H.K.U มหาลัยแห่งรัก

                                                            3

                                             found , first sight, taxi taxi!!

 

                 

 

 

‘ นางสาวภคกัญญา เจริญยศ ชื่อเล่น แบม เกิด 30 มีนาคม ปัจจุบันอายุ 20 ปี เรียนบริหารธุรกิจปี3 H.K.U ทางบ้านประกอบธุรกิจเกี่ยวกับอาหาร เป็นลูกสาวคนเดียวของครอบครัว ’

ฟางร่ายสายตาอ่านตัวหนังสือที่อยู่บนหน้าจอคอมอย่างตั้งใจ ก่อนจะค่อยๆเลื่อนดูข้อมูลที่อยู่ด้านล่างไม่ว่าจะเป็นรูปภาพ หรือคลิปวิดีโอ

“ เชอะ ทำเป็นแอ๊บ ชั้นสวยกว่าเธออีกย่ะ ” ฟางมองรูปผู้หญิงใส่ชุดเดรสสีฟ้าที่ดูน่ารัก อย่างหมั่นไส้

เนื่องจากยัยคาดผมสีชมพูทำเธออารมณ์ขุ่นเมื่อตอนบ่าย แถมกล้าลองดีลุกขึ้นสู้กับเธอ ใครล่ะจะไปยอม อย่างนี้มันต้องเอาคืน สักหน่อย

“ โห่ ตอนนี้กำลังคบกับทายาทไฮโซ หล่อซะด้วย ” ฟางเพ่งมองรูปจนหน้าจะทะลุเข้าจออยู่แล้ว

“ เอ้ แต่หน้าคุ้นๆแหะ ” เธอเหมือนคุ้นหน้ากับชายในรูปนี้ เหมือนเคยเห็นที่ไหนสักที่แต่ก็นึกไม่ออก

“ เฮยยย ช่างเหอะ นึกไม่ออก ” เธอส่ายหัวปัดความคิดให้หลุดออก เพราะมันเริ่มจะทำให้เธอปวดหัว

‘ คิดจะสู้กับชั้นงั้นเหรอ ชั้นกัดเธอไม่ปล่อยแน่ ’

 

ก๊อกๆ!

ก๊อกๆๆๆ!!

“ ฟางลูกแม่เข้าไปหน่อยได้มั้ย ”

ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นแม่ของเธอเอง

“ มีอะไรค่ะ!!!!!”

.

.

.

.

 

ห้องบอลรูมขนาดใหญ่ของโรงแรมออมนิ ทาวเวอร์ โรงแรมที่อยู่ใจกลางกรุงที่กล่าวได้ว่าเป็นย่านหรูหราบนถนนสุขุมวิท ภายในห้องถูกประดับประดาไปด้วยดอกลินลี่สีขาวนับพันช่อเรียงรายดูสวยงาม มีโต๊ะวงกลมที่คลุมด้วยผ้าสีขาวตั้งอยู่ทั่วห้องโดยเว้นไว้แค่ทางให้เดินตรงกลาง รอบๆงานถูกตกแต่งไปด้วยไฟหยดน้ำหลากสี เพื่องานมงคลของลูกสาว ท่านรัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศ และลูกชายของนัการเมืองใหญ่ ที่จะเลี้ยงฉลองมงคลสมรสกันคืนนี้

‘ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับชั้น เนี้ย ’ ฟางบ่นอุบอิบทำหน้าบึ่งไม่สบอารมณ์ ที่จริงวันนี้เธอมีนัดต้องไปดื่มนิดหน่อยกับเพื่อนแต่ดันโดนลากมาก่อน

“ ยิ้มหน่อยสิลูก ” หญิงวัยกลางคนหันมาบอกลูกสาวตัวเอง

“ โห้ แม่หนูไม่อยากมาอ่ะ งานอะไรก็ไม่รู้น่าเบื่อชะมัด!! ” ฟางร้องเสียงดัง

“ งานแต่งไงจ๊ะ ” ผู้เป็นแม่ยิ้มใสซื่อ

“ หนูไม่เล่นน่ะ ” ฟางทำหน้าจริงจัง

“ มาดูไว้เผื่อจะได้ถึงคราวลูกบ้างไง ”คุณหญิงพูดยิ้มๆ

“ ไม่มีวัน ชาตินี้หนูไม่ยอมแต่งงานเด็ดขาด ไอพวกผู้ชายเฮงซวยทั้งหลายอย่าหวังว่าจะได้มาเดินจูงมือชั้น ”

