เลยนะคะว่าเขื่อนเนี่ยรู้จักกับเจ้านายของป๊อปเค้าด้วย”เฟย์รีบพูดพลางเดินมาแทรก
ระหว่างฟางและเขื่อนทันที
“อ่อ คือคุณฟางเค้าเป็นลูกท่านทูตประเทศKzน่ะเค้ามาเที่ยวที่ไทยแล้วไม่ค่อยรู้เส้นทาง เราเลย
ต้องเทคแคร์ และก็จ้างป๊อปมันดูแล”เขื่อนพูดแล้วหันไปมองฟางที่ยิ้มให้
“อ่อ ที่แท้ก็คนสำคัญเขื่อนเลยถึงกับจ้างป๊อปมาดูแล”เฟย์เห็นฟางและเขื่อนคุยกันถูกคอก็พูดเศร้าๆ
“อ้อ เฟย์ เราเห็นร้านน้ำด้านนอกยังเปิดอยู่ไปส่งหน่อยสิ”แม้ป๊อปปี้จะเลิกกับเฟย์มานานแล้ว แต่เมื่อ
เห็นเฟย์กำลังเศร้าเขาก็อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วง
“เอ้ะๆ นั่นมันคุณคนสวยที่ร้านเสื้อเมื่อวันก่อนนี่นา ทำไมถึงมาที่นี่ได้ รึว่าเค้ากับอีตาบอดี้การ์ดขี้เก็
กนั่นจะมีอะไรมากกว่าเพื่อน”ฟางมองป๊อปปี้ที่ดึงเฟย์ออกไปก็สงสัย
“อ๋อ ก็เคยคบกันน่ะพะยะค่ะแต่เลิกกันไปนานแล้ว”เขื่อนตอบ
“เอ้า แล้วเลิกกันแต่มาหากัน แบบนี้ใช่มั้ยพ้อยท์ที่เค้าเรียกกันว่า ถ่านไฟเก่า บอกเราหน่อยสิเขื่อน
ว่าคู่นี้เค้าเลิกกันเพราะสาเหตุอะไรกัน”ฟางรีบพูดกับพ้อยท์แล้วหันไปถาม
“ก็เพราะไม่มีเวลาให้กัน ไม่เข้าใจกันมั้งพะยะค่ะ เอ่อ ตอนที่ทั้งคู่เลิกกัน กะผมไม่ได้ถามอะไรมาก
ด้วย เอ่อ องค์หญิงพะยะค่ะ เรากลับกันเถอะพะยะค่ะ”เขื่อนพูดก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุย ฟางมองนิด
นึงก่อนทั้งหมดจะเดินออกมาพบว่าเฟย์และป๊อปปี้ซื้อกันเสร็จแล้ว ก่อนเฟย์จะแยกกลับไปแล้วทุก
คนก็แยกกลับบ้าน
“เดี๋ยวแกไปอาบน้ำก่อนละกัน เดี๋ยวชั้นทำแผลให้”เขื่อนพูดเมื่อมาถึงบ้าน แต่ป๊อปปี้ไม่ตอบอะไร
เดินผ่านฟางและทุกคนเข้าห้องไปเงียบๆจนทุกคนมองกันอย่างสงสัย
“นายนั่นเป็นอะไรอีกล่ะเขื่อน ผีเข้ารึยังไง”ฟางบ่นพลางจัดเค้กที่ซื้อมาเอาไปให้คนในบ้าน
“ไม่ทราบเหมือนกันพะยะค่ะงั้นเดี๋ยวกระผมขอไปดูก่อนนะพะยะค่ะ”เขื่อนพูดแล้วลุกออกไป
“เอ่อ ไม่ต้องเดี๋ยวเราแวะไปดูเอง ว่าจะเอาเค้กไปให้ แทนคำขอบคุณ’ฟางพูดแล้วเดินไป
“นั่นน่ะสิ เราจบกันไปนานแล้ว ชั้นต้องยินดีสิถ้าเธอรักคนดีๆอย่างเขื่อน”ป๊อปปี้พูดแล้วมองดูรูปที่
สมัยเรียนมหาลัยที่ถ่ายรูปคู่กับเฟย์ โดยมีเขื่อนถ่ายให้
“อ๋อ นี่นายคิดถึงคุณเฟย์อยู่นี่เอง”ฟางที่ย่องเข้ามาในห้องป๊อปปี้และชะเง้อดูรูปก็พูดขึ้น
