Fic EXO x You

ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
แม่นะแม่ ไม่คิดเล้ยยย ว่าแม่ฉันจะใช้ไม้เด็ดขนาดนี้ สงสัยคนนี้แม่จะเอาจริงนะเนี่ย ทำไงดีละฮานา เราก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว ยังจะต้องมาพัวพันกับผู้ชายคนนี้เพราะเป็นคู่หมั้น เดี๋ยวๆ ที่นี่ที่ไหน ใช่ละครหลังข่าวหรือเปล่า เรื่องอย่างกับละครน้ำเน่าแน่ะ แหวะๆๆ
ฉันกับนายคริสนิ่งเงียบไม่มองแม่แต่หน้ากันข้าวก็ยังไม่ได้สั่ง รู้สึกอึดอัดยังไงก็ไม่รู้ หิวก็หิว แต่ฉันวางฟอร์มอยู่นี่สิ 
"จ๊อกกกก...."
อึ่ย!! เสียงท้องร้องของฉันเองแหละ น่าอายจังง><
"ถ้าหิวก็สั่งก่อนเลย"นายคริสเริ่มพูดก่อน
"แล้วนายไม่หิวหรือไง"ฉันตอบกลับ
"ไม่"นายคริสยังพูดด้วยเสียงที่เย็นชาน่าเบื่อสุดๆไม่คิดเลยว่าจะได้มาอยู่กับคนที่เย็นชาแบบนี้เพราะปกติคนที่เข้ามาในชีวิตฉันมักเป็นคนสนุกสนานเช่นเดียวกับฉันถ้าเกิดฉันกับเค้าได้เป็นแฟนกันคงน่าเบื่อแย่เลยหละ!!
อื้มม อาหารอร่อยสุดๆ ฉันได้เริ่มกินสปาเกตตี้แสนอร่อยจานนี้สักที หิวมากกก อึดอัดอยู่ตั้งนานแน่ะ
"อร่อยมั้ย"นายคริสถามขึ้น
"อะ...อร่อย"ฉันพูดพร้อมเคี้ยวไปด้วย 
"เหอะๆ เธอนี่มัน...เหมือนเดิมเลยนะ"
"เหมือนเดิมยังไง"ทำไมนายคริสพูดเหมือนเคยรู้จักฉันมานานแล้วอย่างนั้นแหละ 
"ก็กินมุมมามไง ดูสิเนี่ย เลอะหมดแล้ว"นายคริสพูดเสร็จก็เอามือของเขามาเช็ดซอสสปาเก็ตตี้ที่ติดขอบปากฉัน ทำให้ฉันได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆของเขาด้วยแหละ ฉันได้แต่อยู่นิ่งๆให้เขาเช็ดต่อไปอย่างนั้น เขายิ้มมุมปากเล็กน้อย อึ้ย ใจละลายเลยอะ เดี๋ยวนะๆ>< จะว่าไปเหมือนอยู่ในนิยายเลยที่พระเอกเช็ดปากให้นางเอก วู้ว ใจฉันเต้นแรงมากๆเลยนะ จริงๆเค้าเพอร์เฟคมากๆเลยแหละ แต่ยังน่ารักไม่ได้ครึ่งของแฟนฉันเลยสักนิด แน่ะๆ เห็นฉันพูดถึงแฟนมาตั้งนานละ คงอยากเห็นหน้าแฟนฉันแล้วล่ะสิ ห้ามจีบนะบอกก่อนเลย อิอิ
"มุมมามตรงไหนกัน ฉันเรียบร้อยจะตาย"
"ฮ่าๆๆ ถ้าอย่างเธอเรียบร้อย ผู้หญิงทั้งโลกคงบวชชีกันไปหมดแล้วล่ะมั้ง"
"นี่นาย!! ทำไมต้องพูดอย่างกับมารู้จักฉันดีขนาดนั้นด้วยละ ฮึ่ย!!"
