แรงรัก แรงริษยา

"เฮ้อ..."ฟางนัดแก้วมานั่งกินขนมกันในร้านกาแฟแห่งหนึ่งแถวบ้านแก้ว

"ฟาง ฉันว่าแกดูดีขึ้นนะ ดูอวบขึ้น"แก้วพูด

"แก...ฉันกลัวท้อง"ฟางบอก แก้วตกใจ

"ท้องได้ไงอ่ะแก นี่แกกับพี่ป๊อปมีอะไรกันเหรอ"

"ก็ใช่สิ ไม่งั้นจะกลัวเหรอ"ฟางเซ็ง

"แล้วปรึกษาเขารึยังล่ะ"แก้วถาม

"อืม แต่ฉันก็หนักใจอยู่ดีอ่ะ"ฟางว่า

"ถ้าคนเป็นพ่อรับผิดชอบก็ไม่เห็นจะต้องกลัวเลย อีกอย่างแกกับพี่เขา

เป็นคู่หมั้นกันนะ"

"แต่ฉันยังเรียนอยู่เลยนะแก"ฟางบอก

"แกก็ดร็อปไปก่อนก็ได้"แก้วเสนอ

"อืม...แต่ฉันไม่อยากอ่ะ มันเสียเวลา"

"ไว้แกไปซื้อที่ตรวจครรภ์นะ ถ้าท้องแน่ๆค่อยคิดว่าจะทำยังไงต่อ"

"หนีมาอยู่นี่เอง"โทโมะมาตามแก้วกลับบ้าน

"มาทำไม ฉันทำงานบ้านเสร็จแล้วนะ"แก้วโวยวาย

"เหอะ...ทำแค่ซักผ้า แต่งานที่เหลือไม่ทำเนี่ยนะ"

"เอ้า...ก็ฉันไม่ใช่ทาสนิ"แก้วว่า

"พี่โทโมะคะ ให้ยัยแก้วมันพักผ่อนหน่อยเถอะค่ะ ฟางขอเวลาแค่สิบ

นาทีนะคะ ฟางมีเรื่องไม่สบายใจจริงๆ"ฟางหันไปพูดกับร่างสูง

"ก็ได้ครับ"โทโมะยิ้มให้ฟางแล้วหันมามองแก้ว

"เสร็จแล้วรีบกลับบ้านนะ"โทโมะพูดแล้วออกไป

"ฮึ่ย...วันๆเอาแต่ใช้ๆๆ"แก้วบ่น

"ฉันว่าเขาห่วงแกมากกว่านะแก้ว"ฟางยิ้ม

"อย่ามาพูดมั่วน่า  กินๆๆๆ"แก้วเปลี่ยนเรื่อง ฟางมองเพื่อนสาวยิ้มๆ

ก่อนจะส่ายหน้าอย่างขำๆ

"เฟย์..."เขื่อนพาเฟย์กลับมาบ้านตนเอง หลังจากที่เธอหายดีแล้ว

"ฮึก...ฮือ...."เฟย์ยังคงร้องไห้เสียใจที่ถูกเขื่อนข่มขืนในวันนั้น

"ฉันขอโทษ"เขื่อนเดินมาแตะบ่าเธอเบาๆ

"ฮึก...ขอโทษเหรอ มันไม่ได้ช่วยอะไรหรอกนะ"

"ฉันรักแกนะ"เขื่อนดึงเฟย์มากอดแน่น เฟย์ชะงัก

"แกพูดอะไรของแก"

"พูดความจริงไง ฉันรักแก รักมาตลอด แกรู้ไหม ฉันรอแกมานานแค่ไหน"

"เขื่อน...."เฟย์พูดอะไรไม่ออก

"ลืมเขาแล้วรักฉันได้ไหม"เขื่อนพูดก่อนจะคลายอ้อมกอดมองสบตา

กับหญิงสาว

"ฉัน....ฉันไม่รู้"เฟย์เบือนหน้าหนีไปอย่างสับสน

"ให้โอกาสฉันนะเฟย์ ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำให้แกเสียใจ"

"เขื่อน"เฟย์โผเข้ากอดเขาก่อนจะร้องไห้โ ฮอย่างอัดอั้นและซาบซึ้งใจ

กับความรักที่เขื่อนมีให้ตน เขื่อนยิ้มก่อนจะกอดตอบเธอเช่นกัน

เรื่องนี้จะเป็นไงต่อมาอ่านมาเม้นต์ แล้วจะอัพ อิๆ
.