เเค่เธอ...เพื่อนรัก

 
 
 
 
 
 
 
 "แก้วตื่นได้เเล้ว เดี๋ยวไปเตรียมงานบ้านเฟย์ไม่ทันนะ"ผมพูดเเล้วสะกิดคนตัวเล็กที่กำลังนอนกอดหมอนข้างอยู่
 
 
 
"อื้อ!! ปะป๋าแก้วง่วงนะ"เธอพูดทั้งที่ยังไม่ลืมตาพร้อมกระชับหมอนเข้าหาตัวอีก หึ น่ารักชะมัดด
 
 
 
"ถ้าเฟย์โกรธแก้ว โทโมะไม่รู้ด้วยนะ"ผมพูดเเล้วนั่งลงข้างเธอ
 
 
 
"ปะป๋าขู่อ่าTT"เธอพูดเเล้วเด้งตัวขึ้นมาทันทีพร้อมกับทำหน้าจะงอแง ให้ตายสิ ผมกำลังทำให้เธอร้องไห้งั้นหรอ
 
 
 
"โทโมะขอโทษ โอ๋ๆ มาๆไปอาบน้ำเร็วเดี๋ยวสายเอา"ผมพูดเเล้วขยี้หัวเธอเล่น
 
 
 
"ดึง"เธอพูดเเล้วยื่นมือขึ้น ผมส่ายหน้าเบาๆก่อนจะจับมือเธอเเล้วดึงเธอห้ลุกขึ้นเเต่ทำไมไม่ขึ้นล่ะ ผมมองไปดูมือเธออีกข้างกำลังจับขอบเตียงอยู่ ให้ตายเธอเด็กดื้อเอ๊ย
 
 
 
"แก้วปล่อย"ผมพูดเเล้วมองมือที่เะฮจับเตียงไว้ไม่ให้ผมดึงขึ้น
 
 
 
"ปะป๋าเก่งจริงก็เอาขึ้นให้ได้สิ^^"เธอพูดเเล้วยักคิ้ว มั่นใจมากสินะ หึ เดี๋ยวรู้กัน
 
 
 
"เอางี้ใช่มั้ย"
 
 
 
"^^"
 
 
 
"ได้"ผมพูดเเล้วดึงเธอจนตัวเองเองไปข้างหลังเเละเเน่นอนเธอลอยหวิวตามเเรงดึงของผมทันที
 
 
 
จุ๊บ
 
 
 
เธอลอยหวิวมาพร้อมสายลมเเละไม่ได้มาเเค่นั้นปากของเธอโดนแก้มของผมเต็มๆ ให้ตายเถอะผมอยากดึงเธอแบบนี้ทุกวันจริงๆ เห้ย!! อย่าพึ่งมองผมไม่ดีนะครับ
 
 
 
"อ๊ะ อุ้ย! แก้มปะป๋าหอมจัง ฟอดดด"เธอพูดพร้อมหอมผมอีกข้าง ความจริงเรื่องหอมๆอะไรเนี่ยเป็นเรื่องแกติของเรานั่นแหละครับ ทำแบบนี้มาก็ตั้งเเต่เด็กเเล้ว เเต่ผมก็เขินอยู่ดี
 
 
 
"พอเเล้วเดี๋ยวแก้มโทโมะช้ำ เเล้วนี่ไปอาบน้ำเร็วๆเลย เดี๋ยวจะสายเอา"ถึงผมจะพูดออกไปแบบนี้ไม่ใช่ว่าไม่เสียดายนะครับ เเต่ผมเขินเป็นเหมือนกันนะ
 
 
 
"งื้ออ ไม่หอมก็ได้"เธอพูดพร้อมใช้มือยันอกของผมเเล้วนั่งข้างๆผม
 
 
 
"ผ้าขุ้นหนู"เธอพูดเเล้วเเบมือ
 
 
 
"อะ"ผมพูดเเล้วหยิบผ้าขุ่นหนูใกล้มือให้เธอก่อนที่เธอจะลุกขึ้นเเล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
 
 
 
"ปะป๋า"เธอออกมาในสถาพเดิม
 
 
 
"หืม ?"
 
