[ fic ] knight dragon เจ้าตัวดีที่รัก

เช้าวันถัดมาเป็นวันที่อากาศโครตสดใสแสงแดดอันแสบตาก็แยงเข้ามาในตาข้า ทำให้ดวงตาของข้าแทบจะบอดจริงๆ ข้าตื่นขึ้นมาขยี้ตา เมื่อคืนสิ่งที่เกิดขึ้นกับข้ามันเป็นความฝันจริงๆสินะช่างโชคดีชะมัด จริงสิเพื่อความชัวต้องดูบริเวณห้องว่าในห้องนี้เป็นห้องใครถ้าเป็นห้องข้า เมื่อคืนคือความฝัน แต่ถ้าเป็นห้องท่านมังกรดำ เมื่อคืนข้าคงหมดบริสุทธิ์แรกไปเสียแล้ว เอาล่ะ หนึ่ง สอง สาม!

ควับ!

ชัดเจนเต็มประดา ห้องนี่มันห้องของพี่อิงเรมแถมเจ้าตัวนอนหลับข้างๆข้าในสภาพเปลือยเหมือนกับข้าซะด้วย นี่ขาเสียหนุ่มไปแล้วสินะ เจ็บชะมัด ท่านพี่ทำข้าเจ็บไปหมด ทำไมท่านถึงทำกับข้าแบบนี้ ขนาดข้าร้องไห้และวิงวอนด้วยน้ำตาอันแสนบริสุทธิ์ของหนุ่มน้อยไร้เดียงสา(?)ท่านยังไม่ยอมหยุดเลย ข้าลุกขึ้นไปอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องของท่านมังกรดำหลังจากนั้นก็ออกมาอยู่แถวๆป้ายสุสาน มานั่งคิดทบทวนว่าพี่อิงเรมทำแบบนั้นกับข้าเพราะเก็บกดที่ไม่ลงจากคานรึป่าวหว่าถ้าเป็นแบบนั้นข้าคงต้องรีบหาหญิงงามใจดีมาคู่ควรท่านซะแล้วสิ

"หึๆ"

ข้าหันขวับตามเสียงหัวเราะก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆต้นไม้ใหญ่ หล่อนเป็นคนตัวขาวเนียน เรียวปากสีบางๆ ใส่ชุดคลุมยาวถึงเข่าสีดำ เสื้อข้างในสีขาวผูกเนคไทค์สีดำ กางเกงขาสั้นสีดำ ใส่รองเท้าที่ยาวมาถึงหัวเข่า( เอิ่ม DD มันเรียกว่ารองเท้าบูท =[]=") ผมซอยสั้นประมาณไหล่นัยตาสีดำสนิดแต่พอมองดีๆมีสีน้ำเงินอยู่ในดวงตา กำลังยิ้มหัวเราะข้าอย่างสนุกสนาน

"เจ้าเป็นใคร?..."

"เป็นใครท่านไม่ต้องรู้หรอก.....ท่านแซงทิตี้ไนท์"หญิงสาวปริศนาเดินเข้ามาอยู่ตรงหน้าข้า

"เจ้าจะทำอะไร?"ชักเสียวสันหลังแปลกๆแฮะ หล่อนเข้ามาในรังมังกรโดยที่คนอื่นไม่รู้ได้ไง

"เข้ามาได้ยังไงไม่ต้องรู้หรอกท่านแซงทิตี้ไนท์"หญิงสาวปริศนายื่นมือมาจับหน้าผากข้า

"เจ้า..."

"เรื่องสนุกกำลังรอท่านอยู่ หึๆๆ"ทันใดนั้นรอบๆตัวข้าก็มีวงเวทย์สีน้ำเงินสวยงามดั่งสีของน้ำทะเลขยายวงกว้างขึ้นแล้วกลืนข้าหายเข้าไป

วิ้ง!!

