พลิกรักล็อกหัวใจนายวายร้ายจอมโหด
8.9
เขียนโดย bowoven
วันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.01 น.
10 chapter
6 วิจารณ์
17.10K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 15.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7) ไอ้คนใจร้าย!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "ลุงกลับไปเฝ้ายามก่อนไป ทางนี้เดี๋ยวผมจัดการเอง" เขื่อนหันไปพูดกับตาลุงจอมจุ้น
"ครับๆ ฝากด้วยนะครับคุณเขื่อน"
ลุงพยักหน้าหงึกหงักจนฟันปลอมแทบโยก จากนั้นแกก็เดินจากไป เขื่อนหันกลับมาทางฉันพลางขมวดคิ้ว
"ทำบ้าอะไรของเธอ!"
อะไรยะ ฉันเปล่านะ T^T ลุงนั่นแหละทําเสียเรื่องหมด
"เอามีดคืนมา ฉันจะฆ่าตัวตาย ฮือๆๆ ToT"
ยังคงเล่นละครต่อ ทูบีคอนทินิว >0<
"นี่น่ะเหรอ" เขื่อนมองมีดในมือตัวเองแล้วก็โยนมันทิ้งลงถังขยะหน้าตาเฉย "เธอไม่ได้อยากใช่มันหรอก"
อ๋า >0< แอบไปจิ๊กของพี่ฟางมานะนั่น เล่มโปรดของพี่ฟางด้วย T^T ขอโทษน่าาาา เดี๋ยวเค้าซื้อให้ใหม่
"เอ๊ะ! เรื่องอะไรนายมาโยนมีดฉันทิ้งล่ะ นิสัยไม่ดี!"
"หึ" เขื่อนยิ้มมุมปากแล้วคว้าแขนฉันขึ้นมาชูพลางถกแขนเสื้อของฉันลง "ร้องโวยวายเป็นลูกแมวถูกเชือด เพราะแผลมีดเฉี่ยวเล็กๆ แค่ไม่ถึงคืบเนี่ยนะ แล้วทำมาบอกว่าอยากตาย ใครมันจะไปเชื่อ!"
ฮึ่ย! แต่เลือดฉันออกนะยะ แสบแผลนิดๆ แล้วด้วย T^T
"ก็ตอนนั้นฉันตกใจนี่นา แต่คราวนี้ฉันจะฆ่าตัวตายแล้วจริงๆ"
"อืม งั้นก็ดี" เขื่อนพยักหน้าก่อนจะล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบอะไรบางอย่างมาวางลงบนมือฉัน "เอานี่ไปแทนแล้วกัน ตายง่ายกว่าเยอะ!"
ฉันก้มลงมองของสิ่งนั้นแล้วหัวใจแทบจะหยุดเต้นเป็นเวลาสามนาทีครึ่ง
ปืน! O_O
"นะ...นาย นายไม่คิดจะถามฉันเลยหรือไงว่าทำไมถึงอยากตายน่ะ ToT"
"ถามทำไม ฉันไม่อยากรู้"
เศร้าได้อีก T^T
"ชีวิตฉันน่าสงสารมากนะ แม่ตายเพราะติดยา พี่สาวขายตัวแต่เด็กๆ พ่อก็แต่งงานมีเมียใหม่ แถมยัยเมียใหม่นั่นก็ยัง..."
"ฉันบอกว่าฉันไม่อยากรู้ -_-"
"งั้นสรุปให้เลยก็ได้ ฉันไม่มีที่ไปจริงๆ อ่ะ พาฉันไปอยู่ด้วยเถอะนะ จะให้ทำอะไรก็ยอม ฮือๆๆ"
"เหรอ มาเป็นเมียฉันสิ แล้วจะให้อยู่ด้วย"
กรี๊ดดด >0< นี่เหรอผู้ชายที่ไม่เคยจูบกับใคร ทำไมหยาบคายได้ขนาดนี้เนี่ย -_-+++
"นายควรจะช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์นะ เห็นมั้ยเนี่ยว่าฉันกำลังลำบาก!!!"