 
 
"ปะป๋าัยังไม่ได้ไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านแก้วเลยนะ เเล้วแก้วใส่อะไรล่ะ"เธอถาม เออจริง ผมเองก็ลืมไป
 
 
 
"ก็กางเกงขาสั้นของแก้วเเล้วก็เสื้อโทโมะไง เดี๋ยวเเวะไปเอาบ้านแก้วทีหลังก็ได้"ผมพูดเพราะนึกขึ้นได้ว่าล่าสุดที่แก้วมาลืมเอาขาสั้นตัวนึงไปด้วย
 
 
 
"อ๋อ ตัวนั้นที่ลืมอ่านะ โอเคเอามาสิ"ผมจึงหันหลังเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าก่อนจะหยิบกางเกงขอสั้นของเธอเเล้วก็เสื้อตัสวใหญ่ของผม ก่อนจะเดินเอาไปให้เธอ
 
 
 
"ขอบคุณค้าบ"
 
 
 
เธอพูดก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ ผมจึงไปนั่งรอเธอที่ห้องรับเเขกดูทีวีรอเธอไปพรางๆ
 
 
 
20 นาทีผ่านไป
 
 
 
"ปะป๋าเสื้อปะป๋าตัวใหญ๊ใหญ่"ผมหันไปตามเสียงของเธอตอนนี้เสื้อของผมมันคงจะใหญ่จริงๆ คุมกางเกงขอสั้นของเธอเลย หึ้ย เก็นเเล้วขัดต่าชะมัด ผมไม่ชอบให้เธอใส่ขาสั้นเลยจริงๆ เเต่เจ้าตัวเองก็ไม่ชอบใส่เหมือนกันจะใส่ตอนนอนเท่านั้นมันสบายดี
 
 
 
"ไปเอาเปลื่ยนเสื้อผ้าบ้านแก้วก่อนค่อยไปบ้านเฟย์ก็เเล้วกัน"ผมพูด
 
 
 
"เอ้า ปะป๋ารีบไม่ใช่หรอไปบ้านเฟยืเลยก็ได้"
 
 
 
"ไม่ได้!"
 
 
 
"ปะป๋า ตะคอกเค้าTT"
 
 
 
"โอ๋ๆ ปะป๋าขอโทษเนี่ยใส่สั้นเเบบนี้มันไม่ดีหรอก ปะป๋าไม่ชอบ"ผมพูด เธอยิ้มเเป้นทันทีเพราะว่านานๆทีผมจะเเทนตัวเองว่าปะป๋า
 
 
 
"เเทนตัวเองแบบนี้น่ารักอะ ปะป๋าแทนแบบนี้เลยนะ โทโมะให้คนอื่น สำหรับเเล้วจะเอาปะป๋าอะนะๆ"เธอพูดเเล้วทำหน้าอ้อนผม อีกเเล้ว เฮ้อ ผมจะเบื่อใจตัวเองจริงๆ ทำไมไม่เคยปฏิเสธเธอได้เลยนะ
 
 
 
"เดี๋ยวโทโมะจะพาไปเปลื่ยนก่อน"
 
 
 
"เดี๋ยวยัยเฟย์ว่านะ"
 
 
 
"ปะป๋าจะให้เปลื่ยน"
 
 
 
"ทำไมอ่ะ"
 
 
 
"หวง"ผมพูดไปตามความจริงทำให้คนตัวเล็กเข้ามากระเเซะผมทันที
 
 
 
"หวงเค้าหรอค่ะปะป๋า ยอมเปลื่ยนก็ได้ ^^"เธอพูดเเล้วยิ้มหวานให้ผม เห้อ ผมจะตายอยู่เเล้วครับ
 
 
 
