มหาลัยวัยว้าวุ่น

                    ณ บ้านเจ๊ลอยแก้ว
ลอยแก้ว:อ้าว อ้าว นั่นจะไปไหนกันภูผาน้ำขิง
น้ำขิง:อ่อหนูจะกลับไปเอาของที่คอนโค่ะ
ลอยแก้ว:เอาอะไร
น้ำขิง:โทรศัพท์ค่ะ
ลอยแก้ว:ไม่ต้องเลยเดี่ยวมังกรก็ไปดักเจออีกหรอก ใช้ของเจ๊นี่แหละ
น้ำขิง:ไม่ได้หรอกค่ะเดี่ยวแม่หนูโทรมาแล้วไม่มีคนรับจะเป็นปัญหาเอา
ลอยแก้ว:แล้วภูผาล่ะ
ภูผา:อ่อผมไปส่งน้ำขิงแล้วก็ไปเป็นเพื่อนเฉยๆครับ
ลอยแก้ว:อั่นแน อั่นแน เป็นห่วงน้ำขิงใช่ไหม
ภูผา:ป่าวครับผมแค่กลัวว่าเดี่ยวถ้ายัยนี่ถูกจับตัวไปผมจะกลายเป็นคนผิดที่มีรถยนต์แล้วไม่ไปส่งสุภาพสตรี
น้ำขิง:ไม่ต้องพูดมากขึ้นรถได้แล้ว
ภูผา:นี่ใช้ฉันแล้วยังจะปากดีอีก
น้ำขิง:ทำไม
ลอยแก้ว:โอ้ย พอแล้วไปกันได้แล้วทะเลาะกันอยู่นั่นแหละ รีบไปรีบกลับนะเจ๊เป็นห่วง
ภูผา/น้ำขิง:ครับ/ค่ะ