Fic EXO x You

ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

แม่นะแม่ ไม่คิดเล้ยยย ว่าแม่ฉันจะใช้ไม้เด็ดขนาดนี้ สงสัยคนนี้แม่จะเอาจริงนะเนี่ย ทำไงดีละฮานา เราก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว ยังจะต้องมาพัวพันกับผู้ชายคนนี้เพราะเป็นคู่หมั้น เดี๋ยวๆ ที่นี่ที่ไหน ใช่ละครหลังข่าวหรือเปล่า เรื่องอย่างกับละครน้ำเน่าแน่ะ แหวะๆๆ

ฉันกับนายคริสนิ่งเงียบไม่มองแม่แต่หน้ากันข้าวก็ยังไม่ได้สั่ง รู้สึกอึดอัดยังไงก็ไม่รู้ หิวก็หิว แต่ฉันวางฟอร์มอยู่นี่สิ 

"จ๊อกกกก...."

อึ่ย!! เสียงท้องร้องของฉันเองแหละ น่าอายจังง><

"ถ้าหิวก็สั่งก่อนเลย"นายคริสเริ่มพูดก่อน

"แล้วนายไม่หิวหรือไง"ฉันตอบกลับ

"ไม่"นายคริสยังพูดด้วยเสียงที่เย็นชาน่าเบื่อสุดๆไม่คิดเลยว่าจะได้มาอยู่กับคนที่เย็นชาแบบนี้เพราะปกติคนที่เข้ามาในชีวิตฉันมักเป็นคนสนุกสนานเช่นเดียวกับฉันถ้าเกิดฉันกับเค้าได้เป็นแฟนกันคงน่าเบื่อแย่เลยหละ!!

อื้มม อาหารอร่อยสุดๆ ฉันได้เริ่มกินสปาเกตตี้แสนอร่อยจานนี้สักที หิวมากกก อึดอัดอยู่ตั้งนานแน่ะ

"อร่อยมั้ย"นายคริสถามขึ้น

"อะ...อร่อย"ฉันพูดพร้อมเคี้ยวไปด้วย 

"เหอะๆ เธอนี่มัน...เหมือนเดิมเลยนะ"

"เหมือนเดิมยังไง"ทำไมนายคริสพูดเหมือนเคยรู้จักฉันมานานแล้วอย่างนั้นแหละ 

"ก็กินมุมมามไง ดูสิเนี่ย เลอะหมดแล้ว"นายคริสพูดเสร็จก็เอามือของเขามาเช็ดซอสสปาเก็ตตี้ที่ติดขอบปากฉัน ทำให้ฉันได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆของเขาด้วยแหละ ฉันได้แต่อยู่นิ่งๆให้เขาเช็ดต่อไปอย่างนั้น เขายิ้มมุมปากเล็กน้อย อึ้ย ใจละลายเลยอะ เดี๋ยวนะๆ>< จะว่าไปเหมือนอยู่ในนิยายเลยที่พระเอกเช็ดปากให้นางเอก วู้ว ใจฉันเต้นแรงมากๆเลยนะ จริงๆเค้าเพอร์เฟคมากๆเลยแหละ แต่ยังน่ารักไม่ได้ครึ่งของแฟนฉันเลยสักนิด แน่ะๆ เห็นฉันพูดถึงแฟนมาตั้งนานละ คงอยากเห็นหน้าแฟนฉันแล้วล่ะสิ ห้ามจีบนะบอกก่อนเลย อิอิ

"มุมมามตรงไหนกัน ฉันเรียบร้อยจะตาย"

"ฮ่าๆๆ ถ้าอย่างเธอเรียบร้อย ผู้หญิงทั้งโลกคงบวชชีกันไปหมดแล้วล่ะมั้ง"

"นี่นาย!! ทำไมต้องพูดอย่างกับมารู้จักฉันดีขนาดนั้นด้วยละ ฮึ่ย!!"