"ดีมากเด็กน้อย ไปครับ"ผมพูดเเล้วจับมือเธอออกมาจากห้อง
 
ตอนนี้ผมกำลังอยู่ในลิฟต์กับแก้วเเละไม่ได้อยู่กันสองคนมีผู้ชายหน้าตาหื่นกามขอขึ้นมาด้วยอีก ดูมัน มองขาอ่อนแก้ไม่วางตาเลยผมนี่อยากจะไปต่อยหน้ามันนักไอ้โรคจิตนิ ผมจับมือแก้วให้ไปอยู่ข้างหลังผมเพื่อบังสายตาของไอ้หื่นกามตรงหน้านี่ เเละได้ผลมันขมวดคิ้วอย่างอารมณ์เสีย เหอะ ไม่โดนก็ต่อยก็บุญเท่าไหร่เเล้ว
 
 
 
ติ่ง
 
 
 
"รีบไปเถอะปะป๋า"ดูเหมือนว่าเธอเองก็จะรู้ว่าไอ้หมอนี่มันมองอยู่ พอถึงชั้นล่างรีบลากผมออกมาเชียว หึ เด็กหนอแด็ก
 
 
 
"ปะป๋าเราจะไปรถอะไรอะ บิกไบท์ปะป๋าหรือรถสปอร์ตปะป๋าอะ"เธอถามผมเมื่อเดินออกมาตรงล๊อบบี้
 
 
 
"อย่าขึ้นคันไหนล่ะ"ผมถามเธอ
 
 
 
"อยากซ้อนมอไซต์อะ บิ๊กไบท์เนาะ"เธอพูดเเล้วส่งยิ้มมาให้ผม ผมจึงเกินไปโซนจอดรถของคอนโดผมก่อนจะไปเอารถบิ๊กไบท์คันโปรดของผมเเละในที่นี้มีเธอคนเดียวที่เคยได้ขึ้นมา เเละผมก็จะให้เธอคนเดียวที่ได้ขึ้นมัน
 
 
"อะใส่ไว้"ผมพูดเเล้วยื่นหวกกันน็อคสีดำให้เธอ เธอเองก็รับเเละใส่มันปกกระติก่อนจะมาขึ้นข้างหน้า ปกติเธอจะต้องขึ้นข้างหลังนิ
 
 
 
"จะนั่งหน้าอะ"
 
 
 
"..?.."
 
 
 
"เอามืออกสิ"เธอพูดพร้อมตีมือที่ผมจับเเฮนไว้ผมเองขึ้นชักมือกลับข้างที่เธอตี ก่อนเธอจะขึ้นมานั่งข้างหน้า
 
 
 
"ทำไมวันนี้นั่่งหน้าล่ะ"ผมถาม อยากรู้ยนะครับ เเต่ก็ชอบนะ
 
 
 
"ทำไมอะ นั่งไม่ได้หรอ"เธอพูดเเล้วหน้ามุ่ย
 
 
 
"เปล่าครับ นั่งได้อ่ะ งั้นจะไปเเล้วนะ"ผมพูดก่อนจะขับรถออกจากคอนโด เเล้วขับเลี้ยวไปซอยบ้านแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
บ้านแก้ว
 
 
 
"รีบเลย"ผมพูด
 
 
 
"รับทราบ"คนตัวเล้กพูดก่อนจะวิ่งขึ้นไปชั้นบน
 
 
 
ตุ๊บ
 
 
 
"โอ้ยยยยยย"เสียงนี้ทำให้ปมที่กำลังนั่งโซฟาลุกผึ่งทันทีเเล้ววิ่งไปดูที่บรรได เห้ยย!! ตัวเล็กของผมก้ามผิดงั้นหรอ ผมรีบวิ่งไปหาเธอในทันที
 
 
 
"แก้ว เจ็บมั้ย"ผมถามเธอด้วยความเป็นห่วง
 
 
 
"มาก TT"เธอพูดเเล้วจับหัวเขาที่มันช้ำเป็นสีม่วง
 
 
 
