เพียงเงา

 

 

 

 

                                 หลังจากที่ได้รับคำสั่งจากทรงกรด ให้ไปตามตัวโทโมะกลับมา โดยที่ทรงกรดเองก็ออกตามหาเช่นกัน พวกมันขับรถดูรอบๆบริเวณใกล้เคียงกับผับ แต่ก็ไม่เจอ 

 

 

 

               "  ไปที่บ้านของมัน  " รถของทรงกรดถูกเลี้ยวกลับ และมุ่งหน้าไปยังบ้านของโทโมะ 

 

 

 

 

 

                       บ้านทรงกรด  แก้ว เมื่อเห็นว่าลูกน้องที่ทรงกรดสั่งให้เฝ้าอยู่หน้าห้อง เดินออกไปนอกบ้าน เธอเลยรีบเดินออกมาจากห้อง และเดินหาห้องทำงานลับของทรงกรด   เธอเดินไปยังที่ที่เธอไม่เคยเดินเข้าไป แก้วเดินเข้าไปในห้องครัว และพบว่าตรงห้องครัวมันมีประตูอยู่ เธอกำลังจะจับลูกบิดประตู

 

 

 

 

                "  คุณมาทำอะไรตรงนี้  "  ลูกน้องของทรงกรด เข้ามาทัน ตะโกนเรียกแก้ว  แก้วตะดุ้ง ค่อยๆหันกลับไปมอง

 

 

 

                 " ชะชั้ลจะมาหาอะไรกินสักหน่อย แต่เห็นประตูบานนี้ เลยสงสัยว่ามันเป็นห้องอะไร " แก้วพูด 

 

 

 

                  "  ขึ้นไปบนห้องเถอะครับ ถ้าไม่อยากเดือดร้อน " ลูกน้องพูดเสียงนุ่ม แก้วยิ้มน้อยๆ แล้วหันหลังเดินกลับขึ้นห้องไป 

 

 

 

 

                  "  แม่ช่วยแก้วด้วย ช่วยให้แก้วหาห้องนั้นให้เจอหน่อยนะแม่ " แก้วพร่ำพรื่ออยู่ในห้อง  เธอต้องรีบออกไปจากที่นี่ ไม่งั้นเธอแย่แน่ๆ 

 

 

 

 

 

                                  บ้านไตรคุณ  วีรวิทย์และไตรคุณช่วยกันพยุงโทโมะมานอนที่ห้องนอนแขก 

 

 

 

                    "  โทรไปหาไอหมอ ให้มาที่นี่ด่วนเลยนะ "  ไตรคุณพูด วีรวิทย์พยักหน้ารับคำ แล้วออกไปโทรศัพท์ 

 

 

 

                         ครื่ดๆๆๆ  เสียงโทรศัพท์มือถือของไตรคุณดังขึ้น  แล้วปลายสายที่โทรเข้ามา คือ บอม 

 

 

 

 

                  ( คุณอยู่ที่ไหน )

 

 

                  "  ผมอยู่ที่บ้าน  "  ไตรคุณพูดจบ บอมก็กดวางสาย  ไม่เกินหนึ่งชั่วโมง บอมก็มาปรากฎตัวอยู่ในบ้านของไตรคุณ 

 

 

 

 

                   " นี่สถานที่และเวลา ขนอาวุธเถื่อน จะขนทางทะเล  ส่วนยาเสพติด จะมาทางเขตชายแดน อาวุธเถื่อน แบ่งเป็น 2 จุด ส่วนยาเสพติด แบ่งเป็น 3 จุด   ในส่วนของยาเสพติด ผมจะจัดการเอง คนของผมคุมอยู่ทั้งหมด   " บอมยื่นเอกสารทั้งหมดให้กับไตรคุณ ทั้งรายชื่อผู้ซื้อ อาวุธเถื่อน และยาเสพติด พร้อมทั้งรายละเอียดการส่งมอบ 

 

 

 

                   "  แล้วของไอทรงกรดหละ " ไตรคุณพูด 

 

 

 

                  "  ต้องรอให้แก้วเอาเอกสารมาให้ได้  ตอนนี้ผมให้ลูกน้องที่แฝงตัวอยู่ในนั้นสืบจนรู้ว่า ไอทรงกรดมันซ้อนผู้หญิงที่ไหน  ถ้าเราจัดการเอาพวกผู้หญิงมาได้  มันวุ่นแน่นอน คราวนี้แก้วก็จะเข้าไปเอาเอกสารทั้งหมดมาได้เร็วขึ้น  " บอมพูด  ไตรคุณพยักหน้าเห็นด้วย

