รักนี้ มีเเค่เธอ
เขียนโดย 
Saisaika
วันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.29 น.
แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 12.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) เกมส์จ้องตา.....
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ- กรี๊ดดดดดดดด เสียงกรี๊ดก็ยังไม่หยุดดังเเละก็ดังต่อไปเรื่อยๆ
- " เอาละครับ วันนี้ผมจะมีเกมส์มาให้ผู้โชคดีเล่นกันนะครับ กฎมีอยู่ว่าผู้โชคดีจะต้องขึ้นมาบนเวทีเเละจ้องตากับหนุ่มๆโดยให้หนุ่มๆเป็นคนเลือกว่าจะให้ใครมาจ้องตา" พิธีกรพูดขึ้น
"หมากเลือกใครครับ"
"เอ่อ น้องคิมเเล้วกันนะครับ". ((พี่หมากเขารู้จักคิมนะเพราะเป็นดาราด้วยกันเเละคู่นี้ก็เป็นเเฟนกันจริงด้วย))
"เกรทเลือกคนไหนครับ"
" เอ่อ...น้องคนนั้นอะครับ" (น้องคนนั้นคือพรีม)
"โป๊ปเลือก..คนนั้นครับ" (คนนั้นคือมิว555)
"ผมเลือกคนนั้นครับ" เจมส์พูด (คนนั้นคือฉันเอง)
เเละดาราคนอื่นก็เลือกคนอีกหลายคนขึ้นมาบนเวทีเเละเพื่อนของฉันทั้ง3คนได้ขึ้นมาบนเวทีรวมถึงฉันด้วยนะเเละเราก็ยืนกันเป็นคู่ๆๆ
"คุณชื่ออะไรหรอครับ" พิธีกรถามฉันเเละเพื่อนๆ
"เบลล่า" " มิว" พรีม " คิม " บลาๆๆๆๆ
เอ้าาา5..4..3..2...1 เริ่มจ้องตาได้เลยครับ!!!!!
ฉันก็จ้องตาเจมส์เจมส์ก็จ้องตาฉัน ((โอ้ยยยยใครจะไปทนสายตานายนี่ไหวกันละตาหวานชะมัด))
"เจมส์ฉันจ้องหน้านายไม่ไหวหรอกนะ" ฉันบอกเจมส์เเละจ้องตากันไปเรื่อยๆ
"ทำไมละครับ" เจมส์ถามฉัน
"ไม่รู้สิ ฉันยอมเเพ้"
ฉันก็ละสายตาออกจากเจมส์ฉันทนไม่ไหวจริงๆ. "เอาละครับหมดเวลาเเล้ว" พิธีกรพูดขึ้น
"คุณเบลล่า เเพ้ คุณพรีมเเพ้ คุณมิว เเพ้ คุณคิม ชนะ. บลาๆๆๆๆๆๆ". ฉันเล่นเกมส์เสร็จเเล้วก็ลงจากเวทีเเล้วมานั่งที่เดิมของฉัน เเละสักพักงานก็จบลง ฉันกับเพื่อนก็ไปเดินเล่นอีกรอบนึง
"เห้ย ทำไมพวกเเกเเพ้อ่ะ" คิมถามพวกฉัน
"โห้ยเเก พวกเราก็ต้องเขินบ้างอะนะเเล้วสายตานี่เเบบ...หื้มมม คิมไม่เขินรึไง" มิวพูดขึ้น
" เขินสิ เเต่ทำไมฉันชนะอ่ะ"
"ก็เเกเป็นเเฟนกับพี่หมากหนิ เขาคงยอมเเกมั้ง5555" พรีมพูด
"เออ ใช่น่าจะอย่างนั้นนะพรีม" ฉันพูดบอกคิม
"เฮ้ยยยยยยนั่นไงพี่หมากเเกอะคิม" ฉันพูดขึ้นเเละพวกเราก็เดินไปหาพี่หมากกัน
"คิมเเกกลับไปกับพี่หมากเถอะ" พรีมบอก
"อืมพวกเเกงั้นฉันกลับเเล้วนะ" คิมพูดเเละก็เข้ามากอดพวกเรา
"โชคดีนะ มีอะไรก็มาคุยกับพวกฉันนะคิม"
"อืมฉันไปเเล้วนะ" คิมพูดเเละเดินออกไป
"พวกเเกกลับบ้านกันยังไงหรอ" ฉันถามพรีมกับมิว
"เดี๋ยวเเม่ฉันจะมาซื้อของที่นี่เเล้วฉันก็จะกลับพร้อมเเม่เลยล่ะ" พรีมพูด
"พ่อฉันมารับน่ะ งั้นฉันไปเเล้วนะเบลล่า" มิวบอกฉันเเละเดินออกไป
"งั้นฉันไปเเล้วนะเบลล่า" พรีมบอกฉันเเละเดินออกไป
ฉันก็เดินเล่นในห้างอยู่สักพักเเลสักพักฉันก็รู้สึกเมื่อยเเละเพลียมากฉันเดินอยู่ดีๆมีคนพยุงฉันไวเเละฉันก็หลับไป
[[...James past..]]
ผมเดินห้างอยู่ดีๆผมเห็นคนสลบ ผมเลยเข้าไปช่วยเขา. เเละผมก็พาเขาไปที่บ้านผมเเละให้เธอไปนอนที่ห้องผมเเละให้พี่สาวผมไปตรวจดูอาการเพราะพี่ผมก็เป็นหมอ
พี่จิ๊บคือพี่สาวของผม
พี่จิ๊บ: เจมส์เขาเเค่สลบไปเพราะเขาอาจจะเพลียนะพี่ฝากดูเเลเขาด้วยนะเเละพี่จะให้ป้านอมทำโจ๊กมาให้
"ครับได้ครับพี่จิ๊บ" ผมบอกพี่จิ๊บเเละพี่จิ๊บก็เดินออกจากห้องไป (ป้านอมคือคนรับใช้ที่บ้านผม)
"เธอนี่ก็น่ารักเหมือนกันนะ" ผมพูด
ก๊อกกกกก คุณหนูป้าเอาโจ๊กมาให้คะ. ผมก็ไปเปิดประตูเอาโจ๊กมาวางไว้
[[bella past ]]
ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมา....... ฉันได้นอนอยู่ในห้องของใครก็ไม่รู้ ...เเละเห็นผู้ชายคนนึงนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่
"นายๆฉันอยู่ที่ไหนหรอ" ฉันถามผู้ชายคนนั้น
"เธออยู่บ้านผม..ที่นี่คือห้องของผม"
"เฮ้ยยย เเล้วนายพาฉันมาที่นี่ทำไม"
"คุณเป็นลมที่ห้างหน่ะเเล้วผมไม่รู้ว่าบ้านคุณอยู่ไหนผมเลยพามาที่นี่"
"อืมเเล้วไป"
"นี่กินโจ๊กก่อนนะเเล้วผมจะพาไปส่งที่บ้าน"
"อืมจ่ะ"
ฉันก็กินโจ๊กจนหมดชามมันอร่อยมากจริงๆ555หรือหิวไม่รู้
มือใหม่หัดเขียนนะคะ ติชมกันได้เลยนะ. ปล อยากได้เเบบไหนเม้นกันเข้ามาเลยนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
