ไฟเเค้น
9.0
เขียนโดย Mymelo
วันที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 09.03 น.
6 ตอน
13 วิจารณ์
11.28K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 12.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) เริ่มต้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เเม่คะ เดี๊ยวฟางช่วยนะ"ฟาง ในตอนนี้ไม่ใช่เด็กสาววัยเจ็ดปี แต่เติบโตขึ้นมา
เป็นหญิงสาววัยยี่สิบสอง เรียนจบเรียบร้อยเเล้วเเต่ยังไม่อยากทำงานจะพักซักสองสามอาทิตย์
ส่วนเฟย์ตอนนี้ก็ยี่สิบกำลังศึกษาอยู่มหาลัยใดมหาลัยหนึ่งที่อยู่ในประเทศไทยนี่เเหละ - -
หลังจากผู้เป็นพ่อเสียไป มารดาของตนจึงนำเงินส่วนที่เหลือมาซื้อบ้านหลังเล็กๆเเละ
เปิดร้านขนมไทยเพื่อนำเงินมาส่งเสียลูกๆได้เรียน เข้าขั้นไม่ได้ร่ำรวยเหมือนเเต่ก่อน
เเต่เเค่พอมีพอกินประทังชีวิตไปวันๆ
หมับ!! เพียะ!!!
"โอ้ยยยย" เฟย์ที่สบโอกาสตอนที่พี่สาวเเละมารดาเผลอเเอบหยิบขนมที่นางทำไว้
ขึ้นมากินเเต่ก็ไม่พ้นสายตานางอยู่ดี
"ยัยคนนี้นิ นี่เเม่จะทำไว้ขายทำไมถึงมาหยิบกินได้หะ"นางเลยฟาดฝ่ามือลงไปที่เเขนของเฟย์เต็มๆ
พร้อมกับต่อว่า
"โธ่ เเม่ก็หนูเเค่จะลองชิมไงว่ารสชาติมันยังอร่อยเหมือนเดิมหรือป่าวเเค่นั้นเอง"
คำต่อว่า เฟย์จึงรีบออดอ้อนเเละหาเหตุผลมาข้างๆคูๆ
"พี่ก็เห็นว่าเเม่ทำขนมอะไรเมื่อได้ยินเราก็ชิมตลอดไม่ใช่หรอ"ฟางพูดพลางอมยิ้มนึกถึงเวลาเก่าๆ
เวลาเธอกับเเม่นั่งทำขนมทีไร ก็มียัยเฟย์นี่เเหละเเอบหยิบขนมไปกินทุกที
"โธ่ พี่ฟางก็"เฟย์พูดพลางค้อนให้วงนึงโทษฐานรู้ดีเกินไป
"เออ ว่าเเต่ยัยฟางลูกทำไมไม่ไปหางานทำซะทีล่ะ มัวเเต่มานั่งช่วยเเม่ทำขนมอยู่ได้"
นั่นไงวกมาหาเราจนได้ ฟางนึกในใจ
"แหะๆ ฟางจะขอพักสักนิดนึงเเล้วค่อยหางานน่ะจ้ะเเม่ ^ ^;;"
"มัวเเต่พักเเล้วจะได้งานไหมล่ะลูก เดี๊ยวนี้งานนี่หายากกว่าฟอสซิลไดโนเสาร์อีกนะ"
"ไม่ขนาดนั้นหรอกน่า เเม่ก็ -w-"
"พรุ่งนี้ลูกไปหางานทำซะนะ เข้าใจไหม"
"เข้าใจค่า"
//ห้องนั่งเล่น//
"ฮื้ยย วกมาหาเราจนได้ เราต้องไปหางานทำจริงๆอ่อเนี่ยยย!!"