"เธอคงจำไม่ได้จริงๆสินะ"เขาบ่นพึมพำเบาๆ แต่ฉันก็ได้ยินอยู่ดี ฉันหูดีจะตาย เขาหมายถึงอะไรกันแน่ ชักจะมีลับลมคมในแล้วสิ
สิบนาทีต่อมา
"อื้มมม อิ่มมากอะ"ฉันพูดเสร็จพร้อมยืดเส้นยืดสาย พอหันไปมองนายคริสเขาก็ยิ้มกลับมาให้ด้วย
"ยิ้มอะไรของนาย"
"สร้างมิตรภาพไงเพราะเราต้องอยู่ด้วยกันไปอีกนานนะ"นายคริสพูดขึ้นพร้อมยิ้มที่มุมปากดูเจ้าเล่ห์สุดๆ สร้างมิตรภาพบ้าบออะไรกัน หึ สวยๆแบบฉันเข้าถึงยากมากนะ พูดเลย
"อือ กลับกัน"ฉันไม่พูดอะไรมากเพราะอยากกลับบ้านจะตายอยู่แล้ว
ฉันกับคริสลุกจากเก้าอี้เกือบๆจะพร้อมกันแล้วเดินตรงไปที่รถอย่างรวดเร็ว
ปึ้ง!!
"กลับบ้านเลยใช่มั้ย"นายคริสพูด
"อือ ถ้าไม่กลับบ้านแล้วจะไปไหนล่ะ"
"เปล๊าา"นายคริสพูดเเสียงสูง
"กลับได้เล่า"ฉันเร่ง เขาก็ไม่รอช้ารีบเร่งรถและตรงไปที่บ้านของฉัน
ฉันกับเค้าก็ยังนั่งอยู่ในรถกันสองต่อสองแต่ก็ไม่มองหน้ากันเหมือนเดิม บรรยากาศมันดูเงียบสุดๆ อย่างกับอยู่ห้องดับจิตไม่ก็ป่าช้าอะไรเทือกๆนั้น โอ้ยย อึดอัดโว้ย ถ้าเป็นไปได้ฉันโดดลงรถไปนานละเฟ้ย คนอะไรขนาดเสียงหายใจยังไม่ได้ยินเลย เงียบเกิ้น
"นาย"ฉันเริ่มทักก่อน เพราะถ้าไม่พูดอะไรกันสักคำแบบเนี้ยคงอึดอัดแย่
"มีอะไรล่ะ"นายคริสพูดด้วยเสียงที่เย็นชา
"นายอยากหมั้นกับฉันมั้ย?"ฉันพูดไปหน้าแดงไปครั้งแรกเลยนะที่พูดแบบนี้กับผู้ชาย ฉันไม่ได้อ่อยนะ>< จริ้ง จริง
"เธอคิดว่ายังไงล่ะ"
"ฉันคิดว่านายคจะไม่อยากหมั้นหรอก นายก็คงโดนแม่นายบังคับเหมือนกันใช่มั้ย"ฉันพูดไปก็เหมือนจะพลอยหงุดหงิดไปด้วยการที่ต้องโดนบังคับให้ไปรักใครสักคนนี่มันก็ลำบาก แต่ฉันคงจะขัดขืนคำสั่งของแม่ไม่ได้
"แม่ฉันกับแม่เธอน่ะ ตกลงกันไว้ตั้งแต่พวกเรายังเด็กว่าถ้าเราโตมาจะให้หมั้นกันเพราะแม่ฉันกับแม่เธอเป็นเพื่อนรักกันมากกกก"นายคริสพูด
"แม่นะแม่ทำไมต้องทำอย่างนี้ด้วย มันไม่แฟร์เลยอะ"ฉันพูดไปหงุดหงิดไป
"เธอไม่อยากหมั้นหรอ"
"จะหมั้นได้ไงเล่า ก็ฉันมีแฟนอยู่แล้ว!!!"ฉันพูดไปหงุดหงิดไป แต่...ทำไมเขาไม่ตอบอะไรกลับมาเลยนะ เริ่มกลับมาเงียบอีกแล้วสิ เห้อ เหนื่อยใจ
ณ บ้านของฉัน
ปึ้ง!!
