รักของฉันกับเขา...และเธอ TK

วันรุ่งขึ้น
ฉันอาบน้ำแต่งตัวกินข้าวเสร็จเรียบร้อยก็นั่งเล่นโทรศัพท์ อ่านหนังสือ ดูทีวีไปเรื่อยๆ 10.00น.
จะเป็นอะไรก็มีทู มีทู~~(เปลี่ยนริงโทน)
แก้ว//ฮัลโหลค่ะพี่ป้อง
ป้อง//ฮัลโหลครับ เดี๋ยวสิบเอ็ดโมงพี่ไปรับนะ
แก้ว//อ๋อ ได้ค่ะ
ป้อง//งั้น แค่นี้นะครับ
แก้ว//ค่ะ
วางสาย______สักพัก
จะเป็นอะไรก็มีทู มีทู~~
แก้ว//โหลว่าไง
โทโมะ//วันนี้ว่างป่ะ
แก้ว//ว่างตอนเย็นอ่ะ
โทโมะ//อ๋อเออ เดี๋ยวไปรับ
แก้ว//กินข้าวหรอ
โทโมะ//ใช่
แก้ว//เคร ได้
โทโมะ//ครัช บายจุ๊ฟ(เขิน)
แก้ว//จุ๊ฟ บาย
วางสาย____
11.00น.
ปริ๊นๆ
"อ้าวพี่ป้องมาแล้วหรอคะ" ฉันเดินออกไป
"ครับ" ฉันขึ้นรถไปนั่งข้างคนขับ จุดหมายปลายทางของฉันคือ ห้างสรรพสินค้า
หลังจากเรากินข้าวเที่ยงกันเสร็จก็ไปเดินซื้อของต่อ
"แก้ว ดูหนังกันมั้ย" 
"ไม่มีอะไรน่าดูอ่ะค่ะ" ฉันตอบ
"อืม อยากไปไหนต่อมั้ย"
"อยากกลับบ้าน" 
"งั้นก็ได้ครับ" 
ถึงบ้าน
"ขอบคุณนะคะ รักนะ บ๊ายบาย"
"ครับผม รักเหมือนกัน"
20นาทีต่อมา
ปริ๊นๆๆ
"อ้าวโมะ มาแล้วหรอ" ฉันพูดเหมือนที่พูดกับพี่ป้องแต่คำตอบที่ได้คือ
"รถจอดอยู่นี่ยังไม่มาม้างงง ขึ้นรถเลยครัช" 
"อ่าจ่ะ" แล้วฉันก็ขึ้นไปนั่งข้างคนขับ
"ทำไมว่างแต่ตอนเย็นอ่ะ" โทโมะถาม
"เราไปกับพี่ป้องอ่ะ" 
"อ๋อ" โทโมะตอบแล้วยิ้มให้ จากนั้นก็ เงียบ..
'ยิ้มให้เธอ อยากให้รู้ว่าฉันน่ะเข้าใจ แต่ที่เงียบไป เธอจะเคยสงสัยอาการฉันบ้างมั้ย'
"เป็นอะไรรึป่าว" ฉันถามเพื่อทำลายความเงียบ
"อ๋อ ป่าวๆ ไปบ้านเรานะ" โทโมะพูด
"ไปไมอ่ะ"
"ก็จะทำกับข้าวให้กินไง^^"
"โห อร่อยมากแน่เลย...อ้าว นี่ทางไปห้างนิ่" 
"ไม่มีวัตถุดิบอ่ะ แหะๆ"
"555"
เราสองคนคุยกันไปตลอดทาง ไม่เหมือนตอนอยู่กับพี่ป้อง พูดอะไรก็ ครับ ครับ แล้วก็ ครับ.....
ระหว่างที่เดินดูวัตถุดิบกับโทโมะ ฉันเหลือบไปเห็พี่ป้องเดินกับผู้หญิงคนนึง แล้วเขาก็ไม่มองมาทางฉันเลย.....อาจจะเป็นเพื่อนก็ได้ คิดบวกเข้าไว้แก้วใจ...
.
.
.
ตอนนี้เราอยู่ที่บ้านโทโมะแล้ว โทโมะบอกว่าจะทำอาหารให้ แต่ฉันขอช่วยทำด้วย
"แก้วล้างผักแล้วกันนะ"
"แก้ว ช่วยโมะหั่นผักหน่อย"
"แก้ว หม้อจะไหม้แล้วเฮ้ย"
"แก้ว บลาๆๆๆๆ" 
บอกได้เลยว่า สนุกมากกกกกกก
'ยังดีที่ได้ใกล้เธอ ยังดีที่ยังได้เป็นแค่เพื่อนคนเก่า'
"อร่อยป่าว" โทโมะถาม
"อร่อยดิ่ เก่งนะเนี่ย" ฉันตอบแล้วชม
"ไหน ชิมดิ......อร่อยอ่ะ ผู้ช่วยเก่งต่างหาก" โทโมะบอก
"5555"
มื้อนี้อร่อยที่สุดที่เคยกินมาเลยยยยย
"ขอล้างจานก่อนนะ เดี๋ยวไปส่ง" โทโมะบอก
"งั้นช่วย" แล้วเราก็ช่วยกันล้างจานจนเสร็จ
ระหว่างทางกลับบ้าน
"มื้อนี้เป็นไงบ้าง"
"อร่อยและสนุกมากกก" ฉันตอบ
"จริงอ่ะ" 
"จริง"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็ทำอาหารกับเพื่อนรัก อร่อยหมด สนุกด้วย"
'รู้แล้วว่าไม่มีทาง รู้แล้วว่าเธอมองกันแค่เพื่อนคนหนึ่ง รู้แช้วเขาดีมากมาย รู้มั้ยฉันแค่น้อยใจ แต่ยังเหมือนเดิม เพื่อนไม่รักแต่แอบรักเพื่อน ห้ามไม่ฟังก็ยังเลอะเลือน ก็เธอไม่เคยคิด ก็ยังไปแอบคิด ก็สมควรเจ็บ.....เพื่อนเท่านั้นแค่นี้ที่เธอต้องการให้เป็น...'
"ถึงบ้านแล้วครัชชช"
"แต๊งกิ้วม๊วฟๆ"
"จ้า อย่าลืมกอดมิกกี้เม้าส์นะ"
"ไม่ลืมหรอก ไปละ บายย"
__________________________________
To be continue
วันนี้เรัยนยังไม่หนักเท่าไหร่ พออัพได้ (เราเรียนวันเสาร์ด้วยอ่ะ) ขอกำลังใจได้ป่าว ขออีกสองเม้นน๊าาาา แล้วเด่วมาอัพให้เน็วๆนี้ บาย ม๊วฟๆ