เพียงเงา

 
 
 
                                   หลังจากที่ขับรถออกจากบริษัทของโทโมะ วีรวิทย์และกวางก็มาหาไตรคุณที่บ้าน 
 
               
                    "  ไม่ทำงานหรอไอวี ขับรถพาสาวเที่ยวอยู่ได้ " ในขณะที่วีรวิทย์กำลัจะเดินเข้าบ้าน ไตรคุณก็เดินออกมาจากบ้านพอดี
 
 
                    "  ไม่อะครับ วันนี้ไม่มีอะไรต้องเซ็น "  วีรวิทย์พูดพลางเหลือบมองกระเป๋าใส่เสื้อผ้าในมือไตรคุณ
 
 
                    "  เออดีเนอะ อยากพักเมื่อไหร่ก็พัก ไม่เหมือนงานของชั้ล กว่าจะพักได้แต่ละที โอ้ยยย "  ไตรคุณบ่น 
 
 
                    " แล้วนั้นพี่ไตรจะไปไหน ไปเที่ยวหรอ " วีรวิทย์พูด 
 
 
                    " เออซิ ชั้ลจะไปทะเลสักสองสามวัน ไปด้วยกันมั้ย  "  ไตรคุณชวน  วีรวิทย์ไม่ตอบ แต่เหลือบไปส่งสายตากับกวาง  กวางอ่านสายตาวีรวิทย์ก็รู้ทันทีว่าเขาคิดอะไรอยู่
 
 
                    "  พี่ช่วยจองห้องเพิ่ม 3 ห้องนะครับ  ผมกะจะพาเพื่อนไปปรับทุกข์สักหน่อย "  วีรวิทย์ยิ้มเจ้าเล่ห์  
 
 
                    "  เออ  งั้นไปก่อนนะ เดี๋ยวไปจองห้องให้  พี่ไปก่อนนะกวาง " ไตรคุณพูด กวางยิ้มหวานแล้วเอ่ยลาไตรคุณ
 
 
                    "  อะไรมันจะเหมาะเจาะขนาดนี้   งั้นเราไปที่บ้านกวางดีกว่านะ " 
 
 
 
 
                                   ทั้งคู่มาที่บ้านดิเรก  ซึ่งตอนนี้แก้วก็อยู่ในสภาพเดิม นั่งเหม่อลอย ซึมอยู่ริมหน้าต่าง ข้าวปลาไม่ยอมกินเหมือนเดิม  
 
 
 
                    "  พี่กาญจน์ กวางกับพี่วีมีเรื่องปรึกษา " กวางและกาญจน์ซุบซิบกันอยู่ครู่ครึ่ง กาญจน์ก็หน้าเจื่อนไปเล็กน้อย
 
 
                    " จะดีหรอกวาง  ถ้ามันไม่เป็นไปตามแผนหละ " กาญจน์หน้าเครีด
 
 
                    "  เชื่อผมนะครับ งานนี้ไม่มีพลดแน่นอน ตัวแผนการณ์ไปกันทั้งนั้น " วีรวิทย์พูด 
 
 
                    "  ตัวแผนการณ์  ใครหรอ ?  "  กาญจน์พูด 
 
 
                    "  ก็อาบอมแฟนพี่กาญจน์ไง  งานนี้ต้องพึ่งทั้งอาบอม ทั้งพี่ไตรเลยนะ ไม่งั้นไม่สำเร็จแน่นอน " วีรวิทย์พูด 
 
 
                    " จะดีหรอพี่วี  แล้วอาบอมจะร่วมกับเราด้วยหรอ " กวางพูด 
 
 
                    " รวมอยู่แล้ว เชื่อพี่  เดี๋ยวเรื่องอาบอมพี่จัดการเอง ตอนนี้ทั้งสองคนไปชวนแก้วให้ได้ก่อนนะ "
 
 
                                    
 
                                 กาญจน์ กวาง มาหาแก้วที่นั่งซึมอยู่ที่บ้านเล็ก 
 
 
                    " แก้ว  ทำไมมานั่งตรงนี้คนเดียวหละ "  กวางทัก แก้วหันมามอง ก่อนจะยิ้มน้อยๆ 
 
 
                    "  แก้วรู้สึกเหนื่อยๆยังไงไม่รู้คะ " 
 
 
                    " เหนื่อยหรอ งั้นดีเลย พี่กับกวางจะไปเที่ยวทะเลพอดี แก้วไปด้วยกันนะ "  กาญจน์จับมือแก้วเอาไว้ 
 
