Fic EXO x You

กริ๊งๆๆๆ

"โอ้ยย"ฉันอนพลิกไปพลิกมา เช้าแล้วหรอ ยังง่วงอยู่เลย อ้ะ กี่โมงแล้วเนี่ย ฉันหันไปดูนาฬิกา อู้ยยยย สิบโมง ฉันหันซ้ายหันขวา อ่าว!! นายคริสไปไหนแล้วอ้ะ แต่ช่างเหอะ นอนต่อดีกว่า

"ติ้ด ติ้ด"

ใครโทรมากวนเวลานอนอีกละเนี่ย คนเขากำลังจะนอนแท้ๆเชียวฉันเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ที่หัวเตียง 'เซฮุน' ฮุนนี่เอง ฉันรีบรับสายถ้าไม่รับ ก็อีกยาววววว

"ว่าไงฮุนโทรมาทำไมตั้งแต่เช้า หาวววว"ฉันพูดไปหาวไปอยากจะนอนต่อจังเล้ยยย

[ไง ตลอดเลยนะนี่สิบโมงแล้วนะยังจะว่าเช้าอยู่อีก]

"แฮ่ๆๆ ก็ฉันเป็นคนตื่นสายนี่นา"

[วันนี้ ร้านเดิมโอเคป้ะ]

"กี่โมงล่ะ"

[เที่ยงนี้]

"โอ้ยย ขอเย็นนี้ล่ะกันนะเช้านี้เมื่อยๆอ้ะ"

[เค เจอกันนะ บาย จุ้บ]

"บายยยย หาว"

ติ้ด

ฉันวางสาย หาววว!! แน่สิตอนเช้านี่เมื่อยเพราะมัวแต่ไปเล่นตีหมอนกับนายคริสนั่นแหละ ปวดไปทั้งตัวเลยไปทำสปาดีกว่า ไปช้ปปิ้งด้วย อื้อออ ชีวิตแสนสุขขข

ฉันรีบแต่งตัวไปอาบน้ำวันนี้ขอชุด สวยๆล่ะกันมัดใจเซฮุนไว้ก่อนสอนตัวเอง ที่ฉันสอนตัวเองเนี่ยเพราะเรื่องพวกเนี้ยไม่มีใครมาบอกฉันมีแต่ฉันที่รู้เอง ฮ่าๆๆๆ วันนี้เป็นชุดสีพาสเทล โทนอ่อนๆ สวยเวอร์เข้ากับผิวขาวๆของฉันดัดผมลอนถักเปียอ้อมหัว แล้วก็ใส่ชุดสายเดี่ยวกระโปรงบานสีชมพูอ่อนพาสเทล เอาผ้าบางๆมาคุมไหล่เป็นลายที่น่ารักมากก รู้มั้ยว่าฉันน่ะเก่งเรื่องแฟชั่นมากนะเพราะฉันไปเรียนมาเอง เงินฉันเองด้วยน้าาา ถ้าไม่เรียนก็คงจะเเต่งตัวไม่เป็น ฮุๆ เตรียมออกจากบ้านจ้าาา

ฉันเดินออกมาจากบ้านเดินตรงไปที่รถ

"ปี้ด ปี้ด"

เอ๊ะรถใคร มาบีบแตรใส่ฉันเนี่ย เสียมารยาท

"นี่ยัยเพี้ยน ไปด้วยกันมั้ย"

"นายคริส นี่นายยังไม่ไปอีกหรอ"ฉันปรี้ดแตกอีกรอบนี่นายคริสไม่มีอะไรทำหรือไงกัน งานอดิเรกคือ กวนชาวบ้านเขาให้ปวดหัวเล่นหรือไงห๊ะ นายบ้าาา!!

ฉันเดินไปที่รถนายคริส รีบวิ่งเลยแหละ เรื่องนี่มีเคลียร์แน่ ดีนะที่ไม่ได้นัดเซฮุนตอนเนี่ยถ้าไม่งั้นเรื่องใหญ่แน่ 

"นายบ้า!! นอกจากเวลาที่กำหนดห้ามเข้าบ้านฉันโดยไม่ได้รับอนุญาตินะ"

"ทำไมฉันจะเข้าไม่ได้ล่ะ คู่หมั้นคนสวยย"

"นี่นาย!! ฟังไม่รู้เรื่องหรือไง"

"ขึ้นรถได้แล้วยัยปลาตะเพียน"

"นายหน้าเต่า"

"ยัยบ๊อง"

"นายเต้าส่วน"

"นี่ ฮานา ตาคริส"อ้ะ เสียงใครอ้ะ พวกเราทั้งสองคนหันหน้าไปหาต้นเสียงพร้อมๆกัน อืมมมมม มะ...แม่ 