ฟางพูดอย่างปลงๆ
"น่าพี่สาวใจเย็นๆดิ อ่านหนังสือไหมนิตยสารเนี้ยฉันเพิ่งซื้อมาใหม่น่ะเอาป่ะ"
เฟย์พูดเเนะนำพี่สาวตน
"เออ ก็ดีเหมือนกันนิตยสารไรอ่ะ"
"นิตยสารปลุกใจเสือป่า"
"หะ!!"
"555 ล้อเล่นน่ะพี่ก็พวกแวดวงไฮโซเเหละ เเต่พี่ต้องดูแลเท่าชีวิตเลยนะ"
"ไมอ่ะ"
"มันมีหน้าให้สัมภาษณ์ของผู้ชายในอุดมคติฉันอยู๋ *w*"
เฟย์พูดพลางทำตาลุกวาว
ปาบ!!
"ผู้ชายในอุดมคติ ยัยน้องบ้านี่"ฟางใช้นิตยสารที่ว่านั่นฟาดลงไปที่หัวของน้องสาวอย่างจัง
"เชอะ งั้นไม่ต้องอ่านเเล้วเอาคืนมาเลย"
เฟย์พูดพลางจะเเย่งหนังสือคืนมา
"ไม่ให้"
ฟางพูดเเล้วหยิบหนังสือวิ่งขึ้นห้องไป
"เฮ้ย พี่ฟางอ่ะ"
ฟางเมื่อวิ่งถึงห้องเเล้วจึงรีบปิดประตูเเล้วจึงมานั่งอ่านนิตยสารที่ว่านั่น
ฟางนั่งอ่านไปจนกระทั่ง
"อ๊ะ นี่มัน!?"
*********************
กรี๊ดฟางเจออัลไลน่ะ บอกเลยไรต์เเต่งเองยังค้างเอง
ถ้าอยากต่ออ่านเม้นโหวตตามนี้นะคร้าา
อย่านะนักเขียนเงาอ่ะ อ่านเเล้วไม่เม้นงอลลล -w-
อ้อ สปอยนิดนึงว่าที่จริงเเล้วครอบครัวป๊อปไม่ได้ทำร้ายฟางนะ
เเต่ป๊อปจะไปเกี่ยวกับการเเก้เเค้นครั้งนี้ยังไงรออ่านค่ะ ^^
-Writer-
เป็นหญิงสาววัยยี่สิบสอง เรียนจบเรียบร้อยเเล้วเเต่ยังไม่อยากทำงานจะพักซักสองสามอาทิตย์
ส่วนเฟย์ตอนนี้ก็ยี่สิบกำลังศึกษาอยู่มหาลัยใดมหาลัยหนึ่งที่อยู่ในประเทศไทยนี่เเหละ - -
หลังจากผู้เป็นพ่อเสียไป มารดาของตนจึงนำเงินส่วนที่เหลือมาซื้อบ้านหลังเล็กๆเเละ
เปิดร้านขนมไทยเพื่อนำเงินมาส่งเสียลูกๆได้เรียน เข้าขั้นไม่ได้ร่ำรวยเหมือนเเต่ก่อน
เเต่เเค่พอมีพอกินประทังชีวิตไปวันๆ
หมับ!! เพียะ!!!