“นี่องค์หญิง เข้ามาได้ไงน่ะ นี่มันห้องผู้ชายนะ”ป๊อปปี้ตกใจรีบลุกขึ้นติดกระดุมเสื้อที่ตัวเองปลดออก
“นี่เราก็ไม่ได้อยากเข้ามาหรอกน่า เราก็แค่เอาเค้กมาให้ แทนคำขอบคุณที่นายมาช่วยเรากับเขื่อน
ทัน”ฟางรีบพูดก่อนจะยื่นจานเค้กสีชมพูหวานให้ ป๊อปปี้มองเค้กที่เละนิดหน่อยแล้วมองหน้าฟาง
“เอ่อ ขอบพระทัยพะยะค่ะ แต่หม่อมชั้นไม่ค่อยถูกกับของหวาน”ป๊อปปี้มองเค้กแล้วพูดเพราะเค้ก
ทำให้เขาคิดถึงวันเกิดที่เฟย์ไปซื้อเค้กมาฉลองและป้อนให้กับเขาในสมัยที่คบกัน
“อะไรกันที่ไอติมนายยังกินได้ รึว่า นายคิดว่าถ้าเราไม่ดื้อกับนายวันนี้ นายก็ไม่ต้องเจ็บตัวใช่มั้ย ใช่
สิ วันนี้เราทำผิดนิที่เราไม่เชื่อฟัง กะอีแค่เค้ก นายก็ยังไม่อยากรับมันมาจากเรา”ฟางเริ่มตีหน้าเศร้าๆ
“เอ่อ อย่าน้อยใจ เอ้ย อย่าเศร้าสิองค์หญิง นี่ไง ผมกินแล้วๆ”ป๊อปปี้เห็นฟางเบะปากจะร้องไห้ก็
ตกใจก็รีบดึงจานเค้กมาแล้วตักกินคำโตให้ฟางเห็นจนฟางยิ้มออกมา
“อ้ะ ปากนายเลอะ”ฟางเห็นป๊อปปี้กินเค้กตัวเองก็พอใจก่อนจ้ะห็นว่าปากเลอะก็ขยับไปใกล้ป๊อปปี้
แล้วเอื้อมไปเช็ดปากให้ป๊อปปี้ ทั้งคู่สบตาเมื่อใกล้กัน
“เอ่อ ขอบพระทัยองค์หญิง”ป๊อปปี้ได้สติก็รีบพูดแล้วฟางก็รีบถอยห่าง
“อ้อ ถ้าทานเสร็จแล้วก็ทานยา อาบน้ำทำแผลแล้วนอนล่ะ เราไปก่อนนะ”ฟางรีบพูดแล้วเดินออกไป
“วันนี้องค์หญิงทรงตื่นแต่เช้าเลยนะพะยะค่ะ”กราฟที่ตื่นเช้าเป็นปกติก็ทักฟางและพ้อยท์ที่เดินลงมา
“อ๋อ เราเห็นว่าคนไทยชอบทำบุญ เราเลยคิดว่าเช้านี้เราอยากใส่บารต เห็นสาวใช้ที่นี่บอกว่า มีพระ
บิณฑบาตรผ่านพอดีเลยว่าทำบุญซะจะได้ไม่เกิดเรื่องร้ายๆอีกแบบเมื่อวาน”ฟางพูดแล้วเดินไปที่ครัว
แล้วเอาพวกอาหารที่พ้อยท์สั่งแม่ครัวแล้วเอาออกไปรอพระที่หน้าบ้าน
“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณป๊อป คุณเขื่อน”พ้อยท์ทักเมื่อเห็นป๊อปปี้และเขื่อนไปวิ่งมาตอนเช้า
“นี่นาย แผลหายดีแล้วรึไงถึงมาออกกำลังแบบนี้”ฟางรีบพูด
“ผมบอกแล้วไงครับ ผมมีหน้าที่ดูแลองค์หญิงผมต้องทำให้ร่างกายแข็งแรงตลอดเวลา อล้วเมื่อวาน
แผลมันก็แค่ถากๆ ทายาแดงเยอะๆ แผลก็ตกสะเก็ตแล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วยักคิ้วกวนๆ
“ย่ะ พ่อคนเก่ง”ฟางพูด
“อ้าว พระมาพอดีเพคะองค์หญิง คุณป๊อป คุณเขื่อน เชิญมาทำบุญด้วยกันสิคะ”พ้อยท์พูดแล้วเชิญ
