[ fic ] knight dragon เจ้าตัวดีที่รัก

หลังจากที่จบเรื่องเจ้าอีแร้งหัวโล้นนั่นข้าก็ได้แน่นั่งๆนอนๆอยู่อย่างน่าเบื่อหน่าย ดีนะที่หลายวันก่อนเรย์วาแอบเอายาของท่านจีอามาให้ข้ากิน ข้าจึงได้ร่างหนุ่มหล่อเหลาที่สุดในสามโลก(แน่ใจนะ)มาครองไว้ใช้เที่ยวอีกครั้ง พอสามท่านนั้นเห็นร่างนี้ของข้าก็ถึงกับปะท้วง(มันจะใช่หรอ)ให้เอาร่างจิบิเบบี๋ของข้าคืนมา ยิ่งเจ้าไฟฉายนั่นด้วย โอดครวญไปแล้วใหญ่ว่า เอาท่านดิวดร็อฟน้อยคืนมา หมู่นี้นอกจากจะกลายพันธุ์เป็นพันธุ์มีเขี้ยวแล้วยังเป็นพันธุ์งี่เง่าด้วย เฮ้อข้าล่ะเซ็ง(ระวังเงาหัวนะเอ็ง)
ตอนนี้ก็เป็นเวลาเย็นมากแล้วพระอาทิตย์ใกล้จะลับขอบฟ้า นี่ข้านอนกินมัันเผาเบี้ยมาตั้งแต่เช้าเลยหรือนั่น เหตุที่ข้าเรียกแบบนี้ก็เพราะตั้งแต่หนีออกจากรังไปเบอร์เรี่ยนผ่านประตูเวทย์โดยแลกกับมันเผานี่ข้าจึงเปลี่ยนชื่อให้มันตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ถึงข้าจะเจ็บใจที่ข้าถูกกว่ามันเผาแต่ก็ดีใจที่ไม่ต้องแปลงตังค์เป็นค่าผ่านประตู ข้าจึงรีบลุกขึ้นแล้วเดินอย่างสง่าผ่าเผยที่สุดเท่าที่จะทำได้มาหาพี่คามิวที่ยืนกวาดใบไม้อยู่ตามปกติ
ตุบ!
"อ้าว DD ทำไมไปนอนอยู่บนกองใบไม้แบบนั้นล่ะ มันทำให้สกปรกไปหมดรู้มั้ย พี่ต้องกวาดใหม่อีกรอบซะแล้วสิ"คามิวถอนหายใจก่อนที่จะจับข้าให้ยืนขึ้นแล้วจัดการกวาดใบไม้ต่อ
ไอ้เท้าไม่รักดี ทำข้าอับอายอีกแล้ว ดูสิแทนที่จะเดินอย่างสง่าผ่าเผยกลับกลายเป็นลื่นเศษใบไม้ล้มลงบนกองใบไม้อย่างงดงามแทนซะนี่ สมองกับเส้นประสาทของข้ามันไม่สมานกันรึไง หรือว่าเส้นประสาทมันจะเน่าแล้วสงสัยข้าคงต้องไปเอาเส้นประสาทออกแล้วเอาอันใหม่มาใส่ให้ปกติซะแล้วสิ
"พี่ว่าเพราะเจ้าเดินไม่ดูตาม้าตาเรือนเลยล้มเองมากกว่านะ DD"พี่คามิวส่ายหน้าแล้วเผากองใบไม้
"โถ่ พี่อ่ะ"พี่คามิวไม่เข้าใจข้าเลย หน้าหงิกใส่ซะเลยนี่
"ว่าแต่เจ้าไม่ไปหาพี่อิงเรมหน่อยหรือ"
"ไปทำไมอ่ะครับ"ข้าเอียงคองงๆ
"หา? นี่อย่าบอกนะว่าเจ้าไม่รู้ DD ไปอยู่ส่วนไหนของรังมาล่ะหะ?"
"อยู่ทุกส่วนของรังไงครับ"
" เฮ้อ พี่อิงเรมป่วย ลุกแทบไม่ไหวเลย เมื่อเช้าพี่เอายาไปให้กินแลวให้พักผ่อนแล้วล่ะ"พี่คามิวส่ายหน้าอย่างไม่รู้จะเถียงยังไง
พระเจ้าโจ๊ก!!!!!!!!!!!!!!!กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!เป็นไปไม่ได้!!!!!!!!!! เรื่องทะลุจักรวาลล้านแปดอย่างนี้ไม่มีทางเป็นไปได้เด็ดขาด ท่านมังกรดำที่แข็งแกร่งขนาดนั้นมาล้มป่วยเนี่ยนะ เพราะแกใช่มั้ยไอ้แร้งหัวโล้น แกปล่อยควันพิษให้พี่ข้าสูดจนป่วยใช่มั้ยฟะ!!!!!!!!
