ฉันหรือเขา.....ใครกันแน่?

"ฟางไปทานข้าวด้วยกันน่ะ แทนดินเนอร์เมื่อวานที่ไม่ได้ไปกัน"หลังจะที่เราพลัดกันเช็ดน้ำเขาก็เป็นฝ่ายพูดขึ้น

"อืม ก็ได้แต่ฟางจะเป็นคนเลือกร้านเองน่ะโอเค๊"ฉันตอบเขาไป เขายิ้มให้ฉันเล็กน้อยแล้วเอามือเขามาจัวมือฉันไว้แล้วเราก็เดินไปขึ้นรถเพื่อไปทานข้าวกัน

"อืมป็อปฟางอยากทานร้านอาหารอิตาเลียนอ่ะ"พอเรามาถึงฉันก็บอกเขาแล้วดึงมือเขาเข้าไปในร้านอาหารอิตาเลียนสุดหรู

"เดียวสั่งอาหารให้น่ะ น้อยครับ"ป็อปพูดหลังจากที่เรามานั่งที่โต๊ะอาหารเรียบร้อยแล้วแล้วเขาก็สั่งให้พนักงานมาสั่งเมนูอาหาร

"ฟางจะกินไรอ่ะ เอานี้มั้ยสบาเกตี้ทะเลอืมหรือจะเอาเป็นสบาเก็ตตี้กุ้งดี ฟางชอบไม่ใช่หรอ"ป็อปเปิดเมนูแล้วถามฉันแต่อาหารแต่ละอย่างฉันทานไม่

"เออ ป็อปฟางไม่ชอบสบาเก็ตตี้ทะเลมันคาวแล้วฟางก็แพ้กุ้งด้วย ป็อปจำไม่ได้หรอ"รู้สึกเสียความรู้สึกยังไงไม่รู้ที่ป็อปเขาบอกว่าฉันชอบทานสบาเก็ตตี้ทะเลแล้วแถมยังชอบทานกุ้งอีกทั้งๆที่ฉันน่ะแพ้กุ้ง มันทำให้ฉันรู้สึกว่าเขาไม่เคยจดจำลายละเอียดของฉันเลย

"อ่าวหรอ อืมงั้นเอาอย่างอื่นก็ได้ฟางอยากทานอะไรล่ะ"ฉันรู้ว่าป็อปเขาหน้าเสียเล็กน้อย และดูเหมือนเขาคงรู้ตัวเองดีว่าเขาลืมเรื่องของฉันจริงๆ

"อืม งั้นฟางขอเป็นสเต็กไก่ล่ะกันค่ะ แล้วป็อปล่ะ"ฉันสั่งเสร็จก็ถามเขาต่อ

"ป็อปขอเป็นสเต็กเหมือนฟางล่ะกันครับ"ฉันรู้ว่าพยายามจะเอาใจและขอโทษที่ลืมเรื่องอาหารของฉันเขาจึงสั่งแบบฉันเพื่อเอาใจสิน่ะ แค่เอาใจสิน่ะ

"น้องครับของเมนูของหวานด้วยครับ"ป็อปยกมือขึ้นแล้วขอเมนูของหวานต่อ

"ฟางจะทานไอศครีมหรือเค้กดีครับ"ป็อปถามฉันแล้วเอาเมนูมาให้ฉันดู"ป็อปว่าเอาทั้งสองอย่างเลยดีกว่าเน้อ ป็อปรู้ว่าฟางอ่ะชอบกินของหวาน"ป็อปพูดแล้วมองหน้าฉันแบบยิ้มๆ

"ค่ะ เออป็อปงั้นป็อปสั่งก่อนน่ะเดียวฟางขอไปเข้าห้องน้ำก่อน สั่งให้ฟางด้วยน่ะ"ฉันบอกก่อนจะลุกไปเข้าห้องน้ำ ป็อปยิ้มให้ฉันก่อนจะหันไปดูเมนูต่อแล้วสั่ง

"มาแล้วหรอฟาง นี้ฟางรู้ป่าวว่าป็อปสั่งแต่รสโปรดของฟางทั้งนั้นเลยน่ะ อยากรู้ใช่ม่ะว่าป็อปสั่งอะไรบ้างนี้ไอศครีมรสสตอเบอรี่ ส่วนเค้กก็เค้กบลูเบอรี่แบบที่ฟางชอบเลยน่ะ"ป็อปพูดแล้วเอาไอศครีมกับเค้กมาวางไว้ตรงหน้าฉัน

