Princess diary บันทึกรักฉบับเจ้าหญิง
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 00.39 น.
แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2557 23.57 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
15) มันเกิดอะไรกับหัวใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“You’re hot guy”เสียงของฝรั่งผมทองที่จูบกับป๊อปปี้ถอนจูบออกมาก่อนจะนัวเนียกับชายหนุ่ม
โดยไม่สนใจเลยว่าจะมีเข้ามาในโซนนี้รึเปล่า
“ไอ้เราก็อุตส่าห์เป็นห่วงเพราะเห็นเสียใจเรื่องคุณเฟย์แต่นี่คงจะไม่เสียใจแล้วสินะ ขอโทษด้วยละ
กันที่มาขัดจังหวะ”ฟางพูดนิ่งๆก่อนจะวิ่งออกจากร้านไป ป๊อปปี้ตกใจเพราะเมื่อกี้เขายอมรับว่าเผลอ
ไปตามอารมณ์ของผู้ชายบ้าง แต่ตอนนี้ฟางกำลังเข้าใจผิด
“ผู้ชายบ้า เราก็อุตส่าห์เป็นห่วง หึ่ย เรากลับเองดูแลตัวเองก็ได้”ฟางเดินบ่นอารมณ์เสียมาตามทาง
คนเดียวโดยไม่ดูทางเลยว่าเดินมาตรงไหน เพราะในงานก็มีแต่คนที่แต่งตัวโทนนีออนทั่วงานไป
หมด
“Hey pretty girl”เสียงของชาวต่างชาติชาย2คนเดินมาทักฟาง ฟางตกใจเริ่มถอยหนีแต่ถูกฝรั่ง
ในนั้นคนหนึ่งรั้งแขนไว้
“อย่ามายุ่งกับเรานะ”ฟางตกใจร้องออกมาและพยายามขืนตัวเองออกจากฝรั่งคู่นี้แล้ววิ่งไปชนชาย
คนหนึ่ง
“หนีอะไรมาหรอครับ”ชายคนนั้นพูดเมื่อประคองฟางไปกอด
“ช่วยด้วยค่ะพวกนี้จะลวนลามฟาง”ฟางชี้ไปที่ฝรั่งคู่นั้นที่เลิกลั่กตกใจรีบเดินหนี
“ไม่เป็นไรแล้วนะครับผมไล่ไปแล้ว แล้วคุณมาเที่ยวงานฟูลมูนปาร์ตี้คนเดียวหรอครับ ผมว่ามัน
อันตรายเกินไปสำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆแบบนี้นะฮะ”ชายคนนั้นถาม
“ฟางมากับเพื่อนค่ะ แต่ตอนนี้หลงทาง ช่วยพาฟางกลับไปหน่อยได้มั้ยคะพาฟางไปหาเพื่อน
ที”ฟางพูด
“ไม่ต้องห่วงครับเดี๋ยวผมจะพาฟางไปส่งหาเพื่อนเองนะ อ้อผมชื่อพิชชี่นะครับ”พิขขี่ตอบก่อนจะเดิน
พาฟางกลับเข้ามาในกลุ่มเพื่อนของเขาที่เริ่มเมากันแล้ว
“ใครวะพิช เด็กใหม่หรอ น่ารักดีนี่ ไปสอยมาจากตรงไหนวะ”เพื่อนในกลุ่มพูดแซว
“ทะลึ่งละๆ เออ ฝากฟางหน่อยนะเดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำแปป”พิชชี่พูดแล้วรีบไปเข้าห้องน้ำ