"เธอคงจำไม่ได้จริงๆสินะ"เขาบ่นพึมพำเบาๆ แต่ฉันก็ได้ยินอยู่ดี ฉันหูดีจะตาย เขาหมายถึงอะไรกันแน่ ชักจะมีลับลมคมในแล้วสิ

สิบนาทีต่อมา

"อื้มมม อิ่มมากอะ"ฉันพูดเสร็จพร้อมยืดเส้นยืดสาย พอหันไปมองนายคริสเขาก็ยิ้มกลับมาให้ด้วย

"ยิ้มอะไรของนาย"

"สร้างมิตรภาพไงเพราะเราต้องอยู่ด้วยกันไปอีกนานนะ"นายคริสพูดขึ้นพร้อมยิ้มที่มุมปากดูเจ้าเล่ห์สุดๆ สร้างมิตรภาพบ้าบออะไรกัน หึ สวยๆแบบฉันเข้าถึงยากมากนะ พูดเลย

"อือ กลับกัน"ฉันไม่พูดอะไรมากเพราะอยากกลับบ้านจะตายอยู่แล้ว

ฉันกับคริสลุกจากเก้าอี้เกือบๆจะพร้อมกันแล้วเดินตรงไปที่รถอย่างรวดเร็ว

ปึ้ง!!

"กลับบ้านเลยใช่มั้ย"นายคริสพูด

"อือ ถ้าไม่กลับบ้านแล้วจะไปไหนล่ะ"

"เปล๊าา"นายคริสพูดเเสียงสูง

"กลับได้เล่า"ฉันเร่ง เขาก็ไม่รอช้ารีบเร่งรถและตรงไปที่บ้านของฉัน

ฉันกับเค้าก็ยังนั่งอยู่ในรถกันสองต่อสองแต่ก็ไม่มองหน้ากันเหมือนเดิม บรรยากาศมันดูเงียบสุดๆ อย่างกับอยู่ห้องดับจิตไม่ก็ป่าช้าอะไรเทือกๆนั้น โอ้ยย อึดอัดโว้ย ถ้าเป็นไปได้ฉันโดดลงรถไปนานละเฟ้ย คนอะไรขนาดเสียงหายใจยังไม่ได้ยินเลย เงียบเกิ้น

"นาย"ฉันเริ่มทักก่อน เพราะถ้าไม่พูดอะไรกันสักคำแบบเนี้ยคงอึดอัดแย่

"มีอะไรล่ะ"นายคริสพูดด้วยเสียงที่เย็นชา

"นายอยากหมั้นกับฉันมั้ย?"ฉันพูดไปหน้าแดงไปครั้งแรกเลยนะที่พูดแบบนี้กับผู้ชาย ฉันไม่ได้อ่อยนะ>< จริ้ง จริง

"เธอคิดว่ายังไงล่ะ"

"ฉันคิดว่านายคจะไม่อยากหมั้นหรอก นายก็คงโดนแม่นายบังคับเหมือนกันใช่มั้ย"ฉันพูดไปก็เหมือนจะพลอยหงุดหงิดไปด้วยการที่ต้องโดนบังคับให้ไปรักใครสักคนนี่มันก็ลำบาก แต่ฉันคงจะขัดขืนคำสั่งของแม่ไม่ได้

"แม่ฉันกับแม่เธอน่ะ ตกลงกันไว้ตั้งแต่พวกเรายังเด็กว่าถ้าเราโตมาจะให้หมั้นกันเพราะแม่ฉันกับแม่เธอเป็นเพื่อนรักกันมากกกก"นายคริสพูด

"แม่นะแม่ทำไมต้องทำอย่างนี้ด้วย มันไม่แฟร์เลยอะ"ฉันพูดไปหงุดหงิดไป

"เธอไม่อยากหมั้นหรอ"

"จะหมั้นได้ไงเล่า ก็ฉันมีแฟนอยู่แล้ว!!!"ฉันพูดไปหงุดหงิดไป แต่...ทำไมเขาไม่ตอบอะไรกลับมาเลยนะ เริ่มกลับมาเงียบอีกแล้วสิ เห้อ เหนื่อยใจ

ณ บ้านของฉัน

ปึ้ง!!

ฉันรีบเดินลงจากรถ

"กู๊ดไนท์ คิส"นายคริสพูด พร้อมยิ้มแก้มแทบปริ

"อะ..อื้อ"อ้ายยย นายยคริสยิ้มแบบนี้อีกแล้ว ละลายเลยง่ะ

"เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันมารับนะ"

"ปะ ไปไหน"นายคริสเดินลงมาจากรถ

"ยืมโทรศัพท์หน่อย"
"แล้วของนายไม่มีหรือไง"

"เถอะน่า ฉันยืมแปปเดียว"ฉันยืนเอ๋ออยู่นานก่อนจะยื่นโทรศัพท์ของฉันให้เขาไปแบบงงๆ เหมือนฉันโดนสะกดจิตเลยแฮะ อยู่ดีๆก็อยากให้ สงสัยหลงใหลในความหล่อของเขาแล้วล่ะมั้ง>,<