 

 

 

 

                 "  แล้วจะลงมือเมื่อไหร่  " ไตรคุณพูด 

 

 

 

 

                 "  คืนพรุ่งนี้  " บอมพูด ไตรคุณพยักหน้า

 

 

 

 

                   " แล้วไอโทโมะมันเป็นยังไงบ้าง   " บอมถาม  ไตรคุณเลยพาไปหาโทโมะที่ห้อง ตอนนี้ คนรับใช้ของไตรคุณ ได้เปลี่ยนเสื้อผ้า เช็ดตัวให้โทโมะเรียบร้อยแล้ว 

 

 

 

                   "  มันกะจะเอาให้ถึงตาย   ดีที่ไอวีมันโทรมาบอกชั้ล  " ไตรคุณพูด 

 

 

 

                   '  แก้วก็เกือบจะแย่เหมือนกัน  นี่ถ้าชั้ลไม่เข้าไปบ้านมัน  แก้วคงจะตายทั้งเป็น "  บอมพูด

 

 

 

                   "  แก้วเสี่ยงเกินไปหรือเปล่า  "  ไตรคุณพูด  บอมรู้สึกผิด นิ่งไป ไม่ตอบคำถามใดๆ 

 

 

 

                  "  ทุกอย่างมันกำลังจะจบแล้ว  "  บอมพูด ไตรคุณหนักใจ เป็นห่วงแก้ว

 

 

  
                   "  ชั้ลจะขังโทโมะไว้ที่นี่่ก่อน  ไม่อยากให้มันเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับเรื่องนี้อีก  "  ไตรคุณพูด 

 

                  "  ดีแล้วหละ จะได้ไม่มีใครเป็นอันตราย " บอมพูด 

 

 

 

 

 

 

                               บ้านของโทโมะ  ทรงกรดกับพวกจอดรถอยู่ที่หน้าบ้านของโทโมะ ไฟในบ้านปิด มืด เหมือนไม่มีใครอยู่บ้าน  ทรงกรดสั่งให้ลูกน้องปีนรั้วเข้าไปในบ้าน ลูกน้อง เกือบ 10 คน ปีนรั้วเข้าไป และพังประตู เข้าไปในบ้านของโทโมะ พวกมันค้นจนทั่วบ้าน แต่ก็ไม่เจอใคร เลยออกมารายงาน ทรงกรด 

 

 

                  "  มันไม่อยู่ครับนาย  " ลูกน้องพูด  ทรงกรดหัวเสีย  

 

 

                  "  พวกแก มาทำอะไรที่นี่  "  กวางที่จะมาหาโทโมะเหมือนกัน เดินเข้าไปหาเรื่องทรงกรด  ทรงกรดนิ่งไป แล้วหันมามองหน้ากวาง 

 

 

                  "  เหมือนชั้ลจะเคยเจอที่ไหนนะ " ทรงกรดเดินเข้ามาหากวาอย่างเสือ กวางเดินถอยหลัง จะวิ่งหนี แต่ลูกน้องทรงกรดมาล้อมไว้ 

 

 

                "  มันอยู่ที่ไหน  " ทรงกรดพูดอย่างเลือดเย็น  กวางกลัวจนหน้าซีด  

 

                "  นะนายหมายถึงใคร  "  กวางเสียงสั่น

 

 

                 "  แล้วนี่บ้านใครหละ  " ทรงกรดพูด 

 

 

                 "  ชั้ลไม่รู้ว่าเค้าอยูที่ไหน  "  กวางพูด น้ำตาคลอเบ้า 

 

 

                 "  แล้วเธอเป็นอะไรกับมัน ถึงได้มาหามันที่นี่  " ทรงกรดพูด 

 

 

                  "  ชั้ลเป็นพี่สาวของแก้ว  "  กวางจงใจพูดไป เพราะคิดว่าถ้าบอกไปแบบนั้น ตัวเองคงรอด แต่ไม่เลย คำพูดของเธอ มันจะทำให้แก้วเดือดร้อนกว่าเดิม 

 

 

                   "  เธอพูดว่าอะไรนะ " ทรงกรดหน้านิ่ง เหมือนสงสัยอะไรบางอย่าง เลยถามกวางอีกครั้ง 

 

 

                    "  ชั้ลเป็นพี่สาวของแก้ว  "  กวางตอบอย่างมันใจ  ทรงกรดขบกรามแน่น 

 

                    "  เธอกล้ามากนะ ที่มาโกหกคนอย่างชั้ล  " ร่างบางถูกบีบแขนจนกระดูกแทบแตก 

 