 
                    "  แก้วไม่อยากไปอะคะ  แก้วขอโทษนะพี่กาญจน์ "  แก้วยิ้มเกรงใจ
 
 
                    "  ตั้งแต่เกิดมาเรายังไม่ไปเที่ยวไหนด้วยกันเลยนะ  ครั้งนี้เราว่างด้วยกันทั้งสามคน ไปเถอะนะแก้วนะ  "  กวางตื้อต่อ 
 
 
                    " แต่แก้ววว.... "  แก้วยังพูดไม่จบ
 
 
                    " หรือว่าแก้วไม่อยากไปกับพวกเรา  "  กาญจน์พูด 
 
 
                    " หรือว่าแก้วรังเกียจพวกเรา "  กวางเสริม 
 
 
                    " หรือว่าแก้วยังโกรธพวกเราอยู่ "  กาญจน์เสริมต่อ 
 
 
                    "  ปล่าวนะคะพี่กาญจน์ พี่กวาง  แก้วไม่ได้โกรธ ไม่ได้รังเกียจพี่นะคะ  แกวแค่ยังไม่พ้อมที่จะไปไหน  แก้วรู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีแรง  " แก้วพูด เธอเหมือนคนหมดแรงจริงๆ
 
 
                    "  ไปเถอะลูก  ไปเที่ยวกับพี่ๆเค้า จะได้ไม่ต้องมานั่งเหงาอยู่คนเดียวแบบนี้  "ดิเรกที่เพิ่งรู้แผนของวีรวิทย์ รีบเข้ามาเสริมทัพทันที เพราะตัวเองก็อยากให้แก้วดีกับโทโมะ เห็นแก้วสภาพนี้มาหลายงัน หัวอกคนเป็นพ่อก็เศร้าไม่แพ้กันเลย
 
 
 
                    "  พ่อ  "  ทั้งสามอุทานพร้อมกัน
 
 
                    "  คือแก้ววว..." แก้วจะปฏิเสธ แต่พอเห็นแววตาของดิเรก ก็จำยอม
 
 
                    " ไปก็ได้คะ "  แก้วพูด  ดิเรกพยักหน้าพอใจ
 
 
                    " เยส ! "  กาญจน์ กวาง ร้องดีใจ 
 
 
 
 
                                  ด้านวีรวิทย์ หลังจากได้รับรายงานจากกวางว่าแก้วยอมตกลงไปด้วยแล้ว ก็ไปหาบอมที่คอนโด 
 
 
 
                    "  มาทำไมไอวี  "  บอมอยู่ในชุดนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว โชว์ซิกแพค วีรวิทย์เห็นหุ่นบอมถึงกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่
 
 
                    "  อาดูเซ็กซี่นะครับ " วีรวิทย์แซว
 
                    
                    "  ทะลึ่งแล้วมึงอะ "  บอมเคือง 
 
 
                    " ผมอยากให้พี่กาญจน์มาเห็นจัง " วีรวิทย์แซวไม่เลิก 
 
                    
                    " กาญจน์เห็นเยอะกว่าที่มึงเห็นอีก "  บอมทะลึ่งกลับ เล่นเอาวีรวิทย์เบิกตากว้างช็อคในสิ่งที่บอมพูด
 
 
                    "   อะอาพูดจริงหรอ  "
 
 
                    "   ป่าว กุโกหก   เอ้า มีอะไรก็ว่ามา "  บอมตัดบทเข้าเรื่อง
 
 
                    "  อ่อ คือ แก้วกับโทโมะเค้ายังไม่ดีกันเลย ผมเลยอยากให้อามาร่วมแผนด้วย เพื่อจะช่วยให้ 2 คนนี้เค้าดีกัน " วีรวิทย์พูด 
 
 
                    "  แผนอะไรของแก ไหนว่ามาดิ "  บอมฟังอย่างตั้งใจ วีรวิทย์เล่าแผนการณ์ของตัวเองจนหมด 
 
 
                    " อ่อนหวะ  เอาแผนชั้ลดีกว่า  "   แล้วบอมก็เล่าแผนตัวเองให้วีรวิทย์ฟัง  วีรวิทย์ อึ้ง
 
 
                    "  ผมเกรงว่า ใครสักคนหนึ่งต้องระเบิดกลางงานนะครับอา " วีรวิทย์พูด 
 
 
                    " แล้วแกคิดว่าใครจะระเบิดก่อนกันหละ  "  บอมพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ 
 