"อ่ะจะฮะ..เฮ้ย!!! ที่นี่ที่ไหนฟะ"หลังจากที่ข้าโผล่มาอีกที่ข้าก็รีบหันซ้ายหันขวาทันที โอ๊ย!!!พระเจ้าโจ๊ก ที่นี่มือแต่สีทองสีเหลืองสีขาว อร่ามตาไปหมด แสงแบบนี้ทำให้นึกถึงเจ้าหัวไฟฉายไซรีทัสเหลือเกิน แถวๆนี้มีแว่นกันแดดสักอันให้ข้าบ้างมั้ยเนี่ย หรือไม่ก็คนขายฟีมกรองแสงตาหลอมสักคู่ข้าจะได้ไม่แสบตาแสงที่นี่มันแยกตาข้าเสียซะจริง

"คิกๆ"

"อะไรน่ะ"ข้าหันไปก็เห็นหญิงปริศนาคนนั้นยืนอยู่อีกฟากซึ่งมีทางแยกสี่ทาง และแล้วหล่อนก็วิ่งหายเข้าไปในทางแยกที่สามซึ่งข้าไม่รอช้า ติดสปีดเกียมังกรวิ่งจู๊ดตามทันที 

"คิกๆๆ"หนอยแนะหัวเราะอะไรนักหนา แต่ทำไมยัยนั่นวิ่งไวเป็นลิงแบบนั้นฟะ เล่นทิ้งระยะห่างระหว่างข้ากับยัยนั่นตั้ง สี่เมรตเชียว และแล้วยัยนั่นก็วิ่งอ้อมเข้าทางแยกที่สอง ที่สาม ที่หนึ่ง ที่ห้า ซอกทางสาม ซอกทางห้า โอ๊ย ทางมันจะเยอะอะไรนักหนาฟะ เหนื่อยก็เหนื่อ แสบตาก็แสบ น่าเอาระเบิดมาลงที่นี่ให้ราบคาบที่สุด แสงอร่ามทั้งหลายจะได้หายไปข้าจะได้ไม่ต้องมาวิ่งหาแว่นกันแดดและหยีตาระหว่างวิ่ง 

"เฮ้ย" ข้าหยุดชะงักระตรงทางแปดแยก ยัยนั่นหายไปทางไหนแล้วฟะ เผลอใช้มันสมองอันแสนน่ารักกับความคิดสุสร้างสรรค์หน่อยเดียวคลาดสายตาหายไปเลย เอาล่ะข้าควรไปทางไหนดีนะ มีตั้งแปดทาง อืม....น้ำแข็งสองบอกขายไม่ออกสองบอกยี่สิบห้าบาทอืม..วิธีนี้แหละ( สมัยนั้นมีด้วยหรอ =0=" )

"ฮือๆ........."

ยังไม่ทันที่ข้าจะได้ใช้วิธีก็ได้ยินเสียงร้องไห้โหยหวญของใครไม่สิ...มันเริ่มดังมาทุกทางและดังขึ้นเรื่อยๆ ตัวไรฟะ ออกมาเลยพ่อจะเสยด้วยบาทาอันไม่สมประกอบนี้จนลืมทางกลับบ้านซะเลย

"แฮ่.....กรี๊ด!!!!!ฮ่า!!!!......."มีหญิงสาวนับสิบเดินออกมาจากทางทั้งเจ็ดด้าน แต่ละคน..ไส้ไหลตาโบ๋เลือดโชค ถือหัวถือแขน ถือมีด ควักไส้เดินเข้ามาหาข้าด้วยเสียงอันน่าสยอง

"...............กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!ผีหลอก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"ใครมันจะอยู่ฟะเผ่นสิเว้ย แม่เจ้าขนาดในที่แสบตาแบบนี้ยังมีผีสางอีกหรอฟะ ข้ารีบเผ่นเข้าทางแยกที่แปด ไอ้พวกนั้นก็ตามมาแต่ช้ามากๆ เฮ้ย นี่ข้าทำไมต้องมาเจออะไรที่แสนแดนเจอรัสด้วยฟะ ยัยนั่นอยู่ไหน ถ้าเจอต้องบังคับให้พอส่งรังกันหน่อยแล้ว แบบนี้ข้าไม่เอาๆๆๆๆๆๆๆแงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