ป๊อปปี้กับเขื่อนมาตักบาตรด้วยกัน ฟางชะงักเมื่อป๊อปปี้มายืนข้างตัวเองแล้วช่วยกันตักข้าว ใส่กับ
และของหวานให้พระก่อนจะไหว้พระรับพรข้างๆกัน
“ดีเลย เด็กรุ่นใหม่หันมาทำบุญแต่เช้าแบบนี้ ดีๆ ขอให้รักกันนานๆนะ”หลวงพ่อพูดก่อนจะเดินไป
ฟางเหวอหันขวับไปมองป๊อปปี้ที่เหวอเหมือนกันเพราะเขื่อนและพ้อยท์ยืนข้างกันและช่วยกันเก็บ
ของไม่แปลกที่หลวงพ่อจะเห็นป๊อปปี้และฟางเหมือนคู่รักกัน
“เดินห่างๆเราเลยนะ เห็นมั้ยพระท่านเข้าใจผิดหมดแล้ว”ฟางรีบพูดเมื่อป๊อปปี้เดินตามมา
“เอ้า พอผมห่างตัวองค์หญิงองค์หญิงก็มีภัย พอใกล้ก็มาไล่ผมเป็นบอดี้การ์ดองค์หญิงนะ
ครับ”ป๊อปปี้รีบพูดทันที ฟางย่นจมูกใส่อย่างอารมณ์เสียแล้วเดินจ้ำๆขึ้นไปชั้นบน
“ขอที่สั่งได้แล้วเพคะองค์หญิง”พ้อยท์เดินมาบอกฟางที่นั่งอ่านหนังสือให้เดินลงไปที่ครัว
“ทำอะไรกันหรอครับคุณพ้อยท์”ป๊อปปี้ที่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็แปลกใจที่เห็นฟางเข้าครัว
“วันนี้ไหนๆก็อยู่ที่บ้านกันหมดแล้ว นายเองแผลก็ยังไม่หายดี เราเลยคิดว่าเราจะทำอาหารเลี้ยงทุก
คน”ฟางยิ้มก่อนจะกางหนังสือวิธีทำอาหารไทยอย่างเงอะๆงะๆ
“นี่องค์หญิง จะทำจริงๆหรอ ผมกลัวว่าหนังสืออาหารไทยจะหล่นลงไปในหม้อจัง”ป๊อปปี้มองแล้วขำ
“นี่ เราทำอาหารไทยครั้งแรกนะ ปกติเคยทำที่ไหนเล่า เดี๋ยวถ้าทำเสร็จแล้วนายจะบอกว่าเราทำ
อาหารอร่อย”ฟางรีบพูดก่อนจะเอามีดไปหั่นมำเขือเตรียมจะเอาลงหม้อ
“ทำไมไม่เอากะทิใส่ก่อนละครับแล้วเคี่ยวก่อนจะใส่เครื่องแกงลงไป”ป๊อปปี้เดินมาตั้งหมอแล้วเอา
กะทิเทลงในหม้อแทนฟางก่อนจะจัดการช่วยฟางทำอาหาร
“หั่นไก่ หั่นตามแนวแบบนี้สิครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วเอาไก่และมีดไปจากมือฟางแล้วหั่นให้ ฟางมองตาม
“ว้ายๆ ไฟๆมันลุกๆ”ฟางร้องเมื่อโยนปลาลงกระทะแล้วไฟลุกวิ่งไปหลบหลังป๊อปปี้ทันที
“องค์หญิงจะเปิดไฟแรงทำไมเนี่ย ปลาก็ดำหมดพอดี”ป๊อปปี้รีบไปหรี่แก้สก่อนจะจัดการทอดปลา
แทนฟาง
“อ๊า น้ำมันๆ”ฟางร้องเมื่อทอดหมูแล้วน้ำมันกระเด็นจนป๊อปปี้ต้องเอาตะหลิวมาจากมือฟาง
“องค์หญิงเอาจานมาๆ”ป๊อปปี้ที่ทอดหมูแทนฟางก็สั่งฟางรีบเอาจานมาให้ป๊อปปี้ทันที
“สุดท้ายดีกันก็คงไม่พ้นเรื่องกิน”พ้อยท์มองป๊อปปี้และฟางที่ช่วยกันไม่ทะเลาะกันเวลาทำกับข้าวก็
ยิ้มออกมา
ตอนหน้าเป็นโทโมะแก้วนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
