รักกำมะลอของนายหน้าหล่อกับนางหน้าสวย

 

 

 

 

 

 

หลายวันต่อมา

 

 

 

 

 

          พิมเดินทางมาที่คฤหาสน์ในตอนค่ำของวันหนึ่ง  ก่อนหน้าที่จะเดินทางมาขนมจีนส่ง

ข่าวไปให้เธอทราบ

 

 

 

 

 

“คุณหนูคะ วันนี้คุณหญิงโสภาออกงานสังคม  กว่าท่านจะกลับก็คงดึก”

 

 

 

 

 

“ขอบใจมากขนมจีน” เธอคิดแผนการใหญ่ที่จะต้องทำให้สำเร็จ

 

 

 

 

 

          วันนี้พิมไม่ได้มามือเปล่า เธอมีไวน์จากฝรั่งเศส เครื่องดื่มที่ป๊อปปี้ชอบนักหนา  แต่

มันมีความพิเศษอยู่มากกว่านั้นเพราะในไวน์ขวดนี้เธอได้ผสมยาชนิดหนึ่งลงไปด้วย  เป็นยา

สมุนไพรชนิดหนึ่งที่ไม่ว่าใครเผลอกินเข้าไปจะถูกฤทธิ์ของมันควบคุมสติ  เกิดอาการเร่าร้อนมี

ความต้องการทางเพศอย่างรุนแรง 

 

 

 

 

 

          สุดท้ายคงเหมือนกับจินนี่ที่เป็นเหยื่อให้กับกวินเคี้ยวครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยความ

เต็มใจ  และในครั้งนี้เธอก็เลือกที่จะนำมันมาใช้กับป๊อปปี้เพราะทันทีที่ได้ตัวเขามา เรื่องอื่นก็

จะไม่ยุ่งยากสำหรับพิมอีกต่อไป

 

 

 

 

 

          ทันทีที่เดินเข้ามาในคฤหาสน์จิระคุณ พิมก็รีบเดินตรงไปที่ห้องทำงานของป๊อปทันที 

ขนมจีนไม่รู้แผนการนี้แต่ก็ถูกหลอกให้ช่วยเปิดทางให้หมดแล้ว  ไม่มีฟาง แก้วและโทโมะมา

ขัดขวาง ทุกอย่างสำเร็จ

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อป  พิมเข้าไปนะคะ”  พิมเดินมาเหยุดยืนอยู่หน้าห้องจัดการคาะประตูพร้อมกับเอ่ยถาม

คนที่อยู่ภายใน  พูดจบเธอก็ถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไป

 

 

 

 

 

“มีอะไรหรือพิม”  ร่างสูงเงยหน้าขึ้นจากการทำงานที่ทำค้าง มองหน้าหญิงสาวที่เปิดประตูเข้า

มา

 

 

 

 

 

“คือ” พิมทำหน้าอึกอักเพราะยังรู้สึกกระดากอยู่บ้าง  แต่ก็อย่างมัวแต่อายเดี๋ยวก็แห้ว  โอกาส

ดีๆแบบนี้หาไม่ได้ง่ายๆ

 

 

 

 

 

“คือ?!?” ร่างสูงทำหน้าสงสัย

 

 

 

 

 

“คือเรื่องเมื่อวันก่อนพิมมาคิดดูแล้วพิมรู้สึกว่าตัวเองทำผิดมาก  วันนี้เลยอยากจะมาขอโทษพี่

ป๊อป  หวังว่าพี่ป๊อปคงจะให้โอกาสและให้อภัยพิมนะคะ”  หญิงสาวตัดสินใจพูด

 

 

 

 

 

“ได้สิ พี่ดีใจที่เธอคิดแบบนี้”  เขาคิดว่าคนผิดแล้วยอมรับผิดสำนึกตนได้ย่อมสมควรที่จะให้

โอกาส

 

 

 

 

 

“ค่ะ” พิมทำหน้าใสซื่อ

 

 

 

 

 

“จริงสิคะพิมมีไวน์มาฝากพี่ป๊อปด้วย  เป็นไวน์จากฝรั่งเศส  พี่ก็เป็นนักชิมตัวยง พิมรู้ ลองชิม

ดูสักแก้วนะคะไม่รู้จะถูกใจหรือเปล่า”

 

 

 

 

 

“แต่พี่ทำงานอยู่นะพิม”  ร่างสูงแย้ง

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ นิดเดียวเองไม่เมาหรอกค่ะ”ว่าแล้วก็จัดการรีบเทไวน์แดงลงในแก้วส่งให้

ชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

“สักนิดนะคะพี่ป๊อป”

 

 

 

 

 

“ก็ได้จ้ะ”  เขาตอบรับเพราะสงสารเธอกลัวว่าเธอจะคิดน้อยอกน้อยใจ พาลหาว่าเขาโกรธเธอ

อีก  ชายหนุ่มยกไวน์ขึ้นมาจิบ  โดยไม่ทันสังเกตเห็นสายตาคมกริบหมายมาดของพิมที่ลอบ

มองอย่างประสงค์ร้าย

 

 

 

 

 

เอาแล้วไง พิมวางยาป๊อปแล้ว จะเป็นยังไงต่อไปล่ะเนี่ย

nc ใกล้แล้ว  รอกันก่อนนะจ้ะ จุ้บๆ 55555

ขอเม้นด้วยนะจ้ะ โทษทีหายไปนานเลย 

คือบับว่าการบ้านเยอะจริงๆ