"มนุษย์งั้นเหรอ! เดี๋ยวเธอก็ยิงตัวตายกลายเป็นผีแล้วไม่ใช่หรือไง" เขื่อนย้อนอย่างเจ็บแสบ "เอาล่ะ ฉันเสียเวลากับเธอมามากพอแล้ว รีบยิงตัวตายซะ หรือจะให้ฉันช่วยก็ได้ อ้อ! ไม่ต้องห่วงนะ ฉันยิงแม่น โป้งเดียวจอด!"
โหดร้ายที่สุด ToT
ห่วงตรงโป้งเดียวจอดเนี่ยแหละ แงๆ T^T
"ฉันไม่อยากตายแล้ว เอาปืนของนายคืนไป" ฉันเอาปืนยัดคืนใส่มือเขาแล้วโบกมือ "ไปไหนก็ไปเลย ฉันรอคนใจบุญมารับฉันไปอยู่ด้วย ใครจะเอาฉันไปต้มยำทำแกงที่ไหนก็เชิญ ยังไงก็ดีกว่ากลับไปอยู่ในบ้านที่มีแต่พ่อขี้เมาพี่สาวขายตัวและแม่เลี้ยงใจโหดแบบนั้นน่ะแหละ"
เอ่อ...ฉันเอานิ้วมือไขว้กันทุกครั้งตอนที่โกหกเรื่องพ่อแม่และพี่สาว ใครจะไปอยากแช่งครอบครัวตัวเองกันล่ะ เฟย์ขอโทษนะค้า มันจำเป๊นนน ToT
"งั้นก็ตามใจ ถ้านั่งรออยู่ตรงนี้ก็คงได่ไปอยู่กินกับลุงยามนั่นแหละ เธอจะได้สามีแก่คราวพ่อและต้องปรนนิบัติรับใช้ไปจนตาย ขอให้โชคดีแล้วกัน ลาก่อน"
พูดจบเขาก็ยักคิ้ว จากนั้นก็กลับหลังหันเดินจากไปอย่างหน้าตาเฉย
กรี๊ดดดดดดดด >0<
ฉันจะไม่มีวันยอมแพ้ผู้ชายเย็นชาปากหมาอย่างอีตานั่นแน่! ไอ้คนเลว! สามีแก่คราวพ่องั้นเรอะ ม่ายยยยยย ToT
"ครับๆ ฝากด้วยนะครับคุณเขื่อน"
ลุงพยักหน้าหงึกหงักจนฟันปลอมแทบโยก จากนั้นแกก็เดินจากไป เขื่อนหันกลับมาทางฉันพลางขมวดคิ้ว
"ทำบ้าอะไรของเธอ!"
อะไรยะ ฉันเปล่านะ T^T ลุงนั่นแหละทําเสียเรื่องหมด
"เอามีดคืนมา ฉันจะฆ่าตัวตาย ฮือๆๆ ToT"
ยังคงเล่นละครต่อ ทูบีคอนทินิว >0<
"นี่น่ะเหรอ" เขื่อนมองมีดในมือตัวเองแล้วก็โยนมันทิ้งลงถังขยะหน้าตาเฉย "เธอไม่ได้อยากใช่มันหรอก"
อ๋า >0< แอบไปจิ๊กของพี่ฟางมานะนั่น เล่มโปรดของพี่ฟางด้วย T^T ขอโทษน่าาาา เดี๋ยวเค้าซื้อให้ใหม่
"เอ๊ะ! เรื่องอะไรนายมาโยนมีดฉันทิ้งล่ะ นิสัยไม่ดี!"
"หึ" เขื่อนยิ้มมุมปากแล้วคว้าแขนฉันขึ้นมาชูพลางถกแขนเสื้อของฉันลง "ร้องโวยวายเป็นลูกแมวถูกเชือด เพราะแผลมีดเฉี่ยวเล็กๆ แค่ไม่ถึงคืบเนี่ยนะ แล้วทำมาบอกว่าอยากตาย ใครมันจะไปเชื่อ!"
