มหาลัยวัยว้าวุ่น

                    วันตกแต่งงานรับน้องใหม่ ณ มหาลัย
ปราบภัย:น้ำขิงดีจังไปกินน้ำบ้างก็ได้ทำงานมาตั้งเยอะแล้ว
ดีจัง:ไม่เป็นไรหรอกเดี่ยวฉันกับน้ำขิงก็จะไปกินมื้อเที่ยงแล้ว
น้ำขิง:นายภูผาไปกินข้าวด้วยกันไหม
ภูผา:ไม่อ่ะฉันจะไปกินกับนาน่าน่ะ
นาน่า:ไปกินด้วยกันไหม
ดีจัง:ไม่เป็นไรหรอกเดี่ยวน้ำขิงเขาไปกับฉัน
                    ณ ร้านอาหาร
ดีจัง:น้ำขิงเธอเป็นอะไรรึป่าวฉันเห็นเธอมองออกไปข้างนอกอย่างเดียวข้าวก็ไม่กิน
น้ำขิง:ป่าวๆเรากลับกันเถอะเดี่ยวงานไม่เสร็จ
                    ณ มหาลัย
นาน่า:อ้วก อ้วก
ดีจัง:นาน่าเป็นอะไรเหรอภูผา
ภูผา:ไม่รู้ใครเอายาอะไรใส่ไปใน้ำนาน่าน่ะสิ
คีตะ:ก็ค้นกระเป๋าสิ
พอเพียง:เห้ยน้ำขิงทำไมยานี่ถึงมาอยู่ในกระเป๋าเธอล่ะ
ภูผา:ฉันไม่คิดเลยนะว่าเธอจะเป็นคนแบบนี้
นาน่า:อย่าไปว่าน้ำขิงเลยน้ำขิงไม่ได้ทำหรอก
ภูผา:ถ้าไม่ทำแล้วยาจะไปอยู่ในกระเป๋าได้ยังไง
น้ำขิง:ฉันไม่ได้ทำจริงๆนะ
ภูผา:ฉันผิดหวังในตัวเธอจริงๆ
น้ำขิง:ทำไมชีวิตฉันต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย ทำไมฮือๆ
ดีจัง:ไม่เป็นไรนะน้ำขิง ฉันรู้ว่าเธอไม่ใช่คนอย่างนั้น
น้ำขิง:ขอบใจมากนะดีจังที่ไม่ทิ้งฉัน