ระหว่างที่วิ่งข้าเจอทางแยกอีกสามทางข้าไม่รอช้าเข้าทางแยกที่สองแล้วสวรรค์ก็ทรงโปรด มีประตูอยู่ด้วยสามประตู ข้าเปิดเข้าไปซ่อนที่ประตูแรกและแอบดูทางรู เห็นไอ้ผีสยองพวกนั้นวิ่งเข้าประตูที่สามหายเงียบไป พระเจ้า โชคช่วยสุดๆดีนะที่คิดถูกเลือกห้องนี้ไม่งั้นข้าคงกลายเป็นเจ้าบ่าวศพไม่สวยแหงๆ

"ท่านนี่มันน่า..."เฮ้ย

"แหมๆ ท่านอย่าทำหน้าอย่างง้นสิ"เดี๋ยวนะ!!

เสียงที่ข้าได้ยินมันคุ้นๆสุดๆ ข้าหันไปทางข้างหลังก็เห็นประตูอีกบานหนึ่งมีรูให้แอบดูด้วย สัญชาติญาณสโตเกอร์(?)ของข้าพาข้าไปแอบดูตรงรูประตูนั่น

"คืนนี้อยากได้กี่ครั้งละ ไซรีทัส"

"เบาๆมือหน่อยสิท่าน มันทำให้ข้าทนไม่ไหวแล้วนะ"

สิ่งที่ข้าเห็นคือ ไอ้หัวไฟฉายกับไอ้ปากใบมีดโกนกำลังเลิฟซีนกันอยู่ บระเจ้าโจ๊ก ไม่หน้าเชื่อว่าสองคนนี้ก็เป็นไม้ป่าเดียวกันเหมือนพี่อิงเรม สงสัยคงจะหาภรรยาไม่ได้เลยหันมากินกันเองสินะ อืมเข้าใจๆ โถ่เวลานี้น่าจะมีกล้องอัดวิดีโอมาให้สักหน่อย จะเอาไปโปรยให้ทุกชีวิตทั่วสามภพรับไม่ได้แล้วโดนตึกตายกันให้หมดไปเลยวะ กู๊ดไอเดียวจริงๆ แต่ดันติดที่ไม่มีกล้องเนี่ยซี่

"ไซ..ไซรีทัส"

"อ๊ะ! ลีฮีเตอร์ อย่ารุนแรงสิ"สีหน้าของสองท่านนั้นดูหื่นสุดๆ ขณะที่ทั้งสองกำลังบรรเลงรักกันไอ้ประตูไม่รักดีนี่ก็ดันพังส่งให้ข้าล้มทับประตูเข้ามาข้างในทั้งตัว

" โอ๊ะ...ดูเหมือนจะมาสักที" อ่ะเด๊ะ

"หึๆ ตามแผน"ว่าไงนะ

"นี่พวกเจ้าสองคนทำบ้าอะไรกันฟะ ผู้หญิงมีมากดังฝูงลิงมีไม่กินกินเพศเดียวกันเองแบบนี้ สมองมันสมประกอบกันมั้ยฟระ"

ตุบ! ปึก!

"อ๊ะ.."ทั้งมัดทั้งฝ่ามือลงมาที่ท้องและต้นคอข้าอย่างรวดเร็วและแรงจนทำให้ข้าจุกเจ็บขยับตัวไม่ได้

"ผู้หญิงคนนั้นทำตามแผนได้ดีนะครับเนี่ย"ยิ้มหน้ากลัววุ้ย

"พวกเจ้า...มันเรื่องอะไรกัน"

"ท่านโดนแผนของพวกข้าไงล่ะครับ"

"ไซรีทัสเป็นคนออกแผน ข้าแค่มาดูผลงาน"ไอ้ตาสองสี แกด้วยใช่มั้ย

"มีผู้หญิงปริศนามายื่นข้อเสนอให้พวกเราโดยแลกกับปิดบังเรื่องที่อยู่ของนาง ข้อเสนอนั้นก็คือ วางแผนล่อท่านมาหาพวกข้าไงครับ"

"งั้น ไอ้ผีพวกนั้นก็..."