“ ผู้ชายดีๆก็มีนะลูก อย่างคุณพ่อไง ”

“ ในสมัยนี้หายากจะตายมีแต่ไอพวกไร้หัวใจ ” ฟางกัดกรามอย่างโมโหเมื่อนึกถึง เรื่องของจินนี่เพื่อนสุดที่รัก ที่ถูกผู้ชายทิ้งอย่างไม่ใยดี เธอคอยเตือนตัวเองเสมอว่าจะได้ยอมให้ผู้ชายมาทำแบบนี้กับเธอเด็ดขาด

“ ไวรอหนูเจอผู้ชายที่ดีเท่าคุณพ่อก่อน จึงจะรับไว้พิจารณา ” ฟางนิ่วหน้า

“ จริงหรอลูก แม่ไม่อยากเห็นลูกสาวคนสวยต้องขึ้นคานหรอกน่ะ” คุณหญิงลูกแก้มใสของลูกสาวเบาๆ

“ ถ้าอย่างนั้นเดียว แม่จะช่วยหาตัวเลือกมาให้ลูกไว้พิจจารณาสักคนสองคน ” คุณหญิงยิ้มอย่างมีเลศนัย

“ หยุดพูดเถอะค่ะ ” ฟางหันหลังให้แม่ของเธอก่อนจะก้มมองนาฬิกาข้อมือที่บอกเวลา ว่ายังไม่ถึงสองทุ่ม

“ หนูกลับก่อนได้มั้ย ” ฟางหันกลับไปถามแม่ของตน

“ เอ้ เราหนิหัดออกหน้าออกตาทางสังคมบ้างสิ แม่จะได้โชว์ลูกสาวของแม่ให้คนเค้ารู้ว่าลูกสาวของท่านอธิการบดีกับคุณหญิงสวยขนาดไหน ” แม่ยิ้มออกมาอย่างภูมิใจ

ฟางเบ้ปาก เพราะเธอไม่ชอบสังคมแบบนี้จริงๆ เวลาออกงานต้องทำตัวเรียบร้อย เดินฉีกยิ้มโชว์ฟันขาว พูดจาไพเราะน่าฟัง พูดจาเอาใจนักข่าว แหวะ!~ จะอ้วก สำหรับชั้นการเป็นตัวของตัวเองนั้นดีที่สุด!

“ ไปกันเถอะ แขกเริ่มมากันแล้ว ” ท่านอธิการหันมาบอกสองแม่ลูกก่อนจะเดินนำหน้าไป

‘ รับสิไอเพื่อนบ้า ’ ฟางพยายามโทรไปหาเขื่อน แต่ปลายสายก็ไม่กดรับสักที ตอนนี้สมองเธอกำลังโลยุ่งเหยิงในหัวมีแต่เรื่องไปให้พ้นจากที่อย่างเดียว

“โอ้ สวัสดีครับท่านอธิการบดี ” นักการเมืองใหญ่ผมขาว เดินมาทักอย่างคุ้นเคย

“ สวัสดีครับคุณวิศิทธ์ เป็นไงบ้างลูกชายว่ายังไงล่ะ ” ท่านอธิการยิ้มอย่างดีใจที่ได้เจอเพื่อน แต่ถ้าหันไปทางด้านขวาก็จะเห็นฟางยืนทำหน้าเซ็งอยู่ ตาก็จ้องแต่โทรศัพท์อย่างเดียว

“ มาคืนนี้แล้วครับ ไม่ต้องเป็นกังวล ”

“ ยังไงก็ขอบคุณมากๆ ”

“ สำหรับท่าน ไม่มีปัญหาอยู่แล้วครับ ”

‘ คุยอะไรนักหนา อย่างกะไม่ได้เจอกันมาสิบชาติ ’ ฟางพึมพรำ

“ นี่ลูกสาวเหรอครับ ” นักการเมืองผมขาวหันมาทางฟางด้วยความสนใจ

“ ใช่ครับ ”

