My dear รักนะคะหมาน้อยของฉัน

หลังจากที่ฉันต่อยเสยคางอีตาแบคไปฉันกับเขาต่างคนต่างไม่คุยกันมา 2 นาทีได้ละมั้ง (แค่ 2นาทีเองเนี่ยนะทำอย่างไม่ได้คุยกันเป็นชาติ)แต่ก็สมนำ้หน้าดันมาหลอกจูบฉันเองหรือฉันจะทำเกินไปน๊า~ ต้องขอโทษเขาแล้วสิไม่งั้นฉันพอเล่นเกมส์นี้เสร็จฉันคงโดนฟนคลับเขาลากไส้ฉันไปกินแน่ๆเลยยิ่งคิดยิ่งขนลุก

  "นี่แบคฉันมีอะไรจะบอกนาย"

  "..."

  "ฉันขอโทษนะยกโทษให้ฉันนะ"

  "..."

เงียบได้เงียบไปฉันไม่สนแล้วอยากตายจังเกิดมาไม่เคยง้อจนวันนี้ขนานแฟนฉันยังไม่เคยง้อเลย

กริ่ง! กริ่ง! กริ่ง!

  "คือขอตัวไปรับโทรศัพท์นะคะ"

  "ไม่ได้ค่ะกฎของเราคือห้ามมีความรับต่อกันค่ะถ้าจะรับก็รับตรงนี้ค่ะเชิญรับค่ะ"

  "ถ้าเป็นเรื่องส่วนตัวละค่ะ"

  "ไม่ได้ทั้งนั้นแหละคะเออเปิดเฮสโทนด้วยนะคะ"

  "งั้นก็ได้ ฮัลโหล"

  'กิ๊ฟแกกลับมาประเทศไทยได้ไหม ฮือๆ'

  "ทำไมแกเป็นอะไรดรีม"

  'ก็แฟนแกตายแล้วไงตายแล้วเขาบอกว่าเขามีความสุขแล้วที่เห็นแกมีความสุขที่ได้ทำงานที่อยากทำแล้วเขาเลยหมดห่วงแล้ว ฮือๆ'

  "แกอย่ามาล้อเล่นกับฉันนะไอ้ดรีม"

  'ไม่ได้ล้อเล่นไม่เชื่อแกก็คุยกับแม่มันเองแล้วกัน ฮัลโหลกิ๊ฟหนูเป็นแฟนเต้ใช่ไหมลูก ฮือๆ เต้จากเราไปแล้วลูกจากไปแล้ว ฮือๆ'

  "ไม่จริงใช่ไหมคะไม่จริงบอกหนูสิคะว่าไม่จริง ฮือๆ"

ฉันทำำอะไรไม่ถูกแล้วตอนนี้ขาฉันมันชาไปหมดฉันไม่อยากฟังอะไรต่อไปแล้ว โทรศัพท์ของฉันหล่นไปอยู่บนพื้นทำให้เพื่อนๆฉันรีบวิ่งมาดูฉันส่วนคนที่ให้ฉันรับโทรศัพท์ต่อหน้าเธอก็เอาโทรศัพท์ของฉันไปคุยแทน

  "กิ๊ฟใจเย็นๆนะกิ๊ฟ" ยองแอวิ่งเข้ามาปลอบฉัน

  "มันจริงมันไม่จริงมันไม่จริง ฮือๆ"

  "ลีคกิ๊ฟต้องยอมรับความจริงว่าคนคนนั้นของลีคจะจะจากไปแล้วน่ะ" กาอินปลอบอีกคน

  "มัก็จริงนะที่ฉัต้องยอมรับความจริงแต่ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลา ฮือๆ เต้ ต้~"

  "กิ๊ฟ!กิ๊ฟ!กิ๊ฟ!"

กิ๊ฟสลบไปทำเอาให้เพื่อนๆตกใจโดนเฉพาะแบคที่เขาต้องมาป็นคู่ของเธอ เขาอุ้มเธอขึ้นห้องและวางเธอลงบนเตียงนอนแล้วหายาดมในกระเป๋ากางเกงที่กาอินให้มา เขาเป็นห่วงกิ๊ฟมากกว่าใครเพื่อน

  "คือแบตฮยอนคะคือนี่มือถือคุณกิ๊ฟใช่ไหมคะคือมีคนอยาคุยกับคุณค่ะ"

พนักงานหญิงคนนั้นยืนมือถือของกิ๊ฟให้แบคฮยอน

  "ฮัลโหลสวัสดีครับ"

  'ฮัลโหลคุณคือแบคฮยอนที่เล่นเกมส์เป็นคู่รักของกฺีฟใช่ไหมคะ'

  "ใช่ครับ"

  'คือคุณช่วยดูแลกิ๊ฟด้วยนะคะ ลูกชายฉัยอยากให้คุณทั้งคู่เป็นแฟนกันน่ะค่ะเพราะคุณมีนิสัยเหมือนเขามีสเป็คเหมือนเขาแถมคุณยังหน้าเหมือนเขาอีกเขาคิดว่าคุณคงสามารถดูแลกิ๊ฟแทนได้เพราะเฉพาะฝากดูแลกื๊ฟด้วยค่ะขอร้อง ฮือๆ'

  "ครับผมสัญญา"

  'งั้นก็แค่นี้ละคะเพราะสิ่งนี้เป็นสิ่งเดียวที่คนเป็นแม่จะทำให้ลูกได้ขอบคุณมากนะคะขอบคุณค่ะ'

  "ครับแค่นี้นะครับ"

แบคฮยอนวางสายแล้วเขาก็ร้องไห้ออกมที่ไม่สามารถช่วยอะไรกิ๊ฟได้นอกจากปลอบเธอเพียงเท่านั้น