ฮึ่ย! แต่เลือดฉันออกนะยะ แสบแผลนิดๆ แล้วด้วย T^T
"ก็ตอนนั้นฉันตกใจนี่นา แต่คราวนี้ฉันจะฆ่าตัวตายแล้วจริงๆ"
"อืม งั้นก็ดี" เขื่อนพยักหน้าก่อนจะล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบอะไรบางอย่างมาวางลงบนมือฉัน "เอานี่ไปแทนแล้วกัน ตายง่ายกว่าเยอะ!"
ฉันก้มลงมองของสิ่งนั้นแล้วหัวใจแทบจะหยุดเต้นเป็นเวลาสามนาทีครึ่ง
ปืน! O_O
"นะ...นาย นายไม่คิดจะถามฉันเลยหรือไงว่าทำไมถึงอยากตายน่ะ ToT"
"ถามทำไม ฉันไม่อยากรู้"
เศร้าได้อีก T^T
"ชีวิตฉันน่าสงสารมากนะ แม่ตายเพราะติดยา พี่สาวขายตัวแต่เด็กๆ พ่อก็แต่งงานมีเมียใหม่ แถมยัยเมียใหม่นั่นก็ยัง..."
"ฉันบอกว่าฉันไม่อยากรู้ -_-"
"งั้นสรุปให้เลยก็ได้ ฉันไม่มีที่ไปจริงๆ อ่ะ พาฉันไปอยู่ด้วยเถอะนะ จะให้ทำอะไรก็ยอม ฮือๆๆ"
"เหรอ มาเป็นเมียฉันสิ แล้วจะให้อยู่ด้วย"
กรี๊ดดด >0< นี่เหรอผู้ชายที่ไม่เคยจูบกับใคร ทำไมหยาบคายได้ขนาดนี้เนี่ย -_-+++
"นายควรจะช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์นะ เห็นมั้ยเนี่ยว่าฉันกำลังลำบาก!!!"
"มนุษย์งั้นเหรอ! เดี๋ยวเธอก็ยิงตัวตายกลายเป็นผีแล้วไม่ใช่หรือไง" เขื่อนย้อนอย่างเจ็บแสบ "เอาล่ะ ฉันเสียเวลากับเธอมามากพอแล้ว รีบยิงตัวตายซะ หรือจะให้ฉันช่วยก็ได้ อ้อ! ไม่ต้องห่วงนะ ฉันยิงแม่น โป้งเดียวจอด!"
โหดร้ายที่สุด ToT
ห่วงตรงโป้งเดียวจอดเนี่ยแหละ แงๆ T^T
"ฉันไม่อยากตายแล้ว เอาปืนของนายคืนไป" ฉันเอาปืนยัดคืนใส่มือเขาแล้วโบกมือ "ไปไหนก็ไปเลย ฉันรอคนใจบุญมารับฉันไปอยู่ด้วย ใครจะเอาฉันไปต้มยำทำแกงที่ไหนก็เชิญ ยังไงก็ดีกว่ากลับไปอยู่ในบ้านที่มีแต่พ่อขี้เมาพี่สาวขายตัวและแม่เลี้ยงใจโหดแบบนั้นน่ะแหละ"
เอ่อ...ฉันเอานิ้วมือไขว้กันทุกครั้งตอนที่โกหกเรื่องพ่อแม่และพี่สาว ใครจะไปอยากแช่งครอบครัวตัวเองกันล่ะ เฟย์ขอโทษนะค้า มันจำเป๊นนน ToT
"งั้นก็ตามใจ ถ้านั่งรออยู่ตรงนี้ก็คงได่ไปอยู่กินกับลุงยามนั่นแหละ เธอจะได้สามีแก่คราวพ่อและต้องปรนนิบัติรับใช้ไปจนตาย ขอให้โชคดีแล้วกัน ลาก่อน"
พูดจบเขาก็ยักคิ้ว จากนั้นก็กลับหลังหันเดินจากไปอย่างหน้าตาเฉย
กรี๊ดดดดดดดด >0<
ฉันจะไม่มีวันยอมแพ้ผู้ชายเย็นชาปากหมาอย่างอีตานั่นแน่! ไอ้คนเลว! สามีแก่คราวพ่องั้นเรอะ ม่ายยยยยย ToT
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