มหาลัยวัยว้าวุ่น

                    ณ มหาลัย
น้ำขิง:นี่ก็ปีสุดท้ายแล้วเนาะที่เราจะเรียนอยู่ที่นี่
ดีจัง:นั่นล่ะสิ
ภูผา:และเธอก็ยังแย่งห้องชมรมไปจากฉันไม่ได้
น้ำขิง:นี่นายเลียงผาถ้านายไม่พูดก็ไม่มีใครว่านายเป็นใบ้หรอกนะ
ภูผา:ฉันชื่อภูผาเรียกให้ถูกด้วยยัยน้ำขัง
น้ำขิง:ฉันชื่อน้ำขิง
ภูผา:เหรอนึกว่าชื่อน้ำขัง
น้ำขิง:นี่นายเลียงผา
ปราบภัย:โอ้ย อีกปีเดียวก็จะจบแล้วยังจะทะเลาะกันอีกนี่ถ้าฉันไม่เห็นว่าเธอ2คนแย่งห้องซ้อมกันนะฉันต้องคิดว่าแกสองคนเป็นอะไรกันแน่ๆเลย
ภูผา/น้ำขิง:เป็นอะไร
คีตะ:ก็แฟนกันไง
ปราบภัย:คีตะพูดถูกใจฉันมากว่ะ
น้ำขิง:จะบ้าเหรอใครจะอยากไปเป็นแฟนไอเลียงผานี่เล่า
ภูผา:ฉันก็ไม่อยากเป็นแฟนเธอเหมือนกันแหละยัยน้ำขัง
คอนเน็ค:ยังไม่เลิกอีก
มังกร:น้ำขิงพูดถูกไม่มีใครอยากเป็นแฟนไอภูผาหรอกนิสัยอย่างนี้
ภูผา:เห้ยพูดดีๆนะ
มังกร:จะทำไม
พอเพียง:เห้ย พอเลยพอเลยอย่าพึ่งมีเรื่องกันวันเปิดเทอมได้ป้ะ
ดีจัง:ใช่
น้ำขิง:แต่ละคน
ปราบภัย:ไปเรียนได้แล้วเดี่ยวอาจารย์ก็ได้หรอก