"อ้อ พี่พึ่งนึกออก พี่มีธุระต้องไปทำต่างแดน พี่วานเจ้าไปดูแลพี่อิงเรมหน่อยนะ ไปล่ะ"คามิวพูดจบก็หายไปในวงเวทย์อย่างรวดเร็ว
อ่าวๆ ได้ทีโยนงานมาให้ข้าเชียวนะครับ หน้าที่อันใหญ่หลวงดิวดร็อฟผู้นี้จะจัดการเอง......ซะเมื่อไหร่เล่า!!!!!!!!!!!ทำไมต้องเป็นข้า!!!!!คนอื่นมีเยอะแยะทำไมไม่เรียกฟะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ข้าก็ได้แค่บ่นนั่นแหละสุดท้ายก็เดินไปหาท่านมังกรดำที่ห้อง ตอนนี้ข้ายืนอยู่หน้าห้องพี่อิงเรม ข้ารู้สึกเสียวสันหลังวาบแปลกๆแฮะ เหมือนจะมีอะไรอัตรายภายในห้องนี้ อย่าบอกนะว่าเจ้าไซรีทัสกับลีฮีเตอร์มันอยู่ในห้อง!! กรี๊ด!! ข้ายังไม่ได้เตรียมของขวัญมาเซอร์ไพร้เลยก็กำลังจะได้เซอร์ไพร้จากบามาทั้งสองท่านนั้นมาซะแล้ว คงแค้นข้าตั้งแต่คราวอีแร้งหัวโล้นและงานฉลองครบรอบวันตายของข้าแน่ๆ โถ่เว้่ยทำไมไม่เอะใจว้า จะได้เอาเซอร์ไพร้มาแจกแลกแถม(เซอร์ไพร้ที่ว่า...คงไม่พ้นถังถ่านติดกาวกับตะปูวิเศษสินะ =_=")เอาล่ะบางทีอาจจะไม่ใช่อย่างที่ข้าคิดก็ได้ เจ้าสองตัวนั่นไม่น่าจะลุกล้ำเข้ามาถึงห้องท่านมังกรดำหรอก ข้ากลืนน้ำลายแล้วสูดอากาศลึกๆก่อนที่จะเคาะประตูเรียก..
"พี่อิงเรม..."
"นั่นใคร...."น้ำเสียงที่ตอบกลับมามันช่างแผ่วเบาตูไร้เรี่ยวแรงเสียเหลือเกิน
"ข้าเอง DD"
"DDหรอ เข้ามาสิ"ข้าจึงเปิดประตูเข้าไป พบพี่อิงเรมนอนหอบอยู่บนเตียงเหงื่อแตกชุ่มด้วย นี่ท่านป่วยจริงๆสินะ เอ่อ...ข้าลืมไปว่าท่านก็เป็นสิ่งมีชีวิตนี่หว่า จะป่วยก็ไม่แปลก เอ๊ะ หรือไม่หว่า...แต่โชคดีที่เจ้าหัวทองกับเจ้าหัวดำไม่อยู่ไม่งั้ข้าคงกรี๊ดแตกโชว์ชาวบ้านอีกแหงๆ
"เพ้อเจ้ออีกแล้ว......ว่าแต่..จะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานมั้ยล่ะนั่น"
"อ๊ะ จริงสิ ข้าลืมสนิดเลยแฮะ"ข้ารีบปิดประตูแล้วเดินเข้ามานั่งบนขอบเตียงข้างๆท่านอิงเรม
"ดีใจนะที่เจ้ามาเยี่ยมข้า"พี่อิงเรมส่งยิ้มบางๆมาให้แต่มันช่างดูเคลิ้มยังไงก็ไม่รู้ ข้าเผลอมองซิกแผกท่านซะแล้วสิ ยิ่งตอนนี้ใส่เสื้อไม่ติดกระตุมแล้วยังจะเพิ่มเอ็ฟเฟ็กดาเมจด้วยเหงื่อที่ไหลท่วมกับเสียงหอบอันเย้ายวลจนมันทำให้ข้า......อยากถ่ายรูปไปโปรยให้ทั่วสามภพจริงๆรับรองสาวๆทั่วสามภพละลายหายสาปสูญ(?)กันไปหมดภพชัว
"คิดอะไรไร้สาระอีกแล้ว...แค่กๆ แค่กๆ"
"ท่านกินยาเย็นรึยังครับเนี่ย"
"ยังเลย......เจ้าช่วยไปหยิบยามาป้อนพี่หน่อยสิ"พี่อิงเรมชี้ไปที่โต๊ะแถวๆประตู 
ข้าเดินไปที่โต๊ะนั่นแล้วจัดยาอย่างลวกๆเพราะขี้เกียจอ่านแต่แล้วหูข้าก็ได้ยินเสียงเหมือนอะไรกลิ้งแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรเพราะว่าขืนข้าไม่รีบเอายาไปให้ท่านมังกรดำกินมีหวังท่านมังกรดำได้ซี้แหง๋แก๋ก็คราวนี้ล่ะ ข้าเลิกคิดฟุ้งซ่านแล้วรีบเอายาไปไหนท่านอิงเรมอย่างรีบร้อน
ตุบ!