"ไหนมา ปะป๋าเป่าให้"ผมพูดเเล้วห้มลงไปที่หัวเข่าก่อนจะเป่าสองสามครั้ง
 
 
 
"หายเจ็บหรือยังครับ"ผมเงยหน้าขึ้นมาถามคนตัวเล็กที่นั่งยิ้มอยู่
 
 
 
"หายเป็นปริดทิ้งเลย อิอิ"เธอพูดเเล้วยิ้มล่าเริง อันที่จริงแผลเเค่นี้ทำอะไรเธอไม่ได้หรอก ถึกจะตาย
 
 
 
"งั้นมาเดี๋ยวโทโมะอุ้มไปละกัน"ผมพูดก่อนจะช้อนตัวเธอขึ้นมาโดยที่เธอก็ไม่ขัดขืนเลยสักนิด ก่อนผมจะขึ้นไปที่ห้องของเธอเเล้ววางเธอลงบนเตียง
 
 
 
"ปะป๋าออกไปก่อนเค้าจะเปลื่ยนเสื้อผ้า"เธอไล่ผม เเล้วผมจะด้านอยู่ทำไมล่ะครับ เเหมผมเองก็ไม่ได้อยาหดูเธอเปลื่ยนซะหน่อย ผมจึงพยักหน้าเเละรีบเดินออกมาทันที
 
 
 
3 นาทีผ่านไป
 
 
 
"ไปกัน"เธอพูดเเล้วออกมาในกางเกงขอเดฟสีดำกับเสื้อสีขาวลายมิกกี้เมาส์
 
 
 
"ไปครับ"ผมพูดก่อนจะเดินออกมาพร้อมเธอ เธอเองก็เดินกระเผลกๆเล็กน้อยคงจะเจ็บสินะ ม่วงๆแบบนั้นน่ะ เราออกมาหน้าบ้านก่อนจะขึ้นบิกไบท์ของผมออกไปบ้านเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
บ้านเฟย์
 
 
 
"มาสายว่ะ"เสียงของไอ้เขื่อนดังขึ้นทันทีที่พวกเราก้ามเข้ามาในบ้าน
 
 
 
"ขอโทษค้าบบ"เธอพูดเเล้วหยิกแก้มไอ้เขื่อน ให้ตายสิ ผมไม่ชอเลย
 
 
 
"ไปไหนกันมาเนี่ย มาสาย"ดูมันว่า เดี๋ยวพ่อก็ตบสักบาท
 
 
 
"ไปบ้านแก้วเนี่ยแหละ ไปเปลื่ยนเสื้อผ้ามา แหมสายนิดเดียวเองไม่ว่ากันหรอกเนาะ"เธอพูดเเล้วมองหน้าทุกคน
 
 
 
"หรอออ"ทุกคนพูดยกเว้นผมกับแก้ว ไงอะ สายมาครึ่งชั่วโมงเองนะ
 
 
 
"แหะๆ"
 
 
 
"พอๆ จะให้ช่วยมั้ยล่ะ"ผมพูด
 
 
 
"ช่วยดิ้"เฟย์พูดก่อนจะยกกล่องไม่ใหญ่เเละไม่เล็กมากยัดใส่มือของผม
 
 
 
"ไปเลยนู้นไปจัดตรงสระน้ำ"เฟย์พูด
 
 
 
"งั้นแก้วไำปช่วยปะป๋าน้ะ"เธอพูดเเล้วยกมือขึ้นก่อนจะยิ้มเเฉ่ง
 
 
 
"ตามสบายเลยคุณภรรยา คุณสามีคงจะอยากให้ช่วยแหละ"ไอ้ป๊อปพูดเเล้วเหล่มองผม ผมยังไม่ได้คิดเลยนะครับ เเค่นิดเดียวเท่านั้น
 
 
 
"อะไรมึง"ผมพูดเเล้วเหล่มองมัน
 
 
 