“ สวยชั้ยมั้ยค่ะ สวยเหมือนดิชั้นเลย” คุณหญิงหัวเราะอย่างอารมณ์ดี

“ ครับน่ารักสมวัยดี ”

ร่างบางยืนกอดอกด้วยความเบื่อหน่าย ขณะที่ฟังผู้ใหญ่ทั้งสามคุยกัน ชุดเดสสั้นสีชมพูอ่อนตัวใหม่ของแชแนลเผยขาขาวเนียนสวย ที่เรียกให้คนที่เดินผ่านไปมาต้องหันกลับมามอง

‘ มองอะไร ไม่เคยเห็นคนสวยรึไง ไอพวกลามก ’ ฟางหันมองกลุ่มผู้ชายประมาณห้าหกคนที่ยืนมองขาขาวเธอตาไม่กระพริบ

“ แม่ค่ะ เมื่อไหร่จะกลับ ” ฟางถามออกมาเสียงดัง ทำให้ผู้ใหญ่ทั้งสามมองหน้ากันงงๆ เพราะงานยังไม่ทันเริ่มเธอก็จะกลับซ่ะแล้ว

“ ฮ่าๆ ลูกสาวของแม่ งานยังไม่เริ่มเลยน่ะจ๊ะ ” คุณหญิงแตะบ่าลูกสาวให้ใจเย็นๆ

“ แต่หนูจะกลับแล้ว ” เธอยังคงดื้อรั้น

“ รอทานของอร่อยๆก่อนแล้วค่อยกลับก็ได้น่ะหนู ” นักการเมืองผมขาวแสดงความคิดเห็น

“ ขอบคุณค่ะ แต่หนูไม่ใช่คนเห็นแก่กิน อาหารที่ไม่มีคุณค่าทางสารอาหารอย่างนั้นหนูไม่ทานให้เมื่อยปากหรอกค่ะ ” เธอมองไปที่โต๊ะที่มีแต่อาหารฟ๊าดฟู๊ด

ผู้ใหญ่ทั้งสามมองหน้ากัน เมื่อได้ยินคำพูดที่ตรงไปตรงมาของ เด็กสาวตรงหน้า

“ อย่าเสียมารยาทสิ ” ท่านอธิการบดีหันไปตำหนิลูกสาว ก่อนจะหันไปยิ้มให้นักการเมืองใหญ่

“ ต้องขอโทษด้วยครับ พอดีเธอเป็นคนที่คิดอะไรก็จะพูดออกมาเลย อย่าไปถือสาเลยน่ะ ”

“ อ้อ...ไม่เป็นไรครับท่าน เธอดูเป็นคนที่มั่นใจดี ”

“ พ่อค่ะหนูกลับก่อนน่ะ พอดีว่ามีนัด ” ฟางบอกยิ้มก่อนจะเดินออกไป

“ เดี๋ยวก่อนสิลูก ” คุณหญิงเรียกแต่เธอก็ไม่หันมา

“ ปล่อยไปเถอะ ” ท่านอธิการหันมาบอกภรรยาตัวเอง

“ งั้นเราไปนั่งกันเถอะครับ ” นักการเมืองใหญ่ชวนแล้วพากันเดินไปที่โต๊ะ

 

ในที่สุดเธอก็ไม่ต้องไปนั่งเมื้อยอยู่ได้งานแล้ว เธอรีบกดโทรศัพท์ไปหาเขื่อนก่อนจะเดินมายืนอยู่หน้าโรงแรม

“ มารับชั้นหน่อยสิ ” เสียงใสพูดขึ้น

‘ รถเสียอ่ะ เธอก็นั่งแท็กซี่มาสิ ’ ปลายสายพูด

“ จะบ้ารึไง ” เกิดมาชั้นยังไม่เคยนั่งแท๊คซี่เลยน่ะไอเพื่อนบ้า

‘ ก็ แค่โบกเดี๋ยวเค้าก็จอด แค่เนี้ยยยย มันจะไปยากตรงไหนนน ’ เขื่อนลากเสียงยาว

“ ให้ใครก็ได้มารับชั้น เดี๋ยวนี้เลย ” ฟางพยายามข่มอารมณ์ไม่ให้โมโห

‘ ตอนนี้ทุกคนกำลังสนุกกันอยู่ไม่ว่าง นี้ๆๆ ชั้นเห็นโจทย์เธอที่นี้ด้วย รีบๆมาล่ะ จุ๊บ! ’