"เออป็อปฟางไม่ชอบไอศครีมรสสตอเบอรี่ฟางชอบรสช็อกโกแลต ส่วนเค้กฟางก็ไม่ชอบบลูเบอรี่ฟฟางชอบแช็กโกแลต"ฉันตอบเขาไปดูเหมือนเขาจะหน้าเสียเล็กน้อย

"อ่าวหรอ ป็อปคงจำผิดอ่ะขอโทษน่ะงั้นเดียวป็อปสั่งให้ใหม่ น้องครับ"

"ป็อป!! ไม่ต้องหรอฟางกินได้กินเถอะ"ฉันพยายามจะยิ้มให้เขาแต่ให้ตายเถอะนี้เขาลืมเรื่องของฉันเป็นเรื่องที่สองแล้วน่ะเขาไม่คิดจะจำเรื่องของฉันเลยรึไง

"ป็อปขอโทษน่ะฟางที่จำไม่ได้อ่ะ"นี้เขาขอโทษฉันอีกแล้วหรอเมื่อไรเขาจะเลิกพูดคำว่าขอโทษแล้วเปลี่ยนเป็นจดจำเรื่องของฉันบ้างเนี่ย

"อืมไม่เป็นไร งั้นเรากลับกับเลยเถอะเดียวคุณพ่อกับคุณแม่จะเป็นห่วง พอดีฟางไม่ได้โทรบอกก่อนน่ะ"ฉันทานต่อไม่ไวหรอน่ะในเมื่อรสที่ฉันชอบเขากลับลืมแต่เขากลับเอารสที่เขาคิดเองมาให้ฉันทาน พอเช็คบินเสร็จป็อปก็ขับรถมาส่งฉันที่บ้านระหว่างทางเราไม่ได้คุยกันเลยเขาก็ขับรถไปส่วนฉันก็หลับพอถึงบ้านเขาก็ปลุกฉันให้ตื่น

"ฟาง ป็อปขอโทษน่ะที่ลืมวันหลังป็อปจะจำน่ะครับ"ป็อปพูดขึ้นก่อนที่ฉันจะเปิดประตูรถทำให้ฉันนิ้งยุสักพักแล้วก็ตอบเขาไป

"อืมไม่เป็นไร เพราะไม่ใช่แค่ป็อปหรอกที่จำเรื่องของฟฟางไม่ได้ ฟางเองก็จำเรื่องของป็อปไม่ค่อยได้เหมือนกันอย่าใส่ใจเลยน่ะฟางเข้าบ้านก่อนน่ะ กู๊ดไนท์ค่ะ"ที่ฉันพูดแบบนั้นไปเพื่อประชดเขาหรอกน่ะจะให้ฉันทนได้ยังไงก็เขาน่ะไม่ใส่ใจฉันเลยไม่ว่าจะเรื่องอะไรเขาก็จำไม่ได้ แล้วพอฉันโกธรเขาก็บอกขอโทษตลอด

"อืมกู๊ดไนท์ครับ เดียวป็อปโทรหาน่ะครับ บาย"พอเขาไปแล้วน้ำตาเจ้ากรรมก็ไหลลงมาฉันไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมทั้งที่เขาทำกับฉันขนาดนี้แล้วทำไมฉันยังทนและรักเขาอยู่ได้

================================================

ขอบคุณทุกคอมเม้นมากมายน่ะค่ะ(เค้ามีกำลังใจมากมายที่จะเขียนต่อล่ะ)

เค้ามาต่อให้แล้วน่ะอ่านแล้วก็(เม้นเยอะๆๆๆๆๆ)ด้วยน่ะ

ถ้าพรุ่งนี้เค้าเข้ามาดูแล้วเม้นเยอะกว่า5เม้นเค้าจะลงให้2ตอนเลย

(หรือถ้าเยอะกว่านั้นอาจะเพิ่มเป็น3ตอนก็ได้ใครจะไปรู้ อิอิ)

เขียนผิดตรงไหนก็ขอโทษด้วยน่ะค่ะ