 

                   "  ชั้ลพูดความจริง  แก้วเป็นน้องสาวของชั้ล  "  กวางพยามแกะมือทรงกรดออก แต่ก็ไม่สำเร็ว  ทรงกรดนิ่งไป  เขาคิดถึงประวัติของแก้วที่เคยให้คนไปสืบ ก่อนที่จะเอาตัวแก้วมาอยู่ด้วยกับเขา  ใน ประวัติ แก้วเป็นเด็กกำพร้า ไม่มีพี่น้อง 

 

 

                     "  เธอแน่ใจหรอ "  ทรงกรดย้ำอีกครั้ง  กวางพยักหน้า  ทรงกรดเหวี่ยงร่างบางไปให้ลูกน้อง กวางเซไปตามแรง ลูกน้องตีท้ายถอยจนกวางสลบไป แล้วพากวางขึ้นไปในรถ ขับออกไป 

 

 

 

 

                          บ้านไตรคุณ  เวลา ตี 1 ของวันเดียวกัน  วีรวิทย์ ไตรคุณ นั่งเฝ้าโทโมะ อยู่ข้างเตียง

 

 

                   "  ใส่กุญแจมือเลยหรอพี่  " วีริวิทย์มองไตรคุณที่กำลังใส่กุญแจมือโทโมะอยู่ ข้างหนึ่ง ใส่ไว้ที่มือโทโมะ อีกข้างหนึ่งใส่เสาของหัวเตียง

 

 

                 "  เดี๋ยวมันหนีออกไปจะยุ่งอีก  "  ไตรคุณพุด 

 

 

 

 

 

                           กริ๊ง  กริ๊ง  เสียงโทรศัพท์มือถือของวีรวิทย์ดังขึ้น เจ้าของหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ก่อนจะหันไปมองไตรคุณ

 

 

 

 

                  "  พ่อกวางโทรมาอะพี่  "  วีรวิทย์พูด 

 

 

 

 

                  "  ก็รับสิวะ มาบอกกูทำไม  "  ไตรคุณพูด วีรวิทย์จึงกดรับสาย

 

 

 

                  "  สวัสดีครับ "  วีวรวิทย์

 

 

 

                  (  กวางอยู่กับวีหรือเปล่าลูก )  ดิเรกพูด

 

 

 

                "  ไม่ได้อยู่นะครับ  กวางยังไม่กลับบ้านหรอครับ "  วีรวิทย์

 

 

 

                 ( ใช่  พ่อโทรไปก็ไม่รับสาย  โทรไปหาเพื่อนเค้า ก็บอกว่ากวางไม่ได้อยู่ด้วย )  ดิเรกพูด  วีรวิทย์คิดหนัก 

 

 

 

 

                "  เดี๋ยวผมไปหากวางให้ครับ " วีรวิทย์พูดแล้ววางสายไป 

 

 

 

 

                "  กวางหายตัวไป  ทำไมผมไม่ตามกวางไปตั้งแต่นอนนั้นวะ " วีรวิทย์เครียด 

 

 

 

                "  อย่ามัวแต่โทษตัวเองเลยไอวี  ออกไปตามหากวางเถอะ "  ไตรคุณ โทรประสานงานกับตำรวจ แล้วออกไปหากวางกับวีรวิทย์ 

 

 

 

 

 

 

                              บ้านขังผู้หญิง เผื่อเตรียมส่งออกไปขาย 

 

 

 

 

                  "  ให้มันอยู่ในนี้ไปก่อน " ทรงกรดพูด  ลูกน้องพยักหน้ารับคำ แล้วพากวางที่ยังสลบอยูุ่ ไปไว้ในห้องขัง 

 

 

 

 

                  "  ไปเช็คประวัติผู้หญิงคนนั้นใหม่  " ทรงกรดสั่งลูกน้อง ลูกน้องพยักหน้ารับคำแล้วพาทรงกรดกลับบ้าน 

 

 

 

 

 

 

                      ก๊อก ๆ ๆ ๆ ๆ  ทันทีที่ถึงบ้าน ทรงกรด ก็เดินมายังห้องของแก้ว เขาเคาะประตูเสียงดัง เคาะอยู่นานแต่ก็ไม่มีคนออกมาเปิด ทรงกรดจึงไปหยิบกุญแจสำรอง แล้วไขประตูเข้าไป  ก็เจอแก้วที่ยืนกลัวอยู่ที่มุมของห้อง

 

 

 

 

