รักนี้ มีเเค่เธอ

9.0

เขียนโดย Saisaika

วันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.29 น.

  6 ตอน
  6 วิจารณ์
  10.64K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 12.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) เกมส์จ้องตา.....

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
  •   กรี๊ดดดดดดดด เสียงกรี๊ดก็ยังไม่หยุดดังเเละก็ดังต่อไปเรื่อยๆ
  • " เอาละครับ วันนี้ผมจะมีเกมส์มาให้ผู้โชคดีเล่นกันนะครับ กฎมีอยู่ว่าผู้โชคดีจะต้องขึ้นมาบนเวทีเเละจ้องตากับหนุ่มๆโดยให้หนุ่มๆเป็นคนเลือกว่าจะให้ใครมาจ้องตา" พิธีกรพูดขึ้น

 

"หมากเลือกใครครับ" 

"เอ่อ น้องคิมเเล้วกันนะครับ". ((พี่หมากเขารู้จักคิมนะเพราะเป็นดาราด้วยกันเเละคู่นี้ก็เป็นเเฟนกันจริงด้วย))

"เกรทเลือกคนไหนครับ" 

" เอ่อ...น้องคนนั้นอะครับ" (น้องคนนั้นคือพรีม)

"โป๊ปเลือก..คนนั้นครับ" (คนนั้นคือมิว555)

"ผมเลือกคนนั้นครับ" เจมส์พูด (คนนั้นคือฉันเอง)

เเละดาราคนอื่นก็เลือกคนอีกหลายคนขึ้นมาบนเวทีเเละเพื่อนของฉันทั้ง3คนได้ขึ้นมาบนเวทีรวมถึงฉันด้วยนะเเละเราก็ยืนกันเป็นคู่ๆๆ

"คุณชื่ออะไรหรอครับ" พิธีกรถามฉันเเละเพื่อนๆ

"เบลล่า" " มิว" พรีม " คิม " บลาๆๆๆๆ

 

เอ้าาา5..4..3..2...1 เริ่มจ้องตาได้เลยครับ!!!!!

 

ฉันก็จ้องตาเจมส์เจมส์ก็จ้องตาฉัน ((โอ้ยยยยใครจะไปทนสายตานายนี่ไหวกันละตาหวานชะมัด))

"เจมส์ฉันจ้องหน้านายไม่ไหวหรอกนะ" ฉันบอกเจมส์เเละจ้องตากันไปเรื่อยๆ

"ทำไมละครับ" เจมส์ถามฉัน

"ไม่รู้สิ ฉันยอมเเพ้" 

ฉันก็ละสายตาออกจากเจมส์ฉันทนไม่ไหวจริงๆ. "เอาละครับหมดเวลาเเล้ว" พิธีกรพูดขึ้น

"คุณเบลล่า เเพ้ คุณพรีมเเพ้ คุณมิว เเพ้ คุณคิม ชนะ. บลาๆๆๆๆๆๆ". ฉันเล่นเกมส์เสร็จเเล้วก็ลงจากเวทีเเล้วมานั่งที่เดิมของฉัน เเละสักพักงานก็จบลง ฉันกับเพื่อนก็ไปเดินเล่นอีกรอบนึง

 

"เห้ย ทำไมพวกเเกเเพ้อ่ะ" คิมถามพวกฉัน

"โห้ยเเก พวกเราก็ต้องเขินบ้างอะนะเเล้วสายตานี่เเบบ...หื้มมม คิมไม่เขินรึไง" มิวพูดขึ้น

" เขินสิ เเต่ทำไมฉันชนะอ่ะ"

"ก็เเกเป็นเเฟนกับพี่หมากหนิ เขาคงยอมเเกมั้ง5555" พรีมพูด

"เออ ใช่น่าจะอย่างนั้นนะพรีม" ฉันพูดบอกคิม

"เฮ้ยยยยยยนั่นไงพี่หมากเเกอะคิม" ฉันพูดขึ้นเเละพวกเราก็เดินไปหาพี่หมากกัน

"คิมเเกกลับไปกับพี่หมากเถอะ" พรีมบอก

"อืมพวกเเกงั้นฉันกลับเเล้วนะ" คิมพูดเเละก็เข้ามากอดพวกเรา

"โชคดีนะ มีอะไรก็มาคุยกับพวกฉันนะคิม"

"อืมฉันไปเเล้วนะ" คิมพูดเเละเดินออกไป

"พวกเเกกลับบ้านกันยังไงหรอ" ฉันถามพรีมกับมิว

"เดี๋ยวเเม่ฉันจะมาซื้อของที่นี่เเล้วฉันก็จะกลับพร้อมเเม่เลยล่ะ" พรีมพูด

"พ่อฉันมารับน่ะ งั้นฉันไปเเล้วนะเบลล่า" มิวบอกฉันเเละเดินออกไป

"งั้นฉันไปเเล้วนะเบลล่า" พรีมบอกฉันเเละเดินออกไป

ฉันก็เดินเล่นในห้างอยู่สักพักเเลสักพักฉันก็รู้สึกเมื่อยเเละเพลียมากฉันเดินอยู่ดีๆมีคนพยุงฉันไวเเละฉันก็หลับไป

 

[[...James past..]]

ผมเดินห้างอยู่ดีๆผมเห็นคนสลบ ผมเลยเข้าไปช่วยเขา. เเละผมก็พาเขาไปที่บ้านผมเเละให้เธอไปนอนที่ห้องผมเเละให้พี่สาวผมไปตรวจดูอาการเพราะพี่ผมก็เป็นหมอ

พี่จิ๊บคือพี่สาวของผม

พี่จิ๊บ: เจมส์เขาเเค่สลบไปเพราะเขาอาจจะเพลียนะพี่ฝากดูเเลเขาด้วยนะเเละพี่จะให้ป้านอมทำโจ๊กมาให้

"ครับได้ครับพี่จิ๊บ" ผมบอกพี่จิ๊บเเละพี่จิ๊บก็เดินออกจากห้องไป (ป้านอมคือคนรับใช้ที่บ้านผม)

 

"เธอนี่ก็น่ารักเหมือนกันนะ" ผมพูด

ก๊อกกกกก คุณหนูป้าเอาโจ๊กมาให้คะ. ผมก็ไปเปิดประตูเอาโจ๊กมาวางไว้

[[bella past ]]

ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมา....... ฉันได้นอนอยู่ในห้องของใครก็ไม่รู้ ...เเละเห็นผู้ชายคนนึงนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่

"นายๆฉันอยู่ที่ไหนหรอ" ฉันถามผู้ชายคนนั้น

"เธออยู่บ้านผม..ที่นี่คือห้องของผม"

"เฮ้ยยย เเล้วนายพาฉันมาที่นี่ทำไม"

"คุณเป็นลมที่ห้างหน่ะเเล้วผมไม่รู้ว่าบ้านคุณอยู่ไหนผมเลยพามาที่นี่"

"อืมเเล้วไป"

"นี่กินโจ๊กก่อนนะเเล้วผมจะพาไปส่งที่บ้าน"

"อืมจ่ะ"

ฉันก็กินโจ๊กจนหมดชามมันอร่อยมากจริงๆ555หรือหิวไม่รู้

 

มือใหม่หัดเขียนนะคะ ติชมกันได้เลยนะ. ปล อยากได้เเบบไหนเม้นกันเข้ามาเลยนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา