มหาลัยวัยว้าวุ่น

                    วันตกแต่งงานรับน้องใหม่ ณ มหาลัย

ปราบภัย:น้ำขิงดีจังไปกินน้ำบ้างก็ได้ทำงานมาตั้งเยอะแล้ว

ดีจัง:ไม่เป็นไรหรอกเดี่ยวฉันกับน้ำขิงก็จะไปกินมื้อเที่ยงแล้ว

น้ำขิง:นายภูผาไปกินข้าวด้วยกันไหม

ภูผา:ไม่อ่ะฉันจะไปกินกับนาน่าน่ะ

นาน่า:ไปกินด้วยกันไหม

ดีจัง:ไม่เป็นไรหรอกเดี่ยวน้ำขิงเขาไปกับฉัน

                    ณ ร้านอาหาร

ดีจัง:น้ำขิงเธอเป็นอะไรรึป่าวฉันเห็นเธอมองออกไปข้างนอกอย่างเดียวข้าวก็ไม่กิน

น้ำขิง:ป่าวๆเรากลับกันเถอะเดี่ยวงานไม่เสร็จ

                    ณ มหาลัย

นาน่า:อ้วก อ้วก

ดีจัง:นาน่าเป็นอะไรเหรอภูผา

ภูผา:ไม่รู้ใครเอายาอะไรใส่ไปใน้ำนาน่าน่ะสิ

คีตะ:ก็ค้นกระเป๋าสิ

พอเพียง:เห้ยน้ำขิงทำไมยานี่ถึงมาอยู่ในกระเป๋าเธอล่ะ

ภูผา:ฉันไม่คิดเลยนะว่าเธอจะเป็นคนแบบนี้

นาน่า:อย่าไปว่าน้ำขิงเลยน้ำขิงไม่ได้ทำหรอก

ภูผา:ถ้าไม่ทำแล้วยาจะไปอยู่ในกระเป๋าได้ยังไง

น้ำขิง:ฉันไม่ได้ทำจริงๆนะ

ภูผา:ฉันผิดหวังในตัวเธอจริงๆ

น้ำขิง:ทำไมชีวิตฉันต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย ทำไมฮือๆ

ดีจัง:ไม่เป็นไรนะน้ำขิง ฉันรู้ว่าเธอไม่ใช่คนอย่างนั้น

น้ำขิง:ขอบใจมากนะดีจังที่ไม่ทิ้งฉัน