"แม่"ฉันพูดเสียงสั่นน

"ฮานาขึ้นรถไปกับตาคริสสิยืนทำมะเขือหรือไง"

"แต่ แม่"

"ไม่ต้องมาเถียง ถ้านายคริสเขาจะเข้าออกบ้านเราก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลยหนิเพราะสุดท้ายเขาก็จะต้องมาเป็นคู่หมั้นของหนูอยู่แล้วนะ ฮานา"

"ก็ด้ายยยยย ไปก็ไปปปปป"ฉันกัดฟันกรอดดดด ทนไม่ไหวแล้วนะ ทำไมต้องมาทนกับอีตานี่ด้วย ถ้านายคริสเข้าออกบ้านบ่อยๆนะมีหวัง เซฮุนต้องเห็นแน่เลยจะทำไงดีอ่าาา

เอาวันนี้ให้รอดก่อนแล้วกัน เห้ออ กลุ้มนะกลุ้ม

ฉันเดินขึ้นรถนายคริสไป ก็ไม่ได้อยากไปหรอกนะ นายคริสเร่งรถ หัวแทบทิ่ม จะอยู่รอดมั้ยเนี่ยฉ้านนน

"ไปไหนดีล่ะ สาวน้อย"

"ไปทำสปา"

"โอเค"

บรื้นนน

ว้ายย พูดเสร็จนายคริสก็เร่งรถ หัวฉันจะทิ่มลงพื้น เร่งรถแต่ล่ะทีนี่ ปล่อยท่ายากออกมาได้เลยผมยุ่งหมดทำตั้งนานนะยะ

"นาย!! จะเร่งรถไปหาพระอินทร์ หรือไงหรือจะไปเวียดนามหรือไปกินอูฐหรือจะไปอึจะไปหาสาวหรือเปล่าเนี้ย ฉันไม่ได้รีบขนาดน้านนนนน นะ"ฉันปล่อยไปเป็นชุด

"นี่ไปแต่งกลอนตอนไหนเนี่ย"

"ฉันคิดได้เองย่ะ ก็คนมันฉลาดอ้ะ"

"เอ้าถึงแล้ว"

"หาาา!!! นี่แค่ห้านาทีเองนะ ถะ...ถึงแล้วหรอ เร็วเกิ๊น ไปติดระเบิดลมตดมาหรอห๊ะ"

"ยัยบ้า ฉันมีธุระต่อนะ รีบๆลงไปสิถ้าเสร็จแล้วโทรมาล่ะกัน"

"เออย่ะ"

ฉันรีบลงรถกลัวเป็นเสนียด ฮึ!! คิดว่าฉันจะง้อหรอนี่สิบเอ็ดโมงแล้วโทรหาฮุนดีกว่า

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

ฉันทำสปาเสร็จแล้ว ร่างกายดูโอเคขึ้น ทีนี้ไปช้อปปิ้งกับฮุนดีกว่า

บรื้นน

"อ๊ะ ฮุนมาแล้วว"

ฉันรีบขึ้นรถก่อนที่นายคริสจะมาก่อน เซฮุนเร่งรถแต่นี้ก็เป็นนิสัยของเขาอยู่แล้วก็ไม่ได้ซี(ซีเรียส)อะไรมากก

"ฮุน ช่วงนี้ นายอย่ามาบ้านฉันบ่อยนะ"

"ทำไม"

"เออน่า เอาเถอะ บ้านเรามันเงียบๆอ้ะไม่ต้องมาถ้าไม่จำเป็นอ่ะน้ะ เคม้ายยย"

"โอเค ไปร้านเดิมเลยนะ"

"จ้าา"

ติ้ด ติ้ด

อ้ะ นายคริสโทรมาซวยแล้ววางสายปิดเครื่องมันไปเลยไม่แคร์ย่ะ 

"ใครโทรมา ทำไมไม่รับล่ะ"

"อ๋อ แบตหมดก่อนอ่ะ"

"อือ"

ฉันกับฮุนคุยกันไปคุยกันมาแปปเดียวก็ถึงร้านและ วันนี้จะเที่ยวให้สะใจไปเยย อิอิ

เที่ยง กินข้าวกับฮุน

บ่ายโมง ช้อปปิ้งกับฮุน

บ่ายสาม ไปร้านกาแฟ

ห้าโมงเย็น ไปร้องเกะ

ทุ่มนึง กินข้าวเย็นกับฮุน

สองทุ่มครึ่ง กลับบ้าน

ตามจริงจะได้กลับเช้าด้วยซ้ำ ชิ!! อดเที่ยวต่อเลย

ฉันเดินไปที่ห้องเปิดประตูเข้าไปก็ เจอนายคริสนั่งหน้าบึ้งอยู่ ฉันเดินเข้าไปโดยไม่แคร์อะไร

