ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน

“ อุ๊ย….ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ” พรปวีณ์กล่าวขอโทษคนที่ตนเดินชนจนเครื่องดื่มในมือเธอหกใส่เสื้อเขา เธอมัวแต่เช็ดเสื้อสีขาวโดยไม่ได้ดูว่าเขาคือใคร

 

 

“ ไม่เป็นไรครับ ผมเดินไม่ดูทางเอง ” เมื่อหญิงสาวได้ยินเสียงที่เคยคุ้นเคยเธอรีบวางมือแล้วถอยออกมา

 

 

“ ไม่เจอกันนานเลยนะคะ ”

 

 

“ คุณสบายดีไหม ” เขาถามเธอด้วยความเป็นห่วงเพราะตั้งแต่เลิกกันทั้งสองต่างก็เปลี่ยนเบอร์

 

 

“ สบายดีค่ะ ไม่ต้องมานั่งเครียดเหมือน 3 ปีก่อน ” น้ำเสียงประชดประชันบ่งบอกว่าเธอไม่อยากคุยกับเขาเท่าไร

 

 

“ ผมก็สบายใจเหมือนกัน ชีวิตโสดนี่มันมีความสุขจริงๆ ” เขาทำหน้าเฉยๆเหมือนไม่มีความรู้สึกอะไร ก่อนที่จะเดินไป

 

 

“ เดี๋ยวค่ะ คือนี้คุณคงจะมาดื่มกับสาวๆสินะแล้วถ้าท้ายไม่ผิดคุณภาณุก็มา ”

 

 

“ หึงผมหรอ ” เขาเดินเขามากระซิบข้างๆหูเธอ

 

 

“ ฉันแค่จะฝากบอกเพื่อนคุณว่าอย่าเจ้าชู้ให้มาก เดี๋ยวโดนแฟนบอกเลิกเหมือนคนแถวนี้ ขอตัวนะคะ ” เธอพูดก่อนจะเดินไปปล่อยใช่คนที่ยืนฟังหงุดหงิดไม่น้อย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ อ้าวยัยเฟย์มาแล้วหรอ ไปซะนาน ” สาวหมวยทักเพื่อนและดูท่าเหมือนเฟย์จะอารมณ์ไม่ค่อยดี

 

 

“ วันนี้เรามากันสามคนสนุกเลยเนอะ ไม่ต้องมียัยจินนี่มาขัด ” แจมพูดอย่างอารมณ์ดีเพราะปกติมากันสี่คนจะทำอะไรก็โดนจินนี่ขัด ดื่มหน่อยก็โดนด่าแล้ว

 

 

“ ใครบอกเธอว่ามีสามคน คืนนี้เจ้าหญิงหนีออกจากวังมาด้วยจ้า ”

 

 

“ จริงหรอ ยัยฟางเนี่ยนะจะมาเที่ยวที่แบบนี้ ” เฟย์ที่นั่งฟังเพื่อนสองคนคุยกันว่าฟางจะมาก็ตกใจ

 

 

“ จริงๆ นั่นไงเดินมาแล้ว ” ทั้งสามคนหันไปมองเพื่อนสนิท วันนี้สาวร่างบางใส่ชุดเกาะอกสีดำขัดกับสีผิวอมชมพูจนสะดุดตาใครหลายๆคน

 

 

“ ฟางแกสวยมากอ่ะ ฉันแทบจำไม่ได้ ” แจมเดินสำรวจเพื่อนที่เพิ่งมาถึง วันนี้ธนันต์ธรญ์ดูเป็นผู้หญิงมั่นที่ผู้ชายหลายคนพร้อมจะสยบ

 

 

“ ฉันแค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศดู ใส่แบบนี้ก็ดีนะมันเย็น ” เธอตอบเพื่อนแล้วยิ้มๆ

 

 

“ ฉันว่าแกไปเปลี่ยนบรรยายกาศที่อื่นเถอะฟาง วันนี้ฉันเจอนายเขื่อนฉันว่ายังไงแฟนแกก็มาถ้าเจอกันมีเรื่องแน่ๆ ” เฟย์เล่าให้เพื่อนๆฟังเพราะกลัวเสียบรรยากาศ

 

 

“ เขาอยู่ที่นี่ก็ดีสิฉันอยากเจอ อยากรู้นักว่าในผับนี้มันมีอะไร ” สาวร่างบางพูดแล้วหันไปมองรอบเผื่อจะเจอคนที่เธตั้งใจมาหา

 

 