“ อร๊ายยยย ไอเพื่อนบ้า แล้วชั้นจะต้องทำยังไงเนี้ยยย ” ฟางวิ่งอย่างกระวนกระวายเดินวนไปวนมา

“ แล้วแท็คซี่นี้ มันต้องไปขึ้นตรงไหนเนี้ย ” ฟางจะเดินไปถามพนักงานโรงแรมแต่ว่า

“ น่าอายตายเลย ไปถามเค้าว่าขึ้นแท็คซี่ยังไง ไม่ได้ๆ เราต้องคิดเอง ช้ายยชั้นฉลาดอยู่แล้ว ” จากนั้นเธอก็เดินเท้าออกไปรอที่ข้างถนน ( โอ้ยย ฉลาดมากกกกก เดียวก็มีแท๊คซี่ที่ต้องเข้ามาส่งลูกค้าในโรงแรมอยู่แล้ว ไม่เห็นจะต้องเดินไปหาถึงข้างทาง ก็อ่ะน่ะนางเองเราไม่เคยขึ้นแท๊คซี่หนิ อย่าถือสาคนฉลาดเลยยย 55++ ฟางหนอฟาง )

“ ว้าววว นั้นไงแท็คซี่!!! ” ฟางร้องอย่างดีใจรีบวิ่งไปโบกแท๊คซี่คันสีชมพู

“ ลุงค่ะชั้นจะไป...” พอกระจกรถเลื่อนลงมาฟางก็รีบพูดทันที แต่ละหว่างที่พูดลุงแท๊คซี่ก็แทรกขึ้นมาก่อน

“ ขอโทษด้วยน่ะครับ พอดีผมต้องรีบเอารถไปส่ง โบกรถคันอื่นเถอะ ”

กล้าปฏิเศษชั้นงั้นเหรอ

“ ลุงชั้นมีเงินจ่ายให้ ไปส่งชั้นหน่อย สิ ”

“ โอ้ยย ไม่ได้หลอกนี้ผมสายแล้ว ไปล่ะ ” พุดจบแท็คซี่ก็ขับรถออกไป ทิ้งให้คุณหนูฟางต้องยืนเลือดขึ้นหน้า

“ ไอบ้า คิดว่าชั้นอยากขึ้นนักแหละ ฮึ้ยยย!! ” ฟางยืนกระทืบเท้าอย่างแค้นใจ

“ ไม่เป็นไร หาคันใหม่ก็ได้ ” เธอรีบใช้สายตาอันแหลมคมราวนกเหยี่ยว เพ่งมองแท๊คซี่ต่อ

“ โอ๊ะนั้น ” เธอมองไปที่แท็คซี่ที่จอดอยู่ตรงสี่แยก ทันไดนั้นก้รีบพุ่งไปทันที

“ สวัสดีค่ะ ลุงแท็คซี่ ” ฟางรีบเปิดประตูด้านหลังเข้าไปนั่งอย่างรวดเร็ว(สงสัยกลัวเค้าจะไม่รับ55+)โดยไม่รู้ว่ารถคันนี้มีลูกค้าอยู้แล้ว

“ เฮ้ยอีหนู ทำอะไรหน่ะ ” ลุงแท๊คซี่หันมาถามอย่างตกใจ

“ ก็ขึ้นแท็คซี่ไง ” ฟางตอบเชิดๆ

“ ลุงมีลูกค้าอยู่ ” ลุงแท็กซี่พูดพลางชี้ไปที่ผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างเธอ เค้ากำลังอยู่ในห่วงนินทรา

“ แล้วไง ไปส่งลูกค้าอีกคนไม่ได้รึไง ” เธอช่างเป็นคนที่พูดจาหวานๆไม่เป็นซะเลย

“ ได้....แต่ว่าหนูจะไปลงที่ไหนล่ะ ” ลุงแท็กซี่จำต้องยอม

“ คิวบาร์ กรุงเทพ ” เธอบอกสถานที่บาร์สุดหรู ที่อยู่ในสุขุมวิท ซอย 11 ที่ไม่ไกลจากตรงนี้มากนัก

“ เออได้ๆๆ ” ลุงบอกอย่างจำใจ

“ ลุงขับเร็วๆหน่อยสิ ชั้นรีบน่ะ ” ฟางร้อนรนเพราะลุงขับอย่างกับเต่าคลาน

“ นี้ก็เร็วแล้วน่ะนังหนู ” ลุงแท็คซี่มองเธอผ่านกระจกส่องหลัง

คร๊อก~ ฟี่ คร๊อก~~!!