"ฮานา เธอกลับ กับใคร ฉันไปตามหาเธอตั้งแต่เที่ยงจนห้าโมงเย็น รู้มั้ยว่าเป็นห่วง"

"แล้วใครบอกให้นายมาตามหาฉันล่ะยะ"

"นี่คนเขาอุส่าห์หวังดีนะ ไม่รู้จักสำนึก"

"แล้วทำไมนายต้องมาหวังดีต่อฉันด้วยล่ะในเมื่อเราสองคนไม่ได้รักกัน"

"ไม่ได้รักหรอ นี่ฉันอุส่าห์ทำตัวเป็นมิตรกับเธอแล้วนะ"

"ฉัน เกลียด นาย"

"ฉัน ไม่ ได้ รัก นาย"

"ฉัน ไม่ อยาก เจอ หน้า นาย"

"เข้า ใจ มั้ย"ฉันปาไปเป็นชุด

"ได้ ฉันจะทำให้เธอรักฉันเอง"

นายคริสพูดเสร็จก็เดินตรงมาที่ฉันแล้วก้มลงมาจูบฉัน จูบนี้ไม่เหมือนเมื่อวานมันร้อนแรงกว่าเดิม เขายังคงจูบต่อไปโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ฉันไม่อยากจูบด้วยซ้ำแต่ไม่รู้ทำไมเวลาที่ฉันจูบกับนายคริสฉันจะต้องเคลิบเคลิ้มไปกับเขาทุกที ฉันรู้ดีว่ามันไม่ควรเพราะฉันมีแฟนอยู่แล้ว!! ฉันผลักนายคริสออกด้วยแรงทั้งหมด น้ำตาของฉันเริ่มไหลออกมาอย่างช้าๆ เพราะฉันคิดไว้แล้วว่านอกจากเมื่อวานแล้วฉันจะไม่จูบกับเขาอีก 

"นายบ้า คิดว่าฉันเป็นคนใจง่ายหรือไง"ฉันพูดไปน้ำตาก็ไหลไป ฉันไม่เคยต้องมาเสียใจเพราะใครแบบนี้มาก่อนฉันรู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรและฉันก็จะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก

"ขอโทษ"

ฉันไม่ตอบอะไร ฉันผลักนายคริสออกแล้วเดินไปที่เตียง

ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเซฮุนให้มารับ

"ฮุน คืนนี้นอนด้วยได้มั้ย"ฉันพูดด้วยเสียงที่สะอึกสะอื้น

[เป็นไรหรือเปล่า ร้องไห้หรอ]

"เดี๋ยวค่อยพูดล่ะกัน รีบมารับเถอะ"

ฉันวางสายแล้วเดินออกจากห้องไปด้วยน้ำตาที่ยังรินไหลอยู่ ฉันปาดน้ำตาออก ไม่รู้ว่าทำไมต้องร้องไห้ด้วย แต่มันก็อดไม่ได้ ฉันกำลังเดินออกไปแต่.. นายคริสก็คว้ามือฉันเอาไว้

"จะไปไหนอีกล่ะ"

"เรื่องของฉัน"ฉันสะบัดมือนายคริสออก สมเพชตัวเองเหลือเกิน อยากจะร้องไห้ตายอยู่ตรงนั้น จะว่าไปก็เหมือนในหนังเลยเนอะ แต่เรื่องจริงมันน่าสมเพชกว่า

ฉันรีบวิ่งลงไปข้างล่างก็เห็นรถของฮุนมารออยู่ที่หน้าบ้านแล้วฉันไม่รอช้ารีบขึ้นรถ ฉันพยายามตั้งสติ ไม่ร้องไห้

"โอเคมั้ย"

"เค"

"ไหนว่าโดนขังไง"

"แม่เลิกขังแล้ว"

"อ๋อ งั้นไปเลยนะ" ฉันเคยไปนอนบ้านเขาอยู่สองสามครั้งแต่แยกห้องนะจะนอนก็ต่อเมื่อ เบื่อๆแต่ตอนเนี้ยโคตรเบื่อเลยแหละ

ณ บ้านเซฮุน

"นอนห้องเดิมได้เลยนะ ฮานา"

"อื้อ ขอบใจนะฮุน"

"ฝันดีนะ"

พอสนทนากับฮุนเสร็จฉันก็เดินไปที่ห้องเดิมที่ฉันคุ้นเคย ฉันอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยที่บ้านฮุนมีชุดของฉันอยู่สองสามตัวลืมเอากลับบ้านน่ะ ตอนนี้ก็เพิ่งจะสี่ทุ่มเองแต่ก็นอนๆไปเถอะ เห้ออ ...ขอให้วันนี้ตอนนี้หลับตาลงแล้วทุกอย่างมันจะดีขึ้นนะ...........ฮานา