Whan my love??? เมื่อไหร่จะมารัก

“งั้นเรามาเริ่มกันเลยนะครับบบบ!!” ไอหน้ายาวพูดก่อนจะหันยิ้มมาทางพวกฉันทั้ง สาม แล้วพูดต่อว่า..

“กล้อง!! กล้อง!! อย่าลืมถ่ายด้วยนะครับบ ”

“ห๊า!!!! ถ่ายด้วยเหรอ!?” ฉันกับโทโมะตะโกนด้วยความตกใจสุดขีด ก่อนจะหันหน้ามามองกันแบบค้อนๆ

‘นี้ นายบังอาจมาพูดตามฉันเรอะ!!! ตั้งแต่อนุบาลยันมหาลัยก็นายคนแรกนี่เหละที่พูดตามฉัน ที่เหลือ..ฉันพูดตามเพื่อน!!’

‘หึ บังอาจมากนะที่มาพูดตามฉัน รู้ไว้ซะว่ามี่ใครกล้าทำแบบนี้กับฉันตั้งแต่เกิดเลย!!!’

และขณะเดียวกันของด้านสาวหวาย.... เธอมองทั้งคู่ที่กำลังก่อศึกอยู่ด้วยอารมณ์ที่....ฟินเวอร์อา!!!!

‘แหม่ คู้นี้เนี่ยชั่งเหมาะสมเหลือเกิน ขนาดคำด่ายังเหมือนกัน โอ้ยย!!พี่หวายฟินเวอร์อะ>///<’

แล้วย้อนฉากกลับมาที่เดิม...... ด้านเขื่อนป๊อบโมะแก้ว และ ชายหนุ่มปริศนา!?(มือกล้อง)

“เอาล่ะครับตอนนี้เรามาเริ่มเกมส์กันเลยดดีกว่าครับบบ”

และแล้วเกมก็เริ่มขึ้นหลังจากที่แหน้ายาวนั้นให้สัญญาณ

ปิ๊ดดดด!!!!!!!

ฉันเริ่มผูกตาคนแรก ตามด้วยไอหน้าขาว กับหน้าพู ผูกตาม... แล้วพวกเราก็เริ่มคาบผลไม้บนโต๊ะ ซึ่งฉันได้ตริงปลิ้งผ่าครึ่ง จึงทำให้ฉันสัมผัสได้ถึงรสเปรี้ยว ที่เปรี้ยวมากก!! จนฉันแทบอยากจะคายออกแต่ก็คายไม่ได้...ถ้าไม่ติดกับไอบทลงโทษปริศนานะT^T

“เอาล่ะครับตอนนี้โทโมะกำลังนำมา.. ตามด้วยป๊อบครับ ส่วนน้องแก้วนั้นยังคง......(เกินมนุษย์บรรยาย--*)”เขื่อนพูดลากเสียงตกในขณะที่ตามองฉันอย่างเวทนา ก็...ผลไม้จานฉันมันโครตตตตxxxนี่นา แถมมยังมีตั้ง 10 ชิ้น ใครไม่เป็นฉันไม่รู้หรอก ว่ามันทรมานแค่ไหนTOT ชิ!!!(ถ้ามีเกลือกับน้ำตาลจะดีกว่านี้นะ--*)

และแล้วการแข่งขันก็ดำเนินการไปอย่างดุเดือด พร้อมกับเสียงพรากย์อันแสนดุเดือดของกรรมโกง ซึ่งตอนนี้ก็ผ่านไปได้ซักประมาณ ยี่สิบนาที การแข่งขันก็จบลงในที่สุด...

เขื่อนมองหน้าพวกฉันก่อนจะประกาศผู้แพ้นั้นก็คือ....

“คุณแก้วครับ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับคุณแพ้ เตรียมตัวรับบทลงโทษ เป็นรางวัลปลอบใจได้เลยครับบบ” เขื่อนพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ให้กับชัยที่ไม่ชนะของฉัน ซึ่งฉันก็ต้องข่มใจไปก่อน พอจบรายการนี้เมื่อไหร่ ฉันจะไปฟ้องครูอังคณา!!!

“หลับตานะครับ แล้วคุณจะไม่เจ็บ” ไอหน้ายาวพูดพร้อมเอาผ้าสีขาวยาวๆมาผูกตาฉัน และฉันก็สะดุ้งด้วยอาการตกใจ อ๊ากกกก!!!แล้วนี่ฉันต้องเจออะไรต่อเนี่ยTTOTT

“ไอป๊อบหลบเดี๋ยว กูจัดการเอง”โมะกระซิบกับข้างหูป๊อบ ซึ่งป๊อบก็หลบตามคำขอของโทโมะ และกลับกระซิบกลับว่า...

“เอาแรงๆเลยนะ มึง 555+”(ขออภัยที่มีภาษาพ่อุนนะคะ--)

และหลังจานั้น.... สิ่งแปลกปลอมกลิ่มหอมหวานก็สอดเข้าปากฉันทันที ความเปรี้ยวหวานค่อยๆซึมเข้าสู่โพลงปากหวานฉัน ฉันเผลอดูดมันด้วยความหวานเคลิ้ม..

“ฉันว่า...แกเอาอย่างอื่นที่ไม่ใช่‘สตอเบอรี่’มาแกล้งแทนไม่ได้เหรอกูเห็นแล้ว...ว่ะ-///-”เขื่อนพูดกับโทโมะด้วยความเหลืออด(ความหื่น)

“ฉันก็ว่านะ แก...หยุดซักทีได้มั้ยห๊ะ!!”

“ก็ได้ กำลังหนุกอยู่เลย เหอะ!!”โทโมะพูดก่อนจะยัดสตอเบอรี่ลูกนั้นเข้าปากแก้วเต็มๆจนทำให้แก้วจุกเต็มปาก ต้องการน้ำเพื่อช่วยชีวิตอย่างรวดเร็ว แต่!!ด้วยความไม่ระวังจึงทำให้แก้วสะดุดทับร่างชายหนุ่ม..

โครมมมมมมม!!!!

------------------------------------------------------------------------------เย้ จบไปอีกตอนแล้ว ช่วยกันเม้นหน่อยนะคะ^3^