สามีตีตรา ภาค2
6.3
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"อะ อีกคำนะค่ะคุณพิศุทธิ์ เดียวกั้งป้อนนะ"
"กั้งพอแล้ว ผมอิ่มแล้วครับ"
"งั้นจิบน้ำหน่อยนะค่ะ"กั้งอ้อนสุดๆ
"ก็ได้ครับ"พิศุทธิ์ยิ้มในความน่ารักของกั้ง
"หวานกันจังนะยัยกั้ง"กุ้งเดินเข้ามส
"อ่าว! พี่กุ้ง"กั้งเดินเข้าไปกอด "คิดถึงจังเลย"
"พี่ก็คิดถึง"กุ้งกอดกั้งกลับ
"สวัสดีครับ"พิศุทธิ์พูด
"คะ คุณพิศุทธิ์ ขอโทษนะค่ะที่เมื่อวานมางานแต่งไม่ได้ พอดีติดเครื่องในสนามบินน่ะ"
"ผมไม่คิดมากหรอกครับ แต่กั้งเนี้ยสิครับดูแปลกๆ"
"งานแต่งตัวเอง น้องก็ไม่อยู่ พี่ก็ไม่อยู่ กั้งน้อยใจนะ"
"เรื่องแค่นี้เอง แต่งงานกันแล้วนะ อย่าเอาคิดมากไปเลย"
"ค่ะ ไปอังกฤษมีของฝากมามั้ยอะพี่กุ้ง"
"มีซิ ตอนนี้สมหวังกำลังเก็บอยู่"
ตื้ด!!เสียงโทรศัพท์สั่น
"ผมไปรับโทรศัพท์ก่อนนะครับ"พิศุทธิ์เดินออกไป
"กั้งพี่อยากอุ้มหลานเร็วๆจัง"
"กั้งก็เหมือนกันแหละ แต่คนที่จะเป็นพ่อเขาไม่ยอม"
"ทำไมอะกั้ง"
"คุณพิศุทธิ์ บอกว่ากั้งดูแลลูกไม่ได้หรอก"
"แล้วกั้งทำได้ป่ะละ"
"ก็...คงได้มั้งพี่กุ้ง ให้พี่เลี้ยงมาเลี้ยงก็ได้"
"ลูกเรานะไม่ใช่ลูกคนอื่น ถ้าทำไม่ได้ พี่ว่าอย่าพึ่งมีลูกเลยนะ สงสารเด็ก"
"จะให้ทำไง กั้งทำไม่ได้ อีกไม่กี่ปีจะอายุ 30 ถ้าไม่มีลูกตอนนี้ อนาคตจะมีได้รึเปล่าก็ไม่แน่
"พยายามทำให้ได้และทำให้เค้ารู้ว่าเราพร้อมซิ"
"อืม คงได้นะ"ทำหน้าเซ็งๆ
ด้านพิศุทธิ์
"สวัสดีครับ พิศุทธิ์พูดครับ"
"อ๋อพิศุทธิ์หรอ"
"ไม่ทราบว่าใครครับ"
"ไม่ต้องรู้หรอก รู้ไว้แค่ว่า ฉันกำลังจะกลับมา"
"คุณพูดอะไรน่ะ คุณคุณ"พิศุทธิ์รู้สึกไม่ค่อยดี
กั้งเดินมากอดเอวพิศุทธิ์
"คุยกับใครค่ะ คุณพิศุทธิ์"
"ใครก็ไม่รู้ครับ เขาบอกว่ากำลังจะกลับมา ผมว่ามันไม่ชอบมาพากล"
"อย่าสนใจเลยค่ะ ไปเดินเล่นกันดีกว่านะ"
"กั้งพอแล้ว ผมอิ่มแล้วครับ"
"งั้นจิบน้ำหน่อยนะค่ะ"กั้งอ้อนสุดๆ
"ก็ได้ครับ"พิศุทธิ์ยิ้มในความน่ารักของกั้ง
"หวานกันจังนะยัยกั้ง"กุ้งเดินเข้ามส
"อ่าว! พี่กุ้ง"กั้งเดินเข้าไปกอด "คิดถึงจังเลย"
"พี่ก็คิดถึง"กุ้งกอดกั้งกลับ
"สวัสดีครับ"พิศุทธิ์พูด
"คะ คุณพิศุทธิ์ ขอโทษนะค่ะที่เมื่อวานมางานแต่งไม่ได้ พอดีติดเครื่องในสนามบินน่ะ"
"ผมไม่คิดมากหรอกครับ แต่กั้งเนี้ยสิครับดูแปลกๆ"
"งานแต่งตัวเอง น้องก็ไม่อยู่ พี่ก็ไม่อยู่ กั้งน้อยใจนะ"
"เรื่องแค่นี้เอง แต่งงานกันแล้วนะ อย่าเอาคิดมากไปเลย"
"ค่ะ ไปอังกฤษมีของฝากมามั้ยอะพี่กุ้ง"
"มีซิ ตอนนี้สมหวังกำลังเก็บอยู่"
ตื้ด!!เสียงโทรศัพท์สั่น
"ผมไปรับโทรศัพท์ก่อนนะครับ"พิศุทธิ์เดินออกไป
"กั้งพี่อยากอุ้มหลานเร็วๆจัง"
"กั้งก็เหมือนกันแหละ แต่คนที่จะเป็นพ่อเขาไม่ยอม"
"ทำไมอะกั้ง"
"คุณพิศุทธิ์ บอกว่ากั้งดูแลลูกไม่ได้หรอก"
"แล้วกั้งทำได้ป่ะละ"
"ก็...คงได้มั้งพี่กุ้ง ให้พี่เลี้ยงมาเลี้ยงก็ได้"
"ลูกเรานะไม่ใช่ลูกคนอื่น ถ้าทำไม่ได้ พี่ว่าอย่าพึ่งมีลูกเลยนะ สงสารเด็ก"
"จะให้ทำไง กั้งทำไม่ได้ อีกไม่กี่ปีจะอายุ 30 ถ้าไม่มีลูกตอนนี้ อนาคตจะมีได้รึเปล่าก็ไม่แน่
"พยายามทำให้ได้และทำให้เค้ารู้ว่าเราพร้อมซิ"
"อืม คงได้นะ"ทำหน้าเซ็งๆ
ด้านพิศุทธิ์
"สวัสดีครับ พิศุทธิ์พูดครับ"
"อ๋อพิศุทธิ์หรอ"
"ไม่ทราบว่าใครครับ"
"ไม่ต้องรู้หรอก รู้ไว้แค่ว่า ฉันกำลังจะกลับมา"
"คุณพูดอะไรน่ะ คุณคุณ"พิศุทธิ์รู้สึกไม่ค่อยดี
กั้งเดินมากอดเอวพิศุทธิ์
"คุยกับใครค่ะ คุณพิศุทธิ์"
"ใครก็ไม่รู้ครับ เขาบอกว่ากำลังจะกลับมา ผมว่ามันไม่ชอบมาพากล"
"อย่าสนใจเลยค่ะ ไปเดินเล่นกันดีกว่านะ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