                  "  ทำไมไม่เปิดประตู  "  ทรงกรดย่างสามขุมเข้าไปหา แล้วพูดเสียงดังใส่  แก้วหน้าซีดเดินถอยหนี 

 

 

 

                  "  จะหนีไปไหน  " ทรงกรดจับแขนแก้วทั้งสองข้าง แล้วดึงเข้าหาตัว  แก้วถลำเข้าใกล้ทรงกรดอย่างแรง  

 

 

 

 

                  "  อย่าทำอะไรชั้ลเลยนะ  "  แก้วพูดเสียงสั่น  เหตุการณ์ที่ทรงกรดจะข่มขืนเธอ มันยังติดตาเธออยู่ตลอด 

 

 

 

                 "  เธอเป็นอะไกับคนที่ชื่อกวาง  " ทรงกรดพูด  แก้วช็อค ตาค้าง กลัวว่ากวางจะไม่ปลอดภัย

 

 

 

                  "  นายรู้จักกับคนที่ชื่อกวางด้วยหรอ "  แก้วพูดเสียงสั่น 

 

 

 

                 "  จะไม่รู้จักได้ยังไง ก็เมื่อกี้ชั้ลเพิ่งจะเอาตัวมันไปไว้กับพวกผู้หญิงที่ชั้ลจะเอาไปขาย  คงจะไดราคาดีไม่น้อยเลยนะ " ทรงกรดพูด  แก้น้ำตาตก 

 

 

 

                  " นี่นายขายผู้หญิงหรอ  " แก้วพูด  ทรงกรดแสยะยิ้ม

 

 

 

                 " ทำไม เธอไม่รู้หรอ  แต่ก็ไม่ต้องกลัวหรอกนะ เพราะชั้ลยังไม่ขายเธอหรอก  ชั้ลต้องส่งพี่สาวของเธอไปดูงานก่อน ถ้ารายได้ดี ชั้ลก็จะส่งเธอไปด้วย แต่ถ้าไป ก็อยู่เป็นเมียชัลก่อน  แบบนี้แฟร์มั้ย " ทรงกรดพูด   แก้วทั้งโกรธ ทั้งเกลียด ทั้งขยะแขยง ดิ้นหนีจากทรงกรด แต่ยิ่งดิ้น ก็ยิ่งถูกจับไว้แน่น

 

 

 

                  "  อย่าให้ชั้ลรู้นะแก้ว  ว่าเธอหลอกชั้ล  ไม่งั้นเธอตายแน่  " ทรงกรดผลักร่างบางจนหน้าขมำกับพื้น แล้วเดินออกจากห้องไป  แก้วรีบเดินไปล็อคประตูห้อง  

 

 

 

 

                   "  พี่กวาง  พี่กวางถูกจับมาได้ยังไง  " แก้วใจเสียไปหมด ทำอะไรไม่ถูก ติดต่อใครก็ไม่ได้  เครียดทั้งเรื่องงาน เครียดทั้งเรื่องตัวเอง แล้วนี้ยังมีเรื่องกวางเข้ามาเกี่ยวข้องอีก 

 

 

 

 

 

                            ไตรคุณ วีรวิทย์ 

 

 

 

 

                "  อะไรนะ  รถกวางจอดอยูหน้าบ้านโทโมะหรอ  " ไตรคุณได้รับรายงานจากลูกน้อง 

 

 

 

 

                 "  ไอวี  ไปบ้านโทโมะด่วนเลย  " ไตรคุณพูด  วีรวิทย์กลับรถ ไปบ้านโทโมะ 

 

 

 

 

                         บ้านโทโมะ 

 

 

 

 

                   "  บ้านหลังนี้ถูกค้นครับผู้กอง   แล้วรถของคุณกวางก็จอดห่างจากบ้านหลังนี้ประมาณ ร้อยเมตร  "  ตำรวจนายหนึ่งรายงาน  ไตรคุณคิ้วขมวด คิดหนัก เดินเข้าไปในบ้านของโทโมะ  ข้วของในบ้านถูกรื้อกระจัดกระจาย   เขาเหลือบไปเห็นกล้องวงจรปิดที่ติดอยู่ที่รั้วบ้าน 

 

 

 

                  "  ไปเปิดกล้องวงจรปิด " ไตรคุณสั่ง  ตำรวจพยักหน้าแล้วเดินไปเปิดกล้องวงจรปิด ไตรคุณ วีรวิทย์ยืนมองอยู่ 

 

 

 

                 "  ไอทรงกรด !!! "  ไตรคุณและวีรวิทย์อุทานพร้อมกัน ก่อนจะหันมองหน้ากัน