"ฟางจ๋ามันดุป๊อป"ดูมัน ตอแหลนะไอ้นี่ ไอ้ซบไหล่อ้อนฟางเฉย เหอะ
 
 
 
"โทโมะ!!"นั่นไงหันมาดุผมเฉยเลย
 
 
 
".."ผมไม่พูดได้เเต่มองหน้าไอ้ป๊อป ที่กำลังเเลบลิ้นให้ปม อยากเตะมันจริงๆ
 
 
 
"ดุทำไม ด่าเลยสิ"ห๊ะ ฮ่าๆๆๆ ผมอยากจะหัวเราะดังๆ ฟางไม่ได้จะว่าผมเเต่ให้ด่ามัน
 
 
 
"5555555"เเล้วทึุกคนก็หัวเราชอบใจกันเเต่ไอ้ป๊อปเอาเเต่หย้าบุดสมน้ำหน้ามัน ไม่อยากจะอวด ผมน่ะพวกเยอะ ฮ่าๆ
 
 
 
หลังจากที่เราหัวเราะชอบใจที่ได้แกล้งไอ้ป๊อปมันเสร็จก็พากันเดินไปสระน้ำบ้านของเฟย์ ก่อนจะเเยกย้านกันช่วยจัดงาน ฟางกับเฟย์ย่ะไปทำอาหาร ผมกับแก้วก็ตกแต่งตามขอบสระให้มันสวยงาน ทั้งไฟทั้งอะไรเยอะเเละ ผมละขี้เกียจนึกถึงตอนเก็บจริงๆ ตัวเล็กของผมจะเหนื่อยมั้ยเนี่ย
 
 
 
"ไอ้แก้วรับโว้ย"เสียงไอ้เขื่อนดังขึ้นทำให้พวกเราหันไปมองมันกำลังโยนแแตงโมมาให้แก้ว !! มันทำบ้าอะไรเนี่ยถ้าแก้วรับไม่ได้ล่ะ
 
 
 
แผละ!
 
 
 
เอ่อ แก้วไม่รับจริงๆด้วยเเต่ใช้เทวันโด้เตะมันกลับไปให้ไอ้เขื่อนทั้งที่มันยังไม่เเตก -_- เอ่อขาตัวเล็กจะเป็นออะไรมั้ยเนี่ย เเตงโมไม่ใช่ลูกเล็กๆนะครับนั่น
 
 
 
ตุ๊บ
 
 
 
ปั้ก
 
 
 
โครม
 
 
 
โอ้วตัวเล็กของผมแม่นจริงๆ โดนหัวให้เธอเเล้วก็เเตกเลอะมันเต็มเลย เเละที่สำครับมันล้มไปนอนะพับกับพื้น จะว่ายังไงดีล่ะ มันทำเองนิ จะสงสารมันดีมั้ยเนี่ยเเต่ตอนนี้ผมอยากรู้ว่าตัวเล็กของผมนี่เจ็บหรือเปล่า เข่าก็จริงช้ำอยู่
 
 
 
"เจ็บขาหรือเปล่าเนี่ย เตะไปได้เเตงโมลูกตั้งใหญ่"ผมพูดเเล้วคุกเข่าจะเลิกขากางเกงเธอขึ้นเเต่เธอกลับจับมือผมไว้
 
 
 
"เจ็บอะไรเล่า สนุกดี ฮ่าๆ "เธอพูดเเล้วหัวเราะชอบใจ
 
 
 
"เวรละ"ไอ้ป๊อปพูดเเล้วมาดูไอ้เขื่อน
 
 
 
"คราวนี้จะนอนไปกี่วันดีไอ้เขื่อน เเตงโมทั้งลูก"ไอ้ป๊อปพูดเเล้วเขย่าตัวไอ้เขื่อน
 
 
 
"เว่อร์ป๊อป แก้วเตะเบาๆ"แก้วพูดเเล้วเดินเข้าไปดูไอ้เขื่อน
 
 
 