"ของข้าเองแหละ" ไอ้จอมเวทย์ดำปากใบมีดโกน....แค้นแกนัก

"ได้เวลาของเราแล้วนะครับ....ท่านดิวดร็อฟ"ไซรีทัสจับข้ามามัดบนเตียงแล้วถอดเสื้อผ้าข้าออกจนโป๊อีกแล้ว

เฮ้ย ข้าพึ่งจะใส่เสื้อผ้าไม่ถึงช.ม.ถอดอีกแล้วหรอฟะ!!!!!!!

"ร่างของเจ้ากิ้งก่าสีตกนี่.....เย้ายวลดีจริงๆ"ลีฮีเตอร์เอามือลูบไล้ตัวข้า อย่าบอกนะว่าเจ้าสองคนจะทำแบบเดียวกันกับเมื่อกี้

"ปิ๊ง ป่อง ถูกต้องครับ"ไซรีทัสเลื่อมริมฝีปากมาจูบสอดลิ้นข้าอย่างรวดเร็วแล้วร้อนแรง อ๊าก!!!แม่จ๋า ลูกจะเสียตัวอีกแล้ว

"อีกแล้ว?....แสดงว่าเสร็จกับท่านอิงเรมไปแล้วสินะ"ลีฮีเตอร์เริ่มเอาหน้าซุกตรงระหว่างขาของข้าจนข้าครางออกมา

"แหมๆ ท่านอิงเรมนี่ไวจัง ท่านดิวดร็อฟ นารักจริงๆหน้าท่านตอนนี้"ไซรีทัสเอามือจิกหน้าอกข้ายิ่งทำให้ข้าครางมากไปอีก

"ย...หยุดนะ.."

"ข้าขอนะ"ลีฮีเตอร์แยกขาของข้าให้อ้าแล้วเริ่มเข้ามาในตัวข้า

"อ๊ะ!"เจ็บชิบ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

"อย่าแรงนะท่านเดียวจะน๊อกตาย"ไซรีทัส ข้าแค้นเจ้า ลีฮีเตอร์ ข้าแค้นเจ้า ถังถ่านอยู่ไหน ตะปูอยู่ไหน ใครก็ได้เอามาให้ข้าที!!!!

ในตอนนี้ข้าได้แต่ด่าในความคิด ลีฮีเตอร์เข้าขยับเอวเร็วมากแถมแรงด้วยมันไม่ถนอมเหมือนท่านอิงเรมเลย(อ่าวนี่แกชอบแบบท่านอิงมากกว่าหรอ) สักพักลีฮีเตอร์ก็หยุดแล้วออกมาเปลี่ยนเป็นไซรีทัสที่เข้ามาในตัวข้าแทน

"ทำตัวว่าง่ายเผื่อข้าจะได้ปล่อนท่านเร็วนะครับ"ว่าแล้วก็เริ่มขยับเอวอย่างมันส์

"อย่า...ปล่อยข้า..ไซรีทัส..ลีฮีเตอร์"

"ทำหน้าอย่งนี้ต่อไปนะ.....เจ้าหัวหงอก"ลีฮีเตอร์บดจูบข้าแบบไม่ให้เสียงครางของข้าหลุดออกมา

เช้าวันนี้ ข้าถูกสองคนนี้ชิงบริสุทธิ์รอบสองไปซะแล้ว ข้าต่อต้านก็ไม่ได้ ขัดขืนเค้าก็ไม่ยอมก็ปล่อยเลยตามเลยเหมือนท่านอิงเรม ปล่อยให้กระทำกับข้าต่อไปโดยที่ข้าได้แต่ร้องไห้แล้ว สติก็ดับวูบลงไม่รับรู้อะไรอีกหลังจากนั้น..........

(ป.ล. หญิงปริศนาคือเค้าเอง คนแต่งขอแจม 555555)