แรงรัก แรงริษยา

"ฟาง ลูก"ปุณริกา แม่ของฟางคอยปลอบลูกสาวคนโต

"พอเลย เพราะให้ท้ายยัยฟางแบบนี้ไงถึงได้ยอมผู้ชายได้ง่ายๆ"

"ผมขอโทษครับ คุณอาดล"ป๊อปปี้ก้มหน้านิ่ง

"ดี...เป็นลูกผู้ชายต้องยอมรับผิด เดือนหน้าอาจะจัดงานหมั้นให้เราสองคน"

"ไม่นะคะ เฟย์ไม่ยอม"เฟย์เดินก้าวเข้ามาในบ้าน

"เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับแกนะเฟย์"ฟางลุกขึ้นทันที

"แต่เฟย์กับพี่ป๊อปคบกันอยู่"เฟย์บอก

"เฟย์ แต่ตอนนี้พี่เขาต้องรับผิดชอบพี่สาวเรานะ"

"ไม่ค่ะ เฟย์ไม่ยอม"

"แกจะไม่ยอมอะไร เฟย์ พี่ป๊อปน่ะเขาเป็นของฉันแล้ว"

"หยุดได้แล้ว"ธนดลพูด

"เฟย์ไม่ยอมนะคะพ่อ"เฟย์บอก

"ป๊อป จะเอายังไง"ปุณริกามองหน้าชายหนุ่ม

"ผมจะรับผิดชอบน้องฟางครับ"ป๊อปปี้บอก

"พี่ป๊อป"เฟย์ไม่พอใจ ฟางยิ้มออกมาทันที

"เฟย์ มากับพ่อ"ธนดลเรียกก่อนจะเดินไปข้างบน เฟย์เดินตามอย่างเสียไม่ได้

"หึ"ฟางมองก่อนจะแอบยิ้มร้าย ป๊อปปี้ถอนหายใจออกมา เขาคงต้องมองผู้

หญิงคนนี้ใหม่ซะแล้ว

"กรี๊ดดดดด"เฟย์กรี๊ดเสียงดังเมื่ออยู่ที่ห้องเรียน เขื่อนเพื่อนสนิทของเฟย์

รีบเข้ามาดู

"จุ๊ๆๆๆอายเขา"เขื่อนพูด

"เขื่อน แกรู้ไหมว่าเมื่อวานเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น"เฟย์พูดอย่างอารมณ์เสีย

"ใจเย็นๆแล้วค่อยๆเล่า"เขื่อนบอก

"ฉันโดนพี่สาวแย่งแฟน"

"ห๊ะ...."เขื่อนอึ้ง

"ฮึ่ย...."เฟย์ยิ่งเห็นเขื่อนทำหน้าแบบนั้นยิ่งหงุดหงิดเข้าไปใหญ่

"จริงเหรอเนี่ย"

"จริงสิ พี่ฟางทำแบบนี้กับฉันได้ไง"

"แกดูไม่ค่อยเสียใจนะ"เขื่อนว่า

"เสียใจสิ แต่แกก็รู้ว่าฉันเป็นผู้หญิงที่ไม่ร้องไห้ให้กับอะไรง่ายๆ"เฟย์พูด

"จ้าๆแม่คนเก่ง"เขื่อนรู้ดีว่าเฟย์เสียใจแต่ทำเป็นเข้มแข็ง

"ยังไงฉันก็ไม่ยอมเสียพี่ป๊อปไป"

"แล้วพี่ป๊อปเขาว่าไงบ้าง"เขื่อนถาม

"เขาจะไปว่าอะไรเขาก็ต้องรับผิดชอบพี่ฟางสิ แต่พี่ป๊อปยืนยันกับฉัน

แล้วว่าเขาไม่เคยมีอะไรกับพี่ฟาง"เฟย์บอก

"แล้วแกก็เชื่อเหรอ"เขื่อนว่า

"เขาเป็นคนรักของฉันนะ เขื่อน"

"แล้วจำเป็นเหรอต้องเชื่อเขาไปหมดซะทุกอย่าง"

"เชื่อสิ พี่ป๊อปเขารักฉัน"เฟย์บอก เขื่อนมองอย่างหงุดหงิด

"เออ รู้แล้วว่ารักกัน เชื่อเข้าไปเหอะ ถ้ามันหลอกแกขึ้นมาจริงๆนะ

อย่ามาร้องไห้กับฉันล่ะกัน"เขื่อนลุกเดินออกไป เฟย์มองตามอย่างงๆ

ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างกลุ้มๆ

ขอโทดที่หายไปนาน อัพแล้วนะคะ ขอเม้นต์ๆๆๆๆด้วยนร้ารีดเดอร์