มหาลัยวัยว้าวุ่น

                    ณ มหาลัย ที่ห้องชมรมดนตรี
น้ำขิง:นี่พอเพียงฝึกเล่นกีต้าร์ไปถึงไหนแล้ว
พอเพียง:ก็พอได้แล้วอ่ะ
ภูผา:หัวหน้ายังทำอะไรไม่ได้เลยแล้วจะสอนลูกน้องได้ไง
น้ำขิง:(เดินไปหาภูผา)นี่มันปากคนหรือโถส้วมกันแน่ ว้าย!!!!!(ล้มลงไปนั่งตักภูผา)
ภูผา:นี่ถ้าปากดีแล้วทำให้คนอื่นเดือดร้อนเนี่ยก็เงียบๆซะ
น้ำขิง:นายเลียงผา
ดีจัง:สองคนนี้เนี่ยทะเลาะกันอยู่ได้
ปักเป้า:ไปกินกาแฟดีกว่า
คีตะ:ไม่ต้องเลยปักเป้ารีบๆไปเรียนเหอะตอนนี้ถึงเวลาแล้ว
ปักเป้า:เออว่ะ พอดีฉันลืม
                    ณ มหาลัยตอนเย็น
น้ำขิง:อ้าวมังกรยังไม่กลับอีกเหรอ
มังกร:ก็ผมรอเจอน้ำขิงอยู่
น้ำขิง:รอเจอฉัน รอทำไมอ่ะมังกร
มังกร:ผมชอบน้ำขิงนะ เป็นแฟนกับผมนะ
น้ำขิง:แต่ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับนายนะมังกรแล้วอีกอย่างฉันว่ามันเร็วเกินไป
มังกร:ทำไมอ่ะผมไม่ดีตรงไหน
น้ำขิง:ไม่ใช่อย่างนั้นแต่ความรักมันบังคับกันไม่ได้นะมังกร
มังกร:เพราะว่าน้ำขิงชอบไอภูผาใช่ไหม
น้ำขิง:ไม่ใช่นะมังกร
มังกร:ทำไมผมแพ้ไอภูผาตรงไหน เรื่องรวยผมก็รวยเท่าๆไอภูผา การเรียนผมก็ดี หรือน้ำขิงเห็นแก่เงิน
น้ำขิง:นี่นายจะดูถูกฉันเกินไปแล้วนะมังกรนายเป็นเพื่อนที่ฉันรักมากนะแต่ทำไมนายถึงพูดแบบนี้กับฉัน
มังกร:(เขย่าไหล่น้ำขิง)ทำไมทีไอภูผามันทะเลาะกับน้ำขิงทุกวันทำไมน้ำขิงไม่ว่ามันบ้างล่ะห้ะ
ภูผา:เห้ยทำอะไรอ่ะมังกร
มังกร:อย่ามายุ่งเรื่องของคนรักกัน
ภูผา:แต่ที่ฉันได้ยินเมื่อกี้มันไม่ใช่คำพูดของคนรักกันนะ
มังกร:(ชกหน้าภูผา)ไอภูผา
น้ำขิง:หยุดเดี่ยวนี้นะมังกรมันจะมากเกินไปแล้วนะ
มังกร:ฝากไว้ก่อนเหอะ
ภูผา:ทำไมยังไม่กลับบ้าน
น้ำขิง:ฉันลืมของน่ะ
ภูผา:แล้วทำไมไม่มากับดีจัง
น้ำขิง:วันนี้ดีจังไปนอนบ้านแป้งเพราะต้องซ้อมเต้นเลยกลับไปก่อน
ภูผา:งั้นเดี่ยวฉันไปส่งที่คอนโด
น้ำขิง:ขอบคุณนะ