แรงรัก แรงริษยา

"เป็นอะไรวะป๊อป ดูเซ็งๆนะวันนี้"ธามไทว่าหลังจากสังเกตอยู่นาน

"เซ็งดิ จู่ๆก็ต้องเลิกกับแฟน"ป๊อปปี้ถอนหายใจ

"อะไรกัน ไหนว่ารักกันรักกันหนา"โบว์งง

"ฉันกำลังจะหมั้นกับฟาง"

"เฮ้ย...จริงเหรอวะ"กวินตกใจ ทุกคนเองก็งงไปหมด

"พี่ป๊อป"ฟางเดินมาหาเขาก่อนจะยิ้มหวาน

"สวัสดีครับ น้องฟาง"กวินยิ้มให้

"ค่ะ"ฟางยิ้มตอบแล้วนั่งลงข้างๆป๊อปปี้

"ดูน้องฟางหน้าตาสดใสจังเลยนะคะ"โบว์ว่า

"ฟางก็หน้าตาสดใสแบบนี้ทุกวันแหละค่ะ"ฟางยิ้ม

"แล้วนี่น้องฟางมาหาไอ้ป๊อปทำไมล่ะครับ"ธามไทถาม

"ฟางจะให้พี่ป๊อปไปส่งไงล่ะคะ ใช่ไหมคะ ว่าที่คู่หมั้น"

ฟางหันไปเกาะแขนชายหนุ่มแล้วมองหน้าเขา

"งั้นฉันกลับนะ"ป๊อปปี้แกะมือเธอออกก่อนจะลุกออกไป

"พี่ป๊อป รอฟางด้วยค่ะ"ฟางรีบวิ่งตามทันที

"อะไรกันน่ะสองคนนี้"ธามไทยังมึนๆงงๆ

"ช่างเขาเหอะน่า แกอ่ะมานี่เลย มาติวเลย ไอ้บ้าธามไท"โบว์บอก ธามไท

จึงหันไปสนใจหนังสือที่อยู่ตรงหน้าแทน

"ทีหลังไปรอพี่ที่ตึกเรียนของฟางนะ พี่จะไปรับเอง"ป๊อปปี้พูดในขณะที่เดิน

ไปที่รถ

"ทำไมคะ พี่ป๊อปจะอายอะไร"ฟางไม่เข้าใจ

"อายสิ วันก่อนพี่เพิ่งจะบอกว่ารักผู้หญิงคนนึงจะเป็นจะตาย แต่วันนี้กลับ

ต้องมาเป็นคู่หมั้นของผู้หญิงอีกคน"

"ก็ถูกแล้วนี่คะ พี่ป๊อปต้องรับผิดชอบฟางในสิ่งที่พี่ได้ทำลงไป"ฟางบอก

"เธอก็รู้อยู่แก่ใจฟาง ว่าพี่ไม่ได้ทำอะไรเธอเลยแม้แต่น้อย"ป๊อปปี้ว่า

"พี่ป๊อป"ฟางไม่พอใจที่เขาพูดแบบนี้

"ถึงฟางจะทำให้พี่กับเฟย์เลิกกันแต่ฟางรู้ไว้เลยนะ ว่าฟางจะไม่มีวัน

ทำให้พี่เปลี่ยนใจไปรักฟางได้"เขาพูดใส่หน้าเธอ

"จำคำพูดของพี่ป๊อปไวล่ะกันนะคะ เพราะฟางเชื่อว่าฟางจะทำได้แน่"

ฟางประกาศกร้าวก่อนจะเดินนำเขาออกไป

"นึกไงถึงชวนฉันมานอนด้วยห๊ะ ยัยแก้ว"ฟางถามในขณะที่แปรงผมตัวเองเบาๆ

"ฉันกลัวไอ้บ้านั่นมันจะเข้ามาปล้ำฉันน่ะสิ"แก้ว หมายถึง โทโมะที่ย้าย

เข้ามาอยู่ในฐานะพี่ชายของเธอ เพราะเขาเป็นลูกของภรรยาใหม่

ของพ่อเธอ

"ฮ่าๆแกก็นะเพ้อเจ้อไปเรื่อย"ฟางขำเพื่อน

"แต่แกอีตานั่นหน้าตาท่าทางหื่นมากเลยนะ"

"พาฉันไปดูหน้าหน่อยสิ"ฟางบอก เธออยากเห็นมาก

"นี่ ยัยทอม น้ำห้องฉันมันไม่ไหลไปดูให้หน่อยดิ"จู่ๆประตูก็เปิดออกแล้ว

ร่างสูงก็ก้าวเข้ามาในห้อง

"หล่อ...."ฟางตะลึงเมื่อเห็นพี่ชายแก้ว

"นายว่าใครทอมห๊ะ ไอ้ตุ๊ด"แก้วโวยวายทันที

"ก็ว่าเธอไง ยัยทอม"โทโมะพูด

"อ๊ายยยย...ไอ้บ้า"แก้วหยิบตุ๊กตาที่อยู่บนเตียงปาใส่เขาใหญ่

"โอ๊ยยยย...นี่เธอ"โทโมะชักฉุน

"พอเถอะๆ ยัยแก้วแกก็ไปดูน้ำให้พี่ชายแกหน่อยแล้วเดี๋ยวแกก็รีบกลับมาสิ"

ฟางว่า

"ไหน รีบพาไปสิ ฉันจะได้รีบกลับมานอน"

"ตามมา"โทโมะเดินออกไปกับแก้ว

"เฮ้อ...."ฟางถอนหายใจออกมาเพราะรู้สึกคิดถึงชายหนุ่มที่อยู่ไกล

แล้วมาติดตามต่อว่าพี่ฟางจะทำไงกะความคิดถึงนี้ อิๆเม้นต์หน่อย

ได้ไหม ไม่เม้นต์จะลบเรื่องนี้เลย คอยดูสิ ชิๆ ชักงอนถ้าเม้นต์

เยอะ อาจจะมีวันละสองตอนคร้าบ