แรงรัก แรงริษยา

"เฮ้อ...."ฟางนั่งรอเพื่อนอยู่คนเดียวอ่านหนังสือนิยายไปเพลินๆ
 
"ถอนหายใจทำไม"เสียงอันดังทำให้หญิงสาวเงยหน้าไปมอง
 
"ก็คนมันเบื่อนี่คะ ชีวิตไม่มีอะไรดี"
 
"ทำไมพูดแบบนี้"ป๊อปปี้นั่งลงข้างฟาง
 
"ฟางจะพูด ทำไมคะ ฟางพูดไม่ได้เหรอ"
 
"ฟางเป็นอะไร"ป๊อปปี้เห็นแววตาแข็งกร้าวของฟางก็ชะงักไป
 
"ฟางเป็นอะไรน่ะเหรอคะ .... ฟางก็เป็นคนที่ไร้ค่าสำหรับพี่ป๊อปไงล่ะ"
คำพูดของเธอทำให้เขาอึ้งไปกว่าเดิม
 
"นี่ฟางแอบฟังพี่คุยกับเฟย์เหรอห๊ะ"
 
"ไม่ได้แอบค่ะ แต่สุดที่รักของพี่มาบอก มันมาเยาะเย้ยฟาง"
 
"ฟาง เรียกเฟย์ว่ามันได้ยังไง"ป๊อปปี้เอ่ยบอกดุๆ
 
"ฟางบอกพี่ไว้เลยนะ ว่าฟางจะไม่ปล่อยพี่ไปแน่ ก็เพราะว่าพี่ป๊อปเป็นของ
ฟางคนเดียว"ฟางมองหน้าเขา
 
"พี่ไม่ใช่สิ่งของที่ใครจะมาจองอย่างโน้นอย่างนี้"
 
"เหรอคะ ไม่รู้ล่ะ ยังไงพี่ก็เป็นของฟาง"ฟางบอก
 
"ฟาง นี่ทำไม ฟางดื้อแบบนี้นะ ทำไมถึงเป็นคนแบบนี้ไปได้"ป๊อปปี้มองฟาง
อย่างไม่เข้าใจในตัวเธอมาก
 
"ใช่สิ...ฟางไม่ได้น่ารัก แสนดีเหมือนเฟย์"
 
"ฟางไม่เอาน่า ยังไงซะเฟย์ก็น้องสาวของฟางแท้ๆนะ"เขาเอ่ย
 
"หวังว่าพี่ป๊อปคงไม่ลืมนะคะว่าพรุ่งนี้เป็นวันอะไร"ฟางมองเขา
 
"ฟาง...แต่พี่ไม่อยากจะหมั้นกับฟาง"ป๊อปปี้บอก
 
"พี่ไม่มีสิทธิจะแย้งฟางนะ"ฟางโวยวาย
 
"เบาๆสิ ฟาง อายคนอื่นเขาบ้าง"
 
"ไม่อายค่ะ"ฟางสะบัดมือเขาออกก่อนจะผลักให้เขาหลบเธอ
 
"ฟาง!"ป๊อปปี้คว้าตัวหญิงสาวมากอดแน่น
 
"ปล่อยฟางนะ"ฟางดิ้น
 
"พี่จะหมั้นกับฟาง พอใจไหม"
 
"ค่ะ พอใจ ปล่อยฟางได้แล้ว"ป๊อปปี้จึงปล่อยตัวเธอ
 
"พี่จะเป็นของเธอ ถ้าเธอสัญญากับพี่ว่าเธอจะไม่ไปหาเรื่องเฟย์อีก"
 
"ได้ค่ะ ฟางจะไม่ไปหาเรื่องเฟย์อีก พี่ป๊อปก็ทำตัวดีๆกับฟางนะคะ"
ฟางเดินออกไป
 
"เฮ้อ...."ป๊อปปี้ถอนหายใจด้วยความเหนื่อยใจ
 
 
"วันนี้ลูกสาวของแม่สวยที่สุดเลย"ปุณริกามองลูกสาวอย่างชื่นชม
 
"ขอบคุณค่ะแม่"ฟางยิ้มหวาน
 
"สวย หวาน สมกับเป็นลูกแม่จริงๆ"
 
"ไปเถอะลูก ป๊อปเขารอ"ปุณริกาพาฟางลงไปทำพิธีหมั้นด้านล่าง
 
"น้องสวยมากเลยนะลูก"ณัฐฐา แม่ของป๊อปปี้เอ่ยชมเมื่อเห็นหญิงสาว
ชายหนุ่มมองฟางด้วยความตะลึง เธอช่างสวยงามราวกับนางฟ้าไม่มีที่ติ
 
"เฟย์ขอตัวนะคะ"เฟย์ทนไม่ได้ลุกออกไป
 
"เฟย์"ป๊อปปี้ได้สติจะไปตามเฟย์
 
"ตาป๊อป"ภูริทัต มองลูกชาย
 
"ครับ"ป๊อปปี้ยอมนั่งลงเพราะเกรงใจผู้ใหญ่และแขกเหรื่อ
 
"เหมาะกันจริงๆ"ปุณริกายิ้ม
 
"สวมแหวนให้น้องสิลูก"ณัฐฐาบอกเบาๆ
 
"ครับแม่"ป๊อปปี้จับมือฟางขึ้นมาสวมแหวนหมั้น
 
"ไหว้ขอบคุณพี่เขาด้วย ยัยฟาง"ธนดลบอกฟาง หญิงสาวจึงยกมือไหว้
ขอบคุณชายหนุ่ม ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบแหวนมาสวมให้เขา ป๊อปปี้
มองฟาง ณัฐฐาจึงกระซิบลูกชาย
 
"หอมแก้มหน่อยสิลูก แม่อยากดู..."
 
"แต่แม่ครับ...."ป๊อปปี้จะค้านแต่โดนผู้ใหญ่มองจึงจำเป็นต้องเอี้ยวตัวไป
หอมแก้มเนียนของหญิงสาว
 
"น่ารักจริงๆ"แขกเหรื่อพากันชื่นชม เฟย์มองภายในบ้านอย่างช้ำใจ
เธอมองพี่สาวอย่างแค้นใจ
 
 
เฟย์จะทำอะไรรึเปล่านะ  รออ่านตอนหน้าคร้า