เสียงกรนที่เล็ดลอดออกมาจากปากชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างเธอ

“ ยึ้ยย ลุง!บอกเค้าให้กรนเบาๆหน่อยได้มั้ย ” ฟางมองชายที่นั่งข้างเธออย่างรังกียจ

“ เฮยย...” ลุงถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย

“ ไอหนู ไอหนู กรนเบาๆหน่อย ” ลุงพูดขึ้นในขนาดที่ตายังมองตรงไปข้างหน้า

“ อะไรลุง ถึงแล้วเหรอ ” ชายหนุ่มเมื่อได้เย็นเสียงลุงแท็กซี่เรียกก็งัวเงียขึ้นมาพลางเช็ดน้ำลายที่เลาะปาก

“ ขยะขแยง ” ฟางพูดเมื่อเห็นพฤติกรรมชายหนุ่ม ก็รีบขเยิบหนี้ไปชิดประตู

“ ยังไม่ถึงหรอก ”

“ อ้าว เฮยยยย ” เมื่อลืมตาขึ้นมาได้เค้าก็ตกใจกับผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างเค้า

“ คุณเป็นใครอ่ะ ”

“ คนสิย่ะ ไม่เห็นรึไง สวยขนาดนี้ ”

“ ขึ้นมาได้ไง ” ชายหนุ่มเอ่ยอย่างตกใจ

‘ รึว่านี้จะเป็นแผน ปล้นทรัพย์บนแท็กซี่ แกล้งทำเป็นลุงใจดี พอลูกค้าเผอหลับก็ให้ลูกน้องขึ้นมาจี้ แล้วก็ฆ่า แน่เลย!!!!!!!!! โถ่ๆๆ ชีวิตปีอปปี้ชายหนุ่มสุดเพอร์เฟค ต้องมาจบชีวิตอย่างอนาถ ’ ชายหนุ่มรีบหอบกระเป๋ามากอดไว้แน่น พลางมองหน้าหญิงที่นั่งข้างๆกับลุงแท็กซี่สลับไปมาด้วยความระแวง ถ้าเค้าเผลอเธออาจจะเอามีดขึ้นมาก็เป็นได้

“ มองอะไร นี่ลุงขับเร็วๆหน่อยสิ เดี๋ยวผับก็ปิดก่อนหรอก ” ฟางหันมาค้อนใส่ชายหนุ่มที่นั่งหน้าตึงก่อนจะหันไปพูดกับลุงแท็กซี่

“ อีหนูนี้ ใจร้อนแท้ ” ลุงแท็กซี่ปาดเหงื่อ ที่ซึมออกบนหน้า

 

‘ แต่สวยขนาดนี้ดูท่าทางไม่น่าใช่โจร ’ ชายหนุ่มมองเธอไล่ตั้งแต่หัวจรดเท้าลงอย่างพิจจารณา

 

“ นี่คุณผู้โดยสาร ชั้นไม่ใช่โจร ” ฟางพูดเหมือนรู้ความคิด แต่เค้าก็ยังไม่เลิกมองเธอซักที

“ นี่! เป็นโรคจิตรึไง มองอยู่ได้ ” เธอเกลียดสายตาแบบนั้นจริง มองเธอเหมือนจะกลืนกิน

“ ลุงผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ” ป๊อปปี้ถามลุง

“ อ้ออ โทดทีพอดีว่านังหนูนี้มันขอขึ้นรถมาด้วย ลุงก็เลยรับขึ้นมา เอ็งคงไม่ว่าอะไรลุงชั้ยมั้ย ”

“ ไม่เป็นไรครับลุง ”