“ แกมีอะไรหรือเปล่าฟาง คุณภาณุเขาเห็นข่าวแกแล้วหรอ ”

 

 

“ ข่าวอะไร ข่าวฉันกับใคร เมื่อไร” เธอถามเพื่อนงงว่าหมายถึงอะไรวันนี้เธอไม่ได้ดูข่าวหรืออ่านหนังสือพิมพ์

 

 

“ ข่าวแกกับคุณวิศวะไง คุณภาณุไม่โทรไปถามหรอ ”

 

 

“ ไม่รู้สิ ฉันลืมโทรศัพท์ไว้ที่บริษัทตั้งแต่เที่ยงยังไม่ไปเอาเลย ”

 

 

“ ฟางดูเหมือนแกจะไม่เดือดร้อนกับเรื่องนี้เลยนะ ไม่คิดบ้างหรอว่าแฟนแกจะไปอาลาวาดคุณวิศวะ ” แจมถามด้วยความสงสัยกับอาการเฉยๆของเพื่อน

 

 

“ ฉันคิดว่าเขาอยู่ในนี้แหละช่วยหาหน่อยสิ มีเรื่องสนุกๆให้ทำ ” ทั้งสี่สาวยืนมองโต๊ะรอบๆในสถานที่บันเทิงแห่งนี้สุดท้ายก็เจอเขาจนได้ผู้ชายหน้าคมนั่งดื่มอยู่มุมมืดของผับ

 

 

“ ลางสังหรณ์ฉันไม่เคยพลาดจริงๆ ” สาวร่างบางยิ้มเมื่อคิดจะเริ่มแผน

 

 

“ ฉันรู้ว่าแกจะทำอะไร………จัดให้หนักๆเลยนะเพื่อน ” เพื่อนในกลุ่มอีกสามคนมองหน้ากัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ไอ้ป๊อปมึงคุยกับฟางยังว่ะ ” เมื่อภัทรดนัยเห็นเพื่อนนั่งดื่มโดยมีสาวสวยสองคนค่อยบริการเครื่องดื่มจึงถาม

 

 

“ มึงอย่าถามเรื่องนี้ได้ไหมกูเครียด เขาไม่ยอมรับโทรศัพท์กูเลยโทรไปสามร้อยสายแล้วเนี่ย กูถึงต้องมาหาเรื่องคลายเครียดไงล่ะ ” ภาณุตอบอย่างหงุดหงิดก่อนจะกระดกเหล้าอีกสองสามแก้ว

 

 

“ กูว่าสมควรแล้วแหละ ถ้ายังทำตัวแบบนี้น้องฟางบอกเลิกมึงแน่ ” เขาตอบเพื่อนด้วยถามเสียงไม่พอใจเช่นกัน

 

 

“ มึงหยุดพูดเลยไอ้เขื่อน กูกับฟางไม่มีทางเลิกกัน….ยังไงกูก็ง้อได้ ” ภัทรดนัยเริ่มเกิดอาการมั่นไส้เพื่อนเพราะถ้าไม่มีเขาช่วยไอ้เพื่อนบ้ามันก็ง้อไม่สำเร็จหรอก

 

 

“ เอ่อ งั้นมึงก็ดื่มไป ” ภัทรดนัยทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งมองภาณุดื่ม โชคดีที่วันนี้มีเพื่อนมาเพิ่มอีกสองคนไม่งั้นเขาคงกลับไปแล้ว

 

 

“ ดื่มเว้ยเขื่อน อย่าไปสนใจไอ้ป๊อปมันเลย ” ทีเจเพื่อนร่วมโต๊ะอีกคนยกแก้วขึ้นมาชน

 

 

“ เฮ้ย พวกมึงกูไปเจอสาวๆโต๊ะฝั่งโน้นมาสวยๆทั้งนั้น ไปดูกัน” หนุ่มคนที่เดินไปเข้าห้องน้ำเดินมาร่วมบทสนทนากับเพื่อน

 

 

“ งั้นคือนี้เราไปซ่อยสักคน ไปเพื่อน ” ทีเจเดินตามเพื่อนอีกคนไปทันทีเมื่อบรรลุเป้าหมาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ สวัสดีครับคนสวย ผมอยากรู้จักกับคุณนะครับ ผมชื่อกวิน ” หนุ่มลูกครึ่งฝรั่งบุกรุกทันทีเมื่อมาถึงเป้าหมาย

 

 

