มหาลัยวัยว้าวุ่น

                    ณ มหาลัย ที่ห้องชมรมดนตรี

น้ำขิง:นี่พอเพียงฝึกเล่นกีต้าร์ไปถึงไหนแล้ว

พอเพียง:ก็พอได้แล้วอ่ะ

ภูผา:หัวหน้ายังทำอะไรไม่ได้เลยแล้วจะสอนลูกน้องได้ไง

น้ำขิง:(เดินไปหาภูผา)นี่มันปากคนหรือโถส้วมกันแน่ ว้าย!!!!!(ล้มลงไปนั่งตักภูผา)

ภูผา:นี่ถ้าปากดีแล้วทำให้คนอื่นเดือดร้อนเนี่ยก็เงียบๆซะ

น้ำขิง:นายเลียงผา

ดีจัง:สองคนนี้เนี่ยทะเลาะกันอยู่ได้

ปักเป้า:ไปกินกาแฟดีกว่า

คีตะ:ไม่ต้องเลยปักเป้ารีบๆไปเรียนเหอะตอนนี้ถึงเวลาแล้ว

ปักเป้า:เออว่ะ พอดีฉันลืม

                    ณ มหาลัยตอนเย็น

น้ำขิง:อ้าวมังกรยังไม่กลับอีกเหรอ

มังกร:ก็ผมรอเจอน้ำขิงอยู่

น้ำขิง:รอเจอฉัน รอทำไมอ่ะมังกร

มังกร:ผมชอบน้ำขิงนะ เป็นแฟนกับผมนะ

น้ำขิง:แต่ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับนายนะมังกรแล้วอีกอย่างฉันว่ามันเร็วเกินไป

มังกร:ทำไมอ่ะผมไม่ดีตรงไหน

น้ำขิง:ไม่ใช่อย่างนั้นแต่ความรักมันบังคับกันไม่ได้นะมังกร

มังกร:เพราะว่าน้ำขิงชอบไอภูผาใช่ไหม

น้ำขิง:ไม่ใช่นะมังกร

มังกร:ทำไมผมแพ้ไอภูผาตรงไหน เรื่องรวยผมก็รวยเท่าๆไอภูผา การเรียนผมก็ดี หรือน้ำขิงเห็นแก่เงิน

น้ำขิง:นี่นายจะดูถูกฉันเกินไปแล้วนะมังกรนายเป็นเพื่อนที่ฉันรักมากนะแต่ทำไมนายถึงพูดแบบนี้กับฉัน

มังกร:(เขย่าไหล่น้ำขิง)ทำไมทีไอภูผามันทะเลาะกับน้ำขิงทุกวันทำไมน้ำขิงไม่ว่ามันบ้างล่ะห้ะ

ภูผา:เห้ยทำอะไรอ่ะมังกร

มังกร:อย่ามายุ่งเรื่องของคนรักกัน

ภูผา:แต่ที่ฉันได้ยินเมื่อกี้มันไม่ใช่คำพูดของคนรักกันนะ

มังกร:(ชกหน้าภูผา)ไอภูผา

น้ำขิง:หยุดเดี่ยวนี้นะมังกรมันจะมากเกินไปแล้วนะ

มังกร:ฝากไว้ก่อนเหอะ

ภูผา:ทำไมยังไม่กลับบ้าน

น้ำขิง:ฉันลืมของน่ะ

ภูผา:แล้วทำไมไม่มากับดีจัง

น้ำขิง:วันนี้ดีจังไปนอนบ้านแป้งเพราะต้องซ้อมเต้นเลยกลับไปก่อน

ภูผา:งั้นเดี่ยวฉันไปส่งที่คอนโด

น้ำขิง:ขอบคุณนะ