My dear รักนะคะหมาน้อยของฉัน

หลังจากที่ฉันต่อยเสยคางอีตาแบคไปฉันกับเขาต่างคนต่างไม่คุยกันมา 2 นาทีได้ละมั้ง (แค่ 2นาทีเองเนี่ยนะทำอย่างไม่ได้คุยกันเป็นชาติ)แต่ก็สมนำ้หน้าดันมาหลอกจูบฉันเองหรือฉันจะทำเกินไปน๊า~ ต้องขอโทษเขาแล้วสิไม่งั้นฉันพอเล่นเกมส์นี้เสร็จฉันคงโดนฟนคลับเขาลากไส้ฉันไปกินแน่ๆเลยยิ่งคิดยิ่งขนลุก
  "นี่แบคฉันมีอะไรจะบอกนาย"
  "..."
  "ฉันขอโทษนะยกโทษให้ฉันนะ"
  "..."
เงียบได้เงียบไปฉันไม่สนแล้วอยากตายจังเกิดมาไม่เคยง้อจนวันนี้ขนานแฟนฉันยังไม่เคยง้อเลย
กริ่ง! กริ่ง! กริ่ง!
  "คือขอตัวไปรับโทรศัพท์นะคะ"
  "ไม่ได้ค่ะกฎของเราคือห้ามมีความรับต่อกันค่ะถ้าจะรับก็รับตรงนี้ค่ะเชิญรับค่ะ"
  "ถ้าเป็นเรื่องส่วนตัวละค่ะ"
  "ไม่ได้ทั้งนั้นแหละคะเออเปิดเฮสโทนด้วยนะคะ"
  "งั้นก็ได้ ฮัลโหล"
  'กิ๊ฟแกกลับมาประเทศไทยได้ไหม ฮือๆ'
  "ทำไมแกเป็นอะไรดรีม"
  'ก็แฟนแกตายแล้วไงตายแล้วเขาบอกว่าเขามีความสุขแล้วที่เห็นแกมีความสุขที่ได้ทำงานที่อยากทำแล้วเขาเลยหมดห่วงแล้ว ฮือๆ'
  "แกอย่ามาล้อเล่นกับฉันนะไอ้ดรีม"
  'ไม่ได้ล้อเล่นไม่เชื่อแกก็คุยกับแม่มันเองแล้วกัน ฮัลโหลกิ๊ฟหนูเป็นแฟนเต้ใช่ไหมลูก ฮือๆ เต้จากเราไปแล้วลูกจากไปแล้ว ฮือๆ'
  "ไม่จริงใช่ไหมคะไม่จริงบอกหนูสิคะว่าไม่จริง ฮือๆ"
ฉันทำำอะไรไม่ถูกแล้วตอนนี้ขาฉันมันชาไปหมดฉันไม่อยากฟังอะไรต่อไปแล้ว โทรศัพท์ของฉันหล่นไปอยู่บนพื้นทำให้เพื่อนๆฉันรีบวิ่งมาดูฉันส่วนคนที่ให้ฉันรับโทรศัพท์ต่อหน้าเธอก็เอาโทรศัพท์ของฉันไปคุยแทน
  "กิ๊ฟใจเย็นๆนะกิ๊ฟ" ยองแอวิ่งเข้ามาปลอบฉัน
  "มันจริงมันไม่จริงมันไม่จริง ฮือๆ"
  "ลีคกิ๊ฟต้องยอมรับความจริงว่าคนคนนั้นของลีคจะจะจากไปแล้วน่ะ" กาอินปลอบอีกคน
  "มัก็จริงนะที่ฉัต้องยอมรับความจริงแต่ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลา ฮือๆ เต้ ต้~"
  "กิ๊ฟ!กิ๊ฟ!กิ๊ฟ!"
กิ๊ฟสลบไปทำเอาให้เพื่อนๆตกใจโดนเฉพาะแบคที่เขาต้องมาป็นคู่ของเธอ เขาอุ้มเธอขึ้นห้องและวางเธอลงบนเตียงนอนแล้วหายาดมในกระเป๋ากางเกงที่กาอินให้มา เขาเป็นห่วงกิ๊ฟมากกว่าใครเพื่อน
  "คือแบตฮยอนคะคือนี่มือถือคุณกิ๊ฟใช่ไหมคะคือมีคนอยาคุยกับคุณค่ะ"
พนักงานหญิงคนนั้นยืนมือถือของกิ๊ฟให้แบคฮยอน
  "ฮัลโหลสวัสดีครับ"
  'ฮัลโหลคุณคือแบคฮยอนที่เล่นเกมส์เป็นคู่รักของกฺีฟใช่ไหมคะ'
  "ใช่ครับ"
  'คือคุณช่วยดูแลกิ๊ฟด้วยนะคะ ลูกชายฉัยอยากให้คุณทั้งคู่เป็นแฟนกันน่ะค่ะเพราะคุณมีนิสัยเหมือนเขามีสเป็คเหมือนเขาแถมคุณยังหน้าเหมือนเขาอีกเขาคิดว่าคุณคงสามารถดูแลกิ๊ฟแทนได้เพราะเฉพาะฝากดูแลกื๊ฟด้วยค่ะขอร้อง ฮือๆ'
  "ครับผมสัญญา"
  'งั้นก็แค่นี้ละคะเพราะสิ่งนี้เป็นสิ่งเดียวที่คนเป็นแม่จะทำให้ลูกได้ขอบคุณมากนะคะขอบคุณค่ะ'
  "ครับแค่นี้นะครับ"
แบคฮยอนวางสายแล้วเขาก็ร้องไห้ออกมที่ไม่สามารถช่วยอะไรกิ๊ฟได้นอกจากปลอบเธอเพียงเท่านั้น