 
                    "  มันจะดีหรอครับอะ "  วีรวิทย์ไม่ค่อยมันใจ 
 
 
                    "  ดีสิ  "  บอมพูด วีรวิทย์ยิ้มไม่ออก 
 
 
                    " แกกับพรรคพวกไปพรุ่งนี้นะ ส่วนชั้ลจะล่วงหน้าไปก่อน ไปเตรียมงานกับไอ้ผู้กอง " บอมพูด 
 
 
                    " โอเคครับ ส่วนผมก็ไปชวนไอโทโมะ " ทั้งคู่แยกย้ายกันไปปฏิบัติภารกิจ
 
 
 
 
                                  บ้านโทโมะ 
 
 
 
                    "  พรุ่งนี้แกว่างรึปล่าววะ " วีรวิทย์ถาม  
 
 
                    " ว่างช่วงบ่าย "  โทโมะตอบอย่างคนไม่มีอารมณ์ 
 
 
                    "  แล้วมะรืนนี้หละว่างป่าว  "  
 
 
                    "  ว่างงง   ถามทำไมเนี่ย "  โทโมะชักสีหน้าใส่
 
 
                    " อ่อ คือ อาบอมจะขอพี่กาญจน์แต่งงาน อาให้มาชวนแกไปร่วมงานด้วย  แกคงไม่ปฏิเสธนะ "  วีรวิทย์ปั้นเรื่องขึ้นมา
 
 
                    "  แต่งบ้าอะไร เพิ่งจะเจอกันไม่ถึงสามอาทิตย์  "
 
 
                    "  ก็เค้าใจตรงกันหนิ    เออ เอาเป็นว่าแกต้องไปแล้วกันนะ  "  วีรวิทย์ตัดบท
 
 
                    "  ไม่อะ ชั้ลไม่ไป ไม่อยากเจอแก้วอีก "  โทโมะพูด 
 
 
                    "  แก้วอะไร  แก้วไม่ไป แก้วเค้าต้องออกงานกับพี่ไตรคุณ "  วีรวิทย์พูด  โทโมะเจ็บจี๊ดดดดด  ในใจ
 
 
                    "  ไหนบอกว่าแก้วเศร้าไง  ไหนไปออกงานกับพี่ไตรได้หละ "  โทโมะพูด วีรวิท์อ้ำๆอึ้งๆ 
 
 
                    "  ชั้ลจะไปรู้มั้ยวะ นั้นมันเรื่องของคนสองคน คนนอกอย่างเราไม่เกี่ยว "  วีรวิทย์พูด 
 
 
                    " ตกลงตามนี้แล้วกันนะ แกว่างตอนบ่ายก็ไปตอนบ่าย งานเริ่มตอนค่ำ ไปให้ทันแล้วกัน นี่สถนที่จัดงาน " วีรวิทย์วางกระดาษบนโต๊ะ แล้วเดินกลับไป
 
 
 
 
 
                                     ทะเล  ไตรคุณนั่งริมหาดสบายอารมณ์ 
 
 
 
                    "  หาอยู่ตั้งนาน  มานั่งหน้าสะหล่อนอยู่ตรงนี้นี่เอง  "  บอมทัก  ไตรคุณเงยมอง บอมนั่งลงใกล้ๆ
 
 
                    "  มาได้ไงวะเนี่ย  " ไตรคุณงง
 
 
                    "  ไอวีมันบอกให้มา  " บอมพูด 
 
 
                    "  มันมีแผนอะไรของมันอีกวะเนี่ย ผมจะมาพักผ่อนแท้ๆเลย  "  ไตรคุณยังไม่รู้แผน
 
 
                    "  ช่วยเด็กมันหนอยแล้วกัน มันช่วยเรามาเยอะแล้ว "  บอมพูด 
 
                    "  มาถึงขั้นนี้แล้ว คงจะปฏิเสธยากแล้วหละ " ไตรคุณพูด 
 
 
                    " ซ้อมบทให้ดีแล้วกันนะผู้กอง เอาแบบสมจริงสมจังหน่อยนะ " บอมพูด พร้อมเล่าแผนการณ์ทั้งหมดให้ผู้กองไตรคุณฟัง
 
 
                    " กูจะกลายเป็นศพก็งานนี้แหละวะ " ไตรคุรส่ายหน้าขำตัวเอง