เขาเอาโทรศัพท์ของฉันไปกดยุกยิกอะไรก็ไม่รู้ ก่อนที่เสียงโทรศัพท์จะดังขึ้น

"เสียงโทรศัพท์นายหรือเปล่า"

"ใช่ อะนี่โทรศัพท์เธอ" เอ๊ะ เดี๋ยวนะ นี่นายคริสเอาโทรศัพท์ฉันโทรไปหาเครื่องของเขาหรอเนี่ย นี่มันหลอกเอาเบอร์นี่นา ฮึ่ย ทำไมฉันคิดตามไม่ทันนะ ยัยบื้อเอ้ยย

"นายหลอกเอาเบอร์ฉันนี่"

"ฉันไม่ได้หลอก เธอเต็มใจให้ฉันต่างหาก"เขามากระซิบที่ข้างหูฉัน อึ้ย เสียงหายใจแผ่วเบากับกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆของเขานี่มันช่างยั่วยวนใจเหลือเกิน จะละลายอยู่แล้ว

"เดี๋ยวฉันโทรหานะ ที่รัก"ทะ ที่รักงั้นเหรอ อึ้งแปป>< นี่ฉันทำบ้าอะไรอยู่เนี่ย ฉันมีแฟนแล้วนะ สติ สติกลับมาาา งือ แพ้คนหล่อได้ไงเนี่ย

ฉันรีบเดินขึ้นบ้านไป 

ณ ห้องของฮานา

ฮานาทำไมใจเต้นแรงแบบนี้ล่ะ นี่เรากำลังหวั่นไหวกับผู้ชายหน้าหล่อ ทั้งๆที่มีแฟนอยู่แล้วเนี่ยนะ ม่ายยยย><

ติ้ด ติ้ด

อะ ใครโทรมาตอนนี้เนี่ย

'เซฮุน'

เซฮุนนน แฟนฉันเองแหละ หุหุ 

"สวัสดีคะ ฮุน มีอะไรหรือปล่าคะ"

[พรุ่งนี้เราไปเที่ยวกันมั้ย]

"ไปคะไป"

[รีบตอบเชียวนะ]

"ก็นานๆทีฮุนจะว่างนี่คะ"

[ฮ่าๆๆ งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมไปรับนะ จุ้บๆ]

"ค่ะ ไว้เจอกันนะค่ะ"

ติ้ด

ฉันกดวางโทรศัพท์ เห้อ นานๆทีจะได้ไปเดตกับฮุนนะ เพราะว่าส่วนใหญ่นะฮุนจะติดงานตลอด เลยไม่เคยมีเวลาให้ฉันซักเท่าไหร่แต่ก็รักเหมือนเดิมแหละ

ติ้ด ติ้ด

เอ้า ใครโทรมาอีกละเนี่ย เบอร์แแปลกซะด้วย 

"สวัสดีค่ะ ใครคะ"ฉันรีบกดรับ

[สวัสดีครับ จำผมได้ไหหมเอ่ย]

"นายเป็นใครเนี่ย"

[นี่ ที่รักทำเป็นลืมไปได้เสียงหล่อๆแบบนี้จะมีใครอีกละ นอกจาก....]

"นาย!!"

[จำได้แล้วหรอ]

"ใครเป็นที่รักของนายกันย่ะ"

[แหม พูดความจริงหน่อยทำเป็นรับไม่ได้]

"หุบปากเดี๋ยวนี้นะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนายสักหน่อย!!"

[โอ้ยๆ ที่รักอย่าเพิ่งงอนเค้านะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เค้าพาที่รักไปเที่ยวนะ จะได้หายงอนไง]

"ไม่ได้ฉันไม่ไปฉันมีนัดแล้ว ที่สำคัญฉันไม่ได้งอนนายด้วย"

[นัดกับใครก็ยกเลิกไปให้หมด วันพรุ่งนี้เธอต้องอยู่กับฉันคนเดียว เข้าใจมั้ย!!]

"ฉันไม่ไป"

[ไม่รู้แหละ วันพรุ่งนี้ฉันจะไปรับเธอ]

นายคริสพูดเสร็จก็รีบตัดสาย หึ!! ตาบ้าเอ้ยย โทรมากวนประสาทแล้วก็วางสายไปเนี่ยนะ ถ้าพรุ่งนี้เซฮุนกับนายคริสมารับฉันพร้อมกันๆ จะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ไม่อยากนึกเลย ฮุนต้องเข้าใจผิดแน่ๆ

โอ้ยยย ปวดหัวชะมัด