"แว๊ก!!!!"ไอ้เท้าไม่รักดี....ทำพิษข้าอีกแล้ว เมื้อตอนก่อนมาหาพี่อิงเรมข้าเหยียบใบไม้ลื่นแต่คราวนี้ดันเหยียบลูกแก้วลื่นแทนซะงั้น สรุปเท้าคู่นี้ของข้ามันยังสมประกอบกันอีกป่าวฟะ ดีหน้าที่ข้ายันตัวไว้ทันไม่งั้นได้ kiss กับพี่อิงเรมชัวๆ ตอนนี้หน้าของข้ากับท่านพี่ห่างกันไม่กี่เซนปากก็จะโม๊คกันแล้ว 
"พี่อิงเรม?"ข้าไม่รู้ตัวเลยว่ามือหนาๆของท่านมังกรดำจับหน้าข้าอย่างถนอมขาดไหนตั้งแต่เมื่อไหร่ นัยตาสีเพรชแดงมองเข้ามาในตาสีม่วงของข้าราวกับกำลังสะกดให้ข้ามองท่านอย่างไม่ละสายตา 
"DD.."น้ำเสียงอันไพเราะของท่านพี่เรียกข้าหนึ่งครั้งก่อนเลื่อนริมฝีปากของเค้าเข้ามาใกล้ริมฝีปากของข้าเลื่อยๆ
"ท่านจะทำอะ...อุ๊บ!"ยังไม่ทันได้ท้วงอะไรข้าก็อยากกรี๊ดให้โลกแตกรู้แล้วรู้รอดไปเลยเพราะตอนนี้ท่านมังกรดำบรรจงจูบข้าอย่างนิ่มนวลจนข้าหน้าแดงแป๊ดสุดๆ
จากจูบนิ่มนวลเริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆพี่อิงเรมเหมือนจะคุมตัวเองไม่อยู่ เพราะท่านฉีกเสื้อท่อนบนของข้าขาดออกเป็นชิ้นๆเผยให้เห็นรูปร่างสัดส่วนที่พอดีมือของข้าชัดๆท่านมังกรดำเริ่มเอามือลูบไล้ตัวข้าจนเสียววาบไปทั้งตัว พี่อิงเรมถอนจูบออกแล้วเริ่มซุกไซร้ซอกคอจนข้าเผลอครางออกมาเหมือนยิ่งกระตุกอารมณ์ของพี่อิงเรมมากขึ้นเข้าไปอีก ท่านพี่เริ่มลากปรายลิ้นจากซอกคอลงมาที่แผ่นอกก่อนลงมาบริเวณหน้าท้องแล้วฉีกกางเกงของข้าขาดจนข้าโป๊
"ท่านพี่...อย่าครับ"ข้าเขินจนทำอะไรไม่ถูกเพราะไม่คิดว่าพี่อิงเรมจะเล้าโลมข้าขนาดนี้ ข้าเอามือดันหน้าท่านเอาไว้
"DD...."พี่อิงเรมจับรวมข้อมือข้าขึ้นไปเหนือหัวข้าแล้วเริ่มซุกหน้าท้องลงไปเรื่อยๆจนข้าสะดุ้งร้องอ๊ะออกมาอย่างไม่ตั้งใจ
"ข้าเป็นผู้ชายนะ!!!!"
"ไม่ต้องห่วงพี่จะถนอมเจ้าอย่างดี"ท่านพี่อิงเรมเริ่มเข้ามาในตัวข้าทันทีที่จับขาข้าพาดขึ้นบ่า
"อ๊ะ! เจ็บครับ!!!ท่านพี่!!"แต่ดูเหมือนท่านมังกรดำจะไม่ได้ฟังข้าเลยเพราะท่านเริ่มกดข้าอย่างแรงจนข้าดิ้นไปมาหวังจะให้หลุดออกจากเงื้อมือของท่านมังกรดำแต่มันช่างสูญปล่าวเพราะท่านมังกรดำแรงเยอะกว่าจนข้าหมดหนทางปล่อยให้พี่อิงเรมกดข้าต่อไป
"DD...DD"
"ท...ท่านพี่ ไม่!!!!!!!!!"คืนนั้นข้าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อหลังจากนั้นเพราะสติของข้าบินหลุดเข้าศรีธัญญาไปเรียบร้อยแล้วพอกลับเข้าร่างอีกทีคงจะเป็นแค่ฝันร้ายเท่านั้น........
 
 
 
(เค้าปล่าวหื่นนะ อ่านได้ก็อ่าน อ่านไม่ได้ก็ไม่ต้องอ่านบอกแล้วนะว่า16+)