“ดื่มมั้ยครับ”เพื่อนพิชชี่ยื่นแก้วเหล้าให้ฟาง
“ไม่ค่ะฟางดื่มไม่เป็น”ฟางพูดแล้วดันแก้วเหล้าออก
“งั้นไม่ดื่มทานนี่รอพิชมันหน่อยละกันนะครับ พวกเรามีกันเยอะ”เพื่อนพิชชี่พูดแล้วเอาบราวนี่ให้ฟาง
ฟางเห็นว่าเป็นบราวนี่ก็รับมากินเอาๆอย่างเอร็ดอร่อย
“ถ้าเมาก็ไปนอนกันนะเว่ยเดี๋ยวกูเอาฟางเค้าไปตามหาเพื่อนก่อน เห้ย”เมื่อพิชชี่เดินออกมาจาก
ห้องน้ำก็ตกใจเมื่อเห็นฟางขึ่นไปเต้นบนฟลอร์เต้นกับเพื่อนของเขาที่ตั้งท่าจะลวนลามฟาง แถมยัง
เอาเบียร์ให้ฟางดื่มฟางก็รับผิดจากเมื่อกี้นี้ลิบลับ
“นี่อย่างบอกนะว่าพวกมึงเอาบราวนี่กัญชาให้ฟางเค้ากินน่ะ”พิชชี่ตกใจ
“เออ เอาน่า น่ารักๆแบบนี้ก็แบ่งๆกันหน่อยดิวะ ดูสิๆร้อนแรงน่าดู”เพื่อนพิชชี่พูดแล้วมองฟางที่เริ่ม
แกะกระดุมเดรสตัวเองออกทีละเม็ดๆ
ผลัก
ก่อนที่เพื่อนพิชชี่จะลวนลามฟางอีกครั้งป๊อปปี้ก็กระโดดถีบเพื่อนพิชชี่ตกฟลอร์
“เห้ยนี่มันจะมากไปแล้วนะ”พิชชี่ที่ตกใจเห็นเพื่อนตัวเองล้มก็ไปประคองเพื่อนและว่าป๊อปปี้
“น้อยไปด้วยซ้ำที่เพื่อนแกจะลวนลามเธอ”ป๊อปปี้โมโหแล้วอุ้มฟางขึ้นก่อนจะพาฟางออกมาจากงาน
แล้วหาที่เงียบๆโดยเป็นหาดไกลขากบริเวณงานพอสมควร
“องค์หญิงๆ มีสติหน่อย”ป๊อปปี้พยายามเขย่าตัวฟางที่ร้องอือ อาไม่สนใจเขาตอนนี้ก็เริ่มกลัว กลัวว่า
ฟางจะเป็นอะไรมากไปก่อนจะหน้าแดงเมื่อเห็นว่ากระดุมเดรส2-3เม็ดถูกแกะออกเผยให้เห็นบรา
สีหวาน
“ไม่ นี่คือเจ้านาย เธอคือองค์หญิงๆ”ป๊อปปี้พยายามเตือนสติก่อนจะติดกระดุมให้ฟาง
“เห้ย”ป๊อปปี้ร้องเมื่อฟางดันป๊อปปี้ลงไปนอนแล้วฟางขึ้นคร่อมแทน
“วู้ว สนุกจังเลย ฮิฮิ”ฟางที่เริ่มมีอาการเมากัญชาที่ถูกกินไปก็หัวเราะออกมาก่อนจะโยกไปมา ป๊อปปี้
สังเกตุอาการก็รู้ทันทีว่าฟางถูกวางยาก็รีบดึงฟางให้อยู่ดีๆ
“อื้ออ”ป๊อปปี้ที่พยายามล๊อคตัวฟางก็ถูกฟางโน้มหน้าไปจูบชายหนุ่มทันที รสหวานจากของหวานที่
ฟางกินนั้นถูกส่งต่อมาให้ป๊อปปี้ลิ้มลองจนป๊อปปี้แทบเคลิ้มก่อนจะโอบเอวฟางไว้
“องค์หญิง กลับที่พักกันเถอะไม่งอแงสิ”ป๊อปปี้ถอนจูบแล้วกอดล๊อคตัวฟางไว้ก่อนจะพูดออกมา
“หวานจัง ขอจูบอีกได้มั้ย ฮิฮิ”ฟางมองป๊อปปี้ตาเยิ้มก่อนจะซุกตัวลงในอกกว้างเพื่ออ้อน