ฉันรีบเดินลงจากรถ
"กู๊ดไนท์ คิส"นายคริสพูด พร้อมยิ้มแก้มแทบปริ
"อะ..อื้อ"อ้ายยย นายยคริสยิ้มแบบนี้อีกแล้ว ละลายเลยง่ะ
"เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันมารับนะ"
"ปะ ไปไหน"นายคริสเดินลงมาจากรถ
"ยืมโทรศัพท์หน่อย""แล้วของนายไม่มีหรือไง"
"เถอะน่า ฉันยืมแปปเดียว"ฉันยืนเอ๋ออยู่นานก่อนจะยื่นโทรศัพท์ของฉันให้เขาไปแบบงงๆ เหมือนฉันโดนสะกดจิตเลยแฮะ อยู่ดีๆก็อยากให้ สงสัยหลงใหลในความหล่อของเขาแล้วล่ะมั้ง>,<
เขาเอาโทรศัพท์ของฉันไปกดยุกยิกอะไรก็ไม่รู้ ก่อนที่เสียงโทรศัพท์จะดังขึ้น
"เสียงโทรศัพท์นายหรือเปล่า"
"ใช่ อะนี่โทรศัพท์เธอ" เอ๊ะ เดี๋ยวนะ นี่นายคริสเอาโทรศัพท์ฉันโทรไปหาเครื่องของเขาหรอเนี่ย นี่มันหลอกเอาเบอร์นี่นา ฮึ่ย ทำไมฉันคิดตามไม่ทันนะ ยัยบื้อเอ้ยย
"นายหลอกเอาเบอร์ฉันนี่"
"ฉันไม่ได้หลอก เธอเต็มใจให้ฉันต่างหาก"เขามากระซิบที่ข้างหูฉัน อึ้ย เสียงหายใจแผ่วเบากับกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆของเขานี่มันช่างยั่วยวนใจเหลือเกิน จะละลายอยู่แล้ว
"เดี๋ยวฉันโทรหานะ ที่รัก"ทะ ที่รักงั้นเหรอ อึ้งแปป>< นี่ฉันทำบ้าอะไรอยู่เนี่ย ฉันมีแฟนแล้วนะ สติ สติกลับมาาา งือ แพ้คนหล่อได้ไงเนี่ย
ฉันรีบเดินขึ้นบ้านไป 
ณ ห้องของฮานา
ฮานาทำไมใจเต้นแรงแบบนี้ล่ะ นี่เรากำลังหวั่นไหวกับผู้ชายหน้าหล่อ ทั้งๆที่มีแฟนอยู่แล้วเนี่ยนะ ม่ายยยย><
ติ้ด ติ้ด
อะ ใครโทรมาตอนนี้เนี่ย
'เซฮุน'
เซฮุนนน แฟนฉันเองแหละ หุหุ 
"สวัสดีคะ ฮุน มีอะไรหรือปล่าคะ"
[พรุ่งนี้เราไปเที่ยวกันมั้ย]
"ไปคะไป"
[รีบตอบเชียวนะ]
"ก็นานๆทีฮุนจะว่างนี่คะ"
[ฮ่าๆๆ งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมไปรับนะ จุ้บๆ]
"ค่ะ ไว้เจอกันนะค่ะ"
ติ้ด
ฉันกดวางโทรศัพท์ เห้อ นานๆทีจะได้ไปเดตกับฮุนนะ เพราะว่าส่วนใหญ่นะฮุนจะติดงานตลอด เลยไม่เคยมีเวลาให้ฉันซักเท่าไหร่แต่ก็รักเหมือนเดิมแหละ
ติ้ด ติ้ด
เอ้า ใครโทรมาอีกละเนี่ย เบอร์แแปลกซะด้วย 
"สวัสดีค่ะ ใครคะ"ฉันรีบกดรับ
[สวัสดีครับ จำผมได้ไหหมเอ่ย]
"นายเป็นใครเนี่ย"
[นี่ ที่รักทำเป็นลืมไปได้เสียงหล่อๆแบบนี้จะมีใครอีกละ นอกจาก....]
"นาย!!"
[จำได้แล้วหรอ]
"ใครเป็นที่รักของนายกันย่ะ"
[แหม พูดความจริงหน่อยทำเป็นรับไม่ได้]
"หุบปากเดี๋ยวนี้นะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนายสักหน่อย!!"
[โอ้ยๆ ที่รักอย่าเพิ่งงอนเค้านะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เค้าพาที่รักไปเที่ยวนะ จะได้หายงอนไง]
"ไม่ได้ฉันไม่ไปฉันมีนัดแล้ว ที่สำคัญฉันไม่ได้งอนนายด้วย"
[นัดกับใครก็ยกเลิกไปให้หมด วันพรุ่งนี้เธอต้องอยู่กับฉันคนเดียว เข้าใจมั้ย!!]
"ฉันไม่ไป"
[ไม่รู้แหละ วันพรุ่งนี้ฉันจะไปรับเธอ]
นายคริสพูดเสร็จก็รีบตัดสาย หึ!! ตาบ้าเอ้ยย โทรมากวนประสาทแล้วก็วางสายไปเนี่ยนะ ถ้าพรุ่งนี้เซฮุนกับนายคริสมารับฉันพร้อมกันๆ จะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ไม่อยากนึกเลย ฮุนต้องเข้าใจผิดแน่ๆ
โอ้ยยย ปวดหัวชะมัด