“ ฉันฟางค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก ว่าแต่คุณกวินนั่งโต๊ะไหนหรอค่ะ ” ที่จริงแล้วสาวร่างบางรู้ดีว่าเขามาจากโต๊ะเดียวกับแฟนเธอ มันคือแผนของเธอและเพื่อนๆที่จะยั่วโมโหภาณุ

 

 

“ ตรงมุมนั้นครับ คุณฟางคงมองไม่เห็น ” เขายิ้มให้เธอ กลุ่มแฟนเธอนี่เจ้าชู้แบบนี้ทุกคนเลยหรือเปล่า

 

 

“ ฟางว่าเราไปโต๊ะคุณกันไหมค่ะ ตรงนี้เพื่อนฟางเยอะที่นั่งไม่พอ ” เธอหาทางไปที่โต๊ะนั้นอยากรู้จริงว่าเขาจะทำหน้ายังไงเมื่อเห็นเธอควงผู้ชาย

 

 

“ ไปกันเถอะครับ ” กวินยิ้มกรุ๊บกริบเมื่อเธอเดินมาด้วย

 

 

 

 

มีแค่เธอกับกวินที่เดินมาเพราะที่ทีเจถูกเพื่อนเธอหลอกไว้ตรงนั้น ทั้งสองเดินมาถึงโต๊ะคนแรกที่ธนันต์ธรญ์เห็นคือภัทรดนัยตอนแรกเขาตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นเธอแต่เขาก็น่าจะเดาออกว่าเธอคิดอะไรจึงไม่ได้ทำตัวตื่นอะไร ส่วนภาณุนั่งก้มหน้าก้มตาไม่สนใจใครแม้เธอจะเดินผ่านเขาก็ไม่ได้เงยหน้ามาดู

 

 

 

 

“ ไอ้เขื่อนเป็นไงคนนี้ สวยพอป่ะ ” กวินอวดเพื่อนร่วมโต๊ะเมื่อเธอนั่งลงข้างๆ

 

 

“ สวย สวยมากด้วย ” ภัทรดนัยพูดก่อนจะหันไปยิ้มให้สาวร่างบางที่ดูสวยเซ็กซี่ผิดหูผิดตา

 

 

“ ไอ้ป๊อปมึงเมามากแล้วนะ เงยหน้ามาดูสิว่าสาวที่นั่งข้างกูสวยแค่ไหน ”

 

 

“ กูเครียด มึงอยากทำอะไรก็ทำอย่ามายุ่ง ” ภาณุเงยหน้าขึ้นมาโว้ยวายไล่สาวที่นั่งข้างหนีหมด

 

 

“ อย่าไปสนใจมันเลยกวิน สนใจสาวที่นั่งข้างมึงดีกว่า ” เมื่อภัทรดนัยรู้ว่าสาวร่างบางคิดจะทำอะไรเขาก็พร้อมที่จะช่วย

 

 

“ คุณฟางดื่มสักแก้วไหมครับ ” กวินเริ่มบุกแรงจนเธอตกใจเมื่อเขาดึงเธอมานั่งเบียดแล้วกอดเอวไว้แต่เธอไม่ได้ปฎิเสธอะไรเพราะคิดว่ามีเพื่อนแฟนนั่งมองอยู่กวินคงไม่กล้าทำอะไร

 

 

“ ไม่ดีกว่าค่ะ เดี๋ยวฟางขับรถไม่ไหว ” เมื่อภาณุได้ยินชื่อเสียงหวานเมื่อกี่เขารีบหันไปมองผู้หญิงข้างๆกวิน เขาเห็นผู้หญิงร่างบางนุ่งกระโปรงสั้นนั่งเบียดกับกวินอยู่

 

 

“ ถ้าคุณขับไม่ไหว ผมขออาสาไปส่งเองครับ เอวคุณฟางบางจังเลยนะครับ ” เมื่อภาณุมองชัดว่าผู้หญิงคนนั้นคือแฟนตัวเองเขาแทบจะกระโดดใส่คนข้างหน้า

 

 

“ ไอ้กวินมึงเอามือออกจากไหล่ออกจากเอวแฟนกูเดี๋ยวนี้ มึงลุกขึ้นด้วย ” ภาณุตั้งสติได้รีบดึงกวินออกส่วนตัวเองไปนั่งตรงนั้นแทน

 

 

“ ไอ้เขื่อนมึงเห็นไหมกูบอกแล้วฟางประชดกู ” เขาโอบฟางไว้เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของต่อหน้ากวินก่อนจะหันไปคุยกับเขื่อน

 

 

“ คนนี้หรอแฟนมึง เซ็งเลยกูว่าจะจีบแล้วเชียว ” กวินพูดอย่างเสียดายเมื่อรู้ว่าผู้หญิงที่เขาสนใจเป็นแฟนเพื่อนตัวเอง

 

 

“ อยากจะคุยอะไรกันก็เชิญ ไปกันเถอะกวิน ” ภัทรดนัยเปิดทางให้เพื่อนได้คุยกับแฟน

 

 

“ เดี๋ยวๆ ไอ้ป๊อปกูบอกไว้ก่อนนะว่ามึงเลิกเมื่อไรกูจีบแน่เมื่อนั้น ” กวินพูดก่อนจะวิ่งเพราะดูเหมือนภาณุถือแก้วเตรียมจะขว้างใส่เขา

 

 

“ ฟางทำไมแต่งตัวแบบนี้เห็นไหมเนี่ยว่ามันสั้นแค่ไหน ” เขาดุเธอทันทีเมื่อเห็นเพื่อนเดินไป

 

 

“ ก็มาเที่ยวไงค่ะ อยากลองดูบ้างเห็นพี่ป๊อปมาบ่อยๆ ” เธอพูดแล้วยิ้มให้เขาซึ่งทำให้ภาณุหงุดหงิดไม่น้อย

 

 

“ เราไปคุยกันที่รถดีกว่า ทำไมต้องประชดกันด้วยอ่ะพี่ไม่เข้าใจและถ้าจะมาอีกต้องบอกพี่ด้วย ” ตลอดทางที่เดินไปลานจอดรถเขาบ่นเธอตลอดทั้งทางส่วนธนันต์ธรญ์ก็ยิ้มตอบตลอดทางเช่นกัน

 

 

“ ขึ้นรถไปเลย แล้วชุดนี้อย่าให้พี่เห็นอีกนะว่าใส่มัน ”

 

 

“ ตอบพี่มา ฟางมาทำอะไรที่นี่ มากับใคร มาทำไม ” เมื่อเขานั่งประจำที่คนขับร่างสูงหันหน้ามาคาดคัดคำตอบหลายข้อ

 

 

“ ฟางมาเที่ยวกับพวกเพื่อนๆแค่นี้ไม่มีเหตุผลอื่น ”

 

 

“ แล้วทำไหมต้องควงไอ้กวินด้วย ”

 

 

“ เพราะฟางรู้ไงว่าเขาเป็นเพื่อนพี่ป๊อปแค่อยากจะเซอร์ไพสร์เฉยๆ ดูพี่ป๊อปจะเครียดเกินไปแล้วนะคะ ”

 

 

“ทำไมวันนี้ฟางไม่รับโทรศัพท์พี่ รู้ไหมพี่เห็นข่าวฟางกับไอ้วิศวะ มันเอาดอกไม้ไปให้ฟางตอนไหน ” คำถามที่เขาอยากรู้ที่สุดตอนนี้ เรื่องนี้ทำให้เขาเครียดมาตั้งแต่บ่ายแล้ว

 

 

“ อ่อ ฟางลืมโทรศัพท์ไว้ที่บริษัทค่ะ ส่วนเรื่องดอกไม้ฟางว่าพี่ป๊อปเข้าใจผิดแล้วแหละเขาไม่ได้เอามาให้ฟาง คุณวิศวะเขากำลังจีบเฟย์อยู่ ตอนนั้นยัยเฟย์ฝากดอกไม้ไว้กับฟางส่วนตัวเองไปเข้าห้องน้ำเฉยเลย ที่จริงฟางก็เพิ่งรู้ข่าวเมื่อกี่เหมือนกันกลัวว่าพี่ป๊อปจะเข้าใจผิดมากเลย ” ธนันต์ธรญ์โกหกเขาตามที่เธอคิดไว้ตั้งแต่แรกถ้าเขารู้ความจริงเมื่อไรคงสนุกน่าดู

 

 

“ พี่เชื่อฟางครับเพราะแฟนพี่คนนี้ไม่เคยโกหกหรอก โอ้ย……ล้งอกขึ้นมาก” เขาจับมือเธอแล้วยิ้มอย่างสบายใจ

 

 

 

“ ใช่ค่ะ ตั้งแต่คบกันมาฟางไม่เคยโกหกพี่ ”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ขอโทษที่ไม่ได้อัพนาน เดี๋ยววันนี้จะอัพให้อีก 2 ตอน

 

บอกเลยว่าเรื่องนี้มี NC แน่นอนอยากอ่านกันไหม