“ ลุงงงง เมื่อไหร่จะถึง นี่มันก็ไม่ได้ไกลอะไรมากมายน่ะ ” ฟางเริ่มหงุดหงิด

“ จอดๆๆ ” ฟางบอกให้ลุงจอดรถ ลุงก็จอดรถให้แต่โดยดี

ฟางไม่พูดพร่ำอะไรมากมายรีบเปิดประตูออกจากรถแล้วเดินอ้อมไปเปิดประตูคนขับ

“ อีหนูเปิดมาทำไม ” ฟางรีบแกะสายเซฟตี้เบลล์ของลุงคนขับแล้วลากออกมาทันที

“ ชั้นขับเอง ไปนั่ง ” ฟางบอกลุงก่อนจะมานั่งแทนที่คนขับ แล้วออกรถด้วยความรวดเร็ว

“ นั่งดีๆน่ะลุงและคุณผู้โดยสารด้วย ” ฟางพูดก่อนจะยิ้มให้ผ่านกระจกส่องหลัง

“ เอ่อ ผมว่าคุณขับรถเร็วไปน่ะครับเบาๆลงหน่อย แล้วนั้นจะเฉี่ยวฟุตบาทอยู่แล้ว!! ” ชายหนุ่มร้องเตือนเมื่อเห็นทักษะการขับรถชั้นยอดของเธอ ที่เธอไม่ชอบให้ใครมาวิจารณ์

“ อีกนิดเดียวก็จะถึงแล้ว ”

‘ ครั้งแรกในชีวิตคุณหนูฟางมาขับแท็กซี่ ทำไปได้ไงเนี้ยยย ’

“ คุณๆๆ ขับช้าๆก็ได้ผมไม่รีบ ” ป๊อปปี้เอ่ยด้วยความกลัว เพราะเธอขับปาดซ้ายปาดขวาจนเวียนหัวไปหมด

“ แต่ชั้นรีบ นั่งเงียบๆอย่าพูดมาก ”

“ โอ๊ะ นั่นน ” เธอมองไปที่กระจกมองข้างก็เห็นรถตำรวจขับตามมา

“ ตำรวจ ” ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างตกใจ แล้วหันไปมองคนขับหน้าหวาน ทำหน้าเซ็งเล็กน้อยแล้วพูดว่า

“ คิดจะจับชั้นงั้นเหรอ ” แล้วเธอก็เหงียบคันเร่งหนีตำรวจ!!!!!!

“ คุณครับมันอันตรายน่ะ ระวัง ระวังง!!!!!! ” เค้าร้องขึ้นมาเมื่อลีลาการขับรถของเธอหวาดเสียวมากขึ้น

“ คุณๆๆ ขับเร็วไปแล้วน่ะ! ผมยังไม่อยากตายตอนนี้ ” ป๊อปปี้หดตัวกอดกระเป๋าตัวเองแน่น

“ เงียบๆเหอะหน่า ชั้นต้องการสมาธิ ”

ภายในรถเงียบไปชั่วขณะ ลุงแท็กซี่นั่งหลับตาแล้วทำปากขมุบขมิบเหมือนสวดมนต์ ส่วนป๊อปปี้ก็นั่งลุ้นว่าเธอจะขับไปเฉี่ยวชนอะไรรึเปล่า

“ เย้!!!!! ” ฟางร้องดีใจขึ้นมาเมื่อมองผ่านกระจกข้างรถไม่เห็นรถตำรวจตามมา

.

.

คิวบาร์ กรุงเทพ

“ นี่ลุงนามบัตรชั้น ถ้าตำรวจตามมาก็ติดต่อชั้นได้ ส่วนนี้เงินไม่ต้องทอน ชั้นไปล่ะ ” ฟางยื่นแบงค์พันให้ก่อนจะวิ่งเข้าผับไปอย่างรวดเร็ว

“ ไปกันเถอะ ไอหนู ว่าแต่เอ็งจะไหนน่ะ ลุงลืมไปแล้ว ”

“ โถ่!ลุง ”

แล้วแท็กซี่ก็วิ่งออกไปอย่างช้าๆ เหมือนเดิม

 

 

              

 

ตอนที่ 3 ยาวแล้วน่ะ 55++

เป็นยังไงบ้างงง  เมนต์ ติชมกันได้

รับฟังทุกความเห็น

รักรีดเดอร์ทุกคน

ขอบคุณที่เปิดอ่านขอบคุณที่เมนต์น่ะ  เจอกันตอนหน้า บาย