แรงรัก แรงริษยา

"ป๊อปปี้มาเห็นเข้าจึงช่วยไว้ได้ทัน เขาตรงเข้าไป ชกหน้า และถีบจน
หงายหลัง แล้วกระทืบซ้ำ
 
"อ่อก...."มันนอนนิ่งไปทันที
 
"ฟาง ลุกไหวไหม"ป๊อปปี้เข้าไปประคองแฟนสาว
 
"อืม"ฟางถูกป๊อปปี้พากลับเข้าไปในบ้าน
 
"ตายแล้ว...ทำไมลูกฟางถึงมีสภาพเป็นแบบนี้"ปุณริกาตกใจรีบถลาเข้ามา
หาลูกสาวที่โดนอุ้มอยู่
 
"ผมไปเจอฟางกำลังจะ เอ่อ...ถูกข่มขืนน่ะครับ"ป๊อปปี้บอก
 
"ใครทำร้ายลูกสาวฉัน"ธนดลโกรธมาก
 
"ไม่ทราบครับ น่าจะเป็นพวกขี้ยาแถวนั้น"
 
"ฟาง...ลูกแม่ โธ่....."ปุณริกาสงสารลูกสาวมาก
 
"แม่...."ฟางกอดผู้เป็นแม่ทันที
 
"ฟาง เป็นยังไงบ้าง"ป๊อปปี้รีบถาม
 
"ไม่เป็นอะไรค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาช่วยฟาง"
 
"แหม...ทำซึ้งกัน น่าอิจฉา"เฟย์เดินมาแขวะด้วยความหมั่นไส้
 
"เฟย์ มันไม่ใช่เวลานะ"ธนดลว่า
 
"สมควรแล้วล่ะที่เจอแบบนี้"เฟย์มองแล้วสะใจ
 
"เฟย์ นี่พี่สาวเฟย์นะลูก"ปุณริกาบอก
 
"เฟย์ไม่มีพี่สาวอย่างมัน"เฟย์พูดจาก้าวร้าวจนธนดลโมโห
 
"ยัยเฟย์!"
 
"เฟย์ไม่เข้าใจทำไมทุกคนต้องปกป้องพี่ฟาง"
 
"เฟย์ อย่าพาลแบบนี้ มันไม่ดีเลยนะ"ป๊อปปี้ทนไม่ไหวพูดออกมา
 
"พี่ป๊อปเงียบไปเลย ก็เพราะพี่นั่นแหละ ทำให้เฟย์เป็นแบบนี้"
 
"เฟย์ อยากได้พี่ป๊อปมากนักก็เอาคืนไปเหอะ"ฟางตัดสินใจพูดออกไปแบบ
นั้น เธออยากให้น้องสาวเป็นคนเดิม
 
"ฟาง...."ป๊อปปี้หันไปมองทันที
 
"ไม่ต้องมาทำเป็นนางเอกต่อหน้าทุกคนหรอก"เฟย์หมั่นไส้มาก
 
"เฟย์ หยุดได้แล้ว"ป๊อปปี้ทนไม่ได้
 
"พี่ป๊อป"เฟย์ชะงัก นี่คนรักของเธอเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้เลยเหรอ
 
"เฟย์จะไม่อยู่ที่นี่แล้ว"เฟย์วิ่งออกไป
 
"ยัยเฟย์!"ฟางจะตามไปแต่ธนดลห้าม
 
"อย่าไปตาม ถ้าตามจะได้ใจ ปล่อยไปก่อน"
 
"ไม่เป็นไรนะ"ป๊อปปี้คอยปลอบหญิงสาวข้างกาย ทำให้ฟางรู้สึกดีขึ้นบ้าง
 
 
ขอโทษนะที่แต่งให้พี่เฟย์ร้าย แต่บทมันแก้ไม่ได้แล้ว แต่ต่อจากนี้พี่เฟย์
จะถูกกระทำบ้างโดยฝีมือพี่เขื่อนเอง ถือว่าหายกันที่ทำกะพี่ฟาง