"ปะป๋าไปช่วยป๊อปอุ้มเขื่อนไปข้างในสิ"เธอหันมาสั่งผมก่อนที่ผมจะรีบเดินไปช่วยไอ้ป๊อปอีกเเรง
 
 
 
"ถรรยาไม่สั่งไม่มานะมึง"ไอ้ป๊อปพูดกับผม
 
 
 
"พุดมากนะมึงเดี๋ยวก็ก็ให้แก้วเตะให้สลบอีกคนหรอก"ผมพูดขู่มันไป
 
 
 
"อุ้บส์"มันรีบเอามือมาปิดปากทันที หึ นึกว่าจะเเน่
 
 
 
 
 
 
 
"อ้าว ทำไมเขื่อนนอนงี้อ่ะ"เฟย์เเละฟางที่เดินมาก็ทำท่าทางตกใจก่อนจะถาม เฟย์นี่เข้ามาช้อนหัวไอ้เขื่อนยให้นอนตักมันเลย
 
 
 
"เค้า"เธอพูดพร้อมยกมือขึ้น ยอมรับผิดโดยดี โธ่ ตัวเล้กของผม ซื่อจริงๆ
 
 
 
"แก้วอ่ะแกล้วเขื่อน"ไอ้ป๊อปพูด
 
 
 
"ไม่ได้แกล้ง"เธอปฏิเสธ ก็จริงเธอเปล่าแกล้งสักหน่อยมันน่ะโยนมาเองไม่รู้เรื่อง
 
 
 
"เอ้าๆ ชั่งเถอะเนี่ยปลุกเขื่อนก่อนดีกว่า"ฟางพูดเเล้วเฟย์ก็เย่าเขื่อนทันที
 
 
 
"เขื่อนๆ ตื่นนะตื่นๆๆ"เฟย์พูดเเล้วเขย่าตัวเขื่อน
 
 
 
"..."
 
 
 
"นี่ไอ้กบ ตื่นะเว้ยอย่านอนวันนี้วันเกิดเฟย์นะ"
 
 
 
".."
 
 
 
"แก้วว่านะ มันสลบเพราะเเตงโที่แก้วเตะ เดี๋ยวแก้วไปเอามาเเล้วเตะอีกดีหว่ามันน่าจะฟื้น"แก้วพูดเเล้วเอามือเตะปากทำท่าคิด โธ่ เเม่คูณครับ มันจะหลับนานกว่านี้สิครับ
 
 
 
ฟึ่บ
 
 
 
ไม่รู้อะไรไอ้เขื่อนลืมตาขึ้นมาในทัรนทีที่แก้วพูดจบ
 
 
 
หมับ!
 
 
 
"อย่าเลย ตื่นเเล้วครับ หูผึ่งเลยครับเนี่ยTT"ไอ้เจขื่อนพูดเเล้วจับมือแก้ว
 
 
 
"แกล้งหลับหริ-_-"เฟย์พูดเเล้วมองหน้าอ้เขื่อน เเนะมือยังไม่ปล่อย
 
 
 
"เปล่าครับ หลับจริงๆ เเต่เหมือนฝันว่าใครจะมาเตะอีกก็ไม่รุ้อ่ะ กลัวเลยรีบตื่น"มันพูดเเล้วหันไปหาเฟย์ก่อนจะปล่อยมือแก้ว เหอะ ถ้ามันช้ากว่านี้อีก 3 วิ ผมจะเตะมันเองเนี่ยแหละหมั่นไส้
 
 
 
"แก้วแกหลอกหลอนอ่ะ"ฟางพุดเเล้วหัวเราะชอบใจกับทุกคน
 
 
 
"พอเเล้วๆ ไปๆจัดงานต่อไป"ผมพูดเพราะเดี๋ยวจัดไม่เสร็จอีก
 
 
 
"ไปๆ"เธอพูดเเล้วจับมือผมก่อนจะจูงมือผมให้เดินออกไปที่สระ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
มาอัพให้เเล้วค้าบบบบ >< ยังไงก็ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะค้าบบบบ