To love or to bad...

 
 
 
Tomo say
 
 
 
สวัสดีครับ ทุกคนคงรู้จักผมใช่ไหมครับ? ถ้ากลับไปอ่านตั้งแต่ตอนหนึ่งก็คงจะรู้จักผม ผมชื่อนาย
วิศว ไทยานนท์ คือเมื่อหลายเดือนก่อนผมไปเที่ยวผับตามปกติของผู้ชายวัยอย่างผมเป็นธรรมดาผม
ก็ไปสะดุดตากับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอชื่อ แก้วครับ เขาเป็นคนน่ารักดีนะ มองจากภายนอก ย้ำนะครัว่า
ภายนอกเท่านั้น!!
 
 
 
ผมเห็นเธอกระดกแก้วเหล้าอย่างไม่คิดเลยว่าตัวเองจะเมาขนาดไหน ผมก็เลยหวังดี เพราะเห็นกลุ่ม
ผู้ชายข้างๆของกลุ่มพวกผมแซวเธอและก็คิดเรื่องอนาจาณ์ต่างๆนานา ผมเลยจะแสดงความเป็นลูก
ผู้ชายอาสาไปส่งที่บ้าน แต่ดันโดนหาว่าไปจีบซะงั้น - -? มันก็เรื่องจริงจะไปถือสาอะไรกับคนเมาว่ะ
 
 
 
แต่พอเธอยอมให้ผมไปส่งที่บ้าน เธอก็ทำในสิ่งที่ผมไม่เคยคิด เธอเมาผมรู้ มีผู้หญิงสวยๆหน้าตาดีๆ
มาขอร้องขนาดนี่ คนอื่นจะคิดยังไงก็ชั่ง ผมเป็นผู้ชายแท้ 100% และก็มีความต้องการเป็นเรื่อง
ธรรมดา
 
 
 
และในคืนๆนั้นเราก็ร่วมบทรักไปกันเกือบเช้า เราสองคนนอนกันอยู่ที่เตียงนอนจนถึงตอนเช้า แก้ว
ตื่นมา แก้วตกใจอย่างมากอาละวาดทั่ววบ้าน ซึ่งผมก็ยอมรับว่าตัวเองก็มีส่วนผิดเหมือนๆกัน และ
เธอก็ตกลงที่จะไม่เจอ ไม่ขอพบผมอีก เราจะไม่รู้จักกัน และเรื่องในเมื่อคืนให้คิดซะว่ามันไม่เคย
เกิดขึ้น
 
 
 
คนบ้าอะไรจะลืมเรื่องพันนี่ได้ง่ายๆว่ะ! ผมก็มีความรู้สึกนะ ผมก็รู้สึกดีกับใครๆเป็นถึงยัยนั้นจะไม่ใช่
สเป็คผมก็เหอะ บอกตรงๆไม่ใช่สเป็คเลยต่างหาก ไม่มีตรงไหนเหมือนเลยสักนิด ผมก็ไม่เข้าใจ
หรอกนะว่าความรู้สึกตอนนี้มันคือยังไง ผมแค่อยากดูแลเขานะ อยากให้เขาพูดดีๆกับผมเหมือนคน
อื่นๆ 
 
 
 
และตอนนี้กลับเข้าสู่เรื่องปัจจุบัน ตอนนี้ผมก็อยู่บ้านคนขี้โกหก บอกว่าไม่สบายเพื่อที่จะไม่ไปผับ
ลงทุนเกิน! เอาไดร์เป่าผมมาเป่าตัว ถามว่าผมรู้ได้ไงนะหรอ? ก็ไดร์เป่าผมตรงเหล็กมันร้อน! มันพึ่ง
ใช่งานไปไม่นาน แถมคราบแป้งพับที่อยู่บนหน้ามันก็ไหลออกมาตราเหงื่อหมด ยาก็ยังไม่ได้กิน
แถมยังยืนเถียงคำฉอดๆ
 
 
 
นี่หรอครับ คนป่วย - -; นักแสดงยอดอับดับหนึ่ง
 
 
 
"มีอะไรจะพูดไหม?"ผมถามเจ้าตัวที่นั่งเงียบๆโดนจับได้เข้าเต็มเปา ลองเถียงสิครับว่ามันไม่จริง
 
 
 
"ไม่มี............อย่ามองหน้ากดดันแบบนั้นดิ ฉันอึดอันนะย่ะ!"
 
 
 
"โอเค...ฉันจะไม่อะไรกับเธอมากแหละ รีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เดียวหาไรให้กิน"
 
 
 
"นิ..ถามจริง แบบจากใจเลยนะ ฉันไล่นายขนาดนี่นายยังไม่ไป แถมยังไม่โกดอีกอ่ะ มีความรู้สึก
บ้างป้ะเนี่ยนายอ่ะ"
 
 
 
"..."
 
 
 
"เงียบไมอ่ะ??"
 
 
 
"......"
 
 
 
"นี่! นายขนมทอดกรอบ คำถามมันยากเกินจะตอบหรือไงกัน!!"
 
 
 
"มีสิ...ฉันก็มีความรู้สึก แต่มันไม่ใช่ความรู้สึก โกดเกลียดอะไร มันเป็นความรู้สึกที่...ชอบนะ ^^"
 
 
 
 
 
 
{100}
มาอัพล่ะ เป็นไงคอมเม้นกันเยอะๆนะจ้ะ
เดียวบีมจะแต่งนิยายเรื่องซอมบี้ ??? จะมีคนอ่านป่าวหนอ..
แหะๆ...อ่านแล้วคอมเม้นด้วยนะ 
ไม่คอมเม้นจะไม่อัพ >^<