“ก็ได้ แต่สัญญานะว่าต้องกลับไปนอน”ป๊อปปี้หน้าแดงก่อนจะตอบตกลง ฟางยิ้มก่อนจะดึงป๊อปปี้ลง
มาจูบเธออีกครั้ง โดยที่คราวนี้ป๊อปปี้ไม่ปล่อยให้ฟางคุมเกมส์อีกแล้ว เขากลายเป็นฝ่ายรุกแทนฟาง
เริ่มสอดลิ้นเข้าไปหยอกล้อหารสหวานจากโพรงปากของฟาง ทั้งคู่จูบกันตรงนั้นอยู่เนิ่นนานภายใต้
แสงจันทร์
“แก้ว ลืมอะไรไปรึเปล่า”กั้งทักเมื่อแก้วที่ตรวจดูความเรียบร้อยกับธามไทเสร็จก็จะไปนอนแต่ถูกดัก
ไว้ก่อน
“แก้วก็ตรวจบริเวณบ้านพักจนครบทุกที่แล้วนะคะมีอะไรหรอเพคะ”แก้วมองกั้งอย่างสงสัย
“ก็ลืมทานยาแก้ปวดไงล่ะ ยัยเด็กดื้อ”กั้งชูซองยาที่ไปขอจากหมอหลวงที่มาด้วยให้ฟางและยิ้ม
อย่างอ่อนโยนจนแก้วเผลอยิ้มตามไม่ได้กับความอ่อนโยนของกั้ง
“ขอบพระทับเพคะ องค์ชายดีกับแก้วจริงๆ”แก้วยิ้มตอบกั้งก่อนจะรับยาออกมาแล้วเดินมาเจอโบว์
“ขยันจังเลยนะกับการโปรยเสน่ห์ให้ผู้ชาย ทำไมล่ะ พวกทหารหรือองค์รักษ์ประจำตัวองค์ชายมีตั้ง
เยอะแยะแล้วเธอจะมายุ่งกับองค์ชายทำไม”โบว์เปิดฉากว่าแก้วทันที
“แก้วไม่เคยคิดอย่างั้นนะคะ”แก้วพยายามอธิบาย
เพี้ยะ
โบว์ตบหน้าแก้วทันที
“อย่ามาทำปากดี ชั้นเห็นหมดแล้วล่ะกับการกระทำของเธอที่อ่อยทั้งพี่ชายโทโมะและก็พี่ชายกั้ง
เธอนี่มันจอมยั่วผู้ชาย ต่ำ”โบว์ว่าแก้วเพราะไม่พอใจมากที่กั้งและแก้วสนิทกัน แก้วฟังแล้วกำมือ
แน่น
“แต่พี่ชายว่าคนที่ถือตัวเองอยู่สูงกว่าคนอื่นแล้วดีแต่คอยว่าคอยดูถูกคนอื่นแบบนี้น่ะ ต่ำกว่าคน
ธรรมดาแบบแก้วมากกว่านะ”กั้งที่ลืมเอาขนมให้แก้วเดินมาเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดก็ว่าโบว์กลับ
“พี่ชาย พี่ชายสนใจมันมากกว่าหญิง”โบว์หน้างอแล้วพูดอย่างไม่พอใจก่อนจะวิ่งร้องไห้หนีขึ้นไป
ชั้นบนสวนกับโทโมะที่ออกมาหาน้ำดื่มชั้นล่าง
“องค์ชายเพคะ ไปดูคุณโบว์เค้าเถอะเพคะ เค้าเสียใจมากนะเพคะที่องค์ชายว่าแบบนั้น”แก้วพูด
“ไม่เอาหรอก น้องโบว์ถูกตามใจมาเยอะแล้ว จนดูถูกคนอื่นแบบนี้ตลอด เห็นทีเราจะต้องเริ่มเล่นไม้
แข็งกับน้องโบว์บ้างแล้ว”กั้งพูดพลางถอนหายใจ
“แต่นังไงคุณโบว์ก็คือคนที่เสด็จพ่อขององค์ชายหมายมั่นให้เป็นคู่ครองในอนาคตนะเพคะ พูดจาดีๆ
กับคุณเค้าหน่อยสิเพคะ”แก้วพูดให้เหตุผล
“เห้อแก้วนี่น้า มองโลกในแง่ดีเสมอเลย นี่ถ้าแก้วเป็นราชนิกกูลก็ดีสิ เราจะได้ให้เสด็จพ่อไปขอแก้ว
เลย”กั้งพูดเชิ่งเล่นเชิงจรงหยอกแก้ว ทำให้แก้วส่ายหน้าแล้วยิ้มกับคำพูดแต่โทโมะที่ได้ยินก็อึ้ง
มองแก้วและกั้งอย่างผิดหวัง
“เป็นอย่างที่กู้ดดี้บอกจริงๆด้วยสิ ที่แท้เธอก็หวังจะจับน้องชายชั้น”โทโมะมองแก้วด้วยความไม่
พอใจเพราะเขากับโบว์ก็สนิทกันมาแต่เด็กเหมือนกับจินนี่ เขารักและเอ็นดูโบว์มากและคอยเชียร์คู่
กั้งและโบว์ให้แต่งงานก่อนเขา แต่เมื่อกั้งพูดแบบนี้ก็แสดงว่ากั้งเริ่มเอนเอียงไปทางแก้วแล้วสินะ
“งั้นแก้วขอตัวเลยนะเพคะเดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องปลุกองค์ชายโทโมะแต่เช้า”แก้วที่ยืนคุยกับกั้งสักพักใหญ่
ก็ขอตัวเดินกลับที่พักตัวเองพลางมองพระจันทร์คืนนี้ที่กลมโต
“ว้าย”ขณะที่แก้วเผลอมองพระจันทร์อยู่ก็ถูกมือหนากระชากดึงเข้าไปในห้องพักของเธอ
“องค์ชายโทโมะ”แก้วตกใจเมื่อพบว่าคนที่ดึงเธอมาคือโทโมะก็รีบหนีแต่โทโมะใช้ความไว้จับแก้ว
โยนลงไปกับเตียงนอนแล้วรีบขึ้นคร่อมกดทับแก้วทันที
“ทำไม คิดว่าเราเป็นใคร เป็นกั้งงั้นหรอ”โทโมะเยาะ
“เปล่านะเพคะ องค์ชายออกไปนะเพคะเดี๋ยวใครจะมองไม่ดี”แก้วพยายามขืนตัวแล้วพูด
“กับเราล่ะรังเกียจทีกับกั้งล่ะยิ้มหวานออเซาะเลยสินะ นี่ไม่รู้รึยังไงว่ากั้งเค้าหมั้นกับโบว์”โทโมะว่า
“หม่อมชั้นรู้เพคะ”แก้วพยายามพูดและขัดขืนโทโมะแต่ไม่เป็นผล
“รู้งั้นหรอ แล้วยังจะแย่ง ดี งั้นนี่คือบทลงโทษที่เธอคิดจะใฝ่สูง”โทโมะพูดจบก็บดจูบแก้วอย่างป่า
เถื่อนทำให้ปากกระแทกกันจนสัมผัสถึงคาวเลือด แล้วตกใจพยายามดิ้นแต่โทโมะไม่สนใจและบีบ
เคล้นอกสวยผ่านเสื้อเชิ้ตของแก้วจนแก้วร้องครางในลำคอด้วยความเจ็บ
“นี่แค่สั่งสอน จำไว้ว่าถ้าเข้าใกล้กั้งอีกเธอจะเจอมากกว่านี้”โทโมะที่ได้ยินเสียงสะอื้นในลำคอของ
แก้วก็ชะงักได้สติก่อนจะปล่อยแก้วเป็นอิสระแล้วพูดขู่ก่อนจะเดินออกจากห้องไปทันที
รีดเดอร์หาย สงสัยอยากเปลี่ยนเรื่อง..... งั้นเอาอีกเรื่องลงแทนละกัน ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
