เธอคนนี้ผมขอนะครับ

ฉันเดิมตามอาจารย์ประจำชั้นมาจนถึงห้อง2A พอเดินเข้ามาในห้องเรียนเท่านั้นแหละ เสียงโห่ร้องของผู้ชายก็ดังระงมไปทั่วทั้องห้อง แน่ใจเหรอว่าห้องเด็กเรียน ฉันไม่ชอบสถานการณ์แบบนี้เอาซะเลย
อาจารย์ /เงียบๆหน่อยนักเรียน ให้เพื่อนใหม่เขาแนะนำตัวก่อน
ฟาง /สวัสดค่ะ ฟาง ธนันธรณ์ นีระสิงค์ ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
อาจารย์ / แนะนำตัวเสร็จแล้วก็ไปนั่งริมหน้าต่างนะ
- ห้องเรียนนี้จัดโต๊ะเป็นคู่ และแน่นอนว่าฉันก็ได้นั่งเป็นคู่เหมือนกัน นักเรียนที่ฉันนั่งข้างๆเป็นผู้ชายตัวสูง(กว่าฉัน)แต่งตัวไม่เรียบร้อยเท่าไร เสื้ออยู่นอกกางเกง ผมก็ยุ่งเหยิง ไม่น่าคบเท่าไรเลย
ป๊อปปี้ / มองอะไรครับ น้องฟาง
ฟาง / เอ่อ ปะป่าวค่ะ
- เขาพูดเพราะก็จริง แต่สายตาเขาสิ เจ้าเล่ห์ชะมัด ผู้ชายคนนี้น่ากลัวจริงๆ
อาจารย์ / อย่าข่มเด็กใหม่สิจ้ะ เห็นมั้ยเขาตัวสั่นหมดแล้ว
ป๊อปปี้ /  อาจารย์มีสิทธิสั่งผมด้วยเหรอ โรงเรียนนี้ผมจะมาหรือไม่มาก็ได้ ผมไม่จำเป็นต้องเข้าเรียนด้วยซ้ำ (ป๊อปปี้เป็นนักเรียนเก่งของนักเรียน แต่ก็เกเร และหัวรั้นมากๆ)
- ผู้ชายคนนี้น่ากลัวจริงๆด้วย ขนาดอาจารย์ยังเงียบ หน้าซีดขนาดนั้น อึ๊ยยย ขนลุกๆ แล้วอยู่ๆหมอนั่น(เปลี่ยนสรรพนามอย่างรวดเร็ว)ก็ยื่นมือมาตรงหน้าฉัน ฉันก็ยื่นมือออกไปอย่างกล้าๆกลัวๆ แล้วหมอนั่นก็พูดว่า
ป๊อปปี้ / ฉันชื่อ ป๊อปปี้ ภานุ จิระคุณ  ยินดีที่ได้รู้จักนะ หวังว่าเราจะรู้จักกันมากกว่านี้
- ใครจะไปอยากรู้จักนายกันเล่า น่ากลัวซะขนาดนี้ ฉันมาเรียนนะ ไม่ได้มาหาเพื่อนอันธพาน แล้วยิ้มหวานยาดเยิ้มนั่นมันอะไรกัน นายป๊อปปี้อะไรเนี่ย มีแต่สิ่งที่น่าขนลุก ชีวิตเริ่มจะไม่สงบสุขแล้วสิ แงๆๆ
 
ฝากติดตาม ฝากเม้นด้วยนะค้าา
จะมีใครอยากติดตามต่อมั้ยน้าา
ถ้าอยากให้อัพอีกเมื่อไรก็เม้นมาน้าา