"โอ้ยยยย" เฟย์ที่สบโอกาสตอนที่พี่สาวเเละมารดาเผลอเเอบหยิบขนมที่นางทำไว้
ขึ้นมากินเเต่ก็ไม่พ้นสายตานางอยู่ดี
"ยัยคนนี้นิ นี่เเม่จะทำไว้ขายทำไมถึงมาหยิบกินได้หะ"นางเลยฟาดฝ่ามือลงไปที่เเขนของเฟย์เต็มๆ
พร้อมกับต่อว่า
"โธ่ เเม่ก็หนูเเค่จะลองชิมไงว่ารสชาติมันยังอร่อยเหมือนเดิมหรือป่าวเเค่นั้นเอง"
คำต่อว่า เฟย์จึงรีบออดอ้อนเเละหาเหตุผลมาข้างๆคูๆ
"พี่ก็เห็นว่าเเม่ทำขนมอะไรเมื่อได้ยินเราก็ชิมตลอดไม่ใช่หรอ"ฟางพูดพลางอมยิ้มนึกถึงเวลาเก่าๆ
เวลาเธอกับเเม่นั่งทำขนมทีไร ก็มียัยเฟย์นี่เเหละเเอบหยิบขนมไปกินทุกที
"โธ่ พี่ฟางก็"เฟย์พูดพลางค้อนให้วงนึงโทษฐานรู้ดีเกินไป
"เออ ว่าเเต่ยัยฟางลูกทำไมไม่ไปหางานทำซะทีล่ะ มัวเเต่มานั่งช่วยเเม่ทำขนมอยู่ได้"
นั่นไงวกมาหาเราจนได้ ฟางนึกในใจ
"แหะๆ ฟางจะขอพักสักนิดนึงเเล้วค่อยหางานน่ะจ้ะเเม่ ^ ^;;"
"มัวเเต่พักเเล้วจะได้งานไหมล่ะลูก เดี๊ยวนี้งานนี่หายากกว่าฟอสซิลไดโนเสาร์อีกนะ"
"ไม่ขนาดนั้นหรอกน่า เเม่ก็ -w-"
"พรุ่งนี้ลูกไปหางานทำซะนะ เข้าใจไหม"
"เข้าใจค่า"
//ห้องนั่งเล่น//
"ฮื้ยย วกมาหาเราจนได้ เราต้องไปหางานทำจริงๆอ่อเนี่ยยย!!"
ฟางพูดอย่างปลงๆ
"น่าพี่สาวใจเย็นๆดิ อ่านหนังสือไหมนิตยสารเนี้ยฉันเพิ่งซื้อมาใหม่น่ะเอาป่ะ"
เฟย์พูดเเนะนำพี่สาวตน
"เออ ก็ดีเหมือนกันนิตยสารไรอ่ะ"
"นิตยสารปลุกใจเสือป่า"
"หะ!!"
"555 ล้อเล่นน่ะพี่ก็พวกแวดวงไฮโซเเหละ เเต่พี่ต้องดูแลเท่าชีวิตเลยนะ"
"ไมอ่ะ"
"มันมีหน้าให้สัมภาษณ์ของผู้ชายในอุดมคติฉันอยู๋ *w*"
เฟย์พูดพลางทำตาลุกวาว
ปาบ!!
"ผู้ชายในอุดมคติ ยัยน้องบ้านี่"ฟางใช้นิตยสารที่ว่านั่นฟาดลงไปที่หัวของน้องสาวอย่างจัง
"เชอะ งั้นไม่ต้องอ่านเเล้วเอาคืนมาเลย"
เฟย์พูดพลางจะเเย่งหนังสือคืนมา
"ไม่ให้"
ฟางพูดเเล้วหยิบหนังสือวิ่งขึ้นห้องไป
"เฮ้ย พี่ฟางอ่ะ"
ฟางเมื่อวิ่งถึงห้องเเล้วจึงรีบปิดประตูเเล้วจึงมานั่งอ่านนิตยสารที่ว่านั่น
ฟางนั่งอ่านไปจนกระทั่ง
"อ๊ะ นี่มัน!?"
*********************
กรี๊ดฟางเจออัลไลน่ะ บอกเลยไรต์เเต่งเองยังค้างเอง
ถ้าอยากต่ออ่านเม้นโหวตตามนี้นะคร้าา
อย่านะนักเขียนเงาอ่ะ อ่านเเล้วไม่เม้นงอลลล -w-
อ้อ สปอยนิดนึงว่าที่จริงเเล้วครอบครัวป๊อปไม่ได้ทำร้ายฟางนะ
เเต่ป๊อปจะไปเกี่ยวกับการเเก้เเค้นครั้งนี้ยังไงรออ่านค